Το 112 του Μαξίμου

Του Τάσου Παππά.

Διαβολοβδομάδα χαρακτηρίζουν κυβερνητικοί παράγοντες την εβδομάδα που ξεκινά τη Δευτέρα. Ο πρωθυπουργός και οι συνεργάτες του περίμεναν ότι οι μέρες του Αυγούστου θα είναι ανέφελες, άντε στη χειρότερη να αντιμετώπιζαν κανένα περαστικό μπουρίνι, αλλά η καταιγίδα που ξέσπασε και δείχνει να μην υποχωρεί τους αιφνιδίασε.

Οι μηχανισμοί προστασίας πιάστηκαν στον ύπνο, το δικό τους 112 δεν λειτούργησε και τώρα αναρωτιούνται πώς θα περιορίσουν τις ζημιές. Οι υποκλοπές και το φιάσκο με τους πρόσφυγες στη νησίδα του Εβρου έδωσαν τον τόνο στη δημόσια συζήτηση, παρά τις φιλότιμες προσπάθειες μερικών συστημικών μέσων ενημέρωσης να αλλάξουν την ατζέντα, εστιάζοντας σε άλλα πεδία (αστυνομικό δελτίο, ρεπορτάζ στις παραλίες, επισκέψεις σε δημοφιλείς τουριστικούς προορισμούς).

Κέρδισε λίγο χρόνο το μέγαρο Μαξίμου μεταθέτοντας την έναρξη των διαδικασιών, αλλά ο επικεφαλής του επιτελικού κράτους (σύντομο ανέκδοτο έχει καταντήσει) είναι υποχρεωμένος να απολογηθεί. Η πρώτη απόπειρα (τηλεοπτική εμφάνιση) ήταν αποτυχημένη. Κύκλοι της κυβέρνησης και ορισμένοι δημοσιολόγοι είχαν καλλιεργήσει την προσδοκία ότι ο πρωθυπουργός θα κάνει αυτοκριτική, θα αναλάβει την πολιτική ευθύνη και θα ζητήσει συγγνώμη από τον πρόεδρο του ΠΑΣΟΚ.

Τίποτα απ’ όλα αυτά δεν έκανε. Αν το έπραττε θα ήταν η πρώτη φορά, ωστόσο προτίμησε να κρυφτεί, όπως κάνουν όλοι οι αλαζόνες όταν καλούνται να αναμετρηθούν με τις συνέπειες των πράξεών τους ή με τις συμπεριφορές των υφισταμένων τους. Βίαιοι στα λόγια, δειλοί στις πράξεις. Εμφανίστηκε αμήχανος, δεν απάντησε επί της ουσίας σε κανένα από τα ερωτήματα που απασχολούν τους πολίτες, επιχείρησε με ραχιτικές δικαιολογίες να αποδείξει ότι η παρακολούθηση του κ. Ανδρουλάκη ήταν νόμιμη, αλλά πολιτικά ανεπίτρεπτη κι αν το ήξερε θα την είχε σταματήσει.

Δεν έπεισε ούτε τους δικούς του ανθρώπους και γι’ αυτό στα μέσα ενημέρωσης τον υπερασπίστηκαν οι συνήθεις ύποπτοι, που έτσι κι αλλιώς είναι μειωμένης αξιοπιστίας. Ακόμη και κείνοι που μέχρι τώρα τον στήριζαν με φανατισμό ιερομόναχου, ακόμη και κείνοι που μισούν τον ΣΥΡΙΖΑ για διάφορους λόγους, δεν βρήκαν μια συμπαθητική κουβέντα να ψελλίσουν. Οι περισσότεροι (λαλίστατοι στο παρελθόν και πρωταθλητές στο άθλημα της κολακείας) έκαναν την πάπια και συνέχισαν να παραθερίζουν.

Ορισμένοι δεν τσιγκουνεύτηκαν την κριτική για τις ολέθριες επιλογές του και τις εγκληματικές παραλείψεις του και έφτασαν στο σημείο να μιλούν για ποινικές ευθύνες και του ζήτησαν να παραιτηθεί. Το τείχος προστασίας που είχε στήσει ο ίδιος, οι αυλικοί του και τα φιλοκυβερνητικά μέσα ενημέρωσης έμοιαζε απόρθητο. Σήμερα το απειλούν οι πολλές και βαθιές ρωγμές. Ο Κυριάκος Μητσοτάκης οφείλει να τοποθετηθεί με καθαρό τρόπο, δηλαδή χωρίς περικοκλάδες, χωρίς συμψηφισμούς, χωρίς πομπώδεις κατεργαριές, χωρίς λουστραρισμένους ελιτισμούς και θορυβώδεις μνησικακίες στα παρακάτω ερωτήματα:

■ Ηταν λάθος η υπαγωγή της ΕΥΠ στο Πρωθυπουργικό Γραφείο;

■ Ηταν λάθος επιλογή ο διορισμός του κ. Κοντολέοντος στη θέση του επικεφαλής της ΕΥΠ;

■ Ηταν λάθος η αλλαγή του νόμου για να «χωρέσει» στη θέση ο κ. Κοντολέων;

■ Ηταν λάθος η τροπολογία που απαγορεύει στην αρμόδια Αρχή να ενημερώνει εκ των υστέρων αυτούς που έχει παρακολουθήσει η ΕΥΠ;

■ Σε ποιον ανήκει η πολιτική ευθύνη για τις παράτυπες ή παράνομες ενέργειες αξιωματούχων που λειτουργούν υπό την καθοδήγηση του πρωθυπουργού;

■ Παρακολουθούνται και άλλοι πολιτικοί και άλλοι δημοσιογράφοι; Τα «όχι» της κυβέρνησης δεν είναι καθόλου πειστικά. Απόδειξη; Ακόμη και φιλοκυβερνητικά μέσα ενημέρωσης που μέχρι τώρα τον αποθέωναν, μεταδίδουν πληροφορίες για το αντίθετο. Αν ισχύει αυτό, δεν είναι υποχρεωμένος να πει τι ακριβώς συνέβη και γιατί;

■Η κυβέρνηση ισχυρίζεται ότι δεν έχει προμηθευτεί το παράνομο λογισμικό Predator. Μήπως το έχει νοικιάσει και το χρησιμοποιεί; Ξένα και εγχώρια μέσα ενημέρωσης (υπεράνω υποψίας για ροπή στον ακροαριστερό λαϊκισμό) αφήνουν σαφείς υπαινιγμούς ότι η κυβέρνηση ψεύδεται.

■ Οι λόγοι εθνικής ασφαλείας που επικαλείται συνεχώς για να καλύψει τις μυστικές υπηρεσίες είναι πιο ισχυροί από το Σύνταγμα, τους νόμους και σε τελική ανάλυση από το κράτος δικαίου; Εξαιρείται η ΕΥΠ από την υποχρέωση λογοδοσίας, υποχρέωση που έχουν οι θεσμοί και οι υπηρεσίες σε μια κοινοβουλευτική δημοκρατία;

Αν κρίνουμε από τη στάση που είχε μέχρι τώρα και στη συγκεκριμένη υπόθεση και σε άλλες όπου αυτός και η κυβέρνησή του συνελήφθησαν επ’ αυτοφώρω να παραβιάζουν τους νόμους, τους κανόνες και την ηθική, δεν πρέπει να είμαστε πολύ αισιόδοξοι. Το πιθανότερο, για να μην πω βέβαιο, είναι ότι θα προσπαθήσει να κατασκευάσει αποδιοπομπαίους τράγους για να σωθεί ο ίδιος, να ανακαλύψει κι αν δεν ανακαλύψει να επινοήσει ανάλογες πρακτικές σε προηγούμενες κυβερνήσεις, ακόμη και της δικής του παράταξης, ώστε να δείξει ότι αυτή είναι η κανονικότητα και η φυσική τάξη των πραγμάτων και λαϊκίζει όποιος υποστηρίζει ότι μπορούν να υπάρξουν αλλαγές. Αναποδογυρίζοντας την πραγματικότητα ελπίζει να πετύχει μια τραυματισμένη νίκη. Λιγοστεύουν όμως οι πρόθυμοι σύμμαχοί του. Κι αν συνειδητοποιήσουν ότι ο εκλεκτός τους πνέει τα λοίσθια, δεν θα διστάσουν να τον εγκαταλείψουν.

Ανάγωγα

Για τις πυρκαγιές και τις πλημμύρες φταίει η κλιματική κρίση. Για τα προσφυγικά και μεταναστευτικά ρεύματα φταίει ο Ερντογάν. Για την ακρίβεια και τον πληθωρισμό φταίει ο Πούτιν. Για τις υποκλοπές φταίει η αντιπολίτευση. Απλά πράγματα.

Άρθρο στην ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΤΩΝ ΣΥΝΤΑΚΤΩΝ