Μαρτυρίες Μεταλλείων Χρυσού ν.3
Από το Μέτωπο Αγώνα Ενάντια στα Μεταλλεία σε Κρούσια – Πάικο, λάβαμε το τρίτο άρθρο της σειράς που ξεκίνησε την προηγούμενη εβδομάδα. Αφορά και αυτό την περιοχή της κοιλάδας Bergama στην Τουρκία και συγκεκριμένα το χωριό Ovacik:
Ο Hasan Gökvardar που ήταν ο μόνος Τούρκος στη διαχείριση του μεταλλείου, δούλεψε στην εταιρεία 13 χρόνια πριν αναγκαστεί να φύγει. «Δε μπορούσα να ζήσω έτσι πια. Ήξερα πώς μεταχειρίζονταν τη χώρα μου και αποφάσισα να φύγω.» Η μαρτυρία του είχε την επίδραση μιας βόμβας, ο δικηγόρος, επέμενε να τη διαγράψουν από το πρωτόκολλο. Ψεύτικες αναφορές, διαφθορά, εξαγωγή (από τη χώρα) μη δηλωθέντος χρυσού, … Μια από τις ισχυρότερες εφημερίδες στην περιοχή Izmir, έπαιρνε συχνά μεγάλα ποσά από την εταιρεία, είπε ο Hasan Gökvardar στο δικαστήριο. Ο προϋπολογισμός διαφημίσεων της εταιρείας ήταν πάνω από 100.000 δολάρια το χρόνο!
Όλα τα έγγραφα που παρουσίασε το ίδρυμα Newmont (Newmont Foundation των Ebert, Adenauer, Böll, Naumann Orient Institute, FIAN) στην κυβέρνηση, ήταν απόλυτα σωστά, φαινομενικά δεν υπήρχε τίποτα παράνομο. Αλλά η εταιρεία είχε τους λόγους της να φοβάται τον Hasan Gökvardar με τις αποκαλύψεις του και φυσικά έκανε ό,τι ήταν δυνατό για να μείνει σιωπηλός – απειλές δολοφονίας, επιθέσεις διάρρηξης στο σπίτι του, τηλεφωνικές υποκλοπές, απόπειρες κατά της ζωής του, δικαστικές υποθέσεις εναντίον του, έλεγχος των mail του, συνεχής ψυχική πίεση, βόμβα κάτω από το αυτοκίνητό του, είναι μερικά κομμάτια από τον πόλεμο εναντίον του, για περισσότερα από 5 χρόνια. Ο πρώην τεχνολόγος και υπεύθυνος δημοσίων σχέσεων, ήταν υπεύθυνος για τις διαδικασίες αδειών. Αλλά αποφάσισε να παρατήσει το μεγάλο του μισθό για έναν πέντε φορές μικρότερο και για τη θέση του υπαλλήλου στο Δημαρχείο του Dikili.
«Είναι παντού. Παίρνουν το χρυσό και μετά φεύγουν, αυτό που μένει πίσω δεν τους νοιάζει. Έρχονται σε χώρες σαν τη δική μας, επειδή είναι ευκολότερο για αυτούς», λέει ο Hasan Gökvardar.
Στο ανοικτής εξόρυξης μεταλλείο του Ovacik τα αποθέματα χρυσού έχουν ήδη εξαντληθεί, και τα τελευταία χρόνια ένα κλειστό μεταλλείο είναι υπό εκμετάλλευση και το εργοστάσιο επεξεργάζεται μεταλλεύματα από διάφορα σημεία της Τουρκίας. Οι μεγάλες ποσότητες αρσενικού και άλλων βαρέων μετάλλων που απελευθερώνονται στο νερό, τον αέρα και το χώμα, ξεπερνούν τα όρια, παρά τους περιορισμούς και τα μέτρα που εξαγγέλθηκαν αλλά ήταν ανεπαρκή. Δεν υπάρχουν όργανα για μετρήσεις της ποσότητας κυανιούχου άλατος ακόμη κι αν αυτά είναι υποχρεωτικά –βάση νόμου- για λόγους ασφαλείας.
