My Twitter Feed

10 Ιανουαρίου, 2021

ΕΙΔΗΣΕΙΣ.ΕΠΙΚΑΙΡΟΤΗΤΑ:

Απολογισμός με κριτική για όλα -

Σάββατο, 9 Ιανουαρίου, 2021

Έφυγε από τον ιό κι ο Δημ. Ταταρίδης -

Σάββατο, 9 Ιανουαρίου, 2021

Μικρός ο αριθμός των κρουσμάτων -

Παρασκευή, 8 Ιανουαρίου, 2021

19 στήλες θερμομέτρησης σε Κιλκίς -

Παρασκευή, 8 Ιανουαρίου, 2021

Παιονία: Αναλυτικά το έργο-μαμούθ -

Παρασκευή, 8 Ιανουαρίου, 2021

Εμβολιασμοί για άνω των 85 ετών -

Παρασκευή, 8 Ιανουαρίου, 2021

Ιός: Παραμένει σε υψηλά επίπεδα -

Παρασκευή, 8 Ιανουαρίου, 2021

Υποστήριξη για τον COVID-19 -

Παρασκευή, 8 Ιανουαρίου, 2021

Στα Κρούσια με την Ιωάννα

votanikos-kipos-krousionΏρα περί της 5ης απογευματινής.

Αναχωρούμε από τη Λέσχη Αξιωματικών.

Διασχίζουμε την 21η Ιουνίου. Δύο- τρία μικρά καφέ της πόλης μας, καινούρια νομίζω, μα λίγο πιο πάνω, «κλειστόν», «κλειστόν», «κλειστόν» – τι έγινε βρε παιδιά;

Βγαίνουμε από το Κιλκίς, στρίβουμε για Αργυρούπολη. Πέντε χιλιόμετρα. Περνάμε τη «Φαντασία», τα σιτάρια πράσινα απλωμένα στον ορίζοντα με έναν ελαφρύ κυματισμό, γιατί από τα πριν έχουν περάσει η Δήμητρα με την κόρη της. Την Περσεφόνη ντε!

Εκεί όπου φτάνει το μάτι, στον παραπόταμο του Εχέδωρου.

Όμορφη πατρίδα μου!

Κορωνούδα, Επτάλοφος, Ελληνικό, Ίσωμα λέει η πινακίδα.

Στρίβουμε, περνάμε τη γέφυρα που επισκευάστηκε δύο φορές, κι έτσι οι κάτοικοι των Άνω Κρουσσών μπορούν και κατεβαίνουν στο Κιλκίς ή στην Τέρπυλλο, με το λεωφορείο που κατεβάζει τους εναπομείναντες μαθητές.

Εναπομείναντες… ηχεί στην σκέψη μου η λέξη, καθώς κινούμαστε προς τα όμορφα χωριά μας!

Και το καλοκαίρι, που δεν έχει σχολείο; Ε! Έχουν και δουλειές οι άνθρωποι, πού να κατεβαίνουν στα πεδινά!

Ανηφορίζουμε τις πλαγιές, βοτάνια παντού: ζαμπούκος, θυμάρι, κρόκος, σπαθόχορτο, λυκίσκος… ανάμεσα στις βελανιδιές που στέκονται και συγκρατούν τα εδάφη, θυσιαζόμενες συνεχώς στα ωραία τζάκια και στις νεοξυλόσομπες.

Όμορφή μου Πατρίδα που σαν εσένανε δεν είδα!

Φτάνουμε στην Κορωνούδα. Πάμε από το δρόμο που περνάει από έξω, πρόσφατο έργο.

Επτάλοφος. Σιτάρια, μονάδες με ζώα, ένα άδειο τυροκομείο! Θα λειτουργήσει, ίσως… Κάποιος ρομαντικός το πήρε. Θα παίρνει το γάλα από τα χωριά πρώτα. Και τα καρτέλ, θα τον αφήσουν; Μακάρι!

Η πλατεία, ένα σιντριβάνι άδειο, ένας μεγάλος πολιτιστικός σύλλογος άδειος, ένα πρατήριο άρτου, ένα κρεοπωλείο, ένα μίνι μάρκετ, τρία καφενεία, δυο τρεις συνταξιούχοι με άδειο βλέμμα, ένα βενζινάδικο.

Κεφαλοχώρι κάποτε, με χαρούμενα παιδιά να παίζουν στους δρόμους, με γέλια, χαρές και πανηγύρια. Από τα πιο διάσημα πανηγύρια του Δεκαπεντάγουστου…

Στρίβουμε και ανεβαίνουμε για Ελληνικό πια!

Λίγο πριν φτάσουμε ένα χοιροστάσιο «ΠΩΛΟΥΝΤΑΙ ΑΓΡΙΑ,ΗΜΕΡΑ ΓΟΥΡΟΥΝΙΑ».

Α! Νάτα εκεί, νυσταγμένα, ανέμελα… Πού να ξέρουν πως τα ξεπουλάνε χμμ…. Εμείς; Με μας τι γίνεται; Ξέρουμε;

Η παλιά κοινότητα, απομεινάρι μιας άλλης εποχής, ο πολιτιστικός σύλλογος έρημος, καφενείο, ψησταριά, σχολείο κλειστό .Τα παιδιά με ταξί στα γράμματα. Ποια παιδιά; Του Πειραιά θαρρώ!

Μας περιμένει όλο το χωριό! Η θέα φαντάζει σαν φωτογραφία! Φιγούρες ανθρώπινες με φόντο όλο το Κιλκίς με τα χωριά του!

Η Ιωάννα απευθύνει κάλεσμα συμμετοχής και ενεργοποίησης των δημοτών. Βλέπω χαμόγελα ανακούφισης και ελπίδας! Επιτέλους κάτι καινούριο ξεκινάει! Θα τα καταφέρουμε να αλλάξουμε το μέλλον μας! Μας αποχαιρετούν εγκάρδια και συνεχίζουμε το οδοιπορικό μας.

Φτάσαμε Ίσωμα! Κόσμος πολύς στο καφενείο, με καταπληκτική θέα στα Κρούσσια!

Πολλά τα θέματα προς συζήτηση, «να μας επισκέφτεστε πιο συχνά κι όχι μόνο για τις εκλογές» Αποχαιρετούμε με δυσκολία…

Στο έβγα του χωριού δυο τρία μικρά τεχνητά φράγματα, αργυροπελεκάνοι, πάπιες, γεράνια! Η ενεργοποίηση ενός δημότη της περιοχής δημιούργησε αυτό το καταπληκτικό τοπίο!

Ξεκινήσαμε απόγευμα και πιάσαμε βραδάκι, σκοτείνιασε. Τα Ριζανά ίσα που φαίνονται μέσα από τα βελανίδια. Κάποτε δίνανε λέει την ξυλεία τους για να ναυπηγήσουν οι Ρωμαίοι τα πλοία τους στην αρχαία Ξυλούπολη.

Αρχαίος τόπος ελληνικός αθάνατος! Ο τόπος μας!

Φτάσαμε. Δεν έχει φώτα; Έπρεπε… θα βλέπαμε ένα αγρόκτημα με βιολογικά προϊόντα! Ακούμε τη νύχτα, το χωριό φαντάζει σκοτεινό, κόσμος πολύς μαζεμένος στο καφενείο. Μας περιμένουν πως και πως. Ανήσυχοι για τη σημερινή κατάσταση, στην εποχή της κρίσης και των χαρατσιών ψάχνουν για αδιέξοδο. Δύο ώρες δε φτάνουν για να τους εξηγήσεις…

Επιστροφή στην πόλη.

Περασμένα μεσάνυχτα. Σπίτια, μαγαζιά, φώτα κλειστά. Το σπίτι του Τάσου, το μπακάλικο, διασταύρωση δεξιά για δικαστήρια. Δικαστήρια; Στους δρόμους «γάτες», «σκυλιά» σε συμμαχίες, ποιος από τους δυο θα πάρει το μεγαλύτερο κομμάτι, για να αρχίσει και πάλι το μεγάλο φαγοπότι…

Ίσια τα μπακαλιαράκια του Πίτσαρα, απέναντι από την παλιά αστυνομία, παζάρι, σκοτεινά. Δημαρχείο…

Φτάσαμε!!!

Η Μαριγώ ντε, από το Αλλά…ΖΩ!

Σχολιάστε