Οι άνθρωποι με τις μεζούρες
Του Τάσου Παππά.
Παλιότερα οι δημοσιογράφοι χρησιμοποιούσαν την πένα, το μολύβι και το στιλό. Αργότερα τη θέση τους πήρε η γραφομηχανή και τα τελευταία χρόνια έχει εισβάλει σαρωτικά ο ηλεκτρονικός υπολογιστής. Αρκετοί (κάποιοι τους λένε μερακλήδες, άλλοι τους θεωρούν σύγχρονους ειρηνικούς λουδίτες) επιμένουν στο χειρόγραφο. Οι παλιομοδίτικες μέθοδοι αντέχουν ακόμη.
Στις μέρες μας πάντως κάνει θραύση ένα άλλο μέσο. Παλιό και τούτο, από άλλη όμως επαγγελματική δραστηριότητα. Η μεζούρα. Ξέρετε, εκείνο το χρήσιμο εργαλείο που κρεμούσαν στον λαιμό τους οι μοδίστρες και οι ραφτάδες και έπαιρναν τα μέτρα για το ταγεράκι της κυρίας ή το σακάκι του κυρίου.
Η μεζούρα λοιπόν είναι το βασικό όργανο πολλών εξ ημών που έχουμε δημόσιο λόγο. Τη χρησιμοποιούμε για να μετρήσουμε το μπόι των άλλων. Ωστόσο, ελάχιστοι μπαίνουμε στον κόπο να μετρήσουμε το δικό μας μπόι με τα αυστηρά κριτήρια με τα οποία αξιολογούμε τους άλλους. Δεν υπάρχει άλλωστε λόγος. Τα στραβά βρίσκονται στην επικράτεια του εχθρού (περιστασιακού ή σταθερού), εκεί που νομίζουμε ότι θάλλουν ο ιδιοτελής υποκειμενισμός, οι κομματικές σκοπιμότητες, η ιδεολογική μονομέρεια και η καλλιτεχνική φτήνια. Κήνσορες εκ του ασφαλούς.
Υπάρχουν λογιών λογιών μεζούρες. Αλλοι κρατούν την αριστερή μεζούρα και κόβουν δεξιά κουστουμάκια σε όσους έχουν διαφορετική γνώμη ή τολμούν να αμφισβητήσουν τις ιερές γραφές και τους προφήτες. Αλλοι τη μεζούρα του ρεαλισμού και δυσφημούν ό,τι δεν ταιριάζει στην αντίληψή τους ως αιρετικό, ανήκουστο, γραφικό, επικίνδυνο και εξτρεμιστικό.
Αλλοι τη μεζούρα της δεοντολογίας και σκύβουν με επιμέλεια φυσιοδίφη πάνω σε κείμενα και απόψεις για να δουν αν κρατούν τις δέουσες αποστάσεις από τα γεγονότα και τα πρόσωπα. Αλλοι κρατούν τις μεζούρες της ηθικής, της αισθητικής, του πατριωτισμού, της νομιμότητας, του πολιτικά ορθού και πάει λέγοντας. Θεματοφύλακες με μεζούρες. Κάμποσοι με δυσώνυμο παρελθόν.
Κάτι τέτοιους τύπους ενδεχομένως να είχε στο μυαλό του ο ποιητής όταν έγραφε: «Φοβάμαι τους ανθρώπους που με καταλερωμένη τη φωλιά πασχίζουν τώρα να βρουν λεκέδες στη δική σου» (Μανόλης Αναγνωστάκης).
Ανάγωγα
Η «Αυγή» δημοσίευσε το έγγραφο του υπουργείου Εργασίας προς την τρόικα με τις προτάσεις της κυβέρνησης για τα ανοιχτά θέματα που υπάρχουν. Εκλήθη ο κ. Βρούτσης από τον «Σκάι» να το σχολιάσει. Δεν το διέψευσε. Δεν θα μπορούσε άλλωστε γιατί η εφημερίδα είχε φωτογραφία του εγγράφου στην πρώτη σελίδα. Είπε όμως κάτι πρωτοφανές. «Δεν ξέρω αν είναι δημοσιογραφική επιτυχία το να δημοσιοποιεί κάποιος δημόσια εθνικά έγγραφα. Αυτό ας το κρίνει ο καθένας»!!! Μάλιστα. Ο κύριος υπουργός πιστεύει ότι η δημοσιογραφία πρέπει να ασχολείται μόνο με ό,τι της επιτρέπουν οι εξουσίες να ασχολείται.
Άρθρο στην ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΤΩΝ ΣΥΝΤΑΚΤΩΝ
