My Twitter Feed

8 Ιανουαρίου, 2021

ΕΙΔΗΣΕΙΣ.ΕΠΙΚΑΙΡΟΤΗΤΑ:

“Μας έφεραν εδώ να μας σώσουν;” -

Πέμπτη, 7 Ιανουαρίου, 2021

Πρόταση 5,7 εκ. για ύδρευση Παιονίας -

Τρίτη, 5 Ιανουαρίου, 2021

Μίνι λίφτινγκ σε σχολεία -

Τρίτη, 5 Ιανουαρίου, 2021

Ο Γεωργαντάς με την πρόεδρο ΗΔΙΚΑ -

Τρίτη, 5 Ιανουαρίου, 2021

ΚΚΕ: Επίσκεψη λόγω κορονοϊού -

Τρίτη, 5 Ιανουαρίου, 2021

Ξανά στη θλιβερή “κανονικότητα” -

Τρίτη, 5 Ιανουαρίου, 2021

Αποχαιρετισμός στον Γιώργο Γίτσο -

Τρίτη, 5 Ιανουαρίου, 2021

ΝΔ: Δυσαρέσκεια στη Βόρ. Ελλάδα -

Τρίτη, 5 Ιανουαρίου, 2021

Η «Μικρά Ασία» του Βλ. Αγτζίδη

Της Πέπης Ρηγοπούλου. Γιατί να μην μπορεί ένας άνθρωπος να συλλάβει όσο θα ήθελε στον χρόνο της δικής του ζωής τους χρόνους τους παλιούς που εγκυμονούν το μέλλον; Ποτέ δεν θα μάθουμε όλα όσα θέλουμε για την Αντίσταση στην Κατοχή, για την Κύπρο, για όσα έγιναν σε ακόμη παλαιότερα χρόνια και παραμένουν συνειδητά ή ασύνειδα εγγεγραμμένα στο παρόν. Και σε κάθε στιγμή, αυτά που νομίζαμε ως επαρκή είτε και ως δεδομένα ανατρέπονται, αποκτούν νέες σημασίες. Αυτό συμβαίνει ακόμη πιο έντονα όταν η μνήμη είναι ιδιαίτερα τραυματική και αυτό το τραύμα ενεργοποιείται εκ νέου κάτω από κάποιες συνθήκες, φέρνοντας και πάλι…

Read More

Λίγα για τη δημοκρατία (μας)

Του Γιώργου Σταματόπουλου. Καλό θα ήταν να γίνει κατανοητό από πολλούς ότι δεν αρκεί η αριστερή καταγωγή ή η πρόταξη του αντιδεξιού συνδρόμου για να ασκήσει κάποιος σήμερα πολιτική. Πάνε αυτά, είναι παρωχημένα και ενοχλητικά. Οι νέες συνθήκες απαιτούν άλλη προσέγγιση της πολιτικής, τέτοια που να έχει συνάφεια με τη συνεργατικότητα και τη δημοκρατία στην καθημερινή της εμφάνιση. Για να εμφανιστεί κάτι βεβαίως χρειάζεται μεγάλος κόπος, ευρυχωρία μυαλού, παραίτηση από χθαμαλά «εγώ» και κούφιες ματαιοδοξίες. Από μόνη της η εξουσία (η αρπαγή της) δεν αρκεί για να ασκηθεί συναινετική πολιτική, πολιτική υπέρ των αδύναμων ή φοβισμένων. Ας το χωνέψουμε (ακόμη…

Read More

Νέο κλίμα λογοκρισίας ενόψει

Της Άντας Ψαρρά. Σκηνικό «Χυτήριου» στήνουν τα ΜΜΕ και μερίδα πολιτικών με αφορμή μια θεατρική παράσταση με θέμα τη δικαιοσύνη, βασισμένη μεταξύ άλλων στα πρακτικά της δίκης της «17 Νοέμβρη» και στο βιβλίο του Σάββα Ξηρού. Στην ευρωπαϊκή και στην ελληνική λογοτεχνία, στο θέατρο, στον κινηματογράφο και στη ζωγραφική συχνά αποτυπώθηκαν με πολλαπλούς τρόπους οι ιστορίες των μεγαλύτερων εγκληματιών του κόσμου κι αυτή εξάλλου είναι μια ομορφιά στην ελευθερία της τέχνης και της έκφρασης. Στην πρόσφατη Ιστορία της Ελλάδας κινδύνεψαν ξανά βιβλία, όπως αυτό του Μίμη Ανδρουλάκη, ή ματαιώθηκαν παραστάσεις, όπως το Corpus Christi του «Χυτήριου», ή κατέβηκαν έργα από…

Read More

Ο ηλίθιος και οι πανηλίθιοι

Του Κώστα Βαξεβάνη. Το τελευταίο διάστημα μάθαμε δύο πράγματα. Το πρώτο είναι πως οι κινητοποιήσεις, οι κοινωνικές αντιδράσεις ή όπως αλλιώς λέγονται, είναι δικαίωμα των κατοίκων αυτής της χώρας, αφού πλέον την παραδοχή έχουν κάνει ο Μπάμπης, ο Πορτοσάλτε και η πλειοψηφία των πελατών του “Οίκου Γραβατών Παγώνη”. Ως σήμερα ήταν τηλεοπτική πεποίθηση πως το Συνταγματικό δικαίωμα της διαμαρτυρίας ήταν ποινικό αδίκημα, απειλή για τον τουρισμό, βολή κατά της σταθερότητας της χώρας. Κάθε διαμαρτυρία μάλιστα χαρακτηριζόταν μεθόδευση των αριστερών που θέλουν να χτυπήσουν την επιχειρηματικότητα, την εύρυθμη λειτουργία του κράτους και την ανάπτυξη. Μέχρι που ξαφνικά είδαμε γραβάτες να ανεμίζουν…

Read More

Ύποπτα σιωπηλές ηγεσίες

Του Τάσου Παππά. Οσοι αποθεώνουν την αγορά και ζητούν από τις κυβερνήσεις να αφήσουν το «αόρατο χέρι» της να ρυθμίζει, χωρίς έξωθεν παρεμβάσεις, τα οικονομικά ζητήματα, υποστηρίζουν ότι επιχείρηση που δεν μπορεί να ανταποκριθεί στον σκληρό ανταγωνισμό δεν έχει νόημα να κρατιέται με το ζόρι στη ζωή γιατί το «μάρμαρο» θα το πληρώσει ο αθώος φορολογούμενος. Βεβαίως, ακόμη και οι ακραιφνείς νεοφιλελεύθεροι, αυτοί δηλαδή που οργίζονται όταν το κράτος προσπαθεί να συντηρήσει έστω και με ζημιές κάποιες επιχειρήσεις που δραστηριοποιούνται σε νευραλγικούς τομείς της οικονομίας, κάνουν γαργάρα όταν με κρατικό συντονισμό οργανώνονται εξαιρετικά δαπανηρές εκστρατείες διάσωσης των τραπεζών. Στην προκειμένη…

Read More

Το μήνυμα (the medium is…

…the message). Του Σαράντη Δημητριάδη. Δημοσιεύθηκε στην ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ (24-1-2016) άρθρο του Τάσου Τέλλογλου με τίτλο: «Σκουριές: Από την έγκριση της περιβαλλοντικής μελέτης στο  τέλμα». http://www.kathimerini.gr/846876/article/oikonomia/ellhnikh-oikonomia/skoyries-apo-thn-egkrish-ths-perivallontikhs-meleths-sto-telma Το άρθρο αυτό είναι από πολλές πλευρές αξιοπρόσεκτο. Δεν είναι μυστικό οτι ο κ. Τάσος Τέλλογλου, έμπειρος ρεπόρτερ-δημοσιογράφος, και η Καθημερινή, σοβαρή, σοβαρότερη  οπωσδήποτε από πολλές άλλες εφημερίδα, ανήκουν στα μέσα που υποστηρίζουν την επένδυση της Ελληνικός Χρυσός στην ανατολική Χαλκιδική. Θα υπέθετε εξ αυτού ίσως κάποιος πως το “medium” του τίτλου μου αναφέρεται στον Τέλλογλου και στην Καθημερινή, υπονοώντας ότι το περιεχόμενο του σχετικού τους δημοσιεύματος δεν μπορεί για το λόγο αυτό να είναι αντικειμενικό και πως το μήνυμα (message) που…

Read More

Ένα χρόνο μετά, ο ΣΥΡΙΖΑ…

…έχει πουλήσει την ψυχή του. Του Κώστα Λαπαβίτσα. Ένας χρόνος έχει περάσει από την εκλογή μιας αριστερής ριζοσπαστικής κυβέρνησης στην Ελλάδα. Τον περασμένο Γενάρη ο Αλέξης Τσίπρας, ο δυναμικός νέος πρωθυπουργός της χώρας, υπόσχονταν ένα αποφασιστικό χτύπημα ενάντια στη λιτότητα. Ο αντισυμβατικός υπουργός Οικονομικών Γιάνης Βαρουφάκης σύντομα κατέφτασε στο Λονδίνο και προκάλεσε αίσθηση στα μέσα ενημέρωσης. Όλα έδειχναν πως στην Ελλάδα υπήρχε μια κυβέρνηση που απέρριπτε τους πνιγηρούς αστικούς τύπους και ήταν έτοιμη για μάχη. Οι προσδοκίες ήταν υψηλές. Ένα χρόνο μετά, ο ΣΥΡΙΖΑ εφαρμόζει πιστά τις πολιτικές λιτότητας που κάποτε επέκρινε. Έχει εκκαθαρίσει την αριστερή του πτέρυγα και ο…

Read More

Ένας χρόνος

Του Μανώλη Γλέζου. Θα πρέπει να προσδιορίσουμε ποια είναι η Ευρώπη, τι εννοούμε όταν λέμε «Ευρώπη» και τι εννοούμε όταν λέμε «ΣΥΡΙΖΑ». – Με την λέξη «Ευρώπη» δεν περιγράφουμε ούτε γεωγραφικά όρια, ούτε τα πολιτιστικά, ούτε και τους λαούς που κατοικούν σε αυτήν την ήπειρο. Εννοούμε το συγκεντρωτικό, αυταρχικό, ολιγαρχικό και αντιδημοκρατικό καθεστώς που κυριαρχεί και διευθύνει την Ευρωπαϊκή Ένωση. Σε αυτό, έχει όχι μόνο υποταχθεί αλλά και υπηρετεί πλέον ο «ΣΥΡΙΖΑ», μετά την «συμφωνία» της 12ης Ιουλίου. Δηλαδή αυτή η Ευρώπη ή καλύτερα, αυτό το «Ευρωπαϊκό Διευθυντήριο» όπως το περιέγραψα, άλλαξε με δόλιο τρόπο τα χαρακτηριστικά του «ΣΥΡΙΖΑ». –…

Read More

Έλληνες εις την ξένην; *

Toυ Eυτύχη Μπιτσάκη. Ο χρόνος είναι γρήγορος ίσκιος πουλιών  Ελύτης  Πέρασε ένας χρόνος με κυβέρνηση της Αριστεράς. Ακριβέστερα: Αριστεράς και πατριωτικής Δεξιάς (ΑΝ.ΕΛΛ.). Τι παρέλαβε η νέα κυβέρνηση; Μια χώρα χρεοκοπημένη. Τα ταμεία άδεια, τεράστιο χρέος και τις αλυσίδες των δύο μνημονίων που υπέγραψαν οι πολιτικοί εκπρόσωποι του ελληνικού κεφαλαίου και, με τη διαμεσολάβηση του τοπικού, πρόθυμοι διεκπεραιωτές του ευρωπαϊκού ιμπεριαλισμού. Γιατί ο ΣΥΡΙΖΑ αναδείχτηκε με ένα άλμα πρώτη πολιτική δύναμη; Επειδή το πρόγραμμά του ανταποκρινόταν σε δύο κεφαλαιώδη αιτήματα: στη σωτηρία των Ελλήνων από την πείνα και στην αποκατάσταση της εθνικής ανεξαρτησίας. Και γιατί τα κόμματα της παραδοσιακής Αριστεράς…

Read More

Σχετικά με την πιθανή τύχη…

…της κυβέρνησης. Του Χρήστου Λάσκου. Μετά από την εκλογή του Κυριάκου Μητσοτάκη στην θέση του προέδρου της Νέας Δημοκρατίας κάτι φαίνεται να έχει αλλάξει στην πολιτική ατμόσφαιρα. Και, μάλιστα, εντυπωσιακά γρήγορα. Διάβαζα χαρακτηριστικά στο τελευταίο τεύχος του International Socialism (Ιανουάριος 2016) ένα άρθρο με θέμα την ελληνική πολιτική, στο οποίο αναφέρονταν ως θεμελιώδες στοιχείο της κατάστασης η αποδιαρθρωμένη εικόνα του βασικού κόμματος της δεξιάς. Ακόμη και τα περιοδικά της διεθνούς ριζοσπαστικής Αριστεράς, πάει να πει, έδειχναν ενδιαφέρον για το συγκεκριμένο –τόσο προφανές ήταν. Πόσο μάλλον για τους εγχώριους παρατηρητές. Κι όμως! Έφτανε ένας Μητσοτάκης για να αλλάξει δραστικά αυτήν την…

Read More

Είναι ο Τσίπρας, μπουμπούνα

Του Θανάση Καρτερού. Του την έπεσαν, κατά το κοινώς λεγόμενο, του Τσίπρα, απ’ όλες τις μεριές, για τη φράση του Σόιμπλε «είναι η εφαρμογή, ανόητε». Μια φράση που έκανε το γύρο του κόσμου σε ογδόντα δευτερόλεπτα, και ερμηνεύτηκε, στη Γερμανία ιδιαίτερα, αλλά πολύ πιο φιλόξενα και από τη Γερμανία στην Ελλάδα, ως επίθεση, προσβολή, ανάθεμα, στον Έλληνα πρωθυπουργό. Τον έκανε του αλατιού τον Τσίπρα ο Σόιμπλε! Και καλά στη Γερμανία, εκεί έχουν το σκοπό τους, αλλά γιατί έγινε για χιλιοστή φορά στόχος ο Τσίπρας εδώ στην Ελλάδα; Γιατί έκατσε και «τον έσκισε σαν κότα ο Γερμαναράς», λέει ο αριστερός Δελαστίκ….

Read More

Δημοκρατία και “στρωμένες”…

…πολιτικές σταδιοδρομίες. Του  Όμηρου Ταχμαζίδη* Υπάρχουν   άνθρωποι   που   διαβιούν   “άστατα”   και απρόβλεπτα:   αυτό   ενδέχεται   να   οφείλεται   στο χαρακτήρα   τους,   αλλά   να   είναι   και   απόρροια   των συνθηκών   μέσα   στις   οποίες   “κυλάει”   η   ζωή   τους. Υπάρχουν ζωές “προγραμματισμένες” εκ των προτέρων: ο δρόμος που επιχειρεί να βαδίσει κάποιος είναι ήδη “στρωμένος”   –   η   εκκίνηση   γίνεται   με   τις   καλύτερες προϋποθέσεις και τα εμπόδια εμπραγμάτωσης  στόχων είναι   ελάχιστα. Στην   πολιτική   της   χώρας   οι προκαθορισμένες   και   “στρωμένες”   πολιτικές σταδιοδρομίες είναι ο κανόνας: φροντίζει το καθεστώς της   οικογενειοκρατίας     που     καταδυναστεύει   την πολιτική ζωή του τόπου. Η  μόνη “αξιολόγηση” στις  στρωμένες    σταδιοδρομίες είναι η διαβόητη “ψήφος του…

Read More

Ήπια κριτική

Του Γιώργου Σταματόπουλου. Σαφώς και δεν ευθύνεται ο ΣΥΡΙΖΑ για την κακοδαιμονία της χώρας, είναι ηλίου φαεινότερον ποιος οδήγησε τη χώρα στην άβυσσο της φτώχειας και της σχεδόν χρεοκοπίας. Ας πάψουν λοιπόν οι άνθρωποι των δύο πρώην μεγάλων κομμάτων (Ν.Δ.-ΠΑΣΟΚ) να ωρύονται και να ομιλούν για πολιτική και ηθική ανεντιμότητα στελεχών της κυβέρνησης. Θα έπρεπε να ντρέπονται όταν σηκώνουν τον δείκτη της ηθικής και πολιτικής ακεραιότητας. Τέτοια υποκρισία και τέτοιο θράσος προκαλούν τον κοινό νου (παρότι ο τελευταίος συνήθως αποδεικνύεται ότι έχει κοντή μνήμη). Αυτοί δεν έχουν κανένα δικαίωμα να κρίνουν ή ας το κάνουν με συστολή, διότι τις τελευταίες…

Read More

Η επανάσταση έγινε T-shirt

Του Άρη Χατζηστεφάνου. Ενα ταξίδι στη χώρα που μάγεψε τον Οργουελ, τον Κίπλινγκ και τον Μπρεχτ και έζησε για έναν αιώνα στη σκιά τριών «αυτοκρατοριών». Οι ανόητοι, αξιοπρεπείς άνθρωποι θεοποιούν και οχυρώνουν την ανοησία τους πίσω από εκατοντάδες χιλιάδες ξιφολόγχες Τζορτζ Οργουελ «Μέρες της Βιρμανίας» ►Αποστολή Μιανμάρ Χρειάζεται να περιπλανηθείς μερικά μόνο λεπτά στους δρόμους της Γιανγκόν, πρωτεύουσας της Μιανμάρ, μέχρι τη στιγμή που κάποιος μικροπωλητής θα επιχειρήσει να σου πουλήσει ένα βιβλίο του Τζορτζ Οργουελ με τον τίτλο «Μέρες της Βιρμανίας». Ο πλανόδιος βιβλιοπώλης έχει την αξιοπρέπεια του κατοίκου μιας χώρας που δεν έχει γνωρίσει ακόμη την επέλαση των…

Read More

Yπουργοί* και πρωθυπουργοί…

…Για ποιον; Του Περικλή Κοροβέση. Αν υποθέσουμε πως όλα τα εξημερωμένα ζώα, όπως τα άλογα, τα μουλάρια, τα πρόβατα κ.λπ., διέθεταν το χάρισμα της ομιλίας, ουδέποτε θα έπεφταν σε αιχμαλωσία και αν πιάνονταν θα επέστρεφαν εκεί που ανήκαν. Στην ελευθερία της άγριας φύσης. Ούτε τα μουλάρια ή τα άλογα έχουν δημιουργηθεί για να είναι δούλοι των ανθρώπων και φυσικά ούτε τα πρόβατα γεννήθηκαν για να τα σφάζουν. Μιλώντας μεταξύ τους θα είχαν συνεννοηθεί και θα απέφευγαν με κάθε θυσία την αιχμαλωσία. Και σε περίπτωση που το κακό γινόταν και βρίσκονταν στην ανθρώπινη φυλακή, θα είχαμε εξεγέρσεις και μαζικές αποδράσεις. Αυτό…

Read More

Οβιδιακές μεταμορφώσεις

Του Τάσου Παππά. ► Κόμματα, μέσα ενημέρωσης και δημοσιολόγοι αναδεικνύουν τις κινητοποιήσεις των κοινωνικών ομάδων και αποθεώνουν τον αγωνιστικό ζήλο τους. Καλούν μάλιστα την κυβέρνηση να σκύψει με προσοχή στα δίκαια αιτήματά τους, ακόμη ακόμη και να αποσύρει τα ανάλγητα μέτρα, χωρίς όμως να βγάζουν κιχ για τους ευρωπαϊκούς θεσμούς που έχουν επιβάλει τις συγκεκριμένες πολιτικές. Το πρόβλημά τους δεν είναι η Ευρώπη -αυτή καλά πορεύεται- αλλά η κυβέρνηση που πρέπει να φύγει. Αλλωστε, βρέθηκε επιτέλους και η διάδοχη λύση: ένας σοβαρός ηγέτης που κατάφερε μέσα σε δύο εβδομάδες να ξεπεράσει τον Τσίπρα στην καταλληλότητα για την πρωθυπουργία. Ετσι δεν…

Read More

Η χρονιά της αποτυχίας

Του Κώστα Λαπαβίτσα. Ήταν μια ατέλειωτη χρονιά, όπως συνήθως γίνεται όταν οι στιγμές είναι ιστορικές. Η 25 Ιανουαρίου 2015 έφερε την ελπίδα βαθιάς κοινωνικής αλλαγής και την προσδοκία πληρέστερης προσωπικής ζωής. Η χαρά αποτυπώθηκε έντονα στα πρόσωπα τη βραδιά εκείνη. Ένα χρόνο αργότερα κυριαρχεί η απογοήτευση και ο θυμός. Η ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ συνετρίβη στις διαπραγματεύσεις, υπέγραψε το Τρίτο Μνημόνιο κι εφαρμόζει την πολιτική που κατακεραύνωνε από το 2010 και μετά. Υπάρχουν βέβαια και οι επίσημες διακηρύξεις, ότι ο πόλεμος δεν τελείωσε, έγινε μια υποχώρηση, θα δοθούν κι άλλες μάχες μέχρι την τελική νίκη. Η κυβερνητική πλευρά ισχυρίζεται ότι η…

Read More

Είναι οι άνθρωποι, ηλίθιε…

Του Δημήτρη Μηλάκα. Μετά από  τρία μνημόνια, 6 χρόνια εποπτείας, δημοσιονομικής προσαρμογής και μεταρρυθμίσεων, η φράση του Σόιμπλε (είναι η εφαρμογή των συμφωνηθέντων, ηλίθιε)  με έμμεσο παραλήπτη τον πρωθυπουργό Αλέξη Τσίπρα έρχεται να μας υπενθυμίσει τι είναι και τι ακριβώς ζητούν από την Ελλάδα οι δανειστές της: Πρόκειται για κοινούς τοκογλύφους που ζητούν τα πάντα… Η σημερινή κυβέρνηση, όπως και οι προηγούμενες – με διαφορετικό στιλ και προτεραιότητες- εδώ και έξι χρόνια κάτω από στενότατη εποπτεία ακολουθούν κατά γράμμα τις οδηγίες των δανειστών. Παρ’ όλα αυτά, ο υποτιθέμενος στόχος (δηλαδή η έξοδος της χώρας από το σπιράλ της κρίσης) ολοένα…

Read More

Μαθηματικά του ασφαλιστικού

Του Δημήτρη Τρίμη. Εως τώρα ξέραμε το παγκοσμίως διαδεδομένο φαινόμενο της ιδεολογικής και πολιτικής χρήσης της Ιστορίας, συχνά σε βαθμό γελοιότητας. Καταλαβαίνετε τι λέω. Οταν δηλαδή, χάριν προφανών σκοπιμοτήτων, κατά την επίσημη «Ιστορία μας» οι όποιοι δικοί μας είναι πάντοτε οι καλοί που έχουν δίκιο και αμύνονται διαρκώς επί χιλιάδες χρόνια υπέρ πίστεως και πατρίδος, ενώ οι όποιοι άλλοι πάντοτε προκαλούν και μας προσβάλλουν, χωρίς να διαθέτουν καν πίστη ούτε πατρίδα της προκοπής, σαν τη μοναδική και λαμπρή δική μας. Ανάλογο φαινόμενο ιδιοτελούς χρήσης έχουμε και στα απολύτως απλά μαθηματικά. Λέγονται π.χ αυτόν τον καιρό, εν όψει ασφαλιστικής ενοποίησης, κάθε…

Read More

Το «κίνημα της γραβάτας»,

…το μέτωπο του «ναι» κι οι πολιτικές εξελίξεις. Του Ανδρέα Ζαφείρη. Η Πολιτική Οικονομία έχει δυστυχώς τους δικούς της αδήριτους νόμους. Ο «αναχρονισμός» της ύπαρξης εκτεταμένων μικροαστικών στρωμάτων ήταν πάντα η Μεγάλη Πρόκληση του ελληνικού καπιταλισμού. Ο αναχρονισμός αυτός, παρ όλες τις προσπάθειες, παρέμεινε ως σημείο αντιλεγόμενο, καθώς οι απόπειρες άρσης ματαιωνόταν λόγω της ανάγκης της αστικής τάξης της χώρας και των πολιτικών της εκπροσώπων να οικοδομούν κοινωνικές συμμαχίες. Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ αναλαμβάνει την «ιστορική», για τη αστική τάξη της χώρας και τα διεθνή κέντρα «στήριξης», αποστολή, να άρει τον «αναχρονισμό». Απαραίτητη πολιτική προϋπόθεση για να γίνει κάτι τέτοιο είναι…

Read More