Το θαύμα του Βενιζέλου
Του Κώστα Γιαννακίδη (protagon.gr)
————————————————————————————————————————————————————————————————Είναι μερικά πράγματα που τα ακούς και θέλεις να ακουμπήσεις το κεφάλι στον τοίχο. Κατά προτίμηση με δύναμη και χωρίς να υπολογίζεις τις συνέπειες.
Ο Ευάγγελος Βενιζέλος περιέγραψε, χθες, ένα θαύμα: την πρόταση του ΠΑΣΟΚ για τη διασφάλιση 500.000 θέσεων εργασίας και τη δημιουργία άλλων 200.000. Αν προλάβει να βαφτιστεί καθολικός, έχει βάσιμες ελπίδες να φορέσει το δαχτυλίδι, την τιάρα και τα κόκκινα σκαρπίνια. Ας μην τον αδικούμε. Πολιτικός που δεν υπόσχεται, είναι σαν ιερέας που δεν προσεύχεται. Επίσης, πολλές φορές, ο πολιτικός λόγος είναι σαν τις κουβέντες που λέγονται πάνω στο σεξ: ο ακροατής απολαμβάνει την ακρότητα, ακόμα κι αν γνωρίζει ότι ακούει τερατώδη ψεύδη. Και το «ανάπτυξη επιχειρήσεων κοινωνικής οικονομίας ως τρίτου πυλώνα της οικονομίας», ακούγεται εξωτικό. Χρειάζεσαι άνθρωπο να στο εξηγήσει. Αν τον πληρώσεις, έχεις -όντως- δημιουργήσει μία θέση εργασίας.
Ο Ευάγγελος Βενιζέλος είπε ότι στο ΠΑΣΟΚ μέτρησαν την πρόταση ευρώ προς ευρώ και τεκμηρίωσαν το περιεχόμενό της ρεαλιστικά και τεχνοκρατικά.
Το νέο πρόγραμμα πρέπει να είναι δομημένο πάνω στους εξής τέσσερις βασικούς άξονες:
- Ενίσχυση της απασχόλησης με δημιουργία νέων προσωρινών θέσεων εργασίας για μικρά έργα κοινωφελούς σκοπού και υπηρεσίες.
- Διατήρηση θέσεων εργασίας σε επιχειρήσεις του ιδιωτικού τομέα, με επιδότηση των ασφαλιστικών εισφορών και ενίσχυση των προγραμμάτων επανακατάρτισης.
- Ανάπτυξη επιχειρήσεων κοινωνικής οικονομίας, ως τρίτου πυλώνα της οικονομίας.
- Πρόγραμμα απόκτησης εργασιακής εμπειρίας για νέους ανέργους ηλικίας μέχρι 32 ετών.
Καλό; Ναι. Μόνο που θέλεις να ρωτήσεις τον Βενιζέλο γιατί όλες οι καλές ιδέες γεννιούνται όταν δεν κρατάς την πένα που υπογράφει. Θα σου απαντούσε ότι τώρα οι συνθήκες είναι ευνοϊκές – πριν από έναν χρόνο δεν ήταν. Κι αν αργότερα τον ρωτήσεις για ποιο λόγο δεν υιοθετείται το πλαίσιο από την κυβέρνηση, μπορεί να σου πει ότι πρόκειται για πολιτική μικροψυχία. Η αλήθεια, βέβαια, είναι πιο απλή και πιο σκληρή: η καταπολέμηση της ανεργίας επιτυγχάνεται μόνο μέσα από τους αυτοματισμούς που δημιουργεί η ανάπτυξη. Εδώ στις καλές εποχές και οι επιδοτήσεις δεν έδωσαν απασχόληση, λέτε να τη δημιουργήσουν τώρα; Δουλευόμαστε και όχι με τον τρόπο που δημιουργεί θέσεις εργασίας.
