Ο Ιβάν Σαββίδης και το Κιλκίς

Του Παναγιώτη Φλωρίδη (ΠΡΩΤΗ ΣΕΛΙΔΑ)

Πριν δύο χρόνια περίπου βρέθηκε στο νομό μας ο Ιβάν Σαββίδης. Ηταν προσκεκλημένος φίλων του στη μικρή Φύσκα. Στην επίσκεψη είχαν προσκληθεί και τα τοπικά ΜΜΕ.

Ο Ιβάν Σαββίδης τότε ήταν μέλος της Ρώσικης Δούμας. Κάτι παραπάνω από βουλευτής δηλαδή. Περιμέναμε στην Φύσκα να δούμε την άφιξη του υψηλού προσκεκλημένου με κάποια επισημότητα. Κάποια συνοδεία απ’ το Ρωσικό Προξενείο, κάποιο περιπολικό, έναν συνοριακό φρουρό έστω. Αντ’ αυτού ο κ. Σαββίδης κατέφθασε στη Φύσκα οδηγώντας μόνος του το αυτοκίνητο του χωρίς απολύτως καμμιά συνοδεία. Ούτε από το Ρώσικο Προξενείο ούτε από την Ελληνική Αστυνομία, η οποία προφανώς δεν είχε ειδοποιηθεί. Στο τέλος της συνάντησης ο κ.Σαββίδης κατευθύνθηκε προς ένα άλλο χωριό του Κιλκίς συνοδευόμενος από εμάς μέχρις ενός σημείου να του δείξουμε το δρόμο. Διανυκτέρευσε στη Μεγ.Βρύση στο σπίτι της παντρεμένης εκεί αδελφής του.

Ο υψηλός επισκέπτης έφυγε όπως ήλθε. Δεν είναι θέμα απλότητας και σεμνότητας. Είναι θέμα σοβαρότητας  ενός κράτους απέναντι σε κάποιον που αποτελεί ένα εξαιρετικά υπολογίσιμο μέγεθος. Πέρα από την τεράστια οικονομική του επιφάνεια, πέρα από το υψηλό του πολιτικό αξίωμα, ο Ιβάν Σαββίδης ήταν και είναι, από τους λίγους ανθρώπους στον κόσμο που μιλούν απ’ ευθείας με τον Πούτιν. Ο Πόντιος ολιγάρχης με τους 17.000 εργαζόμενους στις επιχειρήσεις του, αρκέσθηκε στο τραπέζι με τα παραδοσιακά ποντιακά εδέσματα, συνομίλησε επί ώρες με τους κατοίκους τους χωριού και στη συνέχεια αντί για τα πολυτελή ξενοδοχεία της συμπρωτεύουσας προτίμησε τη διανυκτέρευση στη Μεγ.Βρύση στο σπίτι της αδελφής και του γαμπρού του, φίλου Αλέξη.

Για όσους βρέθηκαν στην συνάντηση της Φύσκας, ήταν μια πραγματικά μοναδική εμπειρία. Εκτοτε ο Ιβάν Σαββίδης «εισήλθε» με ένταση στα οικονομικά πράγματα, κυρίως της Β.Ελλάδος. Αγόρασε τον θρυλικό ΠΑΟΚ, νοίκιασε, με σκοπό την αγορά, το εμβληματικό ξενοδοχείο «ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ ΠΑΛΛΑΣ», αγόρασε την ιστορική καπνοβιομηχανία ΣΕΚΑΠ. Πριν λίγες ημέρες, σε παρέα στο καφενείο μας έπεσε αύρα αισιοδοξίας και ελπίδας. Ηταν η παρέα των γαλακτοπαραγωγών (η μόνη παρέα  του καφενείου που παράγει!) που άκουσαν ότι ο Ιβάν προτίθεται να εξαγοράσει και την πάλαι ποτέ κραταιά Συνεταιριστική γαλακτοβιομηχανία «ΑΓΝΟ». Αρχισαν να ελπίζουν ότι κάποια βιομηχανία που θα παίρνει το γάλα τους, θα τους πληρώνει στην ώρα τους και  πάνω, απ’ όλα θα λειτουργήσει ως αντίβαρο στα θανατηφόρα καρτέλ του γάλακτος που τους οδηγούν σε απόγνωση, παρά την εξοντωτική εργασία τους.

Οι επενδυτικές κινήσεις του Ιβάν Σαββίδη δημιουργούν ελπίδες για διατήρηση των θέσεων εργασίας, είτε στις ίδιες τις μονάδες, είτε παράλληλα, στις πρωτογενείς παραγωγές του καπνού, του γάλακτος, των δημητριακών κλπ. Όλα αυτά είναι καλά και ελπιδοφόρα. Χρειάζεται οπωσδήποτε να κρατάμε λίγο μικρότερο καλάθι, αφού πολλά έχουν δει τα μάτια μας. Από του σημείου αυτού όμως μέχρι την νοσηρή καχυποψία, η απόσταση είναι μεγάλη.

Με το που ξεκίνησε δηλαδή τη δραστηριότητα του ο Ιβάν, ξεκίνησε και μια παράλληλη συνωμοσιολογία: «Πού τα βρήκε;» «Τί δουλειές κάνει;» «Ποιοί είναι πίσω του;». Για να καταλήξουν όλοι οι επαΐοντες ότι «πίσω απ’ τον Ιβάν είναι ο ίδιος ο Πούτιν!». Τώρα αυτό γιατί πρέπει κατ’ ανάγκην να είναι κακό, είναι άλλο ζήτημα. Η πορεία και η θέση του κ. Σαββίδη στο μετασοβιετικό περιβάλλον είναι άγνωστη, σ’ εμάς τουλάχιστον.

Ένα όμως είναι σίγουρο: ότι η παρέα των αγροτών του καφενείου μας και οι εργαζόμενοι στο ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ ΠΑΛΛΑΣ και τη ΣΕΚΑΠ δεν έχουν να χάσουν τίποτε. Δεν έχουν να φοβηθούν ότι  οι επιχειρήσεις θα αναζητήσουν Πτωχευτικούς Κώδικες, άρθρα 99, 89, 49 κλπ την ώρα που οι καταθέσεις θα κατευθύνονται στην Ελβετία στην Αγγλία στο Λουξεμβούργο και την αείμνηστη Κύπρο.

Ο «από Βορρά κίνδυνος» δεν είναι κατ’ ανάγκην και τόσο… κίνδυνος!