Στη γη του κανενός!
Της Γρηγορίας.
Σήμερα το μεσημέρι και πηγαίνοντας προς το χωριό μου, την Ειδομένη το βλέμμα μου πέφτει σε ένα ξεβαμμένο σύνθημα που είναι γραμμένο με κόκκινη μπογιά κάτω απο μια γέφυρα..”NATO KILLERS GO HOME”.To μυαλό μου πηγαίνει αυτόματα 17 χρόνια πίσω,σε εκείνες τις μέρες του Μάρτη του 1999 της τελευταίας σφαγής του 20ου αιώνα λίγα χιλιόμετρα βορείως των ελληνικών συνόρων.
Εγώ 9 χρονών τότε, καθόμουν στη θέση του συνοδηγού(γιατί πάντα με πείραζε το αυτοκίνητο)περίμενα να είναι ένα ταξίδι όπως όλα τα άλλα με ωραία τραγούδια στο κασετόφωνο,γέλια και ανθισμένα λουλούδια μέχρι εκεί που φτάνει το μάτι σου.Λίγο μετά την στροφή για τους Ευζώνους άρχισα να νιώθω μια αμηχανία στα πρόσωπα των γονιών μου. ‘Οσο προχωρούσαμε ο καιρός γινόταν όλο και χειρότερος και αυτοκίνητα της αστυνομίας μας κατεύθυναν αριστερά της Εθνικής Οδού.
Τελευταία σφαγή του 20ου αιώνα αλλά όχι και της ιστορίας.