My Twitter Feed

4 Ιανουαρίου, 2021

ΕΙΔΗΣΕΙΣ.ΕΠΙΚΑΙΡΟΤΗΤΑ:

Επαναξιολογούνται οι διοικητές; -

Δευτέρα, 4 Ιανουαρίου, 2021

Παραμένει αναβαθμισμένος -

Δευτέρα, 4 Ιανουαρίου, 2021

Καταγγελίες υγειονομικών Κιλκίς -

Δευτέρα, 4 Ιανουαρίου, 2021

Εμβολιασμοί στα νοσοκομεία μας -

Δευτέρα, 4 Ιανουαρίου, 2021

ΣΥΡΙΖΑ: Ανησυχία για τα σχολεία -

Δευτέρα, 4 Ιανουαρίου, 2021

“Μέτρα πριν το άνοιγμα σχολείων” -

Κυριακή, 3 Ιανουαρίου, 2021

ΑΚΕ: Διαφοροποίηση στο ΣΕΝΚ -

Κυριακή, 3 Ιανουαρίου, 2021

Συνεχίζονται τα αντιπλημμυρικά -

Πέμπτη, 31 Δεκεμβρίου, 2020

Ο Κουτσούμπας, οι Πόντιοι…

…και ο άμοιρος Μαρξισμός….

Του Βλάση Αγτζίδη.


Μια ερμηνεία του ποντιακού δράματος προσπάθησε να δώσει ο γ.γ της ΚΕ του ΚΚΕ, Δημήτρης Κουτσούμπας, στη διάρκεια του χαιρετισμού του στο 19ο Συναπάντημα της Νεολαίας των Ποντιακών Σωματείων, στην «Παναγία Σουμελά». Φαντάζομαι ότι το κείμενό του το έγραψαν κάποιοι από την Επιτροπή Ιστορίας της Κ.Ε., γνωστότερος των οποίων είναι ο φίλτατος Αναστάσιος Γκίκας. Ο οποίος σ’ ένα βιβλίο, που έγραψε πριν από καιρό κατά παραγγελία, αφού αιτιολόγησε τις σταλινικές διώξεις  (1937-1949) κατά των Ποντίων, αλλά και των άλλων μειονοτήτων, στο τέλος -αναφερόμενος στο Ποντιακό Ζήτημα- έγραψε με σαφήνεια ότι οι Πόντιοι με το κίνημα για την πολιτική τους χειραφέτηση, «πρακτόρευαν ιμπεριαλιστικά συμφέροντα εις βάρος της Τουρκίας», η οποία αντιστάθηκε με το εθνικοαπελευθερωτικό κεμαλικό κίνημα. Με δύο λόγια, ο Γκίκας υποστήριξε ότι στην Ποντιακή Τραγωδία ο (ακροδεξιός, ρατσιστής, παρακρατικός δολοφόνος) Τοπάλ Οσμάν ήταν το θετικό στοιχείο και οι Πόντιοι (αντάρτες αλλά και άμαχοι) το αρνητικό. Οπότε δικαίως και νίκησαν οι κεμαλικοί…

Παραλλαγή σε λάιτ αυτής της βασικής προσέγγισης της ηγεσίας του ΚΚΕ, υποστήριξε ο Κουτσούμπας στην Παναγία Σουμελά.   

Βέβαια είναι χαριτωμένη η προσπάθεια των νεοσταλινικών θεωρητικών του ΚΚΕ να βολέψουν εκείνη την περίοδο σε ένα ιδεολόγημα που πρωτίστως δεν έχει καμιά απολύτως σχέση με την μαρξιστική ανάλυση της ταξικής σύγκρουσης.  Γιατί για τον Μαρξ, η αντίληψη της Ιστορίας πρέπει να εκλαμβάνεται ως μια διαρκής εξέλιξη, ως αποτέλεσμα κοινωνικών διεργασιών που απορρέουν από τη σχέση που έχει η παραγωγή και η ανταλλαγή των αγαθών. Σύμφωνα με τον Μαρξ, ο μηχανισμός της αλλαγής είναι η πάλη των τάξεων, η διαρκής σύγκρουση των διαφόρων κοινωνικών ομάδων που έχουν αποκλίνοντα συμφέροντα. Στην προκειμένη περίπτωση ποιές τάξεις συγκρούστηκαν; Γενικά και αφηρημένα “αστικές τάξεις”; Όχι βέβαια! Απλώς από τη μια μεριά υπήρχαν τα μιλιταριστικά προνεωτερικά τουρκικά στρώματα που από πολύ νωρίς (1911) επέλεξαν μια ρατσιστική φυλετική αντίληψη για να «καθαρίσουν» την περιοχή τους από το ανεπιθύμητο 40% περίπου του συνολικού πληθυσμού με τη μέθοδο της Γενοκτονίας και για να λεηλατήσουν τον πλούτο  των προοδευτικών ραγιάδων (Αρμενίων, Ελλήνων, Ασσυρίων κ.ά).

Η ιστορική φάση μετά το τέλος του Α’ Παγκοσμίου Πολέμου ήταν αντίστοιχη με αυτή της εποχής της Γαλλικής Επανάστασης: Αστοί κατά φεουδαρχών. Με στόχο τη δημιουργία πολλών νέων πολιτειακών οντοτήτων στα εδάφη της εκπεσούσης Οθωμανικής Αυτοκρατορίας. Μιας προοπτικής που υπερψηφίστηκε στο Α΄ Ιδρυτικό Συνέδριο του ΣΕΚΕ για να αναιρεθεί αργότερα με την ένταξη στην Κομιντέρν και να επιλεγεί μια δωσιλογική πολιτική που βρήκε ως μόνο σύμμαχο στην Ελλάδα τους αντιπολεμικούς και αντιμικρασιάτες μοναρχικούς (του Γούναρη, του Μεταξά και την λοιπή ένοχη πολιτική παράταξη για τη Μικρασιατική Καταστροφή)….

Οι σιωπές και οι αποκρύψεις του Κουτσούμπα

Δυστυχώς ο Κουτσούμπας ισοπεδώνει τα πάντα -στην πραγματικότητα δεν τον ενδιαφέρει η ταξική αντιπαράθεση- και παραβλέπει εντελώς την ιστορική φάση για την οποία ξεκάθαρα είχε μιλήσει, μελετήσει και αναλύσει η Ρόζα Λούξεμπουργκ στο άρθρο της “Η σοσιαλδημοκρατία και οι εθνικοί αγώνες στην Τουρκία” (δημοσιεύτηκε στο περιοδικόΜαρξιστική Σκέψη”, τεύχος 11, φθινόπωρο 2016). 

Δηλαδή, είτε  δεν γνωρίζει είτε δεν λέει -γιατί δεν τον βολεύουν-  τα αυτονόητα:

1) Η ιστορική φάση αφορούσε το ξεπέρασμα μιας προνεωτερικής, φεουδαρχικής, απολυταρχικής κοινωνικής δομής στην κατεύθυνση του αστικού-δημοκρατικού εκσυγχρονισμού

2) Δεν υπήρχε “τουρκική αστική τάξη”, αλλά μόνο φεουδάρχες και οθωμανοί στρατιωτικοί. Η τουρκική αστική τάξη διαμορφώθηκε πολύ αργότερα, την κεμαλική εποχή, κάτω από την προστασία και τον έλεγχο του τουρκικού στρατού

3) Το ίδιο πάνω-κάτω συνέβαινε και στην Ελλάδα, όπου λόγω συγκεκριμένων συνθηκών δεν είχε εμφανιστεί μια αστική τάξη αξιόλογη. Στη θέση της, από άποψη κοινωνικού ρόλου, βρισκόταν τα κρατικοδίαιτα στρώματα της ‘Μικράς πλην Εντίμου”

4) Ελληνική αστική τάξη με βάση τη δυτική τυπολογία, είχε αναπτυχθεί ΜΟΝΟ στην οθωμανική αυτοκρατορία στο πλαίσιο των μεταρρυθμίσεων του τανζιμάτ. Ακριβώς αυτή η ελληνική οθωμανική αστική τάξη, όπως και η αντίστοιχη αρμενική, υπήρξαν εκείνη την περίοδο οι μοναδικοί κοινωνικοί φορείς του εκσυγχρονισμού και της αλλαγής. Και αυτό το απλό κοινωνικό φαινόμενο το είχε περιγράψει με εντυπωσιακό τρόπο η Ρόζα Λούξεμπουργκ, ζητώντας από τους σοσιαλιστές να ευνοήσουν τη διάλυση της Τουρκίας και να ενισχύσουν τα εθνικοαπελευθερωτικά κινήματα των χριστιανικών λαών…

Μια ανάλυση των κοινωνικών δυνάμεων που συγκρούστηκαν στην Ανατολή μπορείτε να βρείτε εδώ:https://kars1918.wordpress.com/2013/07/04/1908-1923-2/

Δυστυχώς ο Κουτσούμπας (όπως και η ομάδα που εκλέγχει σήμερα το ΚΚΕ) είναι τόσο μαρξιστής, όσο είναι φιλάνθρωπος ο Μιχαλολιάκος….

Σχόλια
3 Σχόλια to “Ο Κουτσούμπας, οι Πόντιοι…”
  1. Ο/Η Αλεξανδρος Ιακωβιδης λέει:

    Το παραπανω κειμενο κινειται στα ορια μεταξυ μυθοπλασιας και συκοφαντικης δυσφημησης..Ουτε ο Γκικας, ουτε το ΚΚΕ γενικοτερα, εχουν διατυπωσει τετοιες θεσεις. Ο κος Αγτζιδης, καλο ειναι, αν θελει οντως να διατυπωνει μια κριτικη, να το πραττει με βαση οσα οντως λενε εκεινοι που κριτικαρει και οχι με βασει διαστρεβλωσεις (σκοπιμες;) που καμια σχεση δεν εχουν με την πραγματικοτητα. Το παραπανω κειμενο ειναι πραγματικα απαραδεκτο. Λυπουμαι..

  2. Ο/Η Giorikas λέει:

    Για τη μονομέρεις του Γκίκα, άρα και του ΚΚΕ, έχει γράψει ένα πολύ ενδιαφέρον κείμενο ο Δημήτης Καταϊφτσής με τίτλο “-ΚΚΕ : Οι μισές αλήθειες του κυρίου Γκίκα”. Γράφει: “.είναι καιρός να καταδείξουμε τις αλήθειες και τις μισές αλήθειες του Γκίκα, στο άρθρο και στο βιβλίο του οποίου είναι καταφανής η προσπάθεια να επαναφέρει το ζήτημα του σταλινισμού με σκοπό την αποκατάσταση όχι πλέον των θυμάτων αλλά των θυτών.

    Καλό θα ήταν το ίδιο το ΚΚΕ να μην προχωρήσει σε αυτή την προσπάθεια και να στραφεί περισσότερο στη διατύπωση προτάσεων που έχει να κάνει η ίδια η αριστερά σήμερα για την πάλη με τον όλο και πιο ενισχυμένο νεοφιλελευθερισμό. Και πάμε τώρα στο κείμενο του…

    Είναι αλήθεια ότι ο αντικομουνισμός διαποτίζει ακόμη και σήμερα τον Λόγο των μέσων ενημέρωσης και τροφοδοτεί με επιχειρήματα την κυρίαρχη ιδεολογία. Όχι βέβαια σε τέτοιο βαθμό, όσο γινόταν επί Μακαρθισμού για παράδειγμα, αλλά πάλι παίζει καθοριστικό ρόλο στην προπαγάνδα εναντίον της κομμουνιστικής αριστεράς. Δεν μπορεί παρόλα αυτά ο Γκίκας να οριοθετεί την παρουσίαση της ιστορίας των Ελλήνων της ΕΣΣΔ στα πλαίσια απλά μιας αντικομουνιστικής προπαγάνδας…..”

    Δείτε το εδώ: https://pontosandaristera.wordpress.com/2008/09/22/22-9-2008/

  3. Ο/Η Β... λέει:

    Την πιο καθαρή άποψη, που δυστυχώς επιβιώνει στο ΚΚΕ, για τα όσα έγιναν στην Ανατολή εκείνη την περίοδο την διατύπωσε η Παπαρήγα.

    Στο επετειακό της κείμενο τα σχήματα είναι συγκεκριμένα και παλιομοδίτικα που από χρόνια ΄χουν ανατθεωρηθεί από σύγχρονες έρευνες και μελέτες.:

    Για την Παπαρήγα, γ.γ. του ΚΚΕ τότε, στην οθωμανική Ανατολή υπήρξαν εκείνη την περίοδο δύο δυνάμεις: Οι καλοί και προοδευτικοί εθνικοαπελευθερωτές Τούρκοι κεμαλικοί επαναστάτες και οι κακοί ιμπεριαλιστές ξένοι που είχαν ως όργανο την αστική τάξη της Ελλάδας. Και αυτά τα υποστηρίζει ακόμα και σήμερα που έχει μελετηθεί το κεμαλικό κίνημα και έχει καταταγεί στα ολοκληρωτικά, φασιστικά κινήματα του Μεσοπολέμου (δείτε: Stefan Ihrig, «Atatürk in the Nazi Imagination»)

    ————————–

    Με σαφήνεια δηλώνει ότι:

    -Το κεμαλικό κινημα είναι επαναστατικό, εθνικοαπελευθερωτικό,

    -Οι Έλληνες είναι οι πράκτορες των ιμπεριαλιστών, για αυτό και η Μικρασιατική Εκστρατεία είναι ” άδικη και τυχοδιωκτική”.

    -Η μεταπολεμική κατάσταση όπου η Τουρκία συρρικνώνεται στο 1/5 (χάνοντας τη Μεσοποταμία, τη Μέση Ανατολή, την Αρμενία, το Κουρδιστάν) είναι απαράδεκτη και ιμπεριαλιστικής έμπνευσης

    -Μειονότητες στην Τουρκία δεν υπάρχουν

    -Ως ελληνικός λαός νοείται μόνον ο Ελλαδίτης ψηφοφόρος και όχι οι Μικρασιάτες, οι Πόντιοι, οι Ανατολικοθρακιώτες

    -Καμιά αναφορά δεν υπάρχει στη Γενοκτονία κατά των μουσουλμανικών λαών που αποφασίστηκε το 1911 και ξεκίνησε το 1914

    -Καμιά καταγγελία κατά του ακραίου ρατσιστικού εθνικισμού των Νεότουρκων που έπνιξαν την Ανατολή στο αίμα.

    -Η μεταπολεμική προσπάθεια να υπάρχει αυτονόμηση και πολιτικός αυτοκαθορισμος των κατεπιεσμένων εθνοτήτων βρήκε, σύμφωνα με την Παπαρήγα, την αντίθεση του ΚΚΕ, το οποίο “στηριγμένο στη μαρξιστική – λενινιστική θεωρία, αν και νεαρό τότε κόμμα με λιγοστές δυνάμεις, πάλευε ενάντια στα ιμπεριαλιστικά σχέδια και τις κατακτητικές επιδιώξεις της άρχουσας τάξης, που μόνο δεινά φόρτωνε το λαό…”

    Με δύο λόγια, από τη μια υπάρχουν μόνο κακοί ιμπεριαλιστές (οι Έλληνες) και από την άλλη μόνο καλοί εθνικοαπελευθερωτές (οι Τούρκοι κεμαλικοί).

    http://www.rizospastis.gr/story.do?id=6991325

    ———————–

    Είναι πραγματικά τραγικο ότι ένα ιστορικό κόμμα όπως το ΚΚΕ δεν μπόρεσε να δει κριτικά την 100ετία που πέρασε, να αναθεωρήσει τα προφανή λάθη στις κατά καιρούς εκτιμήσεις του και να γίνει ένα κόμμα φυσιολογικό που δεν θα ενδιαφέρεται να υποστηρίξει δογματικά το κάθε λάθος του….

Σχολιάστε