My Twitter Feed

1 Ιανουαρίου, 2021

ΕΙΔΗΣΕΙΣ.ΕΠΙΚΑΙΡΟΤΗΤΑ:

Συνεχίζονται τα αντιπλημμυρικά -

Πέμπτη, 31 Δεκεμβρίου, 2020

Σταθερά στη μαύρη πρώτη θέση! -

Τετάρτη, 30 Δεκεμβρίου, 2020

“Γαλάζια νυστέρια” για το ΓΝΚ! -

Τετάρτη, 30 Δεκεμβρίου, 2020

ΣΥΡΙΖΑ: Διερεύνηση καταγγελιών -

Τετάρτη, 30 Δεκεμβρίου, 2020

To tvxs.gr για το Νοσοκομείο Κιλκίς -

Τετάρτη, 30 Δεκεμβρίου, 2020

Εξανέστη από το… βήμα του twitter -

Τετάρτη, 30 Δεκεμβρίου, 2020

Την Πέμπτη η Λαϊκή του Κιλκίς -

Τετάρτη, 30 Δεκεμβρίου, 2020

Έργα 1,2 εκατ. για συντήρηση δρόμου -

Τετάρτη, 30 Δεκεμβρίου, 2020

Μια επικίνδυνη θεωρία

Του Τάσου Παππά.


«Στην αντίληψη της Δεξιάς και του ρεύματος της Κεντροαντιαριστεράς ο ΣΥΡΙΖΑ δεν ανήκει στο συνταγματικό τόξο». Αυτό έγραφα την Τετάρτη 28-3-2018. Αφορμή ήταν η τοποθέτηση του Αδ. Γεωργιάδη ότι η περίοδος δεν προσφέρεται για συναινετική συνταγματική αναθεώρηση γιατί το κλίμα είναι τοξικό με ευθύνη του Τσίπρα και η παρέμβαση του Ευάγγ. Βενιζέλου, ο οποίος στο συνέδριο του Κινήματος Αλλαγής ζήτησε τη δημιουργία δημοκρατικού μετώπου για να αντιμετωπιστεί η λαίλαπα των ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝ.ΕΛΛ. και στο άρθρο του στα «Νέα» σημείωσε ότι δεν υπάρχουν οι πολιτικές προϋποθέσεις για να ανοίξουμε τη συζήτηση για τη συνταγματική αναθεώρηση.

Πολιτική προϋπόθεση για τον κ. Βενιζέλο είναι η εκλογική συντριβή του ΣΥΡΙΖΑ και η περιθωριοποίησή του ώστε να μην είναι σε θέση να παίξει ρόλο στις σχετικές συζητήσεις. Την Τετάρτη ήταν η σειρά του Α. Λοβέρδου να χτυπήσει.

Μιλώντας στο «Θέμα fm», είπε ότι «η συνταγματική αναθεώρηση δεν μπορεί να περιλαμβάνει στο πλαίσιό της τους βιαστές της δημοκρατίας, των θεσμών και του Συντάγματος, όπως είναι η ομάδα των ΑΝ.ΕΛΛ. και του ΣΥΡΙΖΑ…δεν υπάρχει κανένα περιθώριο διαλόγου περί θεσμών με τον κ. Τσίπρα και τον κ. Καμμένο» και προχτές στον «Αθήνα 9.84» επανήλθε αποκαλώντας τον ΣΥΡΙΖΑ «κόμμα Μαδούρο και κόμμα Μπέπε Γκρίλο», επιστράτευσε τη γνωστή θεωρία περί αριστερού λαϊκισμού που είναι εξίσου επικίνδυνος με τον δεξιό λαϊκισμό και επιτέθηκε σε όσους από τον χώρο της Κεντροαριστεράς προτείνουν διάλογο ανάμεσα στη σοσιαλδημοκρατία και τη ριζοσπαστική Αριστερά (Νίκος Μουζέλης). Τι κοινό έχουν οι τρεις πολιτικοί παράγοντες;

– Αναφέρονται στη δικογραφία για το σκάνδαλο Novartis, οπότε θα μπορούσε κάποιος να ισχυριστεί ότι είναι θυμωμένοι με την εμπλοκή του ονόματός τους σε μια βρόμικη ιστορία, θεωρούν και οι τρεις ότι πρόκειται για σκευωρία που οργάνωσε η σπείρα του Μαξίμου και γι’ αυτόν τον λόγο είναι τόσο επιθετικοί. Είναι μια εξήγηση, αλλά δεν είναι επαρκής. Και οι τρεις λένε τα ίδια πράγματα εδώ και πολύ καιρό, δηλαδή πριν σκάσει η υπόθεση της Novartis.

– Συμμετείχαν στην κυβέρνηση Σαμαρά, υπερασπίστηκαν με φανατισμό ιερομόναχου τις πολιτικές επιλογές της, ταυτίστηκαν χωρίς ίχνος ένστασης με τις αποφάσεις εκείνης της περιόδου, υιοθέτησαν τα μνημόνια δίχως περιττές αμφιβολίες και αισθάνονται αδικημένοι γιατί δεν τους επετράπη να ολοκληρώσουν το έργο τους.

– Μισούν τον Τσίπρα γιατί αυτός ήταν υπεύθυνος για την αποκαθήλωσή τους, νοσταλγούν με αρρωστημένο πάθος εκείνη την εποχή και το μόνο που τους ενδιαφέρει είναι να πάρουν τη ρεβάνς μετερχόμενοι κάθε μέσο.

– Δεν θα έχουν κανένα πρόβλημα να δοκιμάσουν να επαναλάβουν το εγχείρημα της συγκυβέρνησης, αφού ένας είναι ο εχθρός, ο αριστερός λαϊκισμός, και για την αντιμετώπισή του είναι απαραίτητο να συνεργαστούν οι υπεύθυνες πολιτικές δυνάμεις, δηλαδή η Νέα Δημοκρατία και το Κίνημα Αλλαγής.

– Δεν θα έχουν κανέναν ενδοιασμό να σύρουν τους βιαστές της δημοκρατίας στο εδώλιο του κατηγορουμένου προκειμένου να πληρώσουν για τα εγκλήματα που διέπραξαν εναντίον του κράτους, των θεσμών, της οικονομίας. Αλλωστε και οι τρεις έχουν τάξει στους φαύλους καμιά δεκαριά Ειδικά Δικαστήρια.

Αν είχαμε να κάνουμε με γραφικούς μπουρδολόγους, δεν θα υπήρχε θέμα. Ομως δεν είναι γραφικοί ούτε ασήμαντοι. Είναι υψηλόβαθμα στελέχη ιστορικών κομμάτων. Πρόκειται για τον αντιπρόεδρο της Ν.Δ., τον τέως αρχηγό του ΠΑΣΟΚ και το κορυφαίο στέλεχος του Κινήματος Αλλαγής και για να ένα μικρό διάστημα αρχηγό κόμματος. Συνεπώς οφείλουμε να τους πάρουμε στα σοβαρά. Τα ερωτήματα που προκύπτουν είναι τα εξής:

– Αν πιστεύεις πως έχεις να κάνεις με βιαστές της δημοκρατίας, των θεσμών και του Συντάγματος, δεν συμμετέχεις σε καμιά διαδικασία μαζί τους. Ούτε στην Ολομέλεια της Βουλής, ούτε στις κοινοβουλευτικές επιτροπές, ούτε σε τηλεοπτικές εκπομπές, ούτε σε παρελάσεις στις εθνικές γιορτές, ούτε σε παρουσιάσεις βιβλίων, ούτε σε κοινωνικές εκδηλώσεις, γιατί τους νομιμοποιείς.

Κάνεις τα πάντα -στην κυριολεξία τα πάντα- για να τους εξοντώσεις. Η ανυπακοή εφ’ όλης της ύλης είναι αναφαίρετο δικαίωμά σου, είναι υποχρέωσή σου όταν απέναντί σου βρίσκονται αδίστακτοι συμμορίτες, διαφορετικά είσαι ευάλωτος στην υποψία ότι απλώς εκστομίζεις κουβεντούλες της πλάκας για να τσιμπήσουν οι φανατικοί. Γιατί δεν το κάνουν;

– Η λογική περί «μιασματικών κομμάτων» και «νοσηρών ιδεολογιών» δεν είναι καινούργια. Την προωθούσε η Δεξιά μετά τον Εμφύλιο για να θέσει την Αριστερά εκτός εθνικού κορμού (εαμοβούλγαροι) και τα πρώτα χρόνια της μεταπολίτευσης για να δαιμονοποιήσει το ΠΑΣΟΚ (τριτοκοσμικό δημιούργημα). Κάτι ανάλογο προσπάθησε να κάνει και το ΠΑΣΟΚ με τη Δεξιά (να την κλειδώσει στο χρονοντούλαπο της Ιστορίας). Ολες οι προσπάθειες απέτυχαν παταγωδώς.

Από τον κ. Γεωργιάδη δεν περιμένει κανείς κάτι διαφορετικό. Ο Ευάγγ. Βενιζέλος και ο Α. Λοβέρδος ξέρουν τι λένε; Και κυρίως δεν υποψιάζονται τις συνέπειες που μπορεί να έχουν αυτά που λένε; Εζήλωσαν τη δόξα των Θ. Παπακωνσταντίνου, Σάββα Κωνσταντόπουλου, Γ. Γεωργαλά, Ευάγγ. Αβέρωφ; Αν ο στόχος τους είναι να οδηγήσουν το κόμμα τους στην αγκαλιά της Ν.Δ., ας το κάνουν με πιο διακριτικό τρόπο.

Άρθρο στην ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΤΩΝ ΣΥΝΤΑΚΤΩΝ

Σχολιάστε