Παίζοντας άμυνα δεν κερδίζουμε
Του Δημήτρη Μάρδα* Την ώρα που η κυβέρνηση δίνει πάνω από 22 εκ. ευρώ σε επιλεγμένα Μαζικά Μέσα Ενημέρωσης για τον… πόλεμο του Covid-19, η Τουρκία με 37,5 εκ. δολάρια αγοράζει το τρίτο της πλοίο-γεωτρύπανο, αν και μεταχειρισμένο. Ενώ διάφορα υπουργεία ασχολούνται με το πώς η κυβέρνηση θα δαπανήσει χρήματα τύπου «Σκοιλ Ελικικού», η Τουρκία ετοιμάζει σε δικά της ναυπηγεία το τρίτο ερευνητικό της πλοίο με προϋπολογισμό 100 εκ. δολάρια. Ενώ εμείς εξουσιάζουμε τη θάλασσα έχοντας τον δεύτερο σε μέγεθος εμπορικό στόλο, η Τουρκία κυριαρχεί σε εντυπώσεις στην Ανατολική Μεσόγειο διαθέτοντας τρία πλοία-γεωτρύπανα (τα Fatih, Yavuz και Kanuni) και δύο…
Ανέκδοτα και αλήθειες…
…για τον covid19. Του Γιάννη Μυλόπουλου. Στην Ελλάδα κυκλοφορούν δύο, τουλάχιστον, ανέκδοτα για τον COVID19. Το ένα είναι με τον ταξιτζή, ο οποίος αμφισβητεί τους θανάτους από τον κορωνοϊό και ρωτά σε κάθε διαδρομή τους επιβάτες του αν γνωρίζουν έστω και έναν από το φιλικό τους περιβάλλον που να έχει πεθάνει από COVID19. Η προσπάθεια είναι προφανής. Είναι εξαιρετικά πιθανόν ο πελάτης, πράγματι, να μη γνωρίζει κανέναν από το στενό του περιβάλλον που να πέθανε από την πανδημία. Και τότε ο ταξιτζής του ανέκδοτου θα συνάγει το θριαμβευτικό, όσο και συνωμοσιολογικό συμπέρασμα ότι τα περί κορωνοϊού είναι μύθοι, καθώς μας……
Novartis: Τα βραβεία και…
… ο φόβος της κυβέρνησης. Του Στέλιου Κούλογλου. Tο βραβείο για μάρτυρες δημοσίου συμφέροντος και υπερασπιστές του δικαιώματος στην πληροφόρηση, απονεμήθηκε την Τετάρτη στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο στις Βρυξέλλες, για τρίτη χρονιά, και είχε 3 νικητές: Tους δύο μάρτυρες δημοσίου συμφέροντος στην υπόθεση Novartis, την Τσέλσι Μάνινγκ, την πηγή των αποκαλύψεων του Τζούλιαν Ασάνζ και της ιστοσελίδας του (Wikileaks) για τα εγκλήματα των ΗΠΑ στους πολέμους του Ιράκ και του Αφγανιστάν και τη γερμανική δημοσιογραφική ομάδα Correctiv που αποκάλυψε το φορολογικό σκάνδαλο Cum ex: το δίκτυο τραπεζών, χρηματιστών και δικηγόρων που είχε υποκλέψει περισσότερα από 55 δισεκατομμύρια ευρώ από ευρωπαϊκά ταμεία….
Δολοφονούμε τη πικρή αλήθεια
Του Τάσου Παππά. Οι προβλέψεις των διεθνών οργανισμών για την πορεία της ελληνικής οικονομίας δεν είναι καλές. Τα στοιχεία μάς προετοιμάζουν για έναν δύσκολο χειμώνα. Ωστόσο η κυβέρνηση και τα δεξιά μέσα ενημέρωσης δεν κρύβουν την αισιοδοξία τους και φτάνουν στο σημείο (ερωτοτροπώντας με την ελαφρότητα) να θριαμβολογούν και να υπόσχονται καλύτερες μέρες. Μεμψιμοιρούμε; Εχουμε βυθιστεί σε πεσιμιστικό λήθαργο και όλα μας φαίνονται μαύρα; Ας δούμε ορισμένα πράγματα που προκύπτουν από τα επίσημα νούμερα. -Καλπάζει το πρωτογενές έλλειμμα του προϋπολογισμού, με την πανδημική κρίση να το εκτοξεύει σε επίπεδα άνω του 6,23% ή πάνω από 10,64 δισ. ευρώ. Ο καλά…
Οι ασυμπτωματικοί φασίστες
Του Κώστα Βαξεβάνη. Κάθε φορά που αγανακτισμένοι πολίτες εμποδίζουν τρόφιμα να πάνε σε μετανάστες, κάθε φορά που γονείς πετάνε από τα σχολεία παιδιά προσφύγων, κάθε φορά που οι άνθρωποι σε αυτήν τη χώρα αποκτηνώνονται ο Μιχαλολιάκος είναι κάπου εδώ γύρω και γελάει. Η καταδίκη της Χρυσής Αυγής είναι νίκη της δημοκρατίας, μια ιστορική καταγραφή με ουσία και συμβολισμούς. Η ποινική καταδίκη δεν έχει μόνο την έννοια της τιμωρίας των εγκλημάτων. Δημιουργεί την πεποίθηση ότι όσα εκπροσωπεί το ναζιστικό μόρφωμα είναι εγκληματικά για το ανθρώπινο είδος. Αυτόν ακριβώς τον συμβολισμό προσπαθούν να πλήξουν από την πρώτη στιγμή που ανακοινώθηκε η καταδίκη….
Η θεωρία του «ενός άκρου»
Του Τάσου Τσακίρογλου. Ο βίος και η πολιτεία του Αντώνη Σαμαρά, οι υπόγειες διαδρομές του Τάκη Μπαλτάκου με τους χρυσαυγίτες, οι μεταγραφές των «αστέρων» του ΛΑΟΣ, Βορίδη, Γεωργιάδη, Πλεύρη, αλλά και η καιροσκοπική συνύπαρξη του Κ. Μητσοτάκη με αυτή την ομάδα λένε πολλά. Ο τρόπος με τον οποίο οι κύριοι Σαμαράς και Μητσοτάκης, με τα άρθρα τους στην «Εφ.Συν.», επανέφεραν τη θεωρία των δύο άκρων, εξισώνοντας τη ναζιστική βία της Χρυσής Αυγής με τη «βία» της Αριστεράς, είναι χαρακτηριστικός μιας προσέγγισης με μεγάλο παρελθόν στην ιστορία, για όποιον ενδιαφέρεται να μάθει. Η ερώτηση «ναι, αλλά και εσείς τι κάνατε στη…
Μια δαιμονοποιημένη λέξη
Του Τάσου Παππά. Πολλοί και στη Δεξιά και στην Αριστερά θεωρούν ότι ο όρος συνεκμετάλλευση ρίχνει νερό στον μύλο των διεκδικήσεων της Τουρκίας και πρέπει να εξοστρακιστεί από τη δημόσια συζήτηση. Η απόφαση του πρωθυπουργού να διορίσει σύμβουλο Εθνικής Ασφαλείας τον Θάνο Ντόκο προκάλεσε αρνητικά σχόλια σε δεξιά μέσα ενημέρωσης, ενώ δεν έλειψαν οι αιχμές και από στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ. Θύμισαν μια δήλωση του κ. Ντόκου προ μηνών στην κυπριακή εφημερίδα «Φιλελεύθερος» περί συνεκμετάλλευσης στο Αιγαίο. Τότε είχε δημιουργηθεί μεγάλος θόρυβος, ο κ. Ντόκος, που κατηγορήθηκε για μειωμένη εθνική συνείδηση, έθεσε την παραίτησή του στη διάθεση του πρωθυπουργού, ο οποίος…
Για τις γυναίκες της Υπαίθρου
Της Ειρήνης Αγαθοπούλου* Οι γυναίκες αγρότισσες ανέκαθεν, σε όλον τον κόσμο, διαδραμάτιζαν καθοριστικό ρόλο στη γεωργία, στην επισιτιστική ασφάλεια και στη διατροφή, στη διαχείριση της γης και των φυσικών πόρων, στις αγροτικές επιχειρήσεις. Σύμφωνα με στοιχεία του ΟΗΕ, οι γυναίκες αγρότισσες αποτελούν το ¼ του παγκόσμιου πληθυσμού, ενώ στις αναπτυσσόμενες χώρες αποτελούν το 43% του εργατικού δυναμικού στον πρωτογενή τομέα. Στην περίοδο της πανδημίας και των αυστηρών μέτρων που επιβλήθηκαν, βρέθηκαν και βρίσκονται στην πρώτη γραμμή. Συνεισέφεραν με την μη αμειβόμενη εργασία τους, με την αύξηση της αθέατης οικιακής εργασίας, με την συνεχή και αδιάλειπτη τροφοδότηση της αλυσίδας ανεφοδιασμού. Σύμφωνα πάλι με…
Λαβωματιές
Του Νίκου Κωνσταντινίδη* Ο άνθρωπος βλέπει αυτό που θέλει να δει, ακούει αυτό που θέλει να ακούσει και καταλαβαίνει αυτό που θέλει να καταλάβει. Πλάθει μια λογική που τον εξυπηρετεί και πορεύεται με αυτήν. Θεωρεί ότι τα ξέρει όλα, αλλά αγνοεί τα πλέον σημαντικά. Υποτιμά συχνά τους άλλους και υπερτιμά τον εαυτό του, όσο περισσότερο αμόρφωτος είναι. Και για να νιώσει τη συμμετοχική χαρά, υιοθετεί εθνικιστική συμπεριφορά, όπως την είδαμε με το Μακεδονικό. Η Ελλάδα -είπε ένας πολιτικός- είναι η χώρα της επικοινωνίας κι όχι της ουσίας. Η χώρα στην οποία το ψεύτικο κυριαρχεί στο αληθινό, το πραγματικό υποχωρεί στο πλασματικό και το…
Αν ξεσηκωθούν οι Αβράκωτοι;
Του Τάσου Παππά. Ένας από τους μύθους του κυρίαρχου αφηγήματος είναι ότι οι οικονομικές συνέπειες από την πανδημία πλήττουν το ίδιο όλους. Και τους μη έχοντες και τους κατέχοντες. Ψέμα ολκής. Φαίνεται άλλωστε στην πράξη. Μαζικές απολύσεις, χιλιάδες λουκέτα σε μικρές και μεσαίες επιχειρήσεις, πολλοί φυτοζωούν με γλίσχρα επιδόματα, εργασιακά δικαιώματα καταστρατηγούνται, γενικευμένη μερική απασχόληση και τηλεργασία χωρίς προστασία, ενώ την ίδια στιγμή οι διευθυντικές ομάδες στιβαρών οικονομικά εταιρειών απαιτούν από τις κυβερνήσεις να σώσουν τις μονάδες τους, όπως έγινε και την περίοδο της χρηματοπιστωτικής κρίσης, διαφορετικά θα υποχρεωθούν είτε να μετακομίσουν σε πιο φιλικές χώρες (με μειωμένη φορολογία και…
Δεν είναι εγκληματική οργάνωση,
…νεοχιτλερικοί νεοναζί είναι. Του Όμηρου Ταχμαζίδη. Η δολοφονία των δύο νεαρών «φρουρών» μπροστά στην είσοδο των γραφείων της Χρυσής Αυγής ήταν μια ορθολογικά σχεδιασμένη πολιτική δολοφονία με άμεσα αποτελέσματα. Μετά την δολοφονία του Παύλου Φύσσα η οργάνωση είχε αποκτήσει στη φαντασίωση πολλών τμημάτων του πληθυσμού, όχι μόνο των νέων, εξωπραγματικά χαρακτηριστικά. Η εν ψυχρώ δολοφονία με επαγγελματικό τρόπο στο κατάλληλο τόπο, την κατάλληλη στιγμή αποτελεί ένα παράδειγμα πολιτικής δολοφονίας με απτά αποτελέσματα. Άσχετο αν η ενέργεια πραγματοποιήθηκε από ακροαριστερούς τρομοκράτες ή ενεργοποιήθηκε το «βαθύ κράτος» ή υπήρξε εμπλοκή και συμμετοχή ξένων υπηρεσιών ή, τέλος, συνδυασμός κάποιων από τους παραπάνω παράγοντες,…
Ηχηρή καταδίκη,
…σιωπηρή αποδοχή. Της Σοφίας Ψαρρά* Η ιστορία εκδικείται την επανάληψη του λάθους. Το ξημέρωμα της 7ης Οκτώβρη 2020 έφερε τον ήλιο της δικαιοσύνης, που φώτισε το σκοτάδι τόσων χρόνων. Σαράντα χρόνια από την ίδρυση της ΧΑ και είκοσι επτά χρόνια από την επισημοποίησή της ως κόμμα, φτάσαμε σήμερα στην καταδίκη της ως εγκληματική οργάνωση. Κι ενώ θα περίμενε κανείς μετά την δικαίωση των θυμάτων, η συζήτηση για το ιστορικό διακύβευμα της απόφασης να κυριαρχεί μεταξύ των πολιτικών εκπροσώπων, αντίθετα γινόμαστε μάρτυρες μιας ενορχηστρωμένης επίθεσης προς την αξιωματική αντιπολίτευση. Η τακτική του “πες, πες και κάτι θα μείνει” αποδίδεται στον Γκαίμπελς,…
Πότε θα τελειώσει η ταλαιπωρία;
Του Δημήτρη Αγαθόπουλου* Είναι παραδεκτό και κατανοητό ότι, με την ένταση και την ταχύτητα εξάπλωσης του covid-19, που επηρέασε σχεδόν όλο τον πλανήτη, και παράλληλα την απρόβλεπτη διάρκειά του, οι πολίτες να έχουν κουραστεί και να αντιδρούν δικαιολογημένα ή αδικαιολόγητα για τους περιορισμούς και τις δυσκολίες που αντιμετωπίζουν στην καθημερινότητά τους από τα περιοριστικά μέτρα που κατά καιρούς έχουν επιβληθεί. Όπως επίσης είναι υποχρέωση της πολιτείας να πληροφορεί σωστά τον πολίτη και να παίρνει εκείνα τα μέτρα που προτείνονται από τους επιστημονικούς φορείς. Αρκεί αυτά να έχουν μία συνέχεια, να στέκονται στην κοινή λογική και να μην αυτοαναιρούνται από την…
Το πρόβλημα του νεοναζισμού
Του Γιώργου Μαργαρίτη. Η απόφαση του δικαστηρίου για τον χαρακτηρισμό της Χρυσής Αυγής ως εγκληματικής οργάνωσης ήρθε επτά χρόνια μετά την δολοφονία του Παύλου Φύσσα και μετά από πεντέμισι χρόνια δικαστικής διαδικασίας. Για μια οργάνωση που διαφήμιζε η ίδια τον εγκληματικό της χαρακτήρα και που παινευόταν για τις εγκληματικές της επιδόσεις, δεν ήταν αυτό που μπορούμε να ονομάσουμε γρήγορη απόδοση δικαιοσύνης. Η δικαιοσύνη ήρθε όμως, έστω και αργά και αυτό οπωσδήποτε ικανοποιεί το κοινό αίσθημα των δημοκρατικών ανθρώπων καθώς και όλων εκείνων που, ο καθένας με τον δικό του τρόπο, αντιτάχθηκαν στην ανάδειξη και στην επέλαση αυτού του ναζιστικού μορφώματος….
Για τους… “αντιφασίστες” με…
…την “καταλερωμένη φωλιά”. Του Νίκου Μπογιόπουλου. Η δίκη και η καταδίκη των ναζι της Χρυσής Αυγής είναι πολύτιμη και για τούτο: Απέδειξε πόσο σάπιο και παρηκμασμένο είναι το αστικό πολιτικό σύστημα, αυτό που σήμερα οι νεοδικομματικές συνιστώσες του, εμβληματικής σαπίλας φυσιογνωμίες του και σεσημασμένα μιντιακά του περιτρίμματα τσακώνονται μεταξύ τους για το ποιός υπήρξε περισσότερο ή λιγότερο… “αντιφασίστας”. Σε αυτά τα… “αντιφασιστικά” καλλιστεία του ποντιοπιλατισμού, του φαρισαισμού και της αηδίας, ανάμεσα στους πρωταγωνιστές τους, θα βρείτε κι εκείνους που υπέθαλψαν, που πρόβαλλαν, που διαφήμισαν, που εναγκαλίστηκαν, που συνυπήρξαν, που ανέχτηκαν όλα αυτά τα χρόνια τον εσμό των ναζιστών. Σε αυτό…
Φωνάζει ο κλέφτης…
Του Γιάννη Α. Μυλόπουλου. Η Νεοδεξιά του Κυριάκου Μητσοτάκη, κατά τη συνήθη πρακτική της, κάθε φορά που βρίσκεται στριμωγμένη πολιτικά και με την πλάτη στον τοίχο αντεπιτίθεται, αξιοποιώντας το σύνολο του επικοινωνιακού και προπαγανδιστικού μηχανισμού της για να κατηγορήσει τον ΣΥΡΙΖΑ. Παρατήρηση 1η: Αν έκανε κανείς μια δημοσκόπηση έξω από το Εφετείο την ημέρα της μεγάλης συγκέντρωσης με αφορμή την ανακοίνωση της ετυμηγορίας του δικαστηρίου για την καταδίκη της Χρυσής Αυγής, θα διαπίστωνε ότι οι Νεοδημοκράτες σχεδόν ούτε καν θα ανιχνεύονταν στο δείγμα. Ήταν εκεί για να γιορτάσουν τη μεγάλη νίκη της Δημοκρατίας όλες οι πολιτικές δυνάμεις της μείζονος αντιπολίτευσης,…
Το βολικό σχήμα της Δεξιάς
Του Τάσου Παππά. Τη θεωρία των δύο άκρων επανέφεραν στο προσκήνιο ο πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης, ο πρώην πρωθυπουργός Αντώνης Σαμαράς, ο κυβερνητικός εκπρόσωπος Στέλιος Πέτσας και κορυφαία στελέχη της Ν.Δ. (κυρίως αυτά που έλκουν την καταγωγή τους από την Ακρα Δεξιά), υποστηρίζοντας ότι η παράταξή τους ήταν πάντα στην πρώτη γραμμή της μάχης κατά του φασισμού και του ναζισμού. Κοντή μνήμη, βολική. Προφανώς ξεχνούν τις αιμομικτικές σχέσεις της με τα διάφορα φασιστικά μορφώματα στο μακρινό παρελθόν. Προφανώς ξεχνούν ότι οι πρωταγωνιστές των δικτατοριών που επιβλήθηκαν στην Ελλάδα τον προηγούμενο αιώνα προέρχονταν από τους κόλπους της. Προφανώς ξεχνούν ότι φιλοξένησε, αγκάλιασε…
Πως τα καταφέραμε πάλι, σύντροφοι;
Του Στέλιου Κούλογλου. H ερώτηση μου τέθηκε χθες βράδυ σε τηλεοπτικό πάνελ: πως τα κατάφερε ο ΣΥΡΙΖΑ να είναι σε άμυνα σε ένα θέμα «δικό του», όπως της Χρυσής Αυγής; Ευτυχώς το ερώτημα ήταν ρητορικό και δεν απάντησα, αλλά έτσι και αλλιώς δεν είχα έτοιμη απάντηση. Γιατί πράγματι, πως είναι δυνατόν να δεχόμαστε ερωτήσεις για το αν επιδιώξαμε να «πέσουν στα μαλακά» οι φασίστες, οι ορκισμένοι εχθροί μας; Nα βρεθούμε σε άμυνα και να μας επιτίθεται η παράταξη του Μπαλτάκου και του Βορίδη, του Μπογδάνου και της «σοβαρής(sic) Χρυσής Αυγής» Παπαδημητρίου, του «είμαστε συγγενικό κόμμα με τη Χρυσή Αυγή» Ψωμιάδη,…
Μεταναστευτικό – προσφυγικό:
Οι τρεις πτυχές του προβλήματος. Του Δημήτρη Μάρδα. Οι μειώσεις των μισθών ως μέσο βελτίωσης της ανταγωνιστικότητας είναι μια ιδιαίτερα προσφιλής μέθοδος στα χέρια των κυβερνώντων και της οικονομικής εξουσίας. Από τον 18ο αιώνα ως σήμερα η μέθοδος αυτή αποτελεί μια… σταθερή αξία! Στη χώρας μας εφαρμόζεται με ιδιαίτερη ένταση κατά τη διάρκεια της πρόσφατης κρίσης καθ’ υπόδειξη της Τρόικας – Θεσμών. Αν θέλουμε να διώξουμε ακόμη ένα μέρος των νέων Ελλήνων στο εξωτερικό –και δεν αναφερόμαστε μόνο στους επιστήμονες– ας συνεχίζουμε να εφαρμόζουμε την πανάρχαια αυτή συνταγή, αγνοώντας πεισματικά τις πολύ πιο σύγχρονες αντιλήψεις περί βελτίωσης της ανταγωνιστικότητας. Η…
Κείμενο του Ανδρ. Αγτζίδη για ΧΑ
Ένα σημαντικό κείμενο του Ανδρέα Αγτζίδη (1926-2018) για τη “Χρυσή Αυγή”, από το μακρινό πλέον Οκτώβριο του 2013, όταν είχε μόλις αρχίσει να ξηλώνεται το νεοναζιστικό οικοδόμημα. Αναφέρεται στον τόπο του, το Κιλκίς, και την ιδιαίτερη ιστορία του και προβλέπει την τιμωρία, όπως επιβεβαιωνόμενος από την ομόφωνη απόφαση του δικαστηρίου, όπου δηλώθηκε με σαφήνεια ότι στη δημοκρατική σύγχρονη Ελλάδα οι απόγονοι του Αδόλφου Χίτλερ δεν έχουν θέση: “….Εμείς, ιδίως οι Κιλκισιώτες από τους πρώτους βιώσαμε την αγριότητα, την βαρβαρότητα, την εγκληματικότητα των κατοχικών γερμανικών δυνάμεων. Ισοπέδωσαν, οι άθλιοι, τα Κρουσοχώρια Μουρσαλή, Μουσγαλή, Κοτσολάρ και σκότωσαν με βάρβαρο τρόπο όλους τους…
