Σήψη και μεταδημοκρατία
Του Τάσου Τσακίρογλου.
Η κατάσταση στην Ελλάδα επί διακυβέρνησης Ν.Δ. και Κυριάκου Μητσοτάκη τα δύο τελευταία χρόνια κορυφώνει την πορεία της ελληνικής κοινωνίας και οικονομίας προς ένα κανονικό μεταδημοκρατικό καθεστώς, όπως αυτό που περιγράφει ο Κόλιν Κράουτς στο βιβλίο του «Μεταδημοκρατία» (εκδόσεις Εκκρεμές) και από πολιτική άποψη συνιστά ένα σοβαρό πισωγύρισμα για τη μεγάλη λαϊκή πλειοψηφία.
Η ιδιωτικοποίηση της ΔΕΗ ή το προ καιρού «χάρισμα» των ΕΛΠΕ στον όμιλο Λάτση καταδεικνύουν την ιδεοληψία της συγκεκριμένης κυβέρνησης, αλλά και τη διαπλοκή με το μεγάλο κεφάλαιο, στο όνομα του οποίου και λειτουργεί.
Το κράτος διοικείται από τεχνοκράτες και μάνατζερ, οι οποίοι τοποθετούνται επί τούτω σε θέσεις-κλειδιά για να διεκπεραιώσουν συγκεκριμένη «βρομοδουλειά», ενώ σε κομβικά υπουργεία τοποθετούνται άνθρωποι εμμονικοί με την «ελεύθερη αγορά» και τις «επιχειρήσεις», όπως ο Αδωνις Γεωργιάδης και ο Κωστής Χατζηδάκης. Για τον τελευταίο θα είχε ενδιαφέρον ένα μελλοντικό ειδικό δικαστήριο να υπολογίσει τις απώλειες του Δημοσίου λόγω των πράξεων ή των παραλείψεών του, π.χ. με την πώληση της Ολυμπιακής και τη μετατροπή της Aegean ουσιαστικά σε μονοπώλιο ή τις αλλαγές στις εργασιακές σχέσεις που προωθεί μανιωδώς, ωφελώντας με δισεκατομμύρια τις επιχειρήσεις και βλάπτοντας τα δημόσια έσοδα.
Κομβικός είναι σε συνθήκες μεταδημοκρατίας και ο ρόλος των ΜΜΕ, τα οποία η κυβέρνηση μπουκώνει με δημόσιο χρήμα για να «ευλογάνε» από το πρωί ώς το βράδυ τα πεπραγμένα της και να προφυλάσσουν τον πρωθυπουργό και τους υπουργούς από κάθε κριτική, δημιουργώντας ένα «αντικολλητικό» σύστημα Teflon στην εικόνα τους.
Η ανάθεση της αναδάσωσης των καμένων του καλοκαιριού σε ιδιώτες είναι ενδεικτική του βάθους της σήψης αυτού του μεταδημοκρατικού καθεστώτος.
Άρθρο στην ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΤΩΝ ΣΥΝΤΑΚΤΩΝ
