Δεν θα πέσουμε από το…
…ασφαλιστικό. Από άλλα ίσως πέσουμε. Του Στέλιου Κούλογλου. Η συζήτηση για τις δυνατότητες και τα ελλείμματα της αριστεράς στη κυβέρνηση, είναι επείγουσα. Δυστυχώς, δεν έχουμε άλλα ευρωπαϊκά παραδείγματα για να αντλήσουμε πείρα από αυτά, ούτε για να τα για συγκρίνουμε με το πείραμα του ΣΥΡΙΖΑ. Υπάρχει όμως μια πλούσια, πρόσφατη εμπειρία από αριστερά κόμματα της Λατινικής Αμερικής που είναι ιδιαίτερα διδακτική. Φυσικά, οι διαφορές ανάμεσα στις χώρες της «πίσω αυλής» των ΗΠΑ και την Ελλάδα, που τείνει να γίνει η πίσω αυλή των Βρυξελλών και του Βερολίνου, είναι δεδομένες. Όπως άλλωστε, από την ανεπτυγμένη Αργεντινή μέχρι την πάμφτωχη Βολιβία, και…
Η δεύτερη, μεγάλη ντροπή
…Από το μνημόνιο στην Ελλάδα-Αμυγδαλέζα. Του Πέτρου Παπακωνσταντίνου. Επιχειρώντας να δικαιολογήσουν- όχι τόσο στο λαό, όσο στον ευατό τους- τη συνθηκολόγηση του περασμένου Ιουλίου, κάποιοι παλιοί μας σύντροφοι, που επέλεξαν να μείνουν στο ΣΥΡΙΖΑ και να στηρίξουν τον Αλέξη Τσίπρα, επέμεναν ότι το τρίτο μνημόνιο ήταν κάτι σαν οικονομικό Μπρεστ- Λιτόσφκ. (Ιερόσυλη σύγκριση, αλλά όπως έλεγε και ο Χέγκελ, για όλα τα πράγματα υπάρχουν επιχειρήματα). Πιστεύοντας όχι αυτό που βρισκόταν μπροστά στα μάτια τους, αλλά εκείνο που ήθελαν σώνει και καλά να πιστέψουν (όνειρο ζω, μη με ξυπνάτε…) επέμεναν ότι επρόκειτο για μια προσωρινή, αναγκαστική- λόγω ανωτέρας βίας- συνθηκολόγηση, αποκλειστικά…
Tο μήνυμα αυτό θα…
…αυτοκαταστραφεί… Της Κατερίνας Ακριβοπούλου. Και τώρα τι θα κάνουμε χωρίς καταστροφολογία… Στο Γιούρογκρουπ η Ελλάδα πέτυχε μια νίκη, η διάσταση της οποίας άδειασε σαν τενεκέ με ασβέστη, το αφήγημα της εγχώριας προπαγάνδας, περί επικείμενης κατάρρευσης… Χωρίς περιστροφές και στρογγυλέματα σκοπιμότητας, η χώρα μας πήρε την πολιτική έγκριση για την αξιολόγηση και το χρέος με τον ίδιο τον – μπορείς να με λες και Σόιμπλε – Ντάισελμπλουμ, να εκφέρει για πρώτη φορά την απαγορευμένη λέξη… Ελάφρυνση είπε ο Γερούν και βάρυνε η καρδιά των εγχώριων καταστροφολάγνων, που μέχρι προχθές ακόμη, προεξοφλούσαν με μεγαλειώδη βεβαιότητα, τα ακριβώς αντίθετα… Ονειρεύονται ξύπνιοι σκηνικό Ιουλίου,…
Συμμαχία των ανθρώπων
Του Θανάση Καρτερού. Είναι το δράμα των προσφύγων, που καταφτάνουν κατά χιλιάδες στη χώρα, πολιτική υπόθεση; Φυσικά και είναι, αλίμονο. Αλλά υπόθεση κομματικής, πολύ περισσότερο μικροκομματικής, φασαρίας δεν είναι. Ούτε υπόθεση εντάσεων για το ποιος φταίει που έρχεται όλος αυτός ο κυνηγημένος κόσμος στην Ελλάδα. Κι αν επιμένουν ορισμένοι στην «κυρά Τασία» είναι τόσο μακριά από την πραγματικότητα, που δεν αξίζει πια -νισάφι!- να ασχολείσαι μαζί τους. Όπως δεν αξίζει να φωνασκεί για -υπαρκτές- αδυναμίες του κρατικού μηχανισμού. Κανένας κρατικός μηχανισμός δεν θα μπορούσε να διαχειριστεί χωρίς προβλήματα ένα ανθρωπιστικό δράμα τέτοιων διαστάσεων. Αναρωτιέμαι όμως και αν έχει νόημα, με…
Εμπρός στον δρόμο που…
…χάραξε η Κύπρος. Του Τάσου Παππά. «Η Κύπρος βγήκε από το μνημόνιο γιατί εφάρμοσε το πρόγραμμα με συνέπεια». Αυτό δήλωσε ο πρόεδρος της Νέας Δημοκρατίας, Κυριάκος Μητσοτάκης. Είπε με άλλα λόγια όσα υποστηρίζουν εδώ και χρόνια οι αρχιτέκτονες της λιτότητας, ο Σόιμπλε και οι λοιποί συγγενείς, ότι δηλαδή η συνταγή είναι σωστή, αλλά κολλάει το πράγμα στην εφαρμογή. Να ξεχάσουμε την ομολογία του ΔΝΤ για τον λανθασμένο πολλαπλασιαστή, αλλά και τις τελευταίες δηλώσεις του εκπροσώπου του ότι το Ταμείο είχε εκφράσει από την αρχή τις ισχυρές επιφυλάξεις του για τους δημοσιονομικούς στόχους του προγράμματος. Να ξεχάσουμε και τη φράση του…
Αποσύνδεση προσφυγικού –
– αξιολόγησης. Του Γιάνη Βαρουφάκη. Την ώρα που οι πρόσφυγες εγκλωβίζονται στα κλειστά σύνορα μιας Ευρωπαϊκής Ενωσης που αυτο-καταργείται, θα ήταν ιστορικό λάθος να επιτρέψουμε τη διασύνδεση της μνημονιακής διαδικασίας με τις διαβουλεύσεις για το προσφυγικό ζήτημα. Οι ίδιες πολιτικές δυνάμεις που έπνιξαν την Ανοιξη της Αθήνας, αρνούμενες στον ελληνικό λαό το δικαίωμα να ανακάμψει από τη Μεγάλη Υφεση, σήμερα ορθώνουν τείχη για να εγκλωβίσουν τους πρόσφυγες στη χώρα μας. Πολιτικοί και γραφειοκράτες που μας επέβαλαν το περασμένο καλοκαίρι ένα καταστροφικό δημοσιονομικό πρόγραμμα, σχεδιασμένο να αποτύχει, έρχονται τώρα να απαιτήσουν από την Αθήνα τη δημιουργία «κλειστών κέντρων» για τους πρόσφυγες…
Εγκλήματα κατά προσφύγων
Του Δημήτρη Τρίμη. Καλές ήταν οι ανακοινώσεις όλων των κομμάτων της αντιπολίτευσης που ανησυχούν για την διπλωματική αναβάθμιση της Τουρκίας, μετά τη σύνοδο των Βρυξελλών για το προσφυγικό ζήτημα, αλλά το πρόβλημα με το κοινό ανακοινωθέν της Ε.Ε είναι αυτή η περίεργη «ανταλλαγή» μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας των «καλών» και των «κακών» Σύρων προσφύγων, που προβλέπεται! Συγκεκριμένα, αφού δηλώθηκαν τα γενικά, όπως ότι έχουν συλλογική ευθύνη να σταθούν δίπλα στην Ελλάδα, σε αυτή τη δύσκολη στιγμή και θα κάνουν το παν (με τη διάθεση των σχετικών μέσων και των πόρων) για να μας βοηθήσουν να διαχειριστούμε την κατάσταση που έχει…
Για την Ημέρα της Γυναίκας
Της Άννας Δημάκη* Η φετινή παγκόσμια ημέρα για τη Γυναίκα είναι πολύ ιδιαίτερη, καλούμαστε δε να την τιμήσουμε με ένα τρόπο διαφορετικό μα και πιο επίκαιρο από ποτέ. Κι τούτο γιατί ένα ακόμη ευάλωτο θύμα εκμετάλλευσης, βίας και καταπάτησης των δικαιωμάτων του, έχει πάρει την τραγική μορφή της γυναίκας πρόσφυγα. Σύμφωνα με τα τελευταία δεδομένα, περισσότερο από το 35% των προσφύγων που φτάνουν στην Ευρώπη είναι γυναίκες και παιδιά, που χρειάζονται ιδιαίτερη φροντίδα καθώς στο μακρύ ταξίδι που πραγματοποιούν πέφτουν συχνά θύματα βίας αλλά και εμπορίας ανθρώπων. Εδώ και αρκετούς μήνες, σύσσωμη η κοινωνία του νομού μας, παρά την μακρά…
Η βιβλιοθήκη ως παράγων…
…ανθοφορίας μιας πόλης. Του Όμηρου Ταχμαζίδη* Η βιβλιοθήκη παραμένει σημείο αναφοράς του σύγχρονου ανθρώπου. Στην Ελλάδα έχει περιοριστεί ο ρόλος της στις σχολικές και πανεπιστημιακές βιβλιοθήκες και αυτό είναι μια ακόμη ένδειξη, ότι η γνώση δεν διαποτίζει συνολικώς και διαρκώς το κοινωνικό σώμα. Χωρίς την πρόσβαση στη βιβλιοθήκη και χωρίς την εξοικείωση με τη χρήση της μια κοινωνία παραμένει ακρωτηριασμένη. Διατηρεί απλώς περιορισμένη πρόσβαση στο σύγχρονο κόσμο. Δεν αντιλαμβάνεται τις πραγματικές ανάγκες του και δεν ανταποκρίνεται στις διογκούμενες απαιτήσεις του. Αυτό το γεγονός καθιστά τη βιβλιοθήκη στο οικογενειακό περιβάλλον, στο σχολείο και ακόμη περισσότερο στην πόλη ή το χωριό ένα απαραίτητο…
Αλήθεια, πόσο ίσοι-ες είμαστε;
Της Ειρήνης-Ελένης Αγαθοπούλου. Πολλοί – αν όχι οι περισσότεροι – άνθρωποι πιστεύουν πως η ανισότητα ανδρών και γυναικών ανήκει πια στο παρελθόν. Ειδικά η δική μας γενιά, που έχει μεγαλώσει σε μια εποχή στην οποία το δικαίωμα ψήφου των γυναικών θεωρείται αυτονόητο, μπορούν να εργάζονται, να σπουδάζουν και να θέτουν υποψηφιότητα για δημόσια αξιώματα ακριβώς με την ίδια άνεση με τους άνδρες, θεωρεί κάπως ακραία τα φεμινιστικά επιχειρήματα. Είναι αλήθεια πως έχουν γίνει μεγάλες πρόοδοι σε σχέση με την αρχή του 20ού αιώνα και ακόμη μεγαλύτερες σε σχέση με.. τον 18ο για παράδειγμα! Αξίζει όμως να αναλογιστούμε, πόσες γυναίκες σήμερα καταλαμβάνουν…
Προσφυγική κρίση και…
…ψευτοκοσμοπολιτισμός. Του Νότη Μαριά. Υπάρχουν δυστυχώς, ακόμη και σήμερα που η Πατρίδα μας βρίσκεται ενώπιων μιας προσφυγικής κρίσης που κινδυνεύει να την παρασύρει σε μία ανυπολόγιστων διαστάσεων καταστροφή, κάποιοι που αναπαράγουν την ίδια φαύλα «ιδεολογία» του ψευτοκοσμοπολιτισμού. Είναι αυτή η «ιδεολογία» που υποστηρίζει τα ανοιχτά σύνορα για τους χιλιάδες παράνομους μετανάστες, μια «ιδεολογία» που εθελοτυφλεί μπροστά στα διογκούμενα προβλήματα που σχετίζονται με τη λεγόμενη “πολυπολιτισμικότητα”. Είναι η «ιδεολογία» που οδήγησε στις τραγικές ολιγωρίες της κυβέρνησης που μετατρέπει σταδιακά τη χώρα σε ένα απέραντο hot spot με τις τεράστιες ανθρωπιστικές συνέπειες που όλοι γνωρίζουμε πλέον. Υπάρχει λοιπόν ένας κόσμος που, ακόμη…
Πόσες φορές πρόσφυγας;
Του Περικλή Κοροβέση. Ο απηνής διωγμός των προσφύγων από σχεδόν όλες τις χώρες της Ε.Ε., με τιμητική εξαίρεση τη χώρα μας, δεν είναι μια πρόσκαιρη έξαρση της ξενοφοβίας και του ρατσισμού, αλλά ένα δομικό στοιχείο του λεγόμενου Ευρωπαϊκού Πολιτισμού που έχει μέσα στα σπλάχνα του τον φασισμό, γέννημα-θρέμμα της Ευρώπης. Γιατί ένας Χίτλερ ή ένας Μουσολίνι δεν εμφανίστηκε ούτε στην Κίνα ούτε στην Ινδία; Γιατί είχαν έναν άλλον πολιτισμό, μια άλλη φιλοσοφική και πολιτική σκέψη και άλλες κοινωνικές δομές. Αυτό δεν τις κάνει αυτομάτως δημοκρατικές και ελεύθερες, ούτε βέβαια δείχνει σεβασμό στα ανθρώπινα δικαιώματα. Ειδικά στην Κίνα όπου η θανατική…
Προσφυγοφοβία και…
…ισλαμοποίηση. Της Μαργαρίτας Κουλεντιανού. Στις αρχές του περασμένου αιώνα εκατοντάδες χιλιάδες άνθρωποι πέρασαν στην Ελλάδα από περιοχές της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας. Είχαν υποστεί πόλεμο, διώξεις, είδαν τις πόλεις τους να ισοπεδώνονται και τις περιουσίες τους να δημεύονται. Το πέρασμα του Αιγαίου και η εγκατάσταση στην Ελλάδα ήταν μονόδρομος για να σώσουν τη ζωή τους. Ο κόσμος στην Ελλάδα δεν τους καλοδέχτηκε. Είναι όμως γνωστό ότι οι πρόσφυγες εκείνοι έδωσαν ώθηση στην οικονομία και στον πολιτισμό, μέχρι που απορροφήθηκαν από την ελληνική κοινωνία. Ηταν χριστιανοί. Στα τέλη του περασμένου αιώνα εκατοντάδες χιλιάδες άνθρωποι πέρασαν στην Ελλάδα από την Αλβανία και άλλες χώρες…
Πάρε τα λεφτά και τρέχα
Του Άρη Χατζηστεφάνου. Λίγες ημέρες πριν από την κυκλοφορία του νέου του βιβλίου στη Γερμανία, με τίτλο «Το τέλος των μετρητών», ο Νόρμπερτ Χέρινγκ, οικονομικός αναλυτής της εφημερίδας «Χάντελσμπλατ», εξηγεί τους λόγους για τους οποίους οι τράπεζες κήρυξαν τον πόλεμο στα μετρητά. In God We Trust. All Others Pay Cash (Στον Θεό έχουμε πίστη. Οι υπόλοιποι πληρώνουν μετρητά) Αγνώστου Ο Νόρμπερτ Χέρινγκ δεν είναι από τους ανθρώπους που το βάζουν εύκολα κάτω. Και η ταμίας της τράπεζας, στο κέντρο της Φρανκφούρτης, το κατάλαβε με τον χειρότερο τρόπο. Οταν του είπε ότι δεν μπορούσε να του δώσει 15.000 ευρώ από τον…
Ροές και άνθρωποι
Του Θανάση Καρτερού. Αλήθεια, εσείς δεν έχετε πρόβλημα όταν ακούτε για… ροές και ξέρετε ότι η λέξη κουκουλώνει μετανάστες, πρόσφυγες, κυνηγημένους, παιδιά, γυναίκες, ανθρώπους; Δεν σας ενοχλεί όταν και η κυβέρνησή μας έχει υιοθετήσει αυτή τη δήθεν ουδέτερη έκφραση που λανσάρισε η ειδική στους εξωραϊσμούς Ευρώπη; Δεν νομίζετε ότι είναι καιρός να πούμε, στους δικούς μας τουλάχιστον, να το κόψουν; Τουλάχιστον για την άλλη -απαίσια- έκφραση, τα hotspots, έχουν καταγραφεί οι ενστάσεις διά στόματος Μουζάλα. Έλα, μωρέ, λέξεις είναι, δεν σημαίνουν τίποτε. Ε, αν δεν σημαίνουν τίποτε, γράψτε ή πείτε ότι το 1922 είχαμε ροές από τη Μικρασία προς την…
Περιμένοντας τον Αϊ Γουέι-Γουέι
Του Παναγιώτη Φλωρίδη. Ο ευτραφής κύριος της φωτογραφίας είναι ο διάσημος Αϊ Γουέι-Γουέι. Κινέζος ηθοποιός και ακτιβιστής. Οταν έχεις εκατομμύρια και σκυλοβαριέσαι γίνεσαι ακτιβιστής, φιλάνθρωπος, εθελοντής. Γενικά ψυχοπονιάρης. Σαν τον Μπόνο των U2, τον άλλο ακτιβιστή, που κάνει συναυλίες για να σώσει τα παιδιά της Αφρικής. (Ο Τζίμης Πανούσης λέει ότι, όταν ο Μπόνο βαριέται, πετάει με το ιδιωτικό του τζετ πάνω απ’ την Αφρική, ρίχνοντας καραμέλες…) Η φωτογραφία είναι “μαϊμού”. Ο χοντρο-ακτιβιστής δεν έπαθε απολύτως τίποτε. Απλά ξάπλωσε μπρούμυτα την κορμάρα του σε μια αμμουδιά της Μυτιλήνης, παριστάνοντας τον μικρούλη Αϊλάν τον οποίο ξέβρασε πνιγμένο το κύμα σε μια έρημη…
Tο σχέδιο που κάνει τη…
…βρόμικη δουλειά της Μέρκελ. Του Στέλιου Κούλογλου. Όταν πριν από λίγες μέρες έγραψα ότι υπήρχε εδώ και καιρό σχέδιο να μετατραπεί η Ελλάδα σε προσφυγική αποθήκη, οι συνήθεις ύποπτοι («ό,τι- κάνουν- οι Ευρωπαίοι- είναι σωστό-, ό,τι εμείς – λάθος») έγραψαν ότι επρόκειτο για θεωρία συνωμοσίας. Άλλοι φανατικότεροι ―λέγε με ‘Αδωνι― μίλησαν για Ηρακλή Πουαρώ. Μέχρι το χθεσινό Spiegel, στο οποίο ένα αφιέρωμα στη προσφυγική κρίση αποκαλύπτει ακριβώς αυτό. Το πρώτο άρθρο που έχει τον εύγλωττο τίτλο «Μία de facto λύση παίρνει μορφή στα Βαλκάνια», στηρίζεται σε μια συνέντευξη με τον Αυστριακό υπουργό ‘Αμυνας Hans Peter Doskozil. Ιδού ένα απόσπασμα: «Τώρα…
Ώρα Τοπικής Αυτοδιοίκησης
Του Γιώργου Σταματόπουλου. Eπαίρονται εδώ και λίγα χρόνια μερικοί δήμαρχοι ότι οι δήμοι είναι το μόνο αποκούμπι της κοινωνίας, ότι όλοι οι κάτοικοι στις υπηρεσίες τους προστρέχουν να βρουν κάποια ανακούφιση. Και όλα αυτά παρότι, όπως λένε, έχουν μειωθεί κατά πολύ οι κρατικές επιχορηγήσεις. Εχουν φτάσει στο συμπέρασμα αυτό επειδή, ισχυρίζονται, το κράτος είναι αναποτελεσματικό και ανήμπορο να έλθει σε επαφή με τις ανάγκες της κοινωνίας. Φταίει η δομή του, φταίει η γραφειοκρατία, φταίει ο δημοσιοϋπαλληλισμός που λειτουργεί ανασχετικά στην εξυπηρέτηση, φταίει η μαύρη μας η μοίρα· άρα, πρόσωπο έχουν μόνο οι δήμοι και όχι το κράτος-τέρας. Εάν έχουν δίκιο,…
Όλα τούμπα, τώρα
Του Θανάση Καρτερού. Υπάρχουν κι αυτοί που μας λένε ότι το ποδόσφαιρο δεν είναι παρά ένα παιγνίδι, και πρέπει να το διασκεδάζουμε, να το απολαμβάνουμε με ηρεμία, περίπου όπως το μπαλέτο ή το θέατρο. Παιγνίδι είναι βέβαια, αλλά δεν χρειάζεται να είσαι και κοινωνιολόγος, ή σοφός, για να δεις και να καταλάβεις ότι είναι άλλου είδους παιγνίδι. Δείτε τι γίνεται σε όλο τον κόσμο, πώς εκατομμύρια άνθρωποι παθιάζονται μ’ αυτό, πώς βλέπουν στην ομάδα τους και στη μπάλα μια διέξοδο, έστω μια-δυο φορές τη βδομάδα, από τη φτώχεια, την καταπίεση, την ανεργία, τα σκατά που πολιορκούν τη ζωή τους. Το…
Η προσφυγική κρίση…
…στην Ελλάδα απειλεί την ΕΕ. Του Κώστα Λαπαβίτσα. Το νέο κύμα προσφύγων στην Ελλάδα έχει δημιουργήσει συνθήκες ανθρωπιστικής κρίσης και αποτελεί άμεση απειλή για την Ευρωπαϊκή Ένωση. Σε συνδυασμό με την ατελείωτη κρίση της ευρωζώνης και το δημοψήφισμα για το Brexit, το προσφυγικό μπορεί να καταλήξει σε υπαρξιακή κρίση για την ΕΕ το 2016. Απαιτείται ηγεσία με όραμα, η οποία επί του παρόντος σπανίζει. Σύμφωνα με την Ύπατη Αρμοστεία του Ο.Η.Ε. για τους Πρόσφυγες, το 2014 η Συρία ήταν η κύρια πηγή προσφυγικών ροών ανά τον κόσμο, και το 95% των Σύρων προσφύγων βρίσκονταν σε γειτονικές χώρες. Η Τουρκία φιλοξενούσε τον…
