Ο βρεγμένος δεν φοβάται…
…τις ροχάλες.
Του Τάσου Παππά.
Αν κρίνουμε από τις καταγγελίες των κομμάτων της αντιπολίτευσης και από τον θόρυβο που έχουν σηκώσει ορισμένα μέσα ενημέρωσης με μεγάλη παράδοση στο άθλημα της διαπλοκής, η σημερινή κυβέρνηση είναι η πιο διεφθαρμένη που γνώρισε ο τόπος την περίοδο της μεταπολίτευσης.
Μέσα σ’ έναν χρόνο, σαν έτοιμοι από καιρό, οι δαίμονες του αριστερού εξτρεμισμού και του φαύλου κρατισμού κατάφεραν να οργανώσουν ένα εκτεταμένο πελατειακό σύστημα που δεν έχει να ζηλέψει τίποτε από τα δίκτυα επιρροής, εξαγοράς και χειραγώγησης που είχαν στήσει οι προηγούμενοι τις δεκαετίες που ήταν στα πράγματα.
Διορίζουν μαζικά τα δικά τους παιδιά, έχουν ξεφτιλίσει τις έννοιες της διαφάνειας και της αξιοκρατίας, οι υπουργοί νομοθετούν με τέτοιο τρόπο ώστε να εξυπηρετήσουν τα επαγγελματικά συμφέροντά τους και κορυφαία στελέχη δημιουργούν γραφεία εξυπηρέτησης (με το αζημίωτο φυσικά) υποψήφιων επενδυτών.
Κάποιες από τις κατηγορίες είναι αβάσιμες και δεν αντέχουν στη βάσανο της περαιτέρω διερεύνησης γιατί στηρίζονται μόνο σε φήμες και προφανείς πολιτικές σκοπιμότητες, άλλες εύκολα μπορείς να τις κατατάξεις στην κατηγορία του εκβιασμού γνωρίζοντας το κακόφημο παρελθόν των δραστών και ορισμένες αποσύρονται από την κυκλοφορία ύστερα από λίγο και αφού έχουν δηλητηριάσει την πολιτική ζωή, με τους θύτες να ζητούν ταπεινά συγγνώμη δημοσίως γιατί έχουν απειληθεί με αγωγές και μηνύσεις.
Η δουλειά όμως έχει γίνει, γιατί αυτό που μένει στην ατμόσφαιρα δεν είναι η διάψευση και οι συγγνώμες, αλλά η βροντώδης καταγγελία και ο βιτριολικός ψίθυρος.
Ο στόχος της συγκεκριμένης εκστρατείας, η οποία δεν ξεκίνησε τώρα, δεν είναι να προβληθεί το αντίπαλο πολιτικό δέος ως πρότυπο ενάρετης διαχείρισης. Κάτι τέτοιο θα προκαλούσε χάχανα.
Ο στόχος είναι να φανεί πως και οι σημερινοί είναι σαν τους χτεσινούς, δεν διαφέρουν πουθενά, είναι εξίσου διεφθαρμένοι και εξουσιομανείς και όσα πομπωδώς λένε περί ηθικού πλεονεκτήματος είναι απλώς φληναφήματα.
Ωστόσο, υπάρχουν και περιπτώσεις που μπορεί να μην έχουν (σε πρώτη ανάγνωση τουλάχιστον) ποινικό ενδιαφέρον, είναι όμως προδήλως προβληματικές στο ηθικό επίπεδο.
Η Αριστερά πρέπει να είναι αυστηρή κυρίως προς το εσωτερικό της, να μη δίνει αφορμές για τέτοιου τύπου κριτική, να μην επιτρέπει να αναπτύσσονται στους κόλπους της εκφυλιστικά φαινόμενα και βεβαίως οφείλει να τιμωρεί παραδειγματικά συμπεριφορές που δεν συνάδουν με την κοσμοθεωρία της.
Διαφορετικά, το «όλοι ίδιοι είναι» αυτήν θα βλάψει.
Οι άλλοι είναι βρεγμένοι και ως γνωστόν ο βρεγμένος τις ροχάλες δεν τις φοβάται.
Ανάγωγα
«Η πολιτικοποίηση του δημόσιου τομέα και της διοίκησης των τραπεζών, όπως είχε συμφωνηθεί το καλοκαίρι, πρέπει να σταματήσει» είπε ο επικεφαλής του Eurogroup Ντάισελμπλουμ. Η δήλωσή του ήρθε μετά τις καταγγελίες των κομμάτων της αντιπολίτευσης και τα ρεπορτάζ ορισμένων μέσων ενημέρωσης. Τέτοιος συντονισμός!!!
Άρθρο στην ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΤΩΝ ΣΥΝΤΑΚΤΩΝ
