Μήπως με γελούν τα ματάκια μου;
Του Τάσου Παππά.
Οι πάντες είδαν τα περιστατικά στην πλατεία της Νέας Σμύρνης. Και λέω οι πάντες γιατί τούτη τη φορά τα βίντεο δεν «έπαιξαν» μόνο σε ιστοσελίδες, αλλά και σε όλα τα δελτία των τηλεοπτικών καναλιών. Ακόμη και σε κείνα που έχεις την εντύπωση -για να μην πω τη βεβαιότητα- ότι συντάσσονται και εγκρίνονται όχι από τους καθ’ ύλην αρμόδιους, δηλαδή τους δημοσιογράφους, τους αρχισυντάκτες και τους διευθυντές του μέσου ενημέρωσης, αλλά από κυβερνητικούς παράγοντες.
Υπάρχει λοιπόν μια… εύγλωττη εικόνα που σε βοηθάει να διαμορφώσεις καθαρή άποψη για το τι συνέβη. Τα ματάκια σου δεν σε γελάνε, τα αυτάκια σου ακούνε χωρίς παράσιτα τους διαλόγους ανάμεσα σε αστυνομικούς και πολίτες. Ερχεται όμως η αστυνομία με τα επίσημα έγγραφά της να σου πει πως ούτε βλέπεις ούτε ακούς καλά. Οι αρμόδιοι υπάλληλοι συντάσσουν μια δικογραφία και χρεώνουν τον μισό ποινικό κώδικα στους συλληφθέντες. Αρχίζεις και αναρωτιέσαι: Πρέπει να πάω σε οφθαλμίατρο; Μήπως και σε ωριλά; Ακόμη ακόμη και σε ψυχίατρο; Με βάση τη δικογραφία και οι 11 κατηγορούνται για: βία κατά υπαλλήλων, απόπειρα σωματικών βλαβών από κοινού, σωματικές βλάβες από κοινού, εξύβριση και παράβαση του άρθρου 285, που αφορά παραβίαση μέτρων για την πρόληψη ασθενειών.
«Βία κατά υπαλλήλων, απόπειρα σωματικών βλαβών, σωματικές βλάβες από κοινού». Μα, τι γράφουν οι άνθρωποι; Βία κατά αστυνομικών οργάνων δεν προκύπτει από πουθενά. Εκτός αν θεωρούν βία την προσπάθεια των πολιτών που διαμαρτύρονταν να αποκρούσουν τις επιθέσεις των αστυνομικών. Συγγνώμη, αλλά όταν προφυλάσσεσαι με γυμνά χέρια για να μην υποστείς βλάβες από τα χτυπήματα, αυτό δεν είναι βία, είναι άμυνα σε μια άδικη επίθεση. Αυτονόητη μ’ άλλα λόγια αντίδραση. Ενστικτώδης. Αναρωτιέμαι, επίσης, από πού βγαίνει η κατηγορία για εξύβριση. Να υποθέσω ότι από τη φράση του διαδηλωτή που τον ξυλοκοπούν: «πονάω, ρε μαλάκα»; Τι θα έπρεπε να πει στο όργανο που τον βαράει αλύπητα: «συγγνώμη, κύριε αστυνομικέ, δεν θέλω να σας προσβάλω αλλά με πονάτε»; Αστεία υπόθεση.
Το έγγραφο που συνέταξαν οι υπηρεσίες της αστυνομίας ελέγχεται για την ακρίβεια και την εγκυρότητά του. Απόδειξη; Η προϊσταμένη της Εισαγγελίας Πρωτοδικών Σωτηρία Παπαγεωργακοπούλου διέταξε τη διενέργεια προκαταρκτικής εξέτασης με αφορμή βίντεο και καταγγελίες που δημοσιοποιήθηκαν σχετικά με άσκηση βίας από αστυνομικούς σε βάρος πολιτών.
Η έρευνα που αφορά τη διακρίβωση ενδεχόμενων αξιόποινων πράξεων από αστυνομικούς θα διενεργηθεί υπό την εποπτεία του εισαγγελέα Πρωτοδικών Νίκου Ορνεράκη. Επίσης, ο υπουργός Προστασίας του Πολίτη ανακοίνωσε ότι έρευνα για το ίδιο θέμα κάνει και η αστυνομία. Αν όμως η Δικαιοσύνη παίρνει στα χέρια της έγγραφα που το περιεχόμενό τους σκοντάφτει στα γεγονότα, είναι λογικό να σχηματίζει διαφορετική άποψη απ’ αυτήν που θα ήθελαν οι διωκτικές αρχές.
Εχει συμβεί και άλλες φορές στο παρελθόν και προκάλεσε τη δυσφορία του αρμόδιου υπουργείου και της ηγεσίας της αστυνομίας και γι’ αυτό είχαμε την ξινίλα του τύπου: «Η αστυνομία κάνει το καθήκον της, τους πιάνει και στη συνέχεια έρχονται τα δικαστήρια και τους απαλλάσσουν». Υπάρχει όμως και μια άλλη «δικογραφία» για το ίδιο ζήτημα.
Την έφτιαξαν οι συντάκτες του κυβερνητικού non paper και είχε αποδέκτες τα στελέχη της Νέας Δημοκρατίας, τα οποία υιοθέτησαν χωρίς δεύτερη σκέψη και διακίνησαν χωρίς ενδοιασμούς την εκδοχή του μεγάρου Μαξίμου. Σύμφωνα μ’ αυτήν ο «δράστης» διέπραξε και ένα άλλο αδίκημα: «προσπάθησε να αποσπάσει το υπηρεσιακό όπλο του αστυνομικού». Πάλι καλά που δεν του χρέωσαν και απόπειρα κατάλυσης του πολιτεύματος. Ισως την άλλη φορά. Η διεστραμμένη φαντασία τους καλπάζει αφηνιασμένη.
Ανάγωγα
Κατηγορείς κάποιον ότι είναι όργανο του πολιτικού αντιπάλου σου. Αργότερα τον χρησιμοποιείς ως αξιόπιστο και φερέγγυο μάρτυρα για να πλήξεις τον πολιτικό αντίπαλό σου. Από την καταγγελία στην αποθέωση, μία ξεφτίλα δρόμος.
Άρθρο στην ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΤΩΝ ΣΥΝΤΑΚΤΩΝ
