Συνταγματική Αναθεώρηση
Του Κλέαρχου Τσαουσίδη.
Άκουσα τον πρωθυπουργό Αλέξη Τσίπρα να δηλώνει την Τρίτη ότι «οι πολίτες πρέπει να έχουν λόγο στην υπόθεση της Αναθεώρησης του Συντάγματος όχι για να υπαγορέψουν», αλλά γιατί η συμμετοχή τους «είναι η πιο άμεση, η πιο καθαρή και η πιο ουσιαστική συζήτηση για την ίδια τη Δημοκρατία και το περιεχόμενό της». Και ότι «η Δημοκρατία δεν κινδυνεύει από τους πολίτες».
Η απάντηση που έλαβε από τη Νέα Δημοκρατία επιβεβαιώνει ότι οι άνθρωποι τείνουν να καταστούν ό,τι πιο αυταρχικό, απροσάρμοστο και γελοίο έχει εμφανιστεί μεταπολιτευτικά στην Ελλάδα. Και ο πανικός τους, μπροστά στο γεγονός ότι η διακυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ έχει περάσει τη διετία την ώρα που η πελατεία τους ζητάει απεγνωσμένα προστασία, εκφράζεται ποικιλοτρόπως και ξεδιάντροπα. Παραθέτω σημείο της απάντησης του κόμματος της αξιωματικής αντιπολίτευσης: «(…) η αναθεώρηση συνιστά διαδικασία που καταγράφεται στο ίδιο το Σύνταγμα και τον Κανονισμό της Βουλής και δεν ανήκει στην αυθαίρετη βούληση οποιασδήποτε συγκυριακής πλειοψηφίας». Πρόκειται για ύβρη προς τους ψηφοφόρους, αλλά τόσο τους κόφτει.
Υποθέτω ότι ο συντάκτης της ανακοίνωσης έχει μείνει στα ένδοξα χρόνια της διακυβέρνησης Σαμαρά – Βενιζέλου. Ο προσωρινός αρχηγός δεν τα γνωρίζει αυτά, ίσως διότι τότε ήταν απασχολημένος να συνδέει καλώδια τηλεφωνικών κέντρων ή να απολύει, με κορόνα – γράμματα, χιλιάδες υπαλλήλους. Και θα καταψηφίσει τα πάντα.
Ορθά λοιπόν η κυβέρνηση ανοίγει τον διάλογο με τους πολίτες. Διότι το ισχύον Σύνταγμα σε δεκάδες άρθρα του είναι ένα απλό μπλα μπλα και ευχολόγιο, ώστε και η δημοκρατική μας συνείδηση να ικανοποιείται και η δουλειά των φαύλων να γίνεται απρόσκοπτα.
Σαφής ασάφεια
Νομίζω, ως πολίτης, ότι υπάρχουν μερικά βασικά στοιχεία που μπορούν να αλλάξουν πράγματα. Και ίσως ο διάλογος να οδηγήσει και σε άλλα, όπως:
* Σαφής, σε κατανοητά ελληνικά, διατύπωση των άρθρων του Συντάγματος. Να μην υπάρχει πουθενά η διατύπωση «νόμος ορίζει» ή η αμφισημία χάρη στην οποία έχουμε τόσες διαμάχες συνταγματολόγων για πράγματα αυτονόητα (και τόσες αμφιλεγόμενες δικαστικές αποφάσεις, ειδικά του ΣτΕ).
* Η δικαστική εξουσία να μην επαφίεται στον… πατριωτισμό των λειτουργών της αλλά στη σαφήνεια των συνταγματικών διατάξεων (τελευταίο, αλλά όχι έσχατο, κρούσμα η δίωξη μόνο για απλό πλημμέλημα εκπροσώπων και υπαλλήλων εισπρακτικών εταιρειών, χάρη στο «νόμος ορίζει»).*
* Συνταγματική καθιέρωση της απλής αναλογικής σε όλα τα πεδία εκλογής.
* Ορισμός ποσοστών εκλογέων που αιτούνται τη διενέργεια ή μη εθνικών ή τοπικών δημοψηφισμάτων.
* Ανάθεση σε ένα και μόνο επιστημονικό όργανο, της ρύθμισης των αποδοχών στο Δημόσιο, π.χ. των δικαστικών (με το… «μισθοδικείο») και η θέσπιση όρου ότι ουδείς δημόσιος λειτουργός δύναται να εισπράττει περισσότερα π.χ. του δεκαπλάσιου (δεν φτάνουν;) του μισθού του ανειδίκευτου εργάτη.
* Περιορισμός των τάχα μου ανεξάρτητων αρχών που τείνουν να μεταβληθούν σε ανεξέλεγκτη μάστιγα.
Όχι στους φυτευτούς
* Ανάθεση υπουργείου και φυσικά της πρωθυπουργίας σε εκλεγμένους από τον λαό βουλευτές.
* Κατάργηση του περί ευθύνης υπουργών άρθρου αλλά και περιορισμός της βουλευτικής ασυλίας.
* Αλλαγή της παραγράφου 3 του άρθρου 28: «H Ελλάδα προβαίνει ελεύθερα, με νόμο πoυ ψηφίζεται από την απόλυτη πλειοψηφία τoυ όλου αριθμoύ των βουλευτών, σε περιορισμούς ως προς την άσκηση της εθνικής κυριαρχίας της, κ.λπ.». Η απόλυτη πλειοψηφία (50% +1) πρέπει να γίνει μια ειδική, ενισχυμένη πλειοψηφία, π.χ. των δύο τρίτων.
* Το νερό, ο αέρας, η θάλασσα (και οι λιμνοθάλασσες!) δεν πωλούνται. Ο ορυκτός πλούτος αξιοποιείται υπό την άμεση επίβλεψη του κράτους. Οι συχνότητες ενοικιάζονται μόνον με ποσά που ορίζει η εκλεγμένη κυβέρνηση.
* Η αντικατάσταση όλων των άρθρων που αφορούν τις θρησκείες, αναγνωρισμένες και μη, με ένα άρθρο: π.χ. «Έκαστος δύναται να πιστεύει κατά το δοκούν». Όσο για τους λειτουργούς των διάφορων Υψίστων, να υπάρξει πρόβλεψη ώστε όποιος πολίτης επιθυμεί να δύναται να καταβάλει τον οβολό του για τη σίτισή τους (όπως π.χ. για τα δημοτικά τέλη). Όλο το άρθρο 3 (Σχέσεις Εκκλησίας και Πολιτείας) πρέπει να καταργηθεί, ειδικά η γελοιότητα ότι «To κείμενο της Αγίας Γραφής τηρείται αναλλοίωτο»! Τι σχέση έχει με το Σύνταγμα ένα εσωτερικό θέμα των της Ορθόδοξης Εκκλησίας;
Ανάλογα φαιδρά υπάρχουν σε όλο το ισχύον Σύνταγμα. Και είμαστε στο 2017!
* Άρθρο 9Α. Καθένας έχει δικαίωμα προστασίας από τη συλλογή, επεξεργασία και χρήση, ιδίως με ηλεκτρονικά μέσα, των προσωπικών του δεδομένων, όπως νόμος ορίζει. Η προστασία των προσωπικών δεδομένων διασφαλίζεται από ανεξάρτητη αρχή, που συγκροτείται και λειτουργεί, όπως νόμος ορίζει». Δηλαδή πιάσ’ τ’ αβγό και κούρευ’ το.
Άρθρο στην ΑΥΓΗ
