Το οργισμενο 2011 της πλατειας
Το ΠΡΩΤΟ ΘΕΜΑ δημοσίευσε στην ηλεκρονική του έκδοση μια σειρά εκπληκτικών φωτογραφιών του βραβευμένου Έλληνα φωτογράφου του Reuters, Γιάννη Μπεχράκη, από το οργισμένο 2011 της Πλατείας Συντάγματος.
Το κείμενο που συνοδεύει τις φωτογραφίες, αναφέρει μεταξύ άλλων:
“Έχοντας αναδειχθεί ως πρόσωπο της χρονιάς από το έγκυρο αμερικανικό περιοδικό Time, ο «ανώνυμος διαδηλωτής» της Αιγύπτου, της Λιβύης, της Συρίας, της Αθήνας, του κινήματος «Occupy Wall Street» και της εξέγερσης κατά του Πούτιν στη Ρωσία, δεν θα μπορούσε να λείπει από κανένα αφιέρωμα στη χρονιά που φεύγει.
Στην Ελλάδα, τα φώτα της δημοσιότητας στράφηκαν πάνω στους Αγανακτισμένους της πλατείας Συντάγματος και στις συγκρούσεις με ΜΑΤ και κουκουλοφόρους, που μετέτρεψαν το κέντρο της πόλης σε πεδίο μάχης ουκ ολίγες φορές.
Το κίνημα των Αγανακτισμένων της Αθήνας και των άλλων πόλεων ανά την Ελλάδα ξεκίνησε ως «απάντηση» στους Ισπανούς «Indignados», σήκωσε πολύ κόσμο από τον καναπέ του και τον έβγαλε στους δρόμους, συζητήθηκε, προβλημάτισε, δίχασε και διχάστηκε, για να φτάσει τελικά, λίγο πριν από το τέλος του 2011, να «αγνοείται», ουσιαστικά, αφήνοντας αναπάντητο το ερώτημα εάν επρόκειτο για μια κοινωνική εξέγερση που καταλάγιασε πλέον ή αν η «φλόγα» της αντίστασης σιγοκαίει ακόμα…”
Υπάρχουν τρία πιθανά ενδεχόμενα στην προοπτική της αδυναμίας επιβίωσης. Το πρώτο είναι η ατομική προσπάθεια για την “επίλυση” των προβλημάτων της φτώχειας, με ό,τι μπορεί να σημαίνει αυτό, απο την μετανάστευση στο εξωτερικό, την επαιτία, την πορνεία, την θεαματική αύξηση της παραβατικότητας και εγκληματικότητας, μέχρι και την επιστροφή απο τις πόλεις στο χωριό με αναβίωση πρωτοβάθμιων μορφών αγροτικής αυτοαπασχόλησης. Το δεύτερο ενδεχόμενο είναι την επόμενη φορά ο αγώνας νά ‘χει κάποια άλλη μορφή πολύ πιό δυναμική, με βίαιες συγκρούσεις τύπου αντάρτικου των μεγάλων πόλεων, γιατί απλούστατα το βιοτικό επίπεδο θα καταρρεύσει, και η αναλγησία της εξουσίας θα μεγαλώσει. Και το τρίτο ενδεχόμενο είναι να συμβούν αμφότερα, διότι ως γνωστόν και δυστυχώς… αργία μήτηρ πάσης κακίας.