Ο τυχοδιωκτισμός του Ερντογάν
Του Στέφανου Τζουμάκα.
Ο Ερντογάν είναι σε προφανή αδυναμία να επιβάλει μια μεγάλη και ισχυρή Τουρκία στο διεθνές σύστημα και επιδίδεται σε απειλές, εκβιασμούς και τυχοδιωκτισμούς
Η απαίτηση της Ελληνικής κυβέρνησης προς τους οργανισμούς της διεθνούς κοινότητας πρέπει να είναι η επανόρθωση των πραγμάτων στην προτέρα κατάσταση και στο καθεστώς -ως Μουσείου- της Αγιάς Σοφιάς στην Κωνσταντινούπολη.
1. Για την παρούσα Τουρκική ηγεσία η Αγιά Σοφιά είναι ΛΑΦΥΡΟ θρησκευτικών και κατακτητικών πολέμων πριν 500 χρόνια. Αποφάσισε δε να καταστήσει την Αγιά Σοφιά τζαμί για εσωτερική συσπείρωση οπαδών και ως παράγοντα προειδοποίησης μιας “αποφασισμένης ηγεσίας” για επιθετική διαπραγμάτευση απέναντι στη διεθνή κοινότητα, στη χώρα μας και την Κύπρο. Το Συμβούλιο επικρατείας της Τουρκίας βέβαια επικαλέστηκε έναν άλλο λόγο: Το ιδιοκτησιακό καθεστώς! Την ιδιοκτησία που είχε δηλώσει ο Μωάμεθ ο πορθητής για την Αγιά Σοφιά ως ΒΑΚΟΥΦΙ μουσουλμανικό και τζαμί το 1453!
2. Τις κυρίαρχες δυνάμεις του ΣΥΣΤΗΜΑΤΟΣ στη Τουρκία αποτελούν ο Ερντογάν, εκφραστής του ισλαμικού εθνικισμού, σε σύμπλευση αλλά και σε αντιπαλότητα με τον οθωμανικό εθνικισμό των Κεμαλιστών που υπερασπίζονται ως ένα βαθμό τον κοσμικό χαρακτήρα του Τουρκικού κράτους. Οι Κεμαλιστές του οθωμανικού εθνικισμού εισέβαλαν στη Κύπρο και έχουν λάβει την πλειοψηφία σε δύο σημαντικούς δήμους, την Άγκυρα και την Κωνσταντινούπολη, απέναντι στην πολύχρονη κυριαρχία του Ερντογάν. Ο Ερντογαν κυριαρχεί στην εξουσία 17 χρόνια, εκφράζοντας ανθρώπους χαμηλών εισοδημάτων και ανερχόμενα στρώματα απέναντι στο βαθύ κράτος που είχαν κτίσει οι Κεμαλιστές. Και οι δύο δυνάμεις του συστήματος περικλείουν στους κόλπους τους διαχρονικά δίκτυα με επεκτατικές βλέψεις, στο Αιγαίο, στην Κύπρο, στο Ιράκ, στη Συρία, στη Λιβύη κλπ, πέραν από την πολυετή καταδίωξη του μεγάλου τμήματος του Κουρδικού έθνους που συνυπάρχει στο Τουρκικό κράτος.
3. Ο Ερντογάν έχει αποτύχει στην οικονομία και στην κοινωνική και πολιτική εξέλιξη της χώρας. Έχει στήσει μια οικογενειακή νομενκλατούρα νομής και διανομής της εξουσίας με την ανοχή μιας τριτοκοσμικής ισλαμικής παράδοσης που αναβιώνει το μεσαίωνα, παράλληλα και δίπλα με χώρες του Αραβικού κόλπου. Η χώρα είναι διαιρεμένη όχι μόνο για την απόπειρα πραξικοπήματος αλλά συνολικά, πολιτικά, κοινωνικά.
Ο Ερντογάν είναι σε προφανή αδυναμία να επιβάλει μια μεγάλη και ισχυρή Τουρκία στο διεθνές, περιφερειακό και ευρωπαικό σύστημα και όπως κάθε ΑΔΥΝΑΜΗ ηγεσία επιδίδεται σε απειλές, εκβιασμούς και τυχοδιωκτισμούς. Επιχειρεί γεωπολιτικό επεκτατισμό εκλαμβάνοντας ως ευκαιρία την παγκόσμια κρίση, την ασυνάρτητη ηγεσία των ΗΠΑ, την ετερόκλητη Ευρωπαική Ένωση από άποψη επιδιώξεων και συμφερόντων και το ουδέτερο ΝΑΤΟ. Άλλωστε όλοι οι ΑΔΥΝΑΜΟΙ ηγέτες και όχι μόνο είναι γνωστοί ευκαιριατζήδες γιατί απλά ΔΕΝ έχουν δυνατότητες. Τα πρόσωπα και οι δυνάμεις που διαθέτουν δυνατότητες δεν μαστίζονται από ΑΝΤΙΦΑΣΕΙΣ, δεν εκτίθενται σε παιδαριώδη ψέματα.
4. Μετα την υπογραφή του διατάγματος για τη μετατροπή σε τζαμί της Βασιλικής της Κωνσταντινούπολης που έκτισαν άνθρωποι επί αυτοκρατορίας Ιουστινιανού και ονομάζουμε Αγιά Σοφιά, ο Ερντογάν είπε ότι είναι υπόθεση του Τουρκικού έθνους η μετατροπή. Πριν ένα χρόνο δημόσια αρνήθηκε τη μετατροπή σε Τζαμί. Μιλάει με παιδαριώδη διγλωσσία αλλά ζητάει και την αποδοχή. Προκαλεί τη διεθνή κοινότητα και ταυτόχρονα προβάλλει αιτήματα ευπειθώς! Όντας σε προφανή αδυναμία επιχειρεί ανάκτηση ισχύος με όρους δημόσιας διαπραγμάτευσης, απευθύνει πρόσκληση για συνεκμετάλλευση και ταυτόχρονα προβαίνει σε προπαρασκευαστικές πράξεις κρατικών και μη μηχανισμών για μονομερείς ενέργειες ή ακόμα και επεισοδίου.
5. Ο τυχοδιωκτισμός δεν εμφορείται μόνο από τον Ερντογάν που είναι σε αδιέξοδο και προκάλεσε σε λίγες ώρες την αρνητική θέση εκατομμυρίων ανθρώπων. Εν κατακλείδι με την πρόδηλη ανάγκη εσωτερικής πολιτικής του επιβίωσης προκάλεσε και επιφυλάξεις για τη δήθεν ειρηνική συνεκμετάλλευση στην Ανατολική Μεσόγειο. Αυτοκαταστροφικός για μια ακόμα φορά ο ένοικος των ανακτόρων της Άγκυρα.
6. Εθνικιστές και σε άλλες χώρες είναι ικανοί για ενέργειες που μπορούν να πυροδοτήσουν ανέλεγκτες εξελίξεις και αναμέτρηση. Μια αποφασιστική στάση της διεθνούς κοινότητας μπορεί να επιβάλει την επανόρθωση στην προτέρα των πραγμάτων κατάσταση. Ειδάλλως ΜΙΑ ΕΠΑΜΦΟΤΕΡΙΖΟΥΣΑ ΣΤΑΣΗ θα οδηγεί στα τούρκικα παζάρια που μπορεί να είναι κωμικοτραγικά. Όπως ο κάθε τυχοδιωκτισμός και η δήθεν αγορά πολιτικού χρόνου.
