Το ΠΑΜΕ για το “ΟΧΙ”
ΤΙΜΑΜΕ ΤΟ «ΟΧΙ»
ΜΕ ΛΑΪΚΗ ΣΥΜΜΑΧΙΑ ΚΑΙ ΠΑΛΗ ΓΙΑ NA ΒΑΛΟΥΜΕ ΤΕΛΟΣ ΣΤΟ ΔΡΟΜΟ ΤΗΣ ΕΞΑΘΛΙΩΣΗΣ
Το ΟΧΙ που είπε ο λαός μας, κατά της φασιστικής εισβολής το 1940 και το οποίο μετεξελίχθηκε σε μαζική ηρωική ένοπλη αντίσταση με το ΕΑΜ και τον ΕΛΑΣ, αποτελεί και σήμερα πηγή έμπνευσης και διδαχής.
Το ΟΧΙ του ελληνικού λαού στο φασισμό, το ναζισμό και τους ντόπιους συνεργάτες του, η ηρωική του αντίσταση, αποδείχνει ότι όταν ο λαός εμπιστευτεί τη δύναμή του και οργανωθεί, γίνεται πανίσχυρος. Έχουμε χρέος να μάθουμε και να πούμε στα παιδιά μας την αλήθεια για το 1940 και ό,τι επακολούθησε. Ότι ο φασίστας Μεταξάς έκρυβε από το λαό τα επιθετικά σχέδια των Γερμανών και των Ιταλών. Το όχι που είπε ήταν στο πλαίσιο της εγγλέζικης πολιτικής. Ότι η αστική τάξη, η ελληνική πλουτοκρατία, βιομήχανοι, τραπεζίτες και τα κόμματά τους ή συνεργάστηκαν με τους κατακτητές και καταλήστεψαν μαζί το λαό ή έφυγαν παίρνοντας μαζί τους το κρατικό και ιδιωτικό χρυσάφι. Κι όταν επέστρεψαν, σε μια Ελλάδα που είχε απελευθερώσει από τους κατακτητές το ΕΑΜ, ο ΕΛΑΣ, η πρώτη τους δουλειά και ο στόχος ήταν πώς θα αφοπλίσουν και θα εξοντώσουν το λαό με τη στήριξη των Άγγλων και των ταγματασφαλιτών και αργότερα των Αμερικανών.
Η τιμή σ’ αυτόν τον ηρωικό λαϊκό αγώνα των αμέτρητων θυσιών, κατά των ναζιστών και των ντόπιων συνεργατών τους, δεν αρχίζει και δεν τελειώνει μόνο με εκδηλώσεις, αλλά πρώτα απ’ όλα από τη θέση και τη δράση του καθένα και της καθεμιάς από εμάς απέναντι στα μέτρα που εξοντώνουν και καταδικάζουν εμάς και τα παιδιά μας μόνιμα στην εξαθλίωση για να προστατευτούν τα συμφέροντα, τα αμύθητα κέρδη των μεγάλων επιχειρηματιών, Ελλήνων και ξένων, που χρόνια τώρα καταλήστευσαν το λαό και τη χώρα.
Εχουμε χρέος μας σήμερα να πούμε τα δικά μας ΟΧΙ.
Δεν θα αποδεχτούμε να μείνουν παιδιά, ηλικιωμένοι και ασθενείς χωρίς θέρμανση.
Δεν θα αποδεχτούμε να μείνει λαϊκή οικογένεια που έχει ανέργους και χαμηλοαμειβόμενους, χωρίς ρεύμα, χωρίς φαγητό, χωρίς πλήρη ιατροφαρμακευτική κάλυψη.
Δεν θα συμβιβαστούμε με αυτό που αξιώνουν οι μεγαλοβιομήχανοι και οι τραπεζίτες για να συνεχίσουν την κερδοφορία τους: Να καταδικαστούμε εμείς και τα παιδιά μας να δουλεύουμε από το πρωί μέχρι το βράδυ, 6 μέρες, με μισθούς πείνας 350 ευρώ, ανασφάλιστοι, με σύνταξη – επίδομα στα βαθιά γεράματα, χωρίς στοιχειώδεις παροχές Υγείας, Παιδείας. Να κλείνουν μικρομάγαζα και μικρές επιχειρήσεις από τη φοροκαταιγίδα.
Αυτό το ΟΧΙ σήμερα δεν λέγεται μόνο με οργή και αγανάκτηση για όσα ζούμε.
Χρειάζεται να βρεθεί ο ένας δίπλα στον άλλο, ο εργαζόμενος με τον άνεργο, τον μικρό επαγγελματία – έμπορο που έκλεισε ή κλείνει, τον αγρότη, τη γυναίκα, το νέο. Ο καθένας να οργανωθεί, να δράσει στο χώρο δουλειάς με το σωματείο του και όλοι μαζί στη γειτονιά, για να αποκρούσουμε τα μέτρα της εξαθλίωσης.
Χρειάζεται οργάνωση παντού, αλληλεγγύη και συνειδητοποίηση ότι μας έχουν εξαπολύσει πόλεμο χωρίς ημερομηνία λήξης. Απέναντί μας δεν είναι μόνο τα κόμματα που κυβερνούν, ΝΔ – ΠΑΣΟΚ – ΔΗΜΑΡ, αλλά ολόκληρη η πλουτοκρατία και η ΕΕ. Αυτοί έχουν φέρει την τρόικα. Αυτούς υπηρετεί.
Γι’ αυτό το ΟΧΙ στα μνημόνια και στην εξαθλίωση έχει νόημα μόνο αν είναι ταυτόχρονα και ΟΧΙ στην ΕΕ.
ΟΧΙ! Καμία θυσία για τη λυκοσυμμαχία τους. Αποδέσμευση από την ΕΕ! Μονομερής διαγραφή του χρέους. Την κρίση να πληρώσει η πλουτοκρατία.
Καμία εμπλοκή -συμμετοχή της χώρας στους νέους που πόλεμους σχεδιάζουν ΝΑΤΟ και ΕΕ κατά της Συρίας και του Ιράν.
Πρέπει να βάλουμε τέλος στα ψέματα και στις παγίδες.
Κανένας να μην ανέχεται τα ψέματα, τους τραμπουκισμούς της νεοναζιστικής «Χρυσής Αυγής» η οποία εξυμνεί τον Χίτλερ, τον Μεταξά, τους Έλληνες συνεργάτες των δυνάμεων Κατοχής που μαζί τους δολοφονούσαν και λήστευαν το λαό, που φιλοδοξεί να γίνει ο προστάτης του σάπιου καπιταλιστικού συστήματος και του κεφαλαίου, τρομοκρατικός μηχανισμός κατά του εργατικού λαϊκού κινήματος.
ΜΠΟΡΟΥΜΕ ΝΑ ΒΑΛΟΥΜΕ ΤΕΛΟΣ! Πρέπει τώρα να εμπιστευτούμε την οργανωμένη εργατική – λαϊκή δύναμη και συμμαχία. Μπορούμε να ζήσουμε καλύτερα χωρίς τα δεσμά της ΕΕ, χωρίς εκμεταλλευτές και την εξουσία τους, με το λαό κυρίαρχο στον τόπο μας.
Φασιστική η εκπομπή Συντέλεια στον Σκαι, προλαβαίνω το ΚΚΕ. Κλαίει η Κανέλλη.
Ακόμα κατηγορήθηκαν οι κομμουνιστές ότι θέλουν τάχα να καταργήσουν την πατρίδα, την εθνότητα. Οι εργάτες δεν έχουν πατρίδα. Δεν μπορεί να τους πάρεις αυτό που δεν έχουν. (Κομμουνιστικό μανιφέστο).
Το ΚΚΕ δεν γιορταζει τις εθνικες γιορτες γιατι δεν υπαρχει εθνος, μη γραφετε παραμυθια λοιπον.
Και η συνέχεια «…Αφού, όμως, το προλεταριάτο πρέπει κατ’ αρχήν να κατακτήσει την πολιτική εξουσία, να ανυψωθεί σε εθνική τάξη, να συγκροτηθεί το ίδιο σαν έθνος, είναι και το ίδιο ακόμα εθνικό, αν και σε καμιά περίπτωση με την έννοια που δίνει η αστική τάξη.
Οι εθνικοί χωρισμοί και οι εθνικές αντιθέσεις ανάμεσα στους λαούς εξαφανίζονται όλο και περισσότερο με την ανάπτυξη της αστικής τάξης, την ελευθερία του εμπορίου, την παγκόσμια αγορά, την ομοιομορφία της βιομηχανικής παραγωγής και των συνθηκών ζωής που αντιστοιχούν σ’ αυτήν.
Η κυριαρχία του προλεταριάτου θα τους εξαφανίσει ακόμα πιο πολύ. Η κοινή δράση, τουλάχιστον των πολιτισμένων χωρών, αποτελεί έναν από τους πρώτους όρους της απελευθέρωσής του.
Στο βαθμό που θα καταργείται η εκμετάλλευση του ενός ατόμου από το άλλο, θα καταργείται και η εκμετάλλευση του ενός έθνους από το άλλο.
Μαζί με την εξάλειψη της αντίθεσης των τάξεων στο εσωτερικό των εθνών, εξαλείφεται και η εχθρική στάση των εθνών μεταξύ τους.
Οι κατηγορίες ενάντια στον κομμουνισμό που γίνονται γενικά από θρησκευτική, φιλοσοφική και ιδεολογική σκοπιά δεν αξίζουν να συζητηθούν διεξοδικά.»
Αναρχοάπλυτος
Μην βιάζετε, όλοι θα πάρετε. Ξέρετε πόσο αδημονούμε να ξεκινήσει το πανηγύρι? Αυτά που θα δείτε δεν θα τα έχετε ΜΑΤαξαναδεί!!! Πίστεψε με σε αυτό που σου λέω.
“Ξέρετε πόσο αδημονούμε να ξεκινήσει το πανηγύρι” ποιοι είμαστε εμείς και ποιοι εσείς;;;
Θα δεις, μη στεναχωριέσαι, κοντεύει η ώρα.
Κομμουνιστικό μανιφέστο:
Η εθνική μονομέρεια και ο εθνικός περιορισμός γίνονται όλο και πιο αδύνατα και από τις πολλές εθνικές και τοπικές φιλολογίες διαμορφώνεται μια παγκόσμια φιλολογία. Με τη γρήγορη βελτίωση όλων των εργαλείων παραγωγής, με την απεριόριστη διευκόλυνση των επικοινωνιών, η αστική τάξη τραβάει στον πολιτισμό όλα, ακόμα και τα πιο βάρβαρα έθνη.
Βάρβαρα έθνη;;; Ρατσιστικό μου ακούγεται.
Και η συνέχεια «…βάρβαρα έθνη. Οι φτηνές τιμές των εμπορευμάτων της είναι το βαρύ πυροβολικό που γκρεμίζει όλα τα σινικά τείχη, και που αναγκάζει να συνθηκολογήσει ακόμα και το πιο σκληροτράχηλο μίσος των βαρβάρων ενάντια στους ξένους. Αναγκάζει όλα τα έθνη να δεχτούν τον αστικό τρόπο παραγωγής, αν δεν θέλουν να χαθούν. Τα αναγκάζει να εισαγάγουν στη χώρα τους το λεγόμενο πολιτισμό, δηλαδή να γίνουν αστοί. Με μια λέξη, δημιουργεί έναν κόσμο “κατ’ εικόνα της”.
Η αστική τάξη υπέταξε την ύπαιθρο στην κυριαρχία της πόλης. Δημιούργησε τεράστιες πόλεις, αύξησε σε μεγάλο βαθμό τον αριθμό τον αστικού πληθυσμού σε σύγκριση με τον αγροτικό και απέσπασε έτσι ένα μεγάλο μέρος του πληθυσμού από την ηλιθιότητα της αγροτικής ζωής. Όπως εξάρτησε την ύπαιθρο από την πόλη, έτσι εξάρτησε τις βάρβαρες και τις μισοβάρβαρες χώρες από τις πολιτισμένες, τους αγροτικούς λαούς από τους αστικούς λαούς, την Ανατολή από τη Δύση.
Η αστική τάξη όλο και περισσότερο καταργεί τον κατακερματισμό των μέσων παραγωγής, της ιδιοκτησίας και του πληθυσμού. Συσσώρευσε τον πληθυσμό, συγκεντροποίησε τα μέσα παραγωγής και συγκέντρωσε την ιδιοκτησία σε λιγοστά χέρια. Η αναγκαία συνέπεια ήταν ο πολιτικός συγκεντρωτισμός. Ανεξάρτητες επαρχίες με διαφορετικά συμφέροντα, νόμους, κυβερνήσεις και δασμούς, και που συνδέονταν μεταξύ τους σχεδόν μονάχα με σχέσεις συμμαχίας, συσπειρώθηκαν σε ένα έθνος, μία κυβέρνηση, ένα νόμο, ένα εθνικό ταξικό συμφέρον, μια τελωνειακή ζώνη.
Η αστική τάξη μέσα στη μόλις εκατόχρονη ταξική κυριαρχία της δημιούργησε παραγωγικές δυνάμεις πιο μαζικές και πιο κολοσσιαίες από ο,τι όλες μαζί οι περασμένες γενιές. Υποταγή των δυνάμεων της φύσης, μηχανές, εφαρμογή της χημείας στη βιομηχανία και τη γεωργία, ατμοπλοΐα, σιδηρόδρομοι, ηλεκτρικοί τηλέγραφοι, εκχέρσωση ολόκληρων ηπείρων, διαρρύθμιση των ποταμών σε πλωτούς, ολόκληροι πληθυσμοί που ξεπετιούνται απ’ τη γη-ποιός άλλος προηγούμενος αιώνας θα μπορούσε να υποπτευθεί πως στους κόλπους της κοινωνής εργασίας λαγοκοιμόνταν τέτοιες παραγωγικές δυνάμεις;
Είδαμε, λοιπόν: τα μέσα παραγωγής και συγκοινωνίας που πάνω στη βάση τους διαμορφώθηκε η αστική τάξη, δημιουργήθηκαν στη φεουδαρχική κοινωνία. Σε μια ορισμένη βαθμίδα ανάπτυξης αυτών των μέσων παραγωγής και συγκοινωνίας, οι συνθήκες μέσα στις οποίες παρήγε και αντάλλασσε η φεουδαρχική κοινωνία, η φεουδαρχική οργάνωση της γεωργίας και της μανιφακτούρας, με μια λέξη οι φεουδαρχικές σχέσεις ιδιοκτησίας, δεν ανταποκρίνονταν πια στις αναπτυγμένες κιόλας παραγωγικές δυνάμεις. Εμπόδιζαν την παραγωγή αντί να την προωθούν. Μεταβλήθηκαν σε ισάριθμα δεσμά. Έπρεπε να σπάσουν, έσπασαν.
Στη θέση τους μπήκε ο ελεύθερος συναγωνισμός, με μια ανάλογη κοινωνική και πολιτική συγκρότηση, με την οικονομική και πολιτική κυριαρχία της αστικής τάξης.