Το εθνικά επωφελές και το…

…κομματικό συμφέρον.

Του Τάσου Παππά.

Με ένα ενδιαφέρον άρθρο του στο news247, ο Αλέξης Τσίπρας αποκαλύπτει το περιεχόμενο της συνομιλίας του με τον Κυριάκο Μητσοτάκη για το Μακεδονικό μετά την επιστροφή του από το Νταβός όπου άνοιξε ο δρόμος για την επίλυση μιας δύσκολης διπλωματικής εξίσωσης. Γράφει ο πρώην πρωθυπουργός: «Σε κάποια στιγμή, θυμάμαι, με ρώτησε αν με δεδομένη την άρνησή του να συναινέσει στην προσπάθεια εξεύρεσης έντιμης λύσης με τους βόρειους γείτονες, θα προχωρούσα. Του απάντησα δείχνοντας προς το πρωθυπουργικό γραφείο αριστερά μας, πως όποιος κάθεται σε αυτήν την καρέκλα οφείλει να κάνει αυτό που θεωρεί εθνικά επωφελές και όχι αυτό που ορίζει το δικό του πολιτικό και κομματικό συμφέρον».

Ο κ. Τσίπρας χρησιμοποιεί έναν όρο που σηκώνει μεγάλη κουβέντα. Τι σημαίνει «εθνικά επωφελές»; Εννοούν όλοι το ίδιο πράγμα; Πώς καταλήγει μια κυβέρνηση σε αυτό που θεωρεί εθνικά επωφελές; Τι σταθμίζει; Πώς καταλήγει μια αντιπολίτευση να θεωρεί την ίδια πολιτική εθνικά επιζήμια; Τι παίρνει υπόψη της; Η δικαίωση ή η αποτυχία μιας επιλογής στρατηγικού τύπου, όπως είναι οι αποφάσεις για τα λεγόμενα εθνικά θέματα, κρίνεται στον χρόνο. Πλήθος οι περιπτώσεις όπου είχαμε μετακίνηση από τη μία θέση στην ακριβώς αντίθετή της, πολλές και οι προσπάθειες από την πλευρά των κυβερνήσεων και των αντιπολιτεύσεων να δικαιολογήσουν και τη μία και την άλλη κι ας κινούνταν σε διαφορετικό μήκος κύματος.

– Ηταν εθνικά επωφελές το «δόγμα της ακινησίας» που κυριάρχησε για καιρό στο πεδίο των ελληνοτουρκικών σχέσεων; «Μη πόλεμος-μη διάλογος» έλεγε ο Α. Παπανδρέου, «όχι διάλογος, όχι κρίση» ήταν η παραλλαγή που εφάρμοσαν οι κυβερνήσεις της Νέας Δημοκρατίας για αρκετό διάστημα. Τι κέρδισε η χώρα;

– Ηταν εθνικά επωφελής η απόφαση του Α. Παπανδρέου να τοποθετήσει για λίγο το Κυπριακό στο ράφι προκειμένου να διερευνήσει τις πιθανότητες εκλογίκευσης των σχέσεών μας με την Τουρκία; Ασκήθηκε πίεση που υποχρέωσε τον ιδρυτή του ΠΑΣΟΚ να πει το περίφημο «mea culpa».

– Ηταν εθνικά επωφελής η διαχείριση της κρίσης των Ιμίων, η οποία απέτρεψε μια σύρραξη, αλλά επέτρεψε στην Τουρκία να θέσει θέμα γκρίζων ζωνών;

– Ηταν εθνικά επωφελής η επιλογή των κυβερνήσεων Σημίτη να άρει η Ελλάδα τις αντιρρήσεις της για την ενταξιακή προοπτική της Τουρκίας στην Ε.Ε. και να πετάξει την μπάλα στους εταίρους, που μέχρι τότε ισχυρίζονταν ότι αυτοί ήθελαν την Τουρκία, αλλά η Ελλάδα έβαζε βέτο;

– Ηταν εθνικά επωφελές το σχέδιο Ανάν; «Ναι» έλεγε το μισό ΠΑΣΟΚ, «ίσως» η Νέα Δημοκρατία, «όχι» το ΚΚΕ, «όχι» είπε με δημοψήφισμα η πλειοψηφία των Ελληνοκυπρίων. Σήμερα οι Τούρκοι και οι Τουρκοκύπριοι μιλούν ανοιχτά για δύο κράτη. Αυτή είναι εθνικά επωφελής εξέλιξη;

– Ηταν εθνικά επωφελής η άρνηση σχεδόν όλων των κομμάτων να συναινέσουν στην επίλυση του Μακεδονικού στις αρχές της δεκαετίας του 1990, με συνέπεια πολλά κράτη, ανάμεσά τους οι ΗΠΑ και η Ρωσία, να αναγνωρίσουν τη γειτονική χώρα με το όνομα «Μακεδονία»;

– Τελικώς, είναι εθνικά επωφελής η Συμφωνία των Πρεσπών; Αφού την υιοθετεί και η Νέα Δημοκρατία, η οποία ήταν αντίθετη την περίοδο που βρισκόταν στην αντιπολίτευση, μπορούμε να υποστηρίξουμε ότι έχει διευρυνθεί η βάση συναίνεσης.

Δυστυχώς, στη δημόσια συζήτηση για την εξωτερική πολιτική, δεσπόζουν μανιχαϊστικές λογικές. Κάθε απόπειρα να βρεθούν συμβιβαστικές λύσεις κατηγορείται για ενδοτισμό, εθνομηδενισμό και προδοσία. Τα είχε ακούσει ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης για το Μακεδονικό και υποχώρησε. Τα άκουσε και ο Αλέξης Τσίπρας αλλά επέμεινε. Τι θα κάνει ο Κυριάκος Μητσοτάκης αν βρεθεί σε παρόμοια θέση; Αν δηλαδή διαπιστώσει ότι το εθνικά επωφελές και το κομματικό συμφέρον δεν είναι σε αρμονία;

Ανάγωγα

Βρε παιδιά, τι γίνεται με το Ελληνικό, οέο; Πού είναι οι μπουλντόζες, οέο; Δεν υπάρχουν τα λεφτά, οέο; Περνούν οι μήνες και δεν βλέπουμε φως. Οι τζογαδόροι όλου του κόσμου αδημονούν. Καλά, οι προηγούμενοι ήταν αριστεριστές. Και, ως γνωστόν, οι αριστεριστές ποντάρουν μόνον στην επανάσταση. Οι σημερινοί, που είναι φανατικοί οπαδοί του καπιταλισμού-καζίνο, γιατί καθυστερούν;

Άρθρο στην ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΤΩΝ ΣΥΝΤΑΚΤΩΝ