My Twitter Feed

21 Ιανουαρίου, 2021

ΕΙΔΗΣΕΙΣ.ΕΠΙΚΑΙΡΟΤΗΤΑ:

Περί τους 500 οι εμβολιασμοί -

Τετάρτη, 20 Ιανουαρίου, 2021

Και πάλι το λιανεμπόριο στη λαϊκή -

Τετάρτη, 20 Ιανουαρίου, 2021

Έξι τα νέα κρούσματα σε ν. Κιλκίς -

Τετάρτη, 20 Ιανουαρίου, 2021

ΔΕΥΑΠ: Απάντηση στη ΛΑΣΥ -

Τετάρτη, 20 Ιανουαρίου, 2021

Χαμόγελα απ`τα 2 μόνο κρούσματα -

Τρίτη, 19 Ιανουαρίου, 2021

Η Σ. Μπεκατώρου δεν είναι η μόνη -

Τρίτη, 19 Ιανουαρίου, 2021

Τριήμερο ανάσας για το ν. Κιλκίς -

Δευτέρα, 18 Ιανουαρίου, 2021

Χώρος για φιλοξενία των αστέγων -

Δευτέρα, 18 Ιανουαρίου, 2021

Μεταλλεια: Το “μπαλακι” στο Δημ. Συμβουλιο

Η μεγάλη ενημερωτική συγκέντρωση που πραγματοποιήθηκε απόψε στο Συνεδριακό Κέντρο του Δήμου Κιλκίς, έβγαλε και μεγάλη είδηση πριν λίγο, κατά τη διάρκεια της διαδικασίας ερωτήσεων, που ακολούθησε τις τοποθετήσεις των ομιλητών: Αν αύριο Τρίτη το Δημοτικό Συμβούλιο Κιλκίς ταχθεί εναντίον των μεταλλείων τότε ο διαγωνισμός που τρέχει θα κηρυχθεί άγονος!

Δεσμεύτηκε γι` αυτό, ο τμηματάρχης του Υπουργείου Περιβάλλοντος για τα Γενικά Όρυκτά, Ιωάννης Ζαφειράτος, ο οποίος ήταν ένας απ` τους υπηρεσιακούς παράγοντες -εκπροσώπους του Υπουργείου, που τοποθετήθηκε στη συγκέντρωση. Μάλιστα, ο κ. Ζαφειράτος, είπε ότι η δέσμευση αυτή είναι του ίδιου του αρμόδιου υφυπουργού κ. Μανιάτη. “Με κάλεσε στο γραφείο του και μου είπε να σας την μεταφέρω”, είπε επί λέξη ο κ. Τμηματάρχης.

Βέβαια μια τόσο σοβαρή δέσμευση, η οποία μπορεί να φέρει τα πάνω κάτω στην τρελλή αυτή υπόθεση των μεταλλείων, που μας προέκυψε ξαφνικά, είναι βέβαιο ότι δεν μπορεί να λέγεται με αφορμή μια ερώτηση (για την ιστορία, την έκανε ο γραμματέας της ΝΕ Κιλκίς του ΣΥΝ, Λαζ. Λαζαρίδης). Πιστεύουμε ότι ο κ. Ζαφειράτος θα `πρεπε να την αναφέρει στην τοποθέτησή του. Αλλά έστω και μ` αυτήν την επίδειξη ελαφρότητας, το γεγονός είναι ότι η αυριανή συνεδρίαση του Δημ. Συμβουλίου (6 μμ) αποκτά μια εξαιρετική σπουδαιότητα.

Κι αν η είδηση βγήκε απ` την ερώτηση του κ. Λαζαρίδη, τις εντυπώσεις στη πολύωρη συγκέντρωση έκλεψε ο γνωστός μηχανικός του Κιλκίς και συγγραφέας, Θανάσης Βαφειάδης, με μια συγκλονιστική τοποθέτησή του, που περιείχε ακριβώς και μια έκκληση προς τους δημ. συμβούλους Κιλκίς, που συνεδριάζουν αύριο. “Κάποτε ο αείμνηστος Κώστας Κωνσταντινίδης, που δεν είχε παρακαλέσει άνθρωπο στη ζωή του, το `κανε απέναντι στους συναδέλφους του δημ. συμβούλους ώστε να μην συναινέσουν στη παραχώρηση κάποιων κοινόχρηστων οικοπέδων, στ` όνομα του μέλλοντος των παιδιών μας. Παρακαλώ κι `εγώ τους σημερινούς συμβούλους να κάνουν το ίδιο για τα Κρούσια”, είπε.

Ο Θ. Βαφειάδης ήταν ίσως αυτός που χειροκριτήθηκε θερμότερα απ` το κοινό, που παρά την μεγάλη παγωνιά γέμισε ασφυκτικά το Συνεδριακό, σε καθίσματα και διαδρόμους. Κι όσο για τους ομιλητές, αυτός που έκλεψε το παρατεταμένο χειροκρότημα ήταν ο Τόλης Παπαγεωργίου, χάρη και στο στυλ ενός ευφραδούς πολιτικού, που διαθέτει στο λόγο του. Δέκτες θερμών χειροκροτημάτων έγιναν, όμως, κι οι υπόλοιποι ομιλητές κατά των μεταλλείων, γνωστοί απ` τις προηγούμενες εκδηλώσεις του Μετώπου. Αντίθετα, οι παράγοντες που εκπροσωπούσαν το Υπουργειο έτυχαν των σφοδρών αποδοκιμασιών του κοινού, διακοπτόμενοι συνεχώς απ` τους πιο θερμόαιμους.

Όπως καταλάβατε στην πολυαναμενόμενη αυτή συγκέντρωση βρήκε την αντανάκλασή του το κλίμα για το οποίο μιλούσαμε τις προηγούμενες μέρες. Ωστόσο θα την χαρακτηρίζαμε σαν μια γνήσια λαική συγκέντρωση, με τα θετικά κι αρνητικά της, βεβαίως. Στα δεύτερα, ήδη αναφερθήκαμε. Απλώς να προσθέσουμε ότι, όπως ήταν φυσικό, τα χειροκροτήματα, οι αποδοκιμασίες κι οι συχνές διακοπές δεν βοήθησαν στην ψύχραιμη εξαγωγή συμπερασμάτων.

Όμως το κύριο χαρακτηριστικό της συγκέντρωσης (προτιμούμε αυτόν τον όρο γιατί είναι πιο κοντά στην πραγματικότητα απ` τον όρο εκδήλωση) ήταν άλλο: Το ότι απ` τη μια μεριά βρίσκονταν αποφασισμένοι και ενωμένοι πολίτες, που είχαν ως υποστηρικτές των θέσεών τους κάποιους επιστήμονες, οι οποίοι διέθεταν τεκμηριωμένο και διεγερτικό λόγο, κι απ` την άλλη ήταν κάποιοι παράγοντες με υπηρεσιακή σχεση με το υπουργείο, που προσπαθούσαν εις μάτην να διασκεδάσουν τις αγωνίες των πολιτών για το αύριο των ίδιων, των παιδιών και του τόπου τους.

Να το πούμε κι αλλιώς: Απ` τη μια ήταν μια παλλόμενη κοινωνία πολιτών που έβραζε από διάθεση συμμετοχής στα δρώμενα της τοπικής κοινωνίας (αλήθεια πόσο καιρό έχουμε να δούμε κάτι τέτοιο στο Κιλκίς, που σχεδόν όλη μας η “ενασχόληση με τα κοινά” εξαντλούνταν στη πρόσδεση στο άρμα κάποιου πολιτικού προσώπου!), κι απ` την άλλη κάποιοι, βαριεστημένοι μάλλον, εκπρόσωποι μιας αναξιόπιστης και αδύναμης πλέον πολιτικής εξουσίας, που δίνει την αίσθηση ότι είναι ανίκανη να επεξεργαστεί και να υλοποιήσει οτιδήποτε.

Κι αυτό ήταν ένα θλιβερό θέαμα αλλά και συνάμα ελπιδοφόρο, που στέλνει μηνύματα ενεργής και ουσιαστικής παρουσίας των πολιτών στα τοπικά δρώμενα. Δεν ξέρουμε αν οι παρόντες Κιλκισιώτες στην αποψινή εκδήλωση αποτελούν ένα αντιπροσωπευτικό δείγμα των διαθέσεων της τοπικής κοινωνίας. Αυτό που ξέρουμε, όμως, είναι ότι οι συντοπίτες μας αυτοί έχουν την ικανότητα με τον δυναμισμό και την αποφασιστικότητά τους να πείσουν για το δίκιο αυτών που πιστεύουν. Εκτός, βέβαια, κι αν παρασυρθούν απ` τις τάσεις υπερβολής που διακρίνει κάποιους, ακόμα κι προβεβλημένα μέλη του Μετώπου.

Όσον αφορά το περιεχόμενο της συζήτησης, επικεντρώθηκε κυρίως στην ανταλλαγή επιχειρημάτων, αλλά και εικασιών, προβλέψεων και έκφραση φόβων, γύρω από το πόση έκταση μπορεί να δωθεί για εξορυκτική δραστηριότητα, αν σ` αυτήν θα χρησιμοποιηθεί κυάνιο, ποιά μπορεί να είναι τα οφέλη της Πολιτεας και της τοπικής κοινωνίας, αν η πιθανή επένδυση θα συμβάλει στην αύξηση της απασχόλησης ή της ανεργίας κλπ.

Νομίζουμε ότι δεν υπάρχει ιδιαίτερος λόγος ν` αναφερθούμε αναλυτικά στις εκατέρωθεν τοποθετήσεις των ομιλητών. Απλά να σημειώσουμε κάποιες αναφορές με ιδιαίτερο ενδιαφέρον ειδησεογραφικού τύπου, όπως αυτή του κ. Ζαφειράκη (πάλι) ότι για την περιοχή Σκρά δεν υπάρχει πλέον εξορυκτικό ενδιαφέρον, αυτή του πρώην διευθυντή του ΙΓΜΕ, Ν. Αρβανιτίδη, να μην το `χουμε σίγουρο ότι θα βρεθεί επενδυτής (!), και η …καθησυχαστική διαβεβαίωση του καθηγητή Ανανία Τσιραμπίδη ότι όσοι φύγουν αναγκαστικά απ` τα χωριά τους θα εγκατασταθούν σε νεόδμητα διαμερίσματα (!)

Στη συζήτηση, την οποία συντόνισε με τεράστιες δυσκολίες, είναι αλήθεια, η συνάδελφος Δέσποινα Μοσχούτα, πήραν μέρος με εισηγήσεις τους και ο ομότιμος καθηγητής Γεωλογίας,  Σαράντης Δημητριάδης, ο καθηγητής Δασολογίας – Φυσικών Πόρων, Θεοχάρης Ζάγκας και ο λέκτορας Πολυτεχνικής Σχολής,  Γιώργος Τριανταφυλλίδης. Παρόντες μεταξύ άλλων ήταν, ο μητροπολίτης Κιλκίς κ. Εμμανουήλ, ο βουλευτής Γ. Φραγγίδης, ο αντιπεριφερειάρχης Χρ. Γκουντενούδης, ο αναπληρωτής δήμαρχος Κιλκίς Περ. Κολότσιος, οι επικεφαλείς των δημ. παρατάξεων της μειψηφίας Δ. Τερζίδης, Ν. Αφεντουλίδης και Γ. Φαχουρίδης, ενώ παρών αλλά όρθιος (!) ήταν κι ο εν αργία δήμαρχος, Β. Μπαλάσκας.

                                                                                                                                                                                    Γιάννης Καραγιαννίδης

 

Σχόλια
6 Σχόλια to “Μεταλλεια: Το “μπαλακι” στο Δημ. Συμβουλιο”
  1. Γιάννη συγχαρητήρια μέσασε ένα δημοσιογραφικό κείμενο συμπύκνωσες την ουσία όλης της συζήτησης. Σωστά αναφέρεις ότι το ποιο ελπιδοφόρο μύνημα είναι η αφύπνιση της τοπικής κοινωνίας για να προασπίσει την αξιοπρέπειά του και τα δικαιώματά του. Αρκεί στο κοντινό μέλλον να μην συνεχίζει να γεμίζει τα βουλευτικά γραφεία. Εδώ που φτάσαμε λύσεις μπορούν να δοθούν μόνο με τον λαό και όχι ενάντιά του. Ο αγώνας τώρα αρχίζει.

  2. Ο/Η Γρηγόρης Κυριακού λέει:

    κ. Καραγιαννίδη,

    θέλω να πιστεύω πως η χθεσινή συγκέντρωση ήταν μόνο η αρχή. Η αρχή για να ξαναγεμίζει ο κόσμος τους χώρους φορέων-συλλόγων και να θυμηθεί πως είναι να ανοίγεις μονοπάτια στην κοινωνία. Και ταυτόχρονα να θυμηθούμε και κάτι ακόμα. Ότι το δικαίωμα που ασκούμε κάθε τέσσερα χρόνια, οφείλουμε να το ασκούμε κάθε μέρα. Κριτική σκέψη και στάση απέναντι σε όσους υποτιμούν τη νοημοσύνη μας από όπου και αν προέρχονται. Κριτική στάση απέναντι σε όσους θεωρούν ότι επειδή αναδείχτηκαν σε κάποια θέση, έχουν και την αυθεντία της εξουσίας. Αν ήμασταν έτσι από την αρχή, δεν θα φτάναμε στο σημερινό σημείο. Και η σημερινή όμως μέρα έχει τη σημασία της. Τίθενται όλοι προ των ευθυνών τους. Και δεν θα μπορούν να πουν “δεν ήξερα”¨ή ακόμα χειρότερα “δεν διάβασα”.

    • Ο/Η Λούκυ Λούκ λέει:

      Α-κρι-βώς. Εκφραση της δημοκρατίας δεν είναι μόνον η κάλπη. Είναι η καθημερινή ενασχόληση και ο προβληματισμός για τα κοινά, ώστε να χτίζεται ένα προβλέψιμο και καλύτερο αύριο, χωρίς αιφνιδιασμούς. Επειδή λίγο εως πολύ όλοι ζήσαμε μιά επίπλαστη ευημερία που μας υπνώτισε και μας έκανε μαλθακούς και αδιάφορους, δεν σημαίνει οτι έχουμε το δικαίωμα σήμερα να πορευόμαστε με τον ίδιο τρόπο και στο ίδιο επικίνδυνο μονοπάτι. Οφείλουμε-επιβάλλεται να αλλάξουμε ρότα, στο όνομα κυρίως της νέας γενιάς και της αξιοπρέπειας της ιστορικής αυτής χώρας. Ας μην περιμένουμε θαύματα απο τους άλλους. Εμείς μπορούμε να εργαστούμε υπεύθυνα για να γίνει το “θαύμα”. Εμείς οι απλοί πολίτες έχουμε ΤΗΝ ευθύνη, γιατί τώρα πλέον με τα όσα επιβαλλόμενα και βάρβαρα ζούμε στο πετσί μας απο τις κάθε είδους εξουσίες- “αυθεντίες”, δεν δικαιούμαστε να μας παραμυθιάζουν και να αδρανούμε. Εφόσον συνειδητοποιήσουμε πόση δύναμη έχουμε μέσα απο συλλογικές δράσεις με σκοπό το κοινό καλό, τότε είμαστε σε καλό δρόμο. ΑΝ το συνειδητοποιήσουμε όμως…

  3. Ο/Η Μ.Κ.Ο. ΟΡΑΜΑ λέει:

    Θα συμφωνήσω με την υποχρέωση, πλέον, των πολιτών να ασχοληθούν με τις ζωές τους, αναφέροντας τι είπε ο κ Τριανταφυλλίδης στο κλείσιμο της ημερίδας 15 Ιανουαρίου 2012 στο Κιλκίς: Αν αυτό το πράγμα το έκαναν, αυτοί που αντιδρούν – να βγάλω τον εαυτό μου και τους υπόλοιπους του panel απ έξω – γινότανε σε κάθε εκδήλωση της διοικητικής ύπαρξης του Ελληνικού κράτους σήμερα αντί για 350 δις χρέος θα είχαμε 350 δις κέρδη. Πρέπει να τους πιάσεις σε κάθε τους εκδήλωση. Δεν μπορείς να βγάλεις άκρη με αυτούς.
    Για το ‘’ελπιδοφόρο μήνυμα είναι η αφύπνιση της τοπικής κοινωνίας’’ που αναφέρει ο κ. Αγαθόπουλος, να πω και εγώ ένα μακάρι αλλά για να γίνει αυτό θα πρέπει να περάσουν χρόνια. Στις συνελεύσεις και τα διοικητικά συμβούλια που κάνουμε ως οργάνωση, πάντα κλείνουμε λέγοντας: Στόχος είναι τα αγέννητα. Ακόμα και τα τρίχρονα παιδια το σύστημα τα έχει κάνει γρανάζια του. Φυσικά υπάρχουν και οι εξαιρέσεις για να επιβεβαιώσουν τον κανόνα.

    Θα κλείσω λέγοντας ότι το πρώτο πράγμα που πρέπει να τιμούμε είναι τους νεκρούς μας. ΑΥΤΟΥΣ ΠΟΥ ΠΕΘΑΝΑΝ ΓΙΑ ΤΟ ΕΜΕΙΣ ΚΑΙ ΟΧΙ ΓΙΑ ΤΟ ΕΓΩ. Όταν καταφέρουμε αυτό, τα υπόλοιπα – με βασικότερο την ενασχόληση με τα κοινά επ ωφελεία του συνόλου και όχι για να ετοιμάζουμε το επόμενο πολιτειακό μας αξίωμα – θα γίνουν αυτονόητα για τον καθένα μας. Ακόμη και στο θέμα των μεταλλείων στην ιστορία ανατρέχουμε για να βγάλουμε μια άκρη.

    Η ιστορία μας μαθαίνει τα πάντα, ακόμη και το μέλλον, Λαμαρτίνος

    Με εκτίμηση Πετρίδης Κώστας
    Μέλος

  4. Ο/Η Ανδρεας Τσολακιδης λέει:

    Αντικειμενικό ,,ουσιώδες και ουδέτερο δημοσιογραφικά κείμενο (πράγμα πολύ δύσκολο στο να ισόρροπη καπιος ανάμεσα στο δημοσιογραφικό του λειτούργημα και τις προσωπικές του απόψεις)

    Συμφωνώ απολυτα με τις απόψεις ως προς τον τρόπο με τον όπιο έγινε και πως θα έπρεπε να γινόταν η συζήτηση…

    Θα ήταν το ιδανικό θέτοντας μονο μια κουβέντα “κύριοι δεν μας ικανοποιούν τα λεγόμενα σας” να γίνονταν αντιληπτό από τους εκπροσώπους του υπουργιου και να πρότειναν ΟΥΣΙΟΔΕΣ προτάσεις. Άλλα ζούμε στην Ελλάδα και ως λαός 1) δυστυχώς υστερούμε στο να συζητάμε όπως πρεπη 2) και να συμβεί αυτό καπιοι ομιλούντες κάνουν ότι δε το αντιλαμβάνονται μόνο και μόνο για να περάσουν τις δικες τους θέσεις και απόψεις βιάζοντας με αυτό το τρόπο το σεβασμό στην οντότητα και νοημοσύνη του συνομιλητή η του ακροατή.

    Στην αρχή τις συζήτησης και μόλις άρχισε το λόγο του ο πρώτος ομιλων επικράτησε ησυχία στην αίθουσα…στη συνεχεια της διαδικασίας το κοινό πότε μεμονωμένα και πότε μαζικα,με το δικό του τροπο(χειροκροτώντας ειρωνικά) έστελνε το μήνυμα στους εκπρόσωπους του υπουργείου ότι η τακτική του “ΘΑ” και των υποσχέσεων δεν θα πέραση. Οι εποχή του Μαυρογυαλουρου που ερχόταν και ξεγελούσε τους αγράμματους παππούδες μας(λόγο τισ εξουθενώσεις τις προσφυγιάς… ουτε τι πρώτη δημοτικού δεν μπόρεσαν να βγάλουν οι άνθρωποι) έχει πέραση.
    Αυτό δεν έγινε αντιληπτό απο τους ομιλούντες και συνέχισαν τη τακτική τον υποσχέσεων, των ολοκαίνουργιων νομών και κανονισμών -που ποτε δεν εφαρμόζονται.

    Καπιοι λαοί που απεργούν με περιβραχιόνιο θα είχαν εκκένωση σιωπηλά και αθόρυβα την αίθουσα κάνοντας τους εκπροσώπους του υπουργιου να προβληματιστούν στο τι κάνανε λάθος…εδώ όμως ,στο τόπο μας, αυτό θα ήτανε βούτυρο στο ψωμί τους…

    Κουραστήκαμε σαν πολίτες αυτού του τόπου να ακούμε μόνο λόγια που τα παίρνει ο αέρας και το κοινό εχτές —πέρα του ότι απέτησε σεβασμό στην νοημοσύνη του (συμφωνώ ότι υπάρχουν πολύ καλύτεροι τρόποι απαιτήσεις και διεκδικήσεις άλλα αυτοί οι τρόποι θα πρεπη να γινοντε αντιληπτοί ,κατανοητοί και εφαρμόσιμοι…και σε μια “κουφή” πολιτεία πρεπη να φωνάξεις για να σε ακούσει) — έκρινε τις τακτικές που φέραν αυτό το τόπο εδώ που τον φέραν, απαιτώντας να αλλάξουν τακτική οι έχοντες θέσεις κλειδιά στη λειτουργια της πολιτείας για να μη γινουν τα πράγματα ακόμη χειρότερα.

    Απαιτούμε πράξεις και όχι υποσχέσεις

  5. Ο/Η ANNA-MAΡΙΑ ΠΑΝΑΓΙΩΤΙΔΟΥ λέει:

    Συγχαρητήρια για το αντικειμενικό και περιεκτικό άρθρο σας. Τα ερωτήματα που θέτετε είναι όντως ερωτήματα στο μυαλό όλων μας. Μακάρι αυτή η συμμετοχή του απλού Κιλκισιώτη να είναι συνεχιζόμενη και επιτέλους να πάψουμε να είμαστε ικέτες των εκάστοτε αρχόντων.
    Ζητάω όμως και μία μικρή διευκρίνηση : Αναφέρεστε λίγο υποτιμητικά στην ομάδα των ανθρώπων του Μετώπου; Μπορεί να μην κατάλαβα καλά το σημείο: “Δεν ξέρουμε αν οι παρόντες Κιλκισιώτες στην αποψινή εκδήλωση αποτελούν ένα αντιπροσωπευτικό δείγμα των διαθέσεων της τοπικής κοινωνίας. Αυτό που ξέρουμε, όμως, είναι ότι οι συντοπίτες μας αυτοί έχουν την ικανότητα με τον δυναμισμό και την αποφασιστικότητά τους να πείσουν για το δίκιο αυτών που πιστεύουν. Εκτός, βέβαια, κι αν παρασυρθούν απ` τις τάσεις υπερβολής που διακρίνει κάποιους, ακόμα κι προβεβλημένα μέλη του Μετώπου.” Έχω όμως την αίσθηση ότι μας αναφέρετε μόλις σε αυτό το σημείο και έχω την αίσθηση ότι μας αναφέρετε ως υποκινητές υπερβολής που παρασύρουν σε ακραίες τάσεις. Ελπίζω να παρατηρήσατε ότι μέσα στην αίθουσα ήμασταν διάσπαρτοι και προσπαθούσαμε να κρατάμε ήρεμους όσους διαρκώς πετάγονταν με υστερικό ύφος.

Σχολιάστε