My Twitter Feed

25 Ιανουαρίου, 2021

ΕΙΔΗΣΕΙΣ.ΕΠΙΚΑΙΡΟΤΗΤΑ:

Κοινές ασκήσεις Ελλάδας – ΗΠΑ -

Κυριακή, 24 Ιανουαρίου, 2021

Συλημένο ταφικό μνημείο σε Μεσιά -

Παρασκευή, 22 Ιανουαρίου, 2021

“Επικίνδυνο τα άνοιγμα σχολείων” -

Παρασκευή, 22 Ιανουαρίου, 2021

Τρία κρούσματα, 1008 εμβολιασμοί -

Παρασκευή, 22 Ιανουαρίου, 2021

Φραγγίδης: Απαλλαγή από διόδια -

Παρασκευή, 22 Ιανουαρίου, 2021

Νέα κρούσματα: Λίγα αλλά …πολλά! -

Παρασκευή, 22 Ιανουαρίου, 2021

Κινητοποιήσεις για τα διόδια -

Πέμπτη, 21 Ιανουαρίου, 2021

Περί τους 500 οι εμβολιασμοί -

Τετάρτη, 20 Ιανουαρίου, 2021

Τι είναι και τι κάνει ο ΣΥΡΙΖΑ;

Του Τάσου Παππά.


Με εξαίρεση το ΚΚΕ, κανένα άλλο κόμμα δεν φαίνεται να έχει καταλήξει σε κάποιο συμπέρασμα για το τι είναι και τι κάνει ο ΣΥΡΙΖΑ. Κι αυτό, ενόψει των εκλογικών αναμετρήσεων, είναι επιτακτικό καθήκον. Αν δεν ακτινογραφήσεις τον αντίπαλο, θα έχεις πρόβλημα στην επιλογή των μέσων που θα χρειαστεί να επιστρατεύσεις για να εξουδετερώσεις τις άμυνές του. Από τις δηλώσεις κορυφαίων στελεχών τους και τις παρεμβάσεις των ηγεσιών τους προκύπτει καθαρή αμηχανία. Για τη Δεξιά, αρχικά ο ΣΥΡΙΖΑ ήταν ένα αριστερίστικο μόρφωμα με ροπή προς τον εξτρεμισμό, αντιευρωπαϊκό, ύποπτο για σχέσεις με ένοπλες οργανώσεις.

Για ένα διάστημα, έπειτα από τη συνθηκολόγηση του Ιουλίου του 2015, η ρητορική δεν άλλαξε. Παράγοντες της Νέας Δημοκρατίας κατηγορούσαν τον Τσίπρα άλλοτε ότι αντιγράφει τον Τσάβες και τον Μαδούρο, άλλοτε τον Κιμ τον τρίτο της Βόρειας Κορέας, άλλοτε τον Τσαουσέσκου, άλλοτε τον Πολ Ποτ, ότι φλερτάρει με την εκτροπή (μέχρι και για χούντα μίλησαν ορισμένοι), εμμένοντας στην άποψη ότι είναι ο μεγαλύτερος πολιτικός απατεώνας που γνώρισε ο τόπος από την ίδρυση του ελληνικού κράτους! Μην μπορώντας να εξηγήσουν τους επαίνους των Βρυξελλών και των ευρωπαϊκών κυβερνήσεων, άλλαξαν βιολί.

Ο Τσίπρας έγινε ο αγαπημένος συνομιλητής των εταίρων γιατί τους κάνει όλα τα χατίρια. Από οπαδός του Κιμ, μετεξελίχθηκε στο παιδί για όλες τις βρόμικες δουλειές των δανειστών. Οι συγκρίσεις πάντως δεν σταμάτησαν. Ο αρχηγός της Ν.Δ. παρομοίασε τον Τσίπρα με τον Ορμπαν (Μητσοτάκης, Ορμπαν είναι στην ίδια πολιτική οικογένεια), ενώ ο πολύπλαγκτος τσιρίδας αντιπρόεδρος του κόμματος βρήκε ομοιότητες στο αισθητικό επίπεδο με τον Χίτλερ! Το απόλυτο μπέρδεμα.

Ανάλογο ρεπερτόριο και από το ΚΙΝ.ΑΛΛ. Για κάμποσο καιρό εκτόξευε τους ίδιους αφορισμούς για τον Τσίπρα (Τσάβες, Μαδούρο, Κιμ), εξέφραζε σφοδρές ανησυχίες για το ενδεχόμενο θεσμικής εκτροπής, για να καταλήξει κι αυτό στην άποψη ότι ο πρωθυπουργός έχει γίνει το delivery boy των δανειστών. Επειδή όμως τα συγγενή κόμματα στην Ευρώπη καλοβλέπουν τον Τσίπρα και τον ΣΥΡΙΖΑ, η επιχειρηματολογία τροποποιήθηκε: «Σοσιαλδημοκρατία και ΣΥΡΙΖΑ δεν πάνε μαζί», «ο ΣΥΡΙΖΑ είναι βαρίδι για την Αριστερά», «ο ΣΥΡΙΖΑ είναι ντροπή για την προοδευτική παράταξη» και άλλα ηχηρά παρόμοια.

Από άλλη αφετηρία, αλλά με εξίσου επιθετική ρητορική αντιμετωπίζουν τον ΣΥΡΙΖΑ τα πρώην στελέχη του. Στην περίπτωσή τους υπάρχει και η οργή για την αναδίπλωση (προδοσία κατά την κρίση τους) του Τσίπρα τον Ιούλιο του 2015. Ο επικεφαλής της ΛΑ.Ε., Π. Λαφαζάνης, είπε πως «καθημερινά επιβεβαιώνεται ότι ο Αλ. Τσίπρας είναι ο μεγαλύτερος πολιτικός ψεύτης πρωθυπουργός που έχει βγάλει αυτή η χώρα» (πανελλήνιο ρεκόρ)! Για τη Ζωή Κωνσταντοπούλου, η Ελλάδα αντιμετωπίζει έναν Αρμαγεδδώνα: «Εχουμε μια κυβέρνηση που έχει καταστρέψει τη χώρα στην κυριολεξία, έχει διαλύσει τα πάντα, δεν έχει αφήσει τίποτε όρθιο» (πανευρωπαϊκό ρεκόρ)!

Ο μέντορας του Αλέξη Τσίπρα, Αλ. Αλαβάνος, πιστεύει ότι ο ΣΥΡΙΖΑ βρίσκεται πιο δεξιά από τη Ν.Δ. στον πολιτικό χάρτη και δηλώνει μετανιωμένος που προτίμησε τον Τσίπρα από τον Μιχ. Παπαγιαννάκη. Ωστόσο ουδείς αλάνθαστος: «Κι ο Χριστός είχε τον Ιούδα μαθητή του. Και ήταν και Θεός ο Χριστός» (η θεολογία στην υπηρεσία της Αριστεράς)!

Το ΚΚΕ απέφυγε τέτοιου τύπου φρασεολογία. Από την πρώτη στιγμή χαρακτήρισε τον ΣΥΡΙΖΑ σοσιαλδημοκρατικό κόμμα που επιχειρεί να παραπλανήσει τους εργαζόμενους προβάλλοντας μια ριζοσπαστική φυσιογνωμία, αλλά ο κεντρικός στόχος του είναι ο εξωραϊσμός του συστήματος. Ως τέτοιο το αντιμετωπίζει και επιχειρεί να πείσει τους αριστερούς ότι δεν έχει νόημα να το στηρίζουν. Αλλωστε υπάρχει το προηγούμενο του ΠΑΣΟΚ που κι αυτό, σύμφωνα με το ΚΚΕ, τα πρώτα χρόνια ψάρευε στα νερά της Αριστεράς, παρέσυρε πολλούς ψηφοφόρους της, αλλά πολύ γρήγορα έγινε το δεκανίκι της άρχουσας τάξης.

Οπως με το ΠΑΣΟΚ στο παρελθόν, έτσι και με τον ΣΥΡΙΖΑ σήμερα το ΚΚΕ θέλει να δελεάσει το αντιδεξιό κομμάτι του εκλογικού ακροατηρίου που έχει αναφορές στην ιστορική Αριστερά. Δεν είναι εύκολη υπόθεση, επειδή από τη στρατηγική του λείπει η κυβερνητική πρόταση για το εδώ και τώρα. Η άρνησή του να συμμετάσχει σε κυβερνήσεις συνεργασίας και η παραπομπή του θέματος της εξουσίας στο μέλλον, όταν θα έχουν ωριμάσει οι συνθήκες και θα είναι έτοιμος ο υποκειμενικός παράγοντας, λειτουργούν αποτρεπτικά για τους αριστερούς. Η στάση διαρκούς αναμονής μέχρι να έρθει η μεγάλη στιγμή δεν είναι για πολλούς προοδευτικούς πολίτες ελκυστική προοπτική.

Το ΚΚΕ μπορεί να αισθάνεται δικαιωμένο ως προς τις εκτιμήσεις του, αφού ούτε το ΠΑΣΟΚ ανέτρεψε το σύστημα, όπως υποσχόταν στη γενέθλια πράξη, του ούτε ο ΣΥΡΙΖΑ θέτει στην ημερήσια διάταξη τέτοιο ζήτημα, ωστόσο αυτή η επιτυχία του δεν μεταφράστηκε σε ενίσχυση της εκλογικής επιρροής του. Η εγχώρια Σοσιαλδημοκρατία είναι σε βαθιά κρίση, ο ΣΥΡΙΖΑ δυσκολεύεται να πείσει ότι δεν έχει εγκαταλείψει τις ριζοσπαστικές θέσεις του (οι περισσότεροι αναποφάσιστοι προέρχονται από τις τάξεις του), όμως το ΚΚΕ είναι καθηλωμένο σε χαμηλά ποσοστά.

Άρθρο στην ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΤΩΝ ΣΥΝΤΑΚΤΩΝ

Σχολιάστε