Σαν χθες, η ανεξαρτοποίηση Συμπιλίδη
Συνέβη σαν χθες 9 Σεπτεμβρίου αλλά ας κάνουμε την αναφορά μας σήμερα (ας όψεται η Κυριακή)! Ο λόγος, για το σωτήριο έτος 1993 και την ανεξαρτοποίηση του Γιώργου Συμπιλίδη απ` τη ΝΔ, που άφησε την τότε κυβέρνηση Μητσοτάκη με 150 βουλευτές, μ` αποτέλεσμα αυτή να παραιτηθεί και να οδηγηθούμε σε πρόωρες εκλογές.
Πολλοί πιστεύουν ότι η πράξη του Κιλκισιώτη βουλευτή άλλαξε τότε τον ρουν των πολιτικών πραγμάτων, αλλά η οριστική αποτίμηση των επιπτώσεων στη πολιτική ζωή και στη πορεία της χώρας, ανήκει στον ιστορικό του μέλλοντος.
Για την ιστορία, λοιπόν, να θυμίσουμε εμείς ότι το κείμενο της δήλωσης ανεξαρτητοποίησης του κ. Συμπιλίδη προς τον πρόεδρο της Βουλής, ήταν το εξής:
«Κύριε Πρόεδρε,
τα γνωστά εκφυλιστικά φαινόμενα της ελληνικής πολιτικής ζωής, τα οποία πολλαπλασιάστηκαν με ταχύτατους ρυθμούς τον τελευταίο καιρό, έχουν τραυματίσει ανεπανόρθωτα το κόμμα της Νέας Δημοκρατίας και έχουν υπονομεύσει τους θεσμούς και τη Δημοκρατία στον τόπο μας.
Το θέμα της Μακεδονίας μας δρομολογήθηκε μέσα από ατυχείς χειρισμούς προς την κατεύθυνση της εθνικής τραγωδίας. Ως Μακεδόνας βουλευτής, απορρίπτω τις μεθοδεύσεις που οδήγησαν στη σημερινή δραματική ταπείνωση. Αλλά αρνούμαι να αποδεχθώ και τη διπλή γλώσσα του κ. πρωθυπουργού, που, σε συνδυασμό με την απαράδεκτη θεωρία περί εθνικής αμνησίας, υπέστειλε τη σημαία της μάχης για το εθνικό μας δίκαιο.
ΤΟ ΘΕΜΑ ΤΟΥ ΟΤΕ, μετά μάλιστα από τις γνωστές περιπέτειες της ΑΓΕΤ, εγείρει τεράστια ερωτηματικά για μια κυβέρνηση που εκλέχθηκε στο όνομα της κάθαρσης. Ο αντισυνταγματικός τρόπος ψήφισης και η ασυγκράτητη βιασύνη της εκποίησης του πρώτου οργανισμού της χώρας (ΟΤΕ) αποτελούν –ακόμα και για έναν νέο βουλευτή– μια εικόνα αντιδημοκρατικότητας, ετσιθελισμού και αδιαφάνειας που τρομάζει.
Δεν υπάρχει λόγος να αναφερθώ στις υποσχέσεις της κυβέρνησης ότι η συνεχής λιτότητα θα είχε κάποια στιγμή θετικό αντίκρισμα για τον ελληνικό λαό. Ο πληθωρισμός συνεχίζει την ακάθεκτη πορεία του, οι αγρότες μας ζουν υπό συνθήκες απόγνωσης και οι επενδύσεις έχουν στερέψει. Δεν έχει κανείς παρά να δει την εικόνα εγκατάλειψης των ευαίσθητων ακριτικών περιοχών της χώρας, όπως το αγαπημένο μου Κιλκίς, που αντί να συγκεντρώνουν την στοργή της πολιτείας, γνωρίζουν την αδιαφορία και την αγνωμοσύνη για την εθνική τους προσφορά.
Κύριε πρόεδρε,
Όλα τα παραπάνω με φέρνουν στην επώδυνη θέση να κάνω χρήση του συνταγματικού μου δικαιώματος και να προχωρήσω στην άρση της εμπιστοσύνης μου από την κυβέρνηση. Η απόφασή μου αυτή, όσο δύσκολη και αν φαίνεται, υπαγορεύθηκε από το πιο απλό και κυρίαρχο στοιχείο που πάντα με κατηύθυνε στη ζωή μου: από τη συνείδησή μου.
Με τιμή
Γιώργος Συμπιλίδης».
