Έβαλαν το βρακί σαρίκι
Του Θανάση Καρτερού. Σίγουρα υπάρχει κατάχρηση της λέξης πανικός στην πολιτική. Αλλά, επίσης σίγουρα, αυτή είναι η κατάλληλη λέξη για να περιγράψει και να εξηγήσει ό,τι διέπραξαν ο Σαμαράς και οι συναυτουργοί με την επίσκεψη Τσίπρα στη ΔΕΘ, δίνοντας εντολή στη ΝΕΡΙΤ να κόψει τον πρόεδρο του ΣΥΡΙΖΑ στη μέση. Να δείξει δηλαδή τα πόδια του στη συνέντευξη Τύπου αλλά να ρίξει μαύρο στο κεφάλι του – να μη μεταδώσει την ομιλία του στο Βελλίδειο, όπως χρόνια τώρα γίνεται με τον αρχηγό της αξιωματικής αντιπολίτευσης. Θα πεις το όλον παραπέμπει σε ακροδεξιά αντανακλαστικά και αυταρχική μούχλα παρελθόντων ετών. Σωστό. Παραπέμπει…
Η διακυβέρνηση δεν θα είναι…
…υγιεινός περίπατος. Του Τάσου Παππά. Εντάξει, δεν είναι πρόσωπο υπεράνω υποψίας. Εχει μεγάλες ευθύνες, γιατί το μοντέλο που υπηρετεί έχει προκαλέσει ανθρωπιστική καταστροφή στις χώρες του ευρωπαϊκού Νότου. Εντάξει, το όνομά της έχει συνδεθεί με ποινικά κολάσιμες ενέργειες και σήμερα την ψάχνει η Δικαιοσύνη της πατρίδας της για την περίοδο που ήταν υπουργός της κυβέρνησης Σαρκοζί, ωστόσο είναι επικεφαλής του ΔΝΤ και είμαστε υποχρεωμένοι να πάρουμε στα σοβαρά τις καταγγελίες της. Η Κριστίν Λαγκάρντ -γι’ αυτήν ο λόγος- είπε πως, όταν μίλησε για τη φοροδιαφυγή στην Ελλάδα, δέχθηκε απειλές που την ανάγκασαν να ενισχύσει τα μέτρα προστασίας της. Ποια συμπεράσματα…
Η τέχνη του τρόμου
Του Αρη Χατζηστεφάνου. Μπορεί να υπάρχει κάποια καλλιτεχνική αξία στα βίντεο της 11ης Σεπτεμβρίου και των αποκεφαλισμών δύο Αμερικανών δημοσιογράφων από το κράτος του Ισλάμ; Ενας Αμερικανός κριτικός κινηματογράφου αποτόλμησε να αξιολογήσει τις δύο «παραγωγές». Και το αποτέλεσμα ήταν άκρως πολιτικό. Στόχος της τρομοκρατίας είναι να αναδείξει την αληθινή, χειροπιαστή βία απέναντι στην αόρατη βία της ασφάλειας. Ζαν Μποντριγιάρ Μια εβδομάδα μετά τις επιθέσεις της 11ης Σεπτεμβρίου ο Γερμανός συνθέτης Καρλχάιντς Στοκχάουζεν έκανε μια δήλωση που έμεινε στην ιστορία σαν «το πιο λάθος σχόλιο, την πιο λάθος στιγμή». Η επίθεση στους Δίδυμους Πύργους, είπε, «είναι το σημαντικότερο έργο τέχνης που…
Η Coca Cola και οι «ιθαγενείς»
Του Όμηρου Ταχμαζίδη. Προπαγάνδα: Η πολυεθνική Coca Cola προσπαθεί, εδώ και ένα χρόνο, να επιβάλλει σιγή στο σύστημα πληροφόρησης για να μην ενημερώνονται οι καταναλωτές γύρω από την πολύμηνη απεργία στο εργοστάσιο της Θεσσαλονίκης και για το μποϊκοτάζ εις βάρος των προϊόντων της. Ταυτοχρόνως προσπαθεί να αποπροσανατολίσει την τοπική κοινωνία, είτε με πανάκριβες παραπλανητικές διαφημίσεις, είτε με διάφορα προγράμματα «εταιρικής ευθύνης»: έτσι προσπαθεί να συγκαλύψει την αδιάλλακτη πολιτική της απέναντι στους εργαζόμενους και την περιφρονητική της, κατά βάθος, αντιμετώπιση των καταναλωτών της βόρειας Ελλάδας. Οι χάνδρες: Ο κυνικός σχεδιασμός για την παραπλάνηση του καταναλωτικού κοινού της Θεσσαλονίκης φανερώνεται με τον…
Η Ιθάκη του Φούχτελ
Του Χρήστου Μάτη. “Ποιος είν’ αυτός, που μπαίνει ανάμεσα μας και με το ζόρι ν’ αμαρτήσεις προσπαθεί”. Διάβασα με πολύ ενδιαφέρον τις δηλώσεις σειράς αυτοδιοικητικών παραγόντων, αναφορικά με το ερωτηματολόγιο, που έστειλε ο κ.Φούχτελ σε δημάρχους και περιφερειάρχες. Σταματώ στην παρέμβαση του επικεφαλής της αντιπολίτευσης στην περιφέρεια Πελοποννήσου, κ.Οδυσσέα Βουδούρη, (από την οποία είναι και οι στίχοι της εισαγωγής) γιατί έχει ένα επιπλέον ενδιαφέρον. Η παρουσία του κ.Φούχτελ στην Ελλάδα στηρίχτηκε σε δύο πυλώνες: Σε ό,τι αφορά στις περιφέρειες, στον περιφερειάρχη Πελοποννήσου Πέτρου Τατούλη και σε ό,τι αφορά στους δήμους, στον δήμαρχο Θεσσαλονίκης, Γιάννη Μπουτάρη. Η βοήθεια και των δύο…
Με το πρώτο κουδούνι
Του Τάσου Τσακίρογλου. «Το σχολείο βλάπτει σοβαρά την (πνευματική) υγεία»! Αυτή η προειδοποίηση θα έπρεπε να υπάρχει κανονικά στις εισόδους όλων των σχολικών κτιρίων, εάν θέλαμε να είμαστε στοιχειωδώς ειλικρινείς απέναντι στα παιδιά μας, τα οποία θα αντιληφθούν ή τουλάχιστον θα ψυχανεμιστούν αυτή την αλήθεια κατά τη διάρκεια της επώδυνης και πολύχρονης διαδικασίας εκπαίδευσής τους. Δεν το λέω αυτό για να προκαλέσω ή για να ισοπεδώσω την προσπάθεια χιλιάδων εκπαιδευτικών στην Ελλάδα ή εκατομμυρίων συναδέλφων τους ανά τον κόσμο. Το αναφέρω με αφορμή την έναρξη της σχολικής χρονιάς και αναλογιζόμενος ότι πρόκειται για ένα εκπαιδευτικό σύστημα βαθύτατα άρρωστο και κατευθυνόμενο,…
Ο άλλος δρόμος…
Του Γιάννη Α. Μυλόπουλου. Η υπαγωγή της Ελλάδας στο Διεθνές Νομισματικό Ταμείο και η υποταγή της χώρας στα μνημόνια και την τρόικα αποφασίστηκαν και εκτελέστηκαν από τις κυβερνήσεις των τελευταίων πέντε χρόνων με τη λογική του μονόδρομου. Η οδός δηλαδή της υποτέλειας στους δανειστές, της διάλυσης κάθε παραγωγικής δραστηριότητας, της εκχώρησης του δημόσιου πλούτου σε ιδιώτες και της εξαθλίωσης του ελληνικού λαού, παρουσιάστηκε από τους κυβερνώντες και τους επικοινωνιακούς μηχανισμούς τους, ως εάν να ήταν η μόνη λύση στα δημοσιονομικά αδιέξοδα και την υπερχρέωση της χώρας. Για τα οποία, ας μην ξεχνάμε, ευθύνεται η πολιτική που άσκησαν οι ίδιοι, που…
Χαλεποί καιροί
Του Φώτη Παπούλια. Τα όσα συνέβησαν τις τελευταίες ημέρες στο Γ’ Θερινό Τμήμα της Βουλής με αφορμή τον ΕΝΦΙΑ, απέδειξαν για μία ακόμα φορά την ΕΝΔΕΙΑ της Γ’ Ελληνικής Δημοκρατίας. Οι βουλευτές της συγκυβέρνησης σε μια έκρηξη ειλικρίνειας απέδειξαν πως το καλύτερο επάγγελμα είναι εκείνο του βο(υ)λευτή, αφού είχαν το θάρρος να πουν δημόσια ότι με αυτά που κάνουν οι υπουργοί της κυβέρνησης, «εμείς θα χάσουμε τη δουλειά μας και θα μείνουμε άνεργοι». Σε μια στοιχειωδώς λειτουργούσα Δημοκρατία, η πρώτη κίνηση μιας κυβέρνησης που σέβεται τον λαό τον οποίο υπηρετεί θα ήταν να στείλει σπίτι τους όσες και όσους συντάχθηκαν…
Άννα μην κλαις…
…Στο ντουλάπι σου θα υπάρχει πάντα ψωμί! του Χρήστου Γιαννούλη. Νισάφι πια, με την φαρσοκωμωδία των ανυποψίαστων βουλευτών της Νέας Δημοκρατίας και του ΠΑΣΟΚ που μπαίνοντας στην αίθουσα της Βουλής, σώζουν την χώρα και εμάς τους ιθαγενείς και μόλις φύγουν για λίγο στο μπαρ της Βουλής επιστρέφουν διαπρύσιοι κήρυκες του καλού, της δικαιοσύνης και της κοινωνικής συνοχής που αντιμάχεται η κυβέρνηση, που όμως στηρίζουν δια της τυφλής υπακοής και της «προβατοειδούς» συμπεριφοράς τους. Το παραπάνω σχήμα ίσως αποτελεί την καλύτερη λημματική περιγραφή της σχιζοφρένειας. Ή του προκλητικού τυχοδιωκτισμού και της βλακείας που αρέσκεται να περιγράφει ο Ευάγγελος Βενιζέλος. Νισάφι πια…
Πόσο πανικό έχεις νεαρέ Αντώνη;
Του Στέλιου Κούλογλου. Το πρωθυπουργικό γραφείο Σαμαρά έχει υποπέσει σε δεκάδες γκάφες και άλλες τόσες αμαρτίες, αλλά το να βγάλει ανακοίνωση-καταγγελία για μια γελοιογραφία , ξεπερνάει κάθε προηγούμενο: μόνο επί Ερντογάν στην Τουρκία, είχαμε επιθέσεις εναντίον γελοιογράφων σε πρωθυπουργικό επίπεδο. Το ότι πρόκειται για ένα σκίτσο (δημοσιεύεται παρακάτω) χωρίς τίποτα το ακραίο ή επιλήψιμο, δεν προσθέτει πολλά πράγματα στην υπόθεση: η σάτιρα επιτρέπει σχεδόν τα πάντα, εκτός και αν ο στόχος της έχει πανικοβληθεί. Είναι ακριβώς ο πανικός, που επικρατεί στο επιτελείο Σαμαρά. Είναι γνωστό ότι ο πρωθυπουργός υποφέρει από ανασφάλεια, αλλά οι πρώτες δημοσκοπήσεις μετά το καλοκαίρι – κορυφαία,…
Και των σαλονιών και των…
…αλωνιών. Του Φώτη Παπούλια. Ενοχλεί, προκαλεί ή ταράσσει τα νερά; Τι απ’ όλα επιδιώκει να κάνει ο Α. Τσίπρας με την τακτική που ακολουθεί και «μπλοκάρει» το εγχώριο σύστημα των πολιτικών, αναλυτών, αλλά και μερικών συντρόφων του, οι οποίοι φοβούνται πως έχει εγκαταλείψει την επανάσταση και, παραπλανημένος από τις σειρήνες του διεθνούς καπιταλισμού, υιοθετεί τις πρακτικές του; Η παρουσία του στο οικονομικο-πολιτικό φόρουμ του Τσερνόμπιο απέδειξε ότι ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ εκφράζει μια άλλη Αριστερά. Εκείνη που δεν φοβάται να αναμετρηθεί στο πεδίο της σκέψης και της πρακτικής, ακόμα και όταν παίζει στην έδρα του αντιπάλου· μια μη φοβική Αριστερά,…
Αν θυμηθούμε τον Γκράμσι
Του Τάσου Παππά. Ας πούμε ότι διαγράφεις από το μυαλό σου όλα όσα έχουν γίνει τα τελευταία χρόνια στην Ελλάδα, ξεχνάς δηλαδή τις συμφορές που έχουν πλήξει τους εργαζόμενους, τους αναξιοπρεπείς συμβιβασμούς που έχει κάνει η πολιτική ηγεσία, και κλειδώνεις στα πίσω συρτάρια του μυαλού σου τον θυμό για όσα έχεις υποστεί και την επιθυμία σου για τιμωρία αυτών που τα διέπραξαν, ακολουθώντας τη συμβουλή της Αμερικανίδας φιλοσόφου Μάρθα Νούσμπαουμ (βρέθηκε προσφάτως στην Ελλάδα για διαλέξεις), η οποία μας λέει ότι ο θυμός και η τάση για εκδίκηση είναι αντιδράσεις κατανοητές μεν, αλλά προβληματικές και καθόλου δημιουργικές. Προσέρχεσαι, λοιπόν, με…
Δημοκρατία με νόμο
Του Παναγιώτη Φλωρίδη. Πριν από χρόνια, επί της πανίσχυρης κυβέρνησης ΠΑΣΟΚ, η επίσης πανίσχυρη υπουργός Βάσω Παπανδρέου, καθιέρωσε δια νόμου την ισότητα των φύλων. Ηταν η νομοθετική πρωτοβουλία για την περίφημη ποσόστωση στα ψηφοδέλτια και τις εκλογές, εθνικές, αυτοδιοικητικές, εσωκομματικές κ.ά. Επί του θέματος βέβαια έγινε μια παρανόηση που για πολλούς ισχύει μέχρι σήμερα: η νομοθετική ρύθμιση ονομάσθηκε ως “ποσόστωση γυναικών” ενώ στην πραγματικότητα ο νόμος προβλέπει την συμμετοχή κατά το ένα τρίτο υποψηφίων από κάθε φύλο. Οπως δεν μπορείς δηλαδή, να στελεχώσεις ένα ψηφοδέλτιο μόνο με άνδρες, έτσι δεν μπορείς να το κάνεις ούτε μόνο με γυναίκες. Τα δύο…
Η Δύση σε παρακμή;
Του Περικλή Κοροβέση. Ο Επενδυτικός Ομιλος της Κίνας έχει στη διάθεσή του 140 δισ. δολάρια. Διευθύνεται από τον κ. Τζιν Λικούν, ο οποίος έχει μια φιλοσοφική αντίληψη για τη ζωή που θα τη ζήλευε και η Θάτσερ. Υποστηρίζει: «Τα προβλήματα που έχουν συσσωρευτεί στην Ευρώπη οφείλονται στο κοινωνικό κράτος. Οι κοινωνικοί νόμοι που δίνουν δικαιώματα στον πολίτη είναι απαράδεκτοι. Οδηγούν τον εργαζόμενο στην τεμπελιά, στην αδιαφορία και δεν του επιτρέπουν να εργαστεί σκληρά». Η γνώμη αυτού του κυρίου στην ουσία είναι νόμος που ισχύει όχι μονάχα στην Κίνα, αλλά σε όλες τις χώρες που έχει επικρατήσει ο μαφιόζικος-αρπαχτικός καπιταλισμός του…
Οι Σφίγγες στη ΔΕΘ
Του Αλέξανδρου Τριανταφυλλίδη. Οι Ακέφαλες-Ανεγκέφαλες Σφίγγες της Λιτότητας, του Μνημονίου και της Τρόϊκας – με γαλλικό μάλιστα άρωμα – θα συνεχίσουν να ερημώνουν τη χώρα, καταβροχθίζοντας όποιον δεν απαντά στο αίνιγμα που θέτουν επιτακτικά: Το αίνιγμα Ζωής, Προοπτικής και Ελπίδας αναμένει έναν Οιδίποδα για να το λύσει, χωρίς ωστόσο να σκοτώσει τον πατέρα του (Αξίες-Αρχές) και χωρίς βεβαίως να παντρευτεί τη μάνα του (την Εξουσία). Ποια είναι η διέξοδος όταν έχεις καταποντιστεί σε βάθος 100 μέτρων, λόγω των μέτρων του Μνημονίου και γνωρίζεις ότι για την επιστροφή στην επιφάνεια το οξυγόνο στην μπουκάλα επαρκεί μόνο για τα 50 μέτρα;…
Μονόδρομος της… συμφοράς
Του Γιάννη Μυλόπουλου. Η Ελλάδα κατεδαφίστηκε και ξεπουλήθηκε σαν να είχε ενδιαφέρον για τρίτους, αλλά όχι την ικανότητα να αυτοδιαχειριστεί την περιουσία της προς όφελος των δικών της συμφερόντων. Στην περίπτωση της Ελλάδας, όπως σήμερα πλέον είναι σαφές εκ των αποτελεσμάτων, αλλά και όπως συμφωνούν ακόμη και οι διεθνείς πρωταγωνιστές της ελληνικής τραγωδίας, συνέβη το εξής παράδοξο: Η θεραπεία που μας πρότειναν οι διεθνείς δανειστές μας, το ΔΝΤ και οι Ευρωπαίοι εταίροι μας και την οποία αποδέχτηκαν προθύμως να εφαρμόσουν οι ελληνικές κυβερνήσεις των Γ. Παπανδρέου, Α. Σαμαρά και Β. Βενιζέλου τα τελευταία πέντε χρόνια, αποδείχθηκε πιο επικίνδυνη κι από…
Άθεοι σταυροφόροι
Του Αρη Χατζηστεφάνου Δεν υπάρχει τίποτα κακό στην ειρήνη και την αγάπη. Κρίμα που τόσοι Χριστιανοί διαφωνούν Ρίτσαρντ Ντόκινς «Το κράτος του Ισλάμ αποτελείται από αναιδείς καριόληδες και θα πρότεινα να τους χώσουμε μια τόσο δυνατή κλοτσιά στον κ**ο που να τους φτάσει στον λαιμό». Το πρόσφατο tweet του διάσημου Αμερικανού σχολιαστή Μπιλ Μάχερ δεν άφηνε πολλά περιθώρια αμφιβολιών για τη στάση που θα ήθελε να κρατήσουν οι ΗΠΑ απέναντι στους τζιχαντιστές του Ιράκ και της Συρίας. Ελαφρώς πιο κόσμιος στις εκφράσεις του, αλλά απόλυτος στις θέσεις ο καθηγητής Ρίτσαρντ Ντόκινς έγραφε στον δικό λογαριασμό στο twitter: «Μακάριοι οι Μουσουλμάνοι…
H Coca Cola ευνουχίζει…
…τους δημοσιογράφους. Του Όμηρου Ταχμαζίδη. Ο αγώνας για την επαναλειτουργία ή όχι του εργοστασίου της Coca Cola στην Θεσσαλονίκη συνεχίζεται με αμείωτη ένταση και πρωτοφανή συστηματικότητα: και από τις δύο πλευρές – οι απεργοί για να ανοίξει το εργοστάσιο, η Coca Cola για να επιβάλλει το κλείσιμό του ως τετελεσμένο γεγονός. Η διεύθυνση της πολυεθνικής εταιρίας συνεχίζει την πολιτική του εκφοβισμού μέσω των προσφυγών στα δικαστήρια, της παραπλάνησης του καταναλωτικού κοινού με αποπροσανατολιστικές και παραπλανητικού περιεχομένου διαφημίσεις και φυσικά, με το κύριο όπλο της, την εξαγορασμένη σιωπή των μέσων μαζικής ενημέρωσης (μεγάλα κανάλια και εφημερίδες πανελλαδικής εμβέλειας). Επανέρχομαι στο ζήτημα…
ΠΑΣΟΚ εσωτερικού και…
…ΠΑΣΟΚ εξωτερικού. Του Φώτη Παπούλια. Οσα παρακολουθούμε το τελευταίο τριήμερο να συμβαίνουν στο ΠΑΣΟΚ θα μπορούσε κάλλιστα να χαρακτηριστούν εκδίκηση της Ιστορίας απέναντι σε ένα κόμμα που ταυτίστηκε με το κράτος, άλωσε τους πάντες και τα πάντα στο όνομα ενός ψευδεπίγραφου σοσιαλισμού και αργότερα της χειρότερης εκδοχής ενός ελληνικού τύπου εκσυγχρονισμού, στιλ Ψωροκώσταινας, την οποία οι εμπνευστές του επεδίωξαν να τη βάλουν στο χρονοντούλαπο της Ιστορίας μαζί με την επάρατο Δεξιά. Σήμερα, σαράντα χρόνια μετά την ίδρυση ενός πρωτοφανούς Κινήματος, το οποίο εκφυλίστηκε στα πλοκάμια του κυβερνητισμού και της ρεμούλας, βιάζοντας πολιτικά συνειδήσεις και μετατρέποντας τους πολίτες σε συνενόχους διαρκών…
Ούτε καν ΘΑμαράς
Του Στέλιου Κούλογλου. Στην ιστορία των πρωθυπουργικών λόγων στην Διεθνή Έκθεση Θεσσαλονίκης, δεν υπάρχει προηγούμενος που να χειροκροτήθηκε τόσο λίγο, όσο ο σημερινός του Α. Σαμαρά. Τα πράγματα είχαν σκουρύνει από τις προηγούμενες μέρες, όταν στην πολυδιαφημισμένη συνάντηση στο Παρίσι οι δανειστές ξεκαθάρισαν ότι ο Έλληνας πρωθυπουργός δεν θα μπορούσε ούτε εξαγγελίες να κάνει, αν δεν τους πρόσφερε ισοδύναμα μέτρα. Μετά και τον πονοκέφαλο για το αν θα ανοίξουν όλη την αίθουσα εκδηλώσεων στο Βελλίδειο ή ένα κομμάτι της για να μην φαίνεται άδεια, ήταν τέτοια η αμηχανία στο Μέγαρο Μαξίμου πριν την ομιλία ώστε δεν την έστειλαν από πριν στους…
