Όλα εδώ πληρώνονται!
Του Τάσου Παππά.
«Βοηθοί κηπουροί του ΠΑΣΟΚ» είναι για τη Νέα Δημοκρατία τα δύο πρώην στελέχη του ΠΑΣΟΚ που μπήκαν στην κυβέρνηση. «Παράγκα Γ’ Εθνικής, γνωστοί κυνηγοί καρέκλας, πολιτικά εξαγορασμένοι και αμοραλιστές» είναι για το ΚΙΝ.ΑΛΛ. Αν ήταν βοηθοί κηπουροί και παράγκα τρίτης Εθνικής δύο παράγοντες του ΠΑΣΟΚ που πέρασαν από κορυφαίες κομματικές θέσεις και ήταν υφυπουργοί στην κυβέρνηση του Γιώργου Παπανδρέου, τι να πεις για πολλούς άλλους που μετακινήθηκαν από τα κόμματά τους στη Νέα Δημοκρατία και στο ΚΙΝ.ΑΛΛ.;
Με το δίκιο του ο βουλευτής του Ποταμιού Γιώργος Μαυρωτάς αναρωτιέται: «Βλέπω ότι το ΚΙΝ.ΑΛΛ. χαρακτηρίζει “κυνηγούς καρεκλών” και “πολιτικά εξαγορασμένους” τα δυο στελέχη του που πήρε ο ΣΥΡΙΖΑ. Ισχύουν και όταν η ΔΗΣΥ παίρνει βουλευτές άλλου κόμματος εν μέσω κοινοβουλευτικής περιόδου ή έχουν διαφορετικούς ορισμούς ανάλογα με την κατεύθυνση-μετακίνηση;». Δεν πρόκειται να λάβει απάντηση γιατί περισσεύει ο αμοραλισμός σ’ ένα κόμμα που ξόδευε τα μαλλιά της κεφαλής του στις φαραωνικές προεκλογικές εκστρατείες του, όπως επίσης περισσεύει η υποκρισία στο κόμμα που έγινε μεγάλο επειδή πήρε και από τα δεξιά του και από τα αριστερά του στελέχη και ψηφοφόρους.
Αμφίπλευρη διεύρυνση λεγόταν κομψά η επιχείρηση λεηλασίας. Εκανε δηλαδή ό,τι κάνουν όλα τα κόμματα (δεξιά, σοσιαλδημοκρατικά, αριστερά) που θέλουν να παίξουν πρωταγωνιστικό ρόλο στην πολιτική ζωή. Θα μπορούσε κάποιος να πει ότι «όλα εδώ πληρώνονται». Ο ΣΥΡΙΖΑ συμπεριφέρεται σήμερα απέναντι στο ΠΑΣΟΚ όπως είχε συμπεριφερθεί το ΠΑΣΟΚ απέναντι στην ιστορική Αριστερά την εποχή της παντοδυναμίας του. Λανθασμένη πολιτική, κατά τη γνώμη μου, και τότε από το ΠΑΣΟΚ και τώρα από τον ΣΥΡΙΖΑ σε ό,τι αφορά την υπόθεση της συνεργασίας των δύο χώρων.
Οι ηγεμονικές κινήσεις του μεγάλου σχήματος ενεργοποιούν τα αμυντικά ανακλαστικά του μικρότερου, ενισχύουν τις πολωτικές τάσεις και την καχυποψία στο εσωτερικό του. Καλή ώρα ό,τι συμβαίνει σήμερα στο ΚΙΝ.ΑΛΛ., όπου κερδίζουν έδαφος οι απόψεις για συνεννόηση με τη Δεξιά προκειμένου να αποκρουστεί η επιθετική τακτική του ΣΥΡΙΖΑ. Εξέλιξη που ευνοεί την ηγεσία της Νέας Δημοκρατίας για την οποία το δίλημμα των εκλογών, παρά τα όσα περί του αντιθέτου υποστηρίζει, πρέπει να είναι το δίπολο ΣΥΡΙΖΑ – αντιΣΥΡΙΖΑ.
Για τη Δεξιά και τα φιλικά της μέσα ενημέρωσης είναι έγκλημα καθοσιώσεως να πηγαίνεις στον ΣΥΡΙΖΑ και είναι πράξη ευθύνης να προσχωρείς στους αντιπάλους του, όποιοι κι αν είναι αυτοί. Ο εχθρός του βασικού εχθρού μου είναι δυνάμει φίλος μου. Οποιος βοηθάει την κυβέρνηση είναι τουλάχιστον ύποπτος για συναλλαγή και βρόμικο παζάρι και σίγουρα αμοραλιστής, ενώ όποιος στηρίζει τη Δεξιά είναι παράδειγμα προς μίμηση. Γέμισε το διαδίκτυο και οι ιστοσελίδες σοβαρών εφημερίδων με τις δηλώσεις που είχαν κάνει στο παρελθόν Μωραΐτης και Τόλκας εναντίον του ΣΥΡΙΖΑ και της κυβέρνησης.
Τα ίδια μέσα, που υποδύονται τα αντικειμενικά, δεν είχαν θεωρήσει σκόπιμο να θυμίσουν τι χρέωναν στη Δεξιά οι… ανιδιοτελείς βουλευτές που κουβάλησαν την έδρα τους στη Ν.Δ., για να μην πούμε για τη βροντώδη αφωνία τους στις περιπτώσεις του Αδωνη Γεωργιάδη και του Μάκη Βορίδη που στο παρελθόν είχαν στολίσει τη Ν.Δ. με του κόσμου τα… κοσμητικά επίθετα και σήμερα βρίσκονται σε νευραλγικά πόστα, καθοδηγούν το κόμμα τους και έχουν θέσει σε κατάσταση ομηρίας τον αρχηγό τους. Αλλά είπαμε, η βοήθεια στους κατσαπλιάδες είναι προδοτική ενέργεια.
Ανάγωγα
Είπε ο Κυριάκος Μητσοτάκης σε γερμανική εφημερίδα: «Η παρατεταμένη προεκλογική περίοδος πλήττει την οικονομία καθώς δεν στέλνει ξεκάθαρα μηνύματα προς τους ξένους και τους εγχώριους επενδυτές». Μήπως μπορεί κάποιος να μου πει ποιος ζητάει εκλογές τρεις φορές την εβδομάδα από το 2016;
Άρθρο στην ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΤΩΝ ΣΥΝΤΑΚΤΩΝ
