Το θολωμένο μυαλό του Τσίπρα
Του Θανάση Καρτερού.
Να εξηγηθώ, για να μην παρεξηγηθώ κι έχουμε κι άλλα: Μόνο ο Τσίπρας και ο Πούτιν ξέρουν τι έχει ειπωθεί στις μεταξύ τους συνομιλίες το δύσκολο και επικίνδυνο περσινό καλοκαίρι. Και μόνο ο Πούτιν κι ο Ολάντ ξέρουν τι -και γιατί- είπαν ο ένας στον άλλο για τις συνομιλίες αυτές.
Εμείς εκείνο που ξέρουμε είναι αυτό που αποκαλύπτει ο Ολάντ ότι του είπε ο Πούτιν ότι του είπε ο Τσίπρας. Μου είπε ότι του είπε και τρέχα γύρευε, πολύ περισσότερο που ο Ολάντ ήδη εξέφρασε τη «βαθιά λύπη» του για πολλά που αναφέρονται στο επίμαχο βιβλίο.
Υπάρχει ένα πρόβλημα όμως, έπειτα και από αυτά, που πρέπει να λύσουν πάραυτα οι καταγγέλλοντες και κατηγορούντες τον Τσίπρα για το σκληρό καλοκαίρι του ’15. Ήταν ένας δημαγωγός και ψεύτης που δεν πίστευε τίποτε από όσα είχε υποσχεθεί προεκλογικά ή εννοούσε όσα έλεγε; Έδωσε μάχη για κατάργηση των Μνημονίων ή απλώς δούλευε ως λαϊκιστής τον κοσμάκη; Διαπραγματεύτηκε σκληρά, όπως υποστηρίζει, ή έπαιξε ένα θέατρο διαπραγμάτευσης, όπως υποστηρίζουν δεξιοί και (πολύ) αριστεροί επικριτές του;
Διότι, όσο τα πράγματα παραμένουν έτσι, αισθανόμαστε μπερδεμένοι. Αν ο Τσίπρας πήγε τη διαπραγμάτευση και τη σύγκρουση με τις γνωστές υπέρτερες δυνάμεις, όχι μόνο μέχρι τις δόσεις του ΔΝΤ, τις επίφοβες εμφανίσεις του Βαρουφάκη και το παράτολμο δημοψήφισμα, αλλά μέχρι και τα ρωσικά τυπογραφεία (!), τότε όχι μόνο διαπραγματεύτηκε σκληρά, αλλά αποδεικνύεται και συνεπής όσο δεν παίρνει υπερασπιστής των ελληνικών συμφερόντων. Το τράβηξε το σκοινί παρέκει κι από το μη παρέκει, πώς αλλιώς να το πούμε.
Άρα, παιδιά, δεν γίνεται να είστε και με τον χωροφύλαξ, και με τον αστυφύλαξ. Ή πάλεψε μέχρι εκτύπωσης, ή κορόιδευε για λόγους εντύπωσης. Ή θα τον πεις παράτολμο, σκληρό διαπραγματευτή, άντε, για να σου κάνω το χατίρι, πες τον και τυχοδιώκτη, που έκανε τα αδύνατα δυνατά όμως για να τηρήσει τον λόγο του. Ή θα τον πεις απατεώνα και ψεύτη, που είχε καταπιεί τα Μνημόνια κι έκανε ότι δεν τα θέλει. Στο ίδιο καλάθι όμως και τα δύο δεν χωράνε, είτε είναι το ευρύχωρο καλάθι της Δεξιάς ή το φιλόξενο πανέρι του Παναγιώτη.
Όσο με αφορά πάντως, καμιά διάψευση δεν πρόκειται να μου χαλάσει την ωραία ιστορία. Ότι ο Τσίπρας είπε όντως στον Πούτιν τα τυπογραφικά, βέβαιος ότι θα ενημερωθούν αμέσως τα μεγάλα αφεντικά και θα χάσουν κάτι από την εκβιαστική τους έπαρση μπροστά στο «θολωμένο μυαλό» του Έλληνα πρωθυπουργού. Ο οποίος φυσικά, όπως βεβαιώνουν απολύτως αξιόπιστες πηγές, και ψύχραιμος ήταν, και τετρακόσια τα είχε…
Άρθρο στην ΑΥΓΗ
