Και στο τέλος χάνουν οι αγρότες
“Ο Θεός έπλασε τον κόσμο, και τον φόρτωσε στις πλάτες του αγρότη” είχε πει ο Γεώργιος Παπανδρέου, από τη δεκαετία του ’60 ακόμη. Οι δεκαετίες που πέρασαν έκτοτε, δεν άλλαξαν και πολλά πράγματα.
Τα τελευταία χρόνια οι αλλοπρόσαλλες καιρικές συνθήκες οδηγούσαν την παραγωγή σε επίπεδα απαγορευτικά, ακόμη και για την είσοδο των αλωνιστικών στα χωράφια.
Φέτος η χρονιά πήγε θαυμάσια. Η παραγωγή, παρά τις βροχές “στο παραπέντε”, ήταν εξαιρετική. Σε όλο το νομό ο μέσος όρος άνετα πέρασε τα 300 κιλά/στρέμμα. Τα 400 και πλέον κιλά σημειώθηκαν σε ουκ ολίγα χωράφια. Πάλι όμως οι αγρότες έρχονται στο “μία από τα ίδια”.
Λίγο η δικαιολογία για την χαμηλή ποιότητα λόγω βροχών, λίγο η υπερπαραγωγή, και πολύ η έλειψη παρεμβατικών μηχανισμών (ΚΥΔΕΠ, Ενώσεις), επιτρέπουν στο ελεύθερο εμπόριο να αλωνίζει την αλωνισμένη παραγωγή.
Μέχρι στιγμής δεν έχει καθορισθεί η τιμή για το σκληρό σιτάρι. Και όσοι παραδίδουν, το κάνουν καλή τη πίστει, εισπράττοντας σε ορισμένες περιπτώσεις κάποια προκαταβολή (περί τα 10 λεπτά). Και “όταν βγει η τιμή” θα εισπράξουν τα υπόλοιπα.
Οι πλέον αισιόδοξοι ελπίζουν σε τιμή περί τα 20 λεπτά/κιλό για το σκληρό. Την στιγμή που πέρυσι είχαν πληρωθεί μέχρι και 27-28 λεπτά το κιλό. Για δε το μαλακό, δεν γίνεται καν συζήτηση. Εκεί η τιμή δεν αναμένεται να ξεπεράσει τα 15 λεπτά/κιλό.
Πηγή: ΠΡΩΤΗ ΣΕΛΙΔΑ
