Παρορμητικός ναι, βλαξ όχι
Του Τάσου Παππά.
Ώστε έτσι λοιπόν. Οι φαρμακευτικές εταιρείες δίνουν χρήματα σε γιατρούς, σε πολιτικούς και δεν ξέρει ο κ. Γεωργιάδης σε ποιους άλλους, ωστόσο σώζουν ζωές. Μάλλον δεν κατάλαβε τι ξεστόμισε και πόσα προβλήματα έχει δημιουργήσει στον πολιτικό προϊστάμενό του Κυριάκο Μητσοτάκη.
Εκτός αν έχει εξασφαλίσει καθεστώς ασυλίας και μπορεί να κάνει και να λέει ό,τι θέλει χωρίς καμιά επίπτωση, ακόμη κι αν αυτά που λέει και κάνει είναι βλαπτικά για τον αρχηγό του και την παράταξή του. Προφανώς ο κ. Γεωργιάδης κρατάει γερά κρυφά χαρτιά και δεν φοβάται την τιμωρία.
Πάντως σε οποιαδήποτε άλλη χώρα, όχι σ’ αυτές που μισεί ο κ. Γεωργιάδης γιατί έχουν πέσει στα χέρια άπλυτων αριστεριστών (π.χ. Βενεζουέλα, Βολιβία), αλλά στις άλλες που θαυμάζει γιατί υπηρετούν με θρησκευτική ευλάβεια την «ελεύθερη αγορά», παρόμοια δήλωση θα είχε προκαλέσει σάλο και ο δράστης θα καλούνταν από τον αρχηγό του να δώσει εξηγήσεις κι αν δεν ήταν επαρκώς πειστικός, θα πήγαινε σπίτι του.
Ας αφήσουμε κατά μέρος την παχυλή ανοησία ότι οι εταιρείες σώζουν ζωές -ούτε οι διευθυντές, τα στελέχη και οι νομικοί σύμβουλοι της Novartis θα τολμούσαν να επικαλεστούν τέτοιο επιχείρημα- και να δούμε τι αποκαλύπτει η δήλωση:
■ Εμμέσως πλην σαφώς και παρά τη γενίκευση, ο κ. Γεωργιάδης παραδέχεται ότι οι εταιρείες, άρα και η Νοvartis, δίνουν χρήματα σε γιατρούς και πολιτικούς. Μίζες είναι η σωστή λέξη, αλλά ας είναι, δεν θα τα χαλάσουμε στην ορολογία. Το ερώτημα που προκύπτει είναι το εξής: Οσα φώναζε στα κανάλια ότι δεν υπάρχει σκάνδαλο πού πάνε τώρα; Τα πήρε το ποτάμι, τα πήρε ο ποταμός;
■ Εχει χρηματίσει υπουργός Υγείας και δικαιούμαι να υποστηρίξω ότι γνώριζε την περίοδο εκείνη πώς κινούνταν η Novartis και οι άλλες εταιρείες του χώρου. Επραξε κάτι για να σταματήσει ή έστω να περιορίσει το φαινόμενο; Ξεμπρόστιασε κάποιους διεφθαρμένους γιατρούς ή κάποιους επίορκους πολιτικούς που παραβίαζαν το καθήκον τους και καταπατούσαν τους όρκους τους; Δεν θυμάμαι κάτι σχετικό. Μήπως το έκανε στα μουλωχτά;
Στα μουλωχτά αυτός που μας ενημερώνει ακόμη και για τις ιδιωτικές στιγμές του; Θα άφηνε να περάσει στο ντούκου ένα τέτοιο γεγονός που θα του έδινε πόντους στο πρωτάθλημα της ηθικής το οποίο διεκδικεί με πάθος; Δυσκολεύομαι να το πιστέψω. Επίσης δυσκολεύομαι να πιστέψω ότι ο κ. Γεωργιάδης δεν είχε πάρει χαμπάρι τίποτε, ότι δηλαδή έπεφταν σαν βροχή οι μίζες σε γιατρούς και σε πολιτικούς και ο ίδιος νόμιζε ότι όλα έβαιναν καλώς. Για να μην κοροϊδευόμαστε: ο κ. Γεωργιάδης μπορεί να είναι επιθετικά φανατικός, μπορεί να είναι ασύλληπτα παρορμητικός, μπορεί να είναι αστόχαστα φλύαρος, όμως βλαξ δεν είναι.
■ Με την επίμαχη δήλωσή του ο κ. Γεωργιάδης μάς πληροφορεί ότι ο χρηματισμός είναι η συνήθης πρακτική των φαρμακευτικών εταιρειών. Συμπεραίνω ότι ξέρει λεπτομέρειες, αλλιώς δεν θα ήταν τόσο κατηγορηματικός. Αναρωτιέμαι, γιατί δεν αναφέρει και τις άλλες εταιρείες που λειτουργούσαν όπως η Novartis; Γιατί δεν λέει ονόματα και διευθύνσεις; Δεν φοβάται μήπως κατηγορηθεί ότι προσφέρει προστασία; Και σ’ αυτήν την περίπτωση δεν έχει πρόβλημα αν κάποιος υποψιαστεί ότι η παροχή προστασίας δεν είναι δωρεάν;
Ανάγωγα
Τελικά και για το θέμα που δημιουργήθηκε με αφορμή την επέμβαση της αστυνομίας σε κινηματογραφικές αίθουσες, για την ταινία «Τζόκερ», ο ΣΥΡΙΖΑ φταίει. Γιατί; Μα, όπως λένε τα έγκυρα δεξιά μέσα ενημέρωσης, υπάρχει νόμος που φέρει την υπογραφή Ραγκούση (χοντρό ψέμα, αλλά πες πες κάτι θα μείνει) και επίσης στην επιτροπή όπου συμμετέχουν οι δύο κυρίες-υπάλληλοι του υπουργείου Πολιτισμού που ζήτησαν την επέμβαση της αστυνομίας, επικεφαλής είναι Συριζαία (ομολόγησε τη σχέση της με τους εγχώριους μαδουριστές ύστερα από φάλαγγα). Η τσουλήθρα στη γραφικότητα θα κρατήσει πολύ;
Άρθρο στην ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΤΩΝ ΣΥΝΤΑΚΤΩΝ
