Φοβάμαι
Φοβάμαι τη μισή αλήθεια.
Φοβάμαι τη συνενοχή της ανοχής.
Φοβάμαι τα μεγάλα λόγια.
Φοβάμαι τη δημαγωγία και την αμετροέπεια.
Φοβάμαι τη βία της παρακμής.
Φοβάμαι τη σιγουριά του αδαή.
Φοβάμαι τον θυμό του φοβισμένου.
Φοβάμαι την οργή που γεννά το άδικο.
Φοβάμαι τους κάθε λογής προστάτες.
Φοβάμαι το άγνωστο χέρι που κρατά αυθαίρετα το νόμο.
Φοβάμαι τον έπαινο της βίας.
Φοβάμαι τον ανιστόρητο «επαναστάτη».
Φοβάμαι τον ιδεολόγο της στιγμής.
Φοβάμαι την ορμή του νεοφώτιστου.
Φοβάμαι την ιδεολογία της κραυγής.
Φοβάμαι την ένοχη σιωπή.
Φοβάμαι την πολιτική της εξαθλίωσης.
Φοβάμαι την εξαθλίωση της πολιτικής.
Φοβάμαι το «εγώ» το δικό μου και του διπλανού.
Φοβάμαι την κυριαρχία του φόβου.
Φοβάμαι την ημιμάθεια όσο και την αμάθεια.
Φοβάμαι τον αναχωρητισμό και την αποχή.
Φοβάμαι την εκτέλεση των ονείρων μας.
Φοβάμαι τη λάθος λύση και όχι το πρόβλημα.
Φοβάμαι τους εύκολους αφορισμούς.
Φοβάμαι την επίκληση της συλλογικής ενοχής.
Φοβάμαι την εικόνα που αντικαθιστά το επιχείρημα.
Φοβάμαι την αβελτηρία του σίγουρου.
Φοβάμαι το ψευδεπίγραφο και το ανώνυμο.
Φοβάμαι τον ΦΟΒΟ μου.