CETA δεν είναι μόνον η ΦΕΤΑ
Toυ Σαράντη Δημητριάδη.
Το μέγιστο μέρος στις τρέχουσες συζητήσεις της αρμόδιας επιτροπής της Βουλής που αφορούν την εκτίμηση των επιπτώσεων που θα έχει η τυχόν έγκριση και στη συνέχεια εφαρμογή της CETA αναλώνεται στα της (ελληνικής) φέτας και της προστασίας της. Μόνο ακροθιγώς αναφέρονται άλλα ζητήματα και καθόλου ένα που μπορεί να είναι το πρώτο και πολύ σημαντικό που θα κληθούμε (ως Ελλάδα) να αντιμετωπίσουμε μετά την (τυχόν) υπογραφή της διατλαντικής αυτής συμφωνίας. Και αυτό δεν είναι άλλο από την πιθανή (προς το παρόν) έγερση από μέρους της καναδικής Eldorado Gold απαίτησης για αποζημίωση από το ελληνικό Δημόσιο, επικαλούμενης γι’ αυτό την «αδικαιολόγητη» (δήθεν) καθυστέρηση έγκρισης όλων των επί μέρους τεχνικών μελετών και έργων της επένδυσής της στα μεταλλεία της ανατολικής Χαλκιδικής.
Σε ένα τέτοιο ενδεχόμενο, στην κρίση των προβλεπόμενων διαιτητικών οργάνων, το αναφαίρετο δικαίωμα του ελληνικού Δημοσίου να ελέγχει το συγκεκριμένο επενδυτικό σχέδιο της παραπάνω εταιρείας σε όλες του τις λεπτομέρειες και να αρνείται, αναπέμποντας προς αναθεώρηση με την συνεπαγόμενη καθυστέρηση, την έγκριση κάποιων επί μέρους τεχνικών μελετών εκεί που κρίνει οτι δεν διασφαλίζεται απολύτως η νομιμότητα, η προστασία του περιβάλλοντος και η δημόσια υγεία, ίσως μετρήσει λιγότερο απ’ότι η καθυστέρηση έναρξης εισροής των επιχειρηματικών κερδών της ιδιωτικής εταιρείας.
Η Διοίκηση, το/τα αρμόδιο υπουργείο, ορθά διέγνωσε -ίσως κατόπιν της γαμήλιας τελετής- τα πολλά και σοβαρά προβλήματα που δημιουργούνται με την υλοποίηση του συγκεκριμένου επενδυτικού σχεδίου. Αυτός ήταν εξάλλου και ο λόγος που οι σχετικές εγκρίσεις πολλών επί μέρους έργων καθυστερούσαν και δεν δόθηκαν ούτε και επί κυβερνήσεως Σαμαρά, που φραστικά τουλάχιστον ήταν αναφανδόν υπέρ της επένδυσης της Eldorado Gold: «η επένδυση θα προχωρήσει με κάθε κόστος» η σχετική ρήση του. Δυστυχώς όμως η Διοίκηση φάνηκε επίσης πολύ διστακτική στο να πάρει την πρέπουσα γενναία τελική απόφαση και απλά, διαχρονικά, βασισμένη παρόλα αυτά σε ορθές επί μέρους αποφάσεις, έπαιζε passing game. Τώρα, στο 89′ καλείται η παρούσα κυβέρνηση να έχει την καθαρότητα μυαλού και την ακρίβεια ενεργειών για την επίτευξη του νικητήριου γκολ, πράγμα εξαιρετικά δύσκολο όπως σε κάθε παρόμοια περίπτωση -αν και όχι ακατόρθωτο. Και το ματς είναι knock out.
Ομότιμος καθηγητής Γεωλογίας ΑΠΘ
Άρθρο στο antigoldgr.org
