My Twitter Feed

23 Ιανουαρίου, 2021

ΕΙΔΗΣΕΙΣ.ΕΠΙΚΑΙΡΟΤΗΤΑ:

Συλημένο ταφικό μνημείο σε Μεσιά -

Παρασκευή, 22 Ιανουαρίου, 2021

“Επικίνδυνο τα άνοιγμα σχολείων” -

Παρασκευή, 22 Ιανουαρίου, 2021

Τρία κρούσματα, 1008 εμβολιασμοί -

Παρασκευή, 22 Ιανουαρίου, 2021

Φραγγίδης: Απαλλαγή από διόδια -

Παρασκευή, 22 Ιανουαρίου, 2021

Νέα κρούσματα: Λίγα αλλά …πολλά! -

Παρασκευή, 22 Ιανουαρίου, 2021

Κινητοποιήσεις για τα διόδια -

Πέμπτη, 21 Ιανουαρίου, 2021

Περί τους 500 οι εμβολιασμοί -

Τετάρτη, 20 Ιανουαρίου, 2021

Και πάλι το λιανεμπόριο στη λαϊκή -

Τετάρτη, 20 Ιανουαρίου, 2021

Oδοιπορικό από Κωνσταντινούπολη ως Κιλκίς

vivlio«Μπολιασμένο» με μνήμες της Ανατολής και αληθινά γεγονότα που συνέβησαν τους ταραγμένους καιρούς της ανταλλαγής των πληθυσμών, το νέο βιβλίο του Γεωργίου Μάνου «Στην πατρίδα ήτανε αλλιώς. Μνήμες Ανατολής 1870-1924» (εκδ. «Εικόνα και Λόγος») αφηγείται το οδοιπορικό μιας οικογένειας από ένα χωριό λίγο έξω από την Κωνσταντινούπολη έως το Κιλκίς.

Ο συγγραφέας επιμένει στο στοιχείο της αλήθειας όλων όσων βρίσκονται στις σελίδες του ιστορικού αυτού αφηγήματος. Αλλωστε, ο ίδιος το βλέπει και σαν μια «παρακαταθήκη» για το μέλλον, για τις επόμενες γενιές που θα ενδιαφερθούν να διαβάσουν μαρτυρίες εκείνων των ιστορικών συμβάντων ή τα δικά τους εγγόνια που θα αναζητήσουν τις ρίζες τους.

« Όσο θυμάμαι τον εαυτό μου, θυμάμαι και αυτές τις εξιστορήσεις από τους παππούδες μου, για τον πόνο του ξεριζωμού στην ανταλλαγή των πληθυσμών, τις περιπέτειές τους στο δρόμο από την Αδριανούπολη ώς την Πόλη, κι από κει στη Μακεδονία, την κατάσταση που συνάντησαν όταν έφτασαν εδώ, στη Θεσσαλονίκη και το Κιλκίς, τις πρώτες δυσκολίες εγκατάστασης και το παντοτινό όνειρο της επιστροφής, ένα όνειρο που δεν έσβησε ποτέ», θυμάται ο συγγραφέας του βιβλίου.

Μαρτυρίες

Μεγαλώνοντας ο κ. Μάνος συνειδητοποίησε ότι, καθώς γερνούσαν και έφευγαν από τη ζωή ένας ένας όλοι όσοι έζησαν τα γεγονότα της Μικρασιατικής Καταστροφής και ό,τι ακολούθησε, έφευγαν μαζί τους και όλες οι μαρτυρίες και ιστορίες. Ετσι άρχισε, σε έναν αγώνα με το χρόνο, να καταγράφει με κασετοφωνάκι αναμνήσεις, εμπειρίες και αφηγήσεις από όλους όσους ζούσαν ακόμη και θυμούνταν τα ιστορικά εκείνα γεγονότα. Το υλικό που προέκυψε ήταν τεράστιο και αταξινόμητο, ενώ σε εκείνη ακόμη τη φάση ο κ. Μάνος δεν είχε αποφασίσει τι ήθελε να το κάνει. «Δεν ξεκίνησα από την αρχή με την πρόθεση να γράψω ένα βιβλίο. Ο αρχικός μου στόχος ήταν να περισώσω ό,τι μπορούσα για τα παιδιά μου και τα εγγόνια μου. Το υλικό που προέκυψε με τα χρόνια ήταν τόσο μεγάλο και δύσχρηστο που κι εγώ με δυσκολία έβγαζα άκρη. Κάπως έτσι αποφάσισα να τα οργανώσω σε μία ενιαία, συνεκτική αφήγηση, κάτι που ήθελε πολλή δουλειά. Καθώς οι μαρτυρίες αυτές είναι ανθρώπων που βρίσκονταν μέσα στην καρδιά των ιστορικών γεγονότων, δεν είχαν την απαραίτητη απόσταση προκειμένου να κατανοήσουν την Ιστορία που γραφόταν εκείνες τις στιγμές. Ετσι κατέφυγα σε πολλά ιστορικά βιβλία, προκειμένου να διασταυρώσω γεγονότα, να τοποθετήσω τους ανθρώπους μέσα στο ιστορικό πλαίσιο της εποχής. Τα μόνα πρόσωπα τα οποία δεν είναι πραγματικά, αλλά προϊόντα μυθοπλασίας, προέκυψαν ακριβώς από την ανάγκη να εξηγήσω τις ιστορικές περιστάσεις», εξηγεί ο κ. Μάνος.

Γλώσσα

Ενα από τα στοιχήματα του συγγραφέα ήταν να κρατηθεί ολοζώντανη η γλώσσα αυτών των ανθρώπων, με όλο της τον πλούτο, τα ιδιώματά της, το ιδιαίτερο ύφος της. Πράγματι, η γραφή του βιβλίου έχει όλες τις παύσεις, τους ήχους και το ρυθμό της ολοζώντανης προφορικότητας μιας άλλης Ελλάδας. Μάλιστα, στις τελευταίες σελίδες της έκδοσης παρατίθεται ένα 35σέλιδο γλωσσάρι, όπου μπορεί ο αναγνώστης να ανατρέχει όταν το χρειάζεται.

Τα τελευταία χρόνια υπάρχει έντονο ενδιαφέρον τόσο από πλευράς συγγραφέων όσο και από πλευράς αναγνωστών για ιστορικά μυθιστορήματα με θέμα τη Μικρασιατική Καταστροφή και την προσφυγιά. «Υπάρχουν βιβλία που γράφονται με πόνο και μεράκι. Που γράφονται για να βγάλει ο συγγραφέας από μέσα του αυτό που έχει και τον βασανίζει και αισθάνεται ότι έχει χρέος να το κάνει. Από την άλλη υπάρχουν και βιβλία που γράφονται για αυτό το θέμα, μόνο και μόνο επειδή αυτό πουλάει», καταλήγει ο συγγραφέας.

agelioforos.gr

Σχολιάστε