Μουντιάλ: Πολιτικές νίκες…
…και μπούμεραγκ.
Του Στέλιου Κούλογλου.
Ο χθεσινός αγώνας ανάμεσα στη Βραζιλία και την Γερμανία είχε τις σημαντικότερες πολιτικές διαστάσεις από όλους τους αγώνες του φετινού Μουντιάλ. Στην μια πλευρά του γηπέδου βρισκόταν η χώρα όπου το ποδόσφαιρο αποτελεί κάτι περισσότερο από μέρος της λαϊκής κουλτούρας: οι Βραζιλιάνοι χρησιμοποιούν το Μουντιάλ αντί για ημερομηνίες (“Γεννήθηκα τότε που χάσαμε από την Αργεντινή στον τελικό”, “παντρεύτηκα την χρονιά που παίξαμε τελικό με την Γαλλία”). Στην άλλη, η ομάδα μιας χώρας που η ιστορία της έχει σφραγιστεί από το ποδόσφαιρο: η κατάκτηση του Παγκοσμίου Κυπέλλου το 1954, θεωρείται σημείο καμπής στην επανεύρεση της κατεστραμμένης εθνικής ταυτότητας, στην συμφιλίωση των Γερμανών και την μεταπολεμική πορεία της Γερμανίας.
Η πολιτική ηγεσία της Βραζιλίας είχε επενδύσει στο Μουντιάλ: η διοργάνωση του θα συμβόλιζε την ανοδική πορεία της χώρας στο διεθνές στερέωμα, πράγμα που θα επικύρωνε η εντός έδρας κατάκτηση του Κυπέλλου. Ήδη από τον εναρκτήριο αγώνα ο φανατισμένος τρόπος με τον οποίο τραγούδησαν οι Βραζιλιάνοι παίκτες τον εθνικό τους ύμνο έδωσε στην όλη διοργάνωση έναν χαρακτήρα σκληρής εθνικής αντιπαράθεσης, πιο έντονης και από τα ήδη “εθνικώς φορτισμένα” προηγούμενα Παγκόσμια Κύπελλα. Η κατάκτηση του κυπέλλου θα έκανε τους Βραζιλιάνους να ξεχάσουν για λίγο τις φαβέλλες και την φτώχεια, που εξακολουθεί να μαστίζει τη χώρα, παρά την ανάπτυξη των τελευταίων χρόνων.
Βέβαια, ήδη από αυτόν τον πρώτο αγώνα με την Κροατία, η ομάδα της Βραζιλίας έδειξε ότι ήταν κατώτερη των περιστάσεων. Όμως για την ΦΙΦΑ και τα μεγάλα οικονομικά παιχνίδια που επίσης παίζονται στο Μουντιάλ το πρώτο παιχνίδι δεν θα μπορούσε να λήξει χωρίς νίκη της Βραζιλίας: της την χάρισε ο διαιτητής, από μια Ιαπωνία που κινείται πάντα με την λογική της ισχύος, σφυρίζοντας ένα ανύπαρκτο πέναλτι. Η μετριότητα συνεχίστηκε και στους επόμενους αγώνες και χρειάστηκαν τα πέναλτι για αποκλείσει η άλλοτε κραταιά Βραζιλία την Χιλή. Όμως στον αγώνα με την Γερμανία, η απουσία του κεντρικού οπισθοφύλακα λόγω κίτρινων καρτών και του άσου Νειμάρ λόγω τραυματισμού, λειτούργησαν καταλυτικά: η βασίλισσα ήταν γυμνή, γνωρίζοντας και μάλιστα εντός έδρας την πιο εξευτελιστική ήττα της ιστορίας της.
Για την πρόεδρο της χώρας Ντίλμα Ρούσεφ, που αντιμετώπιζε ήδη κριτικές για το υψηλό κόστος των αγώνων και τις υπερβάσεις στον προυπολογισμό τους, καθώς και για τις προχειρότητες στην κατασκευή των σταδίων και των υποδομών που τα συνόδευσαν, πρόκειται για πολιτικό μπούμεραγκ. Μετά από συμφωνία με την ΦΙΦΑ και για να αποφευχθούν πιθανά γιουχαΐσματα, δεν υπήρξαν ομιλίες στην τελετή έναρξης του Μουντιάλ, επειδή τους προηγούμενους μήνες σημειώθηκαν διαδηλώσεις και ισχυρές αντιδράσεις κατά των αγώνων στην Βραζιλία: πολύ περισσότερο τώρα, η ταπεινωτική ήττα της ομάδας θα επηρεάσει σίγουρα το αποτέλεσμα των προεδρικών εκλογών του Οκτωβρίου.
Με υψηλό ηθικό μετά την χθεσινή χωρίς προηγούμενο επιτυχία της, η γερμανική ομάδα θα διεκδικήσει την Κυριακή το Παγκόσμιο Κύπελλο και μια πιθανή νίκη της θα έχει ασφαλώς γεωπολιτικές διαστάσεις. Ανάλογες διαστάσεις είχαν η απρόσμενη επιτυχία του 1954 (μέχρι το 1950 είχε απαγορευθεί στη Γερμανία η συμμετοχή της σε οποιαδήποτε αθλητική διοργάνωση), της ισχυρής Δυτικής Γερμανίας το 1974, την ώρα των ανοιγμάτων προς την Ανατολική, και βεβαίως η κατάκτηση του τίτλου το 1990, ένα χρόνο μετά την πτώση του τείχους του Βερολίνου. Αυτή τη φορά θα συμβολίζει τον αυξανόμενο οικονομικό και πολιτικό ρόλο της Γερμανίας στις διεθνείς εξελίξεις. Ακόμα ο τίτλος δεν έχει κριθεί, αλλά προς το παρόν όλα φαίνεται να πηγαίνουν δεξιά για την Άνγκελα Μέρκελ που σπεύδει στη Βραζιλία για τον τελικό, παρέα με τον πρόεδρο της Γερμανίας Γιόαχιμ Γκάουκ.
Άρθρο στο tvxs.gr
