Το βαθύ χθες επιστρέφει
Του Χρήστου Σπίγκου.
Το συνέδριο του κάθε κόμματος αποτελεί το καλύτερο εργαστήριο της Πολιτικής. Εκεί δίνεται η ευκαιρία να μετουσιωθεί η αγωνία της κοινωνίας σε πολιτική πρόταση, η οποία στη συνέχεια θα κατατεθεί συντεταγμένα από το κόμμα στα οριζόμενα από το Σύνταγμα όργανα της Πολιτείας, για να παραχθεί με την κοινοβουλευτική διαδικασία το βέλτιστο νομοθετικό πλαίσιο. Αυτό λέει η λογική. Στην πράξη όμως ορισμένοι σύνεδροι επιμένουν να θεωρούν τα συνέδρια χώρους πεζοδρομιακής χαμέρπειας.
Το πλέον θλιβερό είναι να ακούς να αρθρώνεται χυδαίος λόγος από τους υποτιθέμενους Νέστορες του κάθε χώρου.
Στο πρόσφατο συνέδριο κόμματος, που διεκδικεί την αποκλειστικότητα του ορθού λόγου και της καθαρής πολιτικής σκέψης, ο Έλληνας πολίτης απόλαυσε την επιδοκιμασία και τα χειροκροτήματα των ευγενών συνέδρων για το φραστικό βδέλυγμα που εκστόμισε πολιτικά δυσγενής σοφός του χώρου. Με τη νομιμοποίηση της προσωπικής πολιτικής ιστορίας, και την αποδοχή που προσφέρει η πολύχρονη εμπειρία σε υψηλούς θεσμικούς θώκους, τα χειροκροτούμενα στερνά «ατίμασαν τα πρώτα».
Ο τέως Πρόεδρος του Ελληνικού Κοινοβουλίου κ. Απόστολος Κακλαμάνης απεκάλεσε πρώην στελέχη του κόμματός του βοθρολύματα και πεινασμένους ποντικούς, επειδή μετατοπίστηκαν πολιτικά σε άλλο κομματικό χώρο.
Ευχαριστούμε τον κ. Α. Κακλαμάνη που προσγείωσε το πολυπληθές ακροατήριό του στην πραγματικότητα, που θέλει τον λαϊκισμό να επαναδοξολογείται, την παρακμή να αποκαθίσταται στην κομματική συνείδηση και τον απεχθή ρεβανσισμό να επιστρέφει με τα αλήστου μνήμης θεσμικά ρούχα περασμένων δεκαετιών.
Το απαντητικό επιχείρημα περιττεύει, γιατί κινδυνεύει κι αυτό να λερωθεί.
Μόνη ελπίδα, η αυτοκριτική.
Ανάρτηση στο facebook
