Πως παρήλθον οι χρόνοι…

20 χρόνια ΕΙΔΗΣΕΙΣ.

Του Θεοφύλακτου Παγλαρίδη (ΕΙΔΗΣΕΙΣ – ΠΡΩΙΝΗ)

———————————————————————————————————————————————————————————————————Χειμώνας του ‘92 ήτανε, τέλη Γενάρη και νωρίς το βράδυ χτύπησε το θυροτηλέφωνο: –  Έλα κάτω στην καφετέρια, σε περιμένουμε με τον Δραγανίδη. Ο Κώστας Τερζενίδης ήταν και στα τρία τέσσερα λεπτά που χρειάστηκα για να κατέβω από τον πρώτο όροφο όπου διέμενα, σκεφτόμουν τι να με ήθελαν ο Κώστας με τον Χρήστο Δραγανίδη…
–  Εκείνη η πρόταση που έκανες πριν μήνες να ανοίξουμε δική μας εφημερίδα ισχύει; ρωτάει ο Τερζενίδης πριν προλάβω να τον ρωτήσω εγώ.
Δουλέψαμε λίγους μήνες μαζί στον ΜΑΧΗΤΗ του συγχωρεμένου του Σταύρου Ορφανίδη. Ήμουν εκεί από το Φθινόπωρο του 1988 και Άνοιξη θαρρώ του 1991  επέστρεψε από τη Θεσσαλονίκη κι ο Κώστας που τελείωσε το Γεωλογικό, αλλά ήδη είχε κολλήσει το μικρόβιο της δημοσιογραφίας. Ήρθε λοιπόν στον ΜΑΧΗΤΗ, εργάστηκε λίγους μήνες και τέλη φθινόπωρου νομίζω πήρε την απόφαση να φύγει και να δοκιμάσει τις δυνάμεις του έξω, ανοίγοντας ένα γραφείο τύπου και δημοσίων σχέσεων – πρωτοποριακά πράματα τότε.
–    Μέσα είμαι, η πρόταση ισχύει, απάντησα χωρίς δεύτερη σκέψη. Συζητούσαμε το καλοκαίρι τα δικά μας και είχα …πετάξει την ιδέα να κάνουμε δική μας εφημερίδα
Μην τα πολυλέμε. Σε λιγότερο από μια ώρα είχαμε συμφωνήσει. Οι τρεις μας θα ξεκινούσαμε την προσπάθεια και θα προσκαλούσαμε και τον κοινό μας φίλο, τον Γιάννη Καραγιαννίδη να συμμετάσχει.

***
Το κεφάλαιό μας ήταν η …αγάπη και η εμπιστοσύνη σας. Δηλαδή ξεκινήσαμε από το μηδέν. Το απόλυτο μηδέν. Και που να βρίσκαμε τα χρήματα εξάλλου…
Βγήκαμε έξω, είπαμε πως ανοίγουμε εφημερίδα και μαζέψαμε συνδρομές. Σχηματίσαμε τότε το μυθικό κεφάλαιο του μισού εκατομμυρίου δραχμών.  Κάπου 1500 ευρώ σημερινά λεφτά. Με εκείνα αγοράσαμε το κομπιούτερ μας – πρωτοποριακή η τεχνολογία του τότε, σήμερα αληθινό μουσείο, ελπίζω να μην το πετάξαμε- κάποια έπιπλα, μια μηχανή είχε ήδη ο Κώστας με το γραφείο Τύπου και …
–    Πως θα την ονομάσουμε την εφημερίδα; ρωτούσαμε ο ένας τον άλλον. Το συζητήσαμε και στο Κιλκίς και στο Πολύκαστρο. Αν δεν με απατά η γεροντική μνήμη μου, εγώ έριξα την ιδέα: ΕΙΔΗΣΕΙΣ. Ο Κώστας ήταν ο νονός της ΠΡΩΙΝΗΣ, εννιά χρόνια αργότερα.
Δυο τρεις μήνες πριν την καθορισμένη ημερομηνία κυκλοφορίας –Ιούνιο 1992- ξεκίνησε την μετεκπαίδευση στα …όπλα η Δέσποινα Αβραμίδου. Έπρεπε να μάθει κομπιούτερ και σελιδοποίηση μαζί. Ο Πέτρος Σαμολαδάς είχε ήδη εκτυπωτική μονάδα. Εκεί θα τυπώναμε. Κι εκεί εκπαιδεύτηκε με την βοήθεια της Κικής Χαραλαμπίδου που δούλευε στον Πέτρο.
Τα γραφεία μας επί της Πόντου. Ευρύχωρα έως πολυτελή. Σε 30 τετραγωνικά χωρέσαμε τέσσερα γραφεία, τρία δημοσιογραφικά και ένα για το κομπιούτερ.

***
Γραφή στο χέρι και βοήθεια ο Κύριος.
Για το πρώτο φύλλο μας – 12 σελίδες παρακαλούμε- χρειαστήκαμε ολόκληρη εβδομάδα για να τη στήσουμε. Και ολόκληρο το βράδυ να την διπλώσουμε και να κολλήσουμε τα ετικετάκια με τις διευθύνσεις των συνδρομητών. Η δόλια η Ζήνα – άντε εμείς ήμασταν εργαζόμενοι εκεί- βρήκε τον μπελά της. Κάθε Τρίτη βράδυ ήταν για εμάς όλους η Μεγάλη Τρίτη. Πέντε έξι ώρες δίπλωμα. Μέχρι και στο μαγαζί του Νίκου Τερζενίδη απλώναμε τα βράδια μέχρι το Φθινόπωρο του 1992 τα φύλλα για να διπλώσουμε.
Ήταν εξαντλητικοί οι ρυθμοί. Ο Χρήστος Δραγανίδης κατά τα φθινόπωρο το πήρε απόφαση. Παιδιά, δεν μπορώ. Συνεχίζετε μόνοι σας.
Ο Γιάννης Καραγιαννίδης πάλι, μας το είχε ξεκαθαρίσει από νωρίς. Παιδιά να βοηθήσω, αλλά δεν …
Και πράγματι, μας βοήθησε κάμποσους μήνες μέχρι που δούλεψε πια στην ΠΡΩΤΗ ΣΕΛΙΔΑ, του φίλου Παύλου Τονικίδη.

***
Σίγουρα λησμονήσαμε κάμποσα, αλλά κάπως έτσι ξεκινήσαμε το μακρύ ταξίδι των ΕΙΔΗΣΕΩΝ πριν 20 τόσα χρόνια.
Δεν θέλουμε να θυμηθούμε τα άσχημα. Ιδίως στην αρχή. Περασμένα ξεχασμένα. Για όσα είδαν τα μάτια μας θέλουμε να πούμε.
Ακόμα και σήμερα καμιά φορά θυμόμαστε με τον Κώστα και γελάμε. Είχε αναπτυχθεί μια φιλολογία για το ποιος ή ποιοι κρύβονται πίσω από τις ΕΙΔΗΣΕΙΣ. Εμείς είμαστε, ο Κώστας κι ο Θεοφύλακτος, λέγαμε εμείς, αλλά κάμποσοι δεν πίστευαν. Έτσι αρχικά διαδόθηκε πως εξυπηρετούσαμε και μας χρηματοδοτούσε ο Γιώργος Συμπιλίδης. Βλέπετε, στο πρώτο φύλλο μας καταχωρίσαμε μια συνέντευξη με τον γιατρό –βουλευτή της Νέας Δημοκρατίας και από τότε …ανήσυχο πνεύμα.
Αργότερα στους χρηματοδότες προστέθηκαν πολλοί, ο Δαμιανίδης, ο Φλωρίδης κάπου το 1994, όταν στηρίξαμε την προσπάθεια να αναδειχθεί πρώτος αιρετός νομάρχης, διότι πιστεύαμε, γνωρίζοντάς τον καλά, στην αξία του και πάει λέγοντας.

***
Γράψαμε και τι δεν γράψαμε… Κυρίως ρεπορτάζ από προβλήματα του νομού που όσοι τα υφίσταντο δεν είχαν τρόπο να τα αναδείξουν μόνοι τους.  Αλλά, δόξα σοι ο Θεός, χωρίς ποτέ να ξεχνούμε πως είμαστε δημοσιογράφοι κι όχι εισαγγελείς. Αντιστρατευτήκαμε τον φασισμό να πιστεύουμε ότι είμαστε οι μόνοι έντιμοι άνθρωποι επί της γης κι όλοι οι άλλοι στην καλύτερη περίπτωση είναι ύποπτοι.
Δουλειά μας ήταν να αναδείξουμε προβλήματα, ελλείψεις, κι όχι να δικάζουμε και να καταδικάζουμε.
Προσπαθήσαμε να επιβάλλουμε τον δικό μας πολιτικό πολιτισμό, γνωρίζοντας εκ των προτέρων ότι δημοφιλέστερος είναι ο καταγγελτικός λόγος, ο δήθεν μαχητικός…
Βέβαια όταν διακυβεύτηκαν συμφέροντα του νομού και διαπιστώσαμε πως ορισμένοι άρχοντες σφύριζαν αδιάφορα, τους πήρε και τους σήκωσε.
Εκείνη η ιστορία με τον μεγάλο σκουπιδότοπο με τα βιομηχανικά απόβλητα της Θεσσαλονίκης είχε προχωρήσει πολύ. Ξεσηκώσαμε τον τόπο και διαμηνύσαμε αρμοδίως πως θα βρουν το μπελά τους αν προχωρήσουν… Και κάποιους «τύπους» που ήρθαν με τσάντες στο γραφείο μας για να μας …δουν, τους στείλαμε στο διάολο.
Βάλαμε φωνές όταν στη διοίκηση της νομαρχίας δεν κατάλαβαν τι γίνεται με ορισμένα έργα και τη συμπαιγνία των εργολάβων.  Στην αρχή δυσαρεστήθηκαν φίλοι και μας κατηγόρησαν ότι τους υπονομεύουμε. Ύστερα από μήνες, μας ευχαρίστησαν ότι τους ανοίξαμε τα μάτια.

***
Ο Κώστας είναι ανήσυχο και …θηλυκό μυαλό. Γεννάει συνεχώς ιδέες. Να οργανώσουμε δράσεις υπέρ των συμφερόντων του νομού, πρότεινε. Έτσι λοιπόν οργανώσαμε το πρώτο συνέδριο- ολοήμερο- με αρχαιολόγους όλων των περιόδων – προϊστορική, κλασσική, ελληνιστική, βυζαντινή και νεοτέρων μνημείων – με εισηγητές τις Κορυφές της επιστήμης από τις οικείες Εφορείες της Θεσσαλονίκης. Οι συγχωρεμένοι Σωτήρης Κίσσας και Ιουλία Βοκοτοπούλου (προϊσταμένη ΙΣΤ Εφορίας), η Ξανθή και η Θώμη Σαββοπούλου, η Αναστασία Τούρτα, η Ευτυχία Νικολαΐδου Κουρκουτίδου, η Ιωάννα Στεργιώτου και η Ευαγγελία Καμπούρη,  ήρθαν και ενημέρωσαν εκατοντάδες Κιλκισιώτες σε μια κατάμεστη αίθουσα της Νομαρχίας για τον μνημειακό πλούτο του νομού.
Ανάλογη εκδήλωση ύστερα από λίγους μήνες οργανώσαμε στη Γουμένισσα. Κι εκεί με τεράστια επιτυχία και επικεντρώνοντας και στο ειδικό αρχιτεκτονικό ενδιαφέρον της Γουμένισσας,. Της μόνης άλλωστε πόλης του νομού με αρχιτεκτονικό ενδιαφέρον μαζί με κάποια χωριά του δυτικού και του ανατολικού Κιλκίς. Ενώ οργανώσαμε ενημερωτική συνάντηση και με τους μαθητές του Πολυκάστρου.

***
Και πολιτικές πρωτοβουλίες πήραμε σημαντικές. Προσκαλέσαμε και οργανώσαμε δημόσιο διάλογο με δυο πολιτικούς που διετέλεσαν μήνες και χρόνια αργότερα πρωθυπουργοί της χώρας: Τον Αντώνη Σαμαρά, τον σημερινό πρωθυπουργό τον προσκαλέσαμε και ήρθε επί Μητσοτάκη, το 1992, λίγο πριν ιδρύσει την Πολιτική Ανοιξη. Γέμισε τότε με παράγοντες του Κιλκίς ο Δημοτικός Κήπος.
Τέσσερα χρόνια αργότερα και δυο μήνες πριν εκλεγεί πρόεδρος της Νέας Δημοκρατίας προσκαλέσαμε και διοργανώσαμε δημόσιο διάλογο με τον Κώστα Καραμανλή, για τις διαφορές και τις συγκλίσεις κεντροδεξιάς και σοσιαλδημοκρατίας.
Στα μισά της περασμένης δεκαετίας ξεκινήσαμε να φέρουμε σε δημόσιο διάλογο και τον Βαγγέλη Βενιζέλο. Δεν προέκυψε. Κι έτσι ξεδιαλύνεται γιατί δεν έγινε ποτέ πρωθυπουργός ο Βενιζέλος!

***
Με την εκλογή των πρώτων καποδιστριακών δημάρχων οργανώσαμε ένα φόρουμ με τους αιρετούς της αυτοδιοίκησης και τους βουλευτές του νομού. Να γνωριστούν και να οργανώσουν τη συνεργασία τους.
Να ήταν μόνο αυτά..
Περιβαλλοντικές πρωτοβουλίες με κορυφαία την ημερίδα για τη σωτηρία της Δοϊράνης, το 1994, καθάρισμα περιοχών με τη συμμετοχή πολιτών, όπως του Λόφου Αγ. Γεωργίου, πράγματα δηλαδή που κάνουν άλλοι σήμερα και τα θεωρούν πρωτοποριακά…
Πρωτοβουλίες όμως αναλάβαμε και σε εθνικά θέματα… Όταν με τους γείτονες ίσχυε το εμπάργκο, ουσιαστικά το σπάσαμε και ανοίξαμε διαύλους επικοινωνίας με τους δημάρχους της περιοχής του Γευγελή, της Δοϊράνης και της Στρώμνιτσας. Πήγαμε και τους βρήκαμε, σπάσαμε τον πάγο, τους προσκαλέσαμε στο Κιλκίς, τους γνωρίσαμε με τους δικούς μας αιρετούς άρχοντες και το Επιμελητήριο. Και μετά το δικό μας πρώτο βήμα,  ο Γιώργος Φλωρίδης ως νομάρχης τότε πήρε την απόφαση και πραγματοποίησε μια αποστολή στο γειτονικό κράτος.
Οργανώσαμε ημερίδα για το κρασί και το τσίπουρο στη Γουμένισσα, το Σεπτέμβριο του 2008, με τον τότε ευρωβουλευτή της Ν.Δ. Γιάννη Γκλαβάκη.
Στην ίδια πόλη και στο οινοποιείο Μπουτάρη, με την παρουσία του Γιάννη Μπουτάρη, οργανώσαμε εκδήλωση με τον κιλκισιώτη δημιουργό, Κώστα Λαχά, με έκθεση ζωγραφικής του στα ΘΕΟΤΟΚΕΙΑ.
Συμμετείχαμε σε διεθνείς δημοσιογραφικές αποστολές, συνοδεύοντας τον Πρόεδρο της Ελληνικής Δημοκρατίας Κάρολο Παπούλια σε Στοκχόλμη και Σόφια, στο Στρασβούργο, στις Βρυξέλλες και στην Κίνα.

***
Με το περιβάλλον είχαμε και ειδική σχέση. Και μας κόστισε ακριβά. Βρεθήκαμε κατηγορούμενοι διότι δείξαμε με το δάχτυλο τις πληγές. Κι εκεί στο εδώλιο νοιώσαμε για τα καλά τι εστί να πάς κόντρα στο ρεύμα. Σε ξεχνούν όλοι κι αποστρέφουν το βλέμμα τους ακόμα κι οι φίλοι…
Διαπιστώσαμε όμως και όλα όσα έφεραν την χώρα εδώ που την έφεραν Καταγγείλαμε με ονοματεπώνυμο και πρωτοσέλιδα  σκάνδαλο εκατοντάδων εκατομμυρίων δραχμών και δεν συγκινήθηκε ούτε τοπικός, ούτε υπερτοπικός παράγων, ούτε εισαγγελέας, ούτε …
Δείχναμε επί δυο εβδομάδες ένα …πτώμα εκατοντάδων εκατομμυρίων κι όλοι σφύριζαν αδιάφορα. Λεπτομέρεια: Το σκάνδαλο αναφερόταν σε μια από τις πλέον γνωστές οικογένειες επιχειρηματιών της χώρας.
Τι να θυμόμαστε και να χαλάμε καρδιές πια.. Αυτή είναι η Ελλάδα, όπως αποφάνθηκε κάποτε ένας πρωθυπουργός κι έπεσαν να τον φάνε οι …αδιάφθοροι.

***
Μας κυρίεψαν όμως οι αναμνήσεις και ξεχάσαμε τους σταθμούς. Νωρίς μετακομίσαμε – φθινόπωρο του 2002- επί της 25ης Μαρτίου 3, εκεί στην αρχή του πεζόδρομου, όπου κάθε επέτειο οργανώναμε και μια γιορτή.
Γενάρη του 2001, πρωτοτυπώσαμε την καθημερινή εφημερίδα μας, την ΠΡΩΙΝΗ. Και μαζί οργανώσαμε και το ιδιόκτητο τυπογραφείο μας, ενώ λίγο πριν και για χρόνια είχαμε λειτουργήσει το ΡΑΔΙΟ ΡΥΘΜΟΣ.  Από το 2006 έχουμε δημιουργήσει και την ηλεκτρονική εφημερίδα του νομού Κιλκίς, www.eidisis.gr, από τις καλύτερες ηλεκτρονικές εκδόσεις περιφερειακού μέσου ενημέρωσης στη χώρα.
Κι όταν το επέτρεψαν οι καιροί, κάναμε την επένδυση στο Μεταλλικό, που ολοκληρώσαμε τώρα με νέο όροφο και νέο τεχνολογικό εξοπλισμό, στο 6ο χιλιόμετρο του δρόμου Κιλκίς – Δοϊράνη.

***
Να κλείσουμε όμως ετούτο το αφιέρωμα στα εικοστά γενέθλιά μας. Με μια υπενθύμιση. Υπάρχουμε μόνο κι επειδή το θέλετε ή το επιλέγετε εσείς, οι αναγνώστες μας. Μόνο σε εσάς χρωστάμε και σε κανέναν άλλο. Κάποια φορά μπορεί να πικράναμε είτε με λάθη μας είτε με επιλογές διάφορες από τις δικές σας. Αλλά ξέρετε πως εύκολος δρόμος που να ικανοποιεί όλους δεν υπάρχει.
Σ’ αυτούς τους δύσκολους καιρούς αγωνιζόμαστε κι εμείς να ξεπεράσουμε την κρίση, να αντέξουμε στις συνέπειές της. Θα τα καταφέρουμε. Είμαστε τόσα χρόνια μαζί που νοιώθουμε πια μεταξύ μας βαθιά… συγγένεια. Και δεν γίνεται να αποχωριστούμε επειδή μας έλαχε μια κρίση.
Άιντε και τα ξαναλέμε στα επόμενα 20 χρόνια μας. Υγεία να έχουμε και να είμαστε παρόντες και σε εκείνο το ραντεβού…