My Twitter Feed

1 Ιανουαρίου, 2021

ΕΙΔΗΣΕΙΣ.ΕΠΙΚΑΙΡΟΤΗΤΑ:

Συνεχίζονται τα αντιπλημμυρικά -

Πέμπτη, 31 Δεκεμβρίου, 2020

Σταθερά στη μαύρη πρώτη θέση! -

Τετάρτη, 30 Δεκεμβρίου, 2020

“Γαλάζια νυστέρια” για το ΓΝΚ! -

Τετάρτη, 30 Δεκεμβρίου, 2020

ΣΥΡΙΖΑ: Διερεύνηση καταγγελιών -

Τετάρτη, 30 Δεκεμβρίου, 2020

To tvxs.gr για το Νοσοκομείο Κιλκίς -

Τετάρτη, 30 Δεκεμβρίου, 2020

Εξανέστη από το… βήμα του twitter -

Τετάρτη, 30 Δεκεμβρίου, 2020

Την Πέμπτη η Λαϊκή του Κιλκίς -

Τετάρτη, 30 Δεκεμβρίου, 2020

Έργα 1,2 εκατ. για συντήρηση δρόμου -

Τετάρτη, 30 Δεκεμβρίου, 2020

Μάχη Κιλκίς: Δεν χάρηκαν ακροδεξιοί!

1913_KilkisΑκροδεξιοί της εποχής, αντί να συμμετάσχουν στην εθνική έξαρση που επικρατούσε στη χώρα μετά τη μεγάλη νίκη στη Μάχη του Κιλκίς, έθεσαν μέχρι και ζήτημα ψήφου εμπιστοσύνης προς την κυβέρνηση Βενιζέλου, στη θυελλώδη συνεδρίαση που πραγματοποιήθηκε ανήμερα της 21ης Ιουνίου 1913!

Διαβάστε το σχετικό δημοσίευμα του ΕΘΝΟΥΣ:

Το τέλος της μάχης του Κιλκίς βρήκε τη Βουλή σε ολομέλεια (21 Ιουνίου 1913). Στη συνεδρίαση ο πρωθυπουργός και υπουργός Στρατιωτικών Ελ. Βενιζέλος ανακοίνωνε τηλεγράφημα της στρατιωτικής διοίκησης για τη μεγάλη νίκη.

Προέλαση μετά τη μάχη του Κιλκίς. Οι «Πρώσοι των Βαλκανίων» (Βούλγαροι) διαψεύστηκαν οικτρά στους υπολογισμούς τους.

Προέλαση μετά τη μάχη του Κιλκίς. Οι «Πρώσοι των Βαλκανίων» (Βούλγαροι) διαψεύστηκαν οικτρά στους υπολογισμούς τους.

Εν μέσω χειροκροτημάτων και ζητωκραυγών από έδρανα και τα θεωρεία διάβασε ο πρωθυπουργός το νικητήριο μήνυμα, όπως κι άλλα ντοκουμέντα των ημερών (το διάγγελμα του βασιλιά Κωνσταντίνου προς τον λαό για τον πόλεμο, το τηλεγράφημα της Βουλής προς το βασιλιά-αρχιστράτηγο που βρισκόταν στο μέτωπο κ.ά.).

Το Κοινοβούλιο είχε να συγκληθεί από τον προηγούμενο Απρίλιο και ο Βενιζέλος εξηγούσε αναλυτικά την κατάσταση και όσα προηγήθηκαν, ώσπου η χώρα να φθάσει πάλι στον πόλεμο. Δεν είχε άλλη επιλογή, λόγω της επεκτατικότητας- επιθετικότητας της Βουλγαρίας, που σχεδίαζε να φθάσει ως τη Θεσσαλονίκη.

Κάποιοι μεταγενέστεροι ή και σύγχρονοι φαντάζονται ίσως ότι θα επικρατούσε μια καθολική συναίνεση και εθνική έξαρση. Λάθος! Μέχρι και ζήτημα ψήφου εμπιστοσύνης προς την κυβέρνηση προκλήθηκε στη «θυελλώδη συνεδρίαση» (χαρακτηρισμός των ημερών).

Ο αρχιστράτηγος - βασιλιάς και ο πρωθυπουργός και υπουργός Στρατιωτικών προμήνυσαν τον εθνικό διχασμό.

Ο αρχιστράτηγος – βασιλιάς και ο πρωθυπουργός και υπουργός Στρατιωτικών προμήνυσαν τον εθνικό διχασμό.

Πρωταγωνιστές, όπως και σε ανάλογες περιστάσεις κατά το παρελθόν (και το μέλλον)…, υπερπατριώτες της αντιπολίτευσης (ακροδεξιούς θα τους λέγαμε σήμερα). Επικεφαλής τους ο πρώην (και μετέπειτα) πρωθυπουργός Δ. Ράλλης. Παλιότερα και ειδικά στον ελληνοτουρκικό πόλεμο του 1897 για παρόμοιες συμπεριφορές είχε χαρακτηρισθεί ως ηγέτης «σπείρας πατριδοκαπήλων». Μαζί του, αν και σε ηπιότερους τόνους και άλλοι πολιτικοί της συντηρητικής πτέρυγας, που «αυτοανακηρύσσονται πατριώτες».

Αμφισβήτησαν τους χειρισμούς της κυβέρνησης Βενιζέλου, την κατηγόρησαν για ενδοτικότητα απέναντι στους Βούλγαρους και για παράδοση ελληνικών πληθυσμών από «ολιγωρία». Επιπλέον, τις κρίσιμες εκείνες ώρες, επεδίωξαν να προτάξουν έναν πρώιμο εθνικό διχασμό.

Ο Δ.Ράλλης (1844-1921). Αντιπροσωπευτικός πολιτικός της πατριδοκαπηλίας.

Ο Δ.Ράλλης (1844-1921). Αντιπροσωπευτικός πολιτικός της πατριδοκαπηλίας.

Υποτίθεται ότι ο βασιλιάς ήταν ο εθνικός φορέας, αυτός εξέφραζε το «γένος και τη φυλή» και σ΄ αυτόν μόνο είχε εμπιστοσύνη ο λαός. Ετοιμοι να αμφισβητήσουν την ελληνοσερβική συμφωνία, που ήταν ο θεμέλιος λίθος της νικηφόρας εξέλιξης. Ακόμη και η συμμαχία με τους Βούλγαρους στον βαλκανοτουρκικό πόλεμο επικρίθηκε! Σύμφωνα με τις ρητορείες του, η Ελλάδα «θα μπορούσε να κερδίσει περισσότερα».

Αποδοκιμασία
Οπως έχει καταγραφεί στα πρακτικά της Βουλής, η στάση αυτή και ειδικά η ομιλία Ράλλη προκάλεσαν επεισόδια: «Οι πλείστοι των βουλευτών εγειρόμενοι διαμαρτύρονται ζωηρώς. Εκ των θεωρείων ωσαύτως ζωηραί ζητωκραυγαί υπέρ της κυβερνήσεως αντηχούσιν». Οπως και κραυγές κατά του Ράλλη, σύμφωνα με τα δημοσιογραφικά ρεπορτάζ (μετά το τέλος της συνεδρίασης ο ίδιος θ΄ αποδοκιμασθεί έντονα κι έξω από τη Βουλή).

Ενα απόσπασμα από τα πρακτικά της Βουλής είναι ενδεικτικό για το κλίμα:

Ράλλης: Ερωτώ την κυβέρνησιν. Εκηρύχθη ή όχι πόλεμος; Διακοπή των σχέσεων εγένετο; Τελεσίγραφον…

Βενιζέλος: Η απάντησίς μου είναι ότι ανεκάλεσα τον πρεσβευτήν (από τη Σόφια)…

Πρόεδρος Βουλής (Ζαβιτσάνος): Η συζήτησις κηρύσσεται περατωμένη.

Ράλλης: Εγώ ερωτώ κ. πρόεδρε εάν εκηρύχθη ο πόλεμος…

Βενιζέλος: Μας έκαμαν τον πόλεμον ακήρυκτον και τον εδέχθημεν.

Ράλλης: Εκείνο το οποίον θέλω να κανονισθή είναι το εξής: Ο πόλεμος είναι ακήρυκτος, εξακολουθεί δε η Βουλγαρία να τον έχη ακήρυκτον;

Βενιζέλος: Ναι…

Ράλλης: Ημείς τι κάμνομεν;

Βενιζέλος: Αποδεχόμεθα τον ακήρυκτον πόλεμον. Μήπως ευρίσκεσθε εν τη πλάνη ότι δεν έχομεν πόλεμον, διότι δεν εκηρύχθη;

Ράλλης: … Εγώ βλέπω ότι η κυβέρνησις ζητεί ψήφον εμπιστοσύνης περί του ακηρύκτου πολέμου. Εγώ κατά την ψηφοφορίαν θα αρνηθώ ψήφον.

Οπως και έκανε. Πλην, όμως, έμεινε μόνος του στο λαθρεμπόριο πατριωτισμού. Προς το παρόν. Αφού υπάρχει μεγάλη παράδοση ως τις μέρες μας στο «εμπόριο πατριωτισμού».

Το στρατιωτικό μεγαλούργημα

«Μόνον δι’ ηρωισμού ήτο δυνατόν να εκτελεσθή τοιούτον μεγαλούργημα – Αι λεπτομέρειαι περί ανδρείας των ημετέ­ρων καθ’ όλην την έκτασιν του αγώνος συγκινούν την ψυ­χήν διά της ευγενεστέρας υπερηφανείας. Εκαστος αξιω­­­ματικός, έκαστος οπλίτης ήτο και εις ήρως. Οι στρατιώται ικέτευον τους αξιωματικούς να μην εκτίθενται εις πρώτην γραμμήν, οι δε αξιω­­­­­­μα­­τικοί ματαίως παρώτρυναν τους στρα­τιώτας να προ­χω­ρώσιν κεκαλυμμένοι. Εν τω πυρετώ της εφόδου η προ­­φύλαξις αυτών ήτο η τελευταία σκέψις πάντων». (Από το τηλεγράφημα του Γεν. Στρατηγείου που διάβασε στη Βουλή ο Βενιζέλος).

Τα δύο ιστορικά τηλεγραφήματα

Δύο ιστορικά τηλεγραφήματα διαβιβάστηκαν στη Βουλή, ενώ συνεδρίαζε. Είχαν αποσταλεί με διαφο­ρά μίας ώρας από το μέ­τωπο (9.40 και 10.30 π.μ. της 21ης Ιουνίου 1913: 1) «Αναγγέλ­λων νίκην Κικλκίς. Εχθρός υποχωρεί εγκαταλείψας οχυρω­μένας θέ­σεις ήδη εγκαταλείπει και πόλιν κατά τμήματα. Διέταξα κατα­δίω­ξιν πλευρική ραγδαία επίθεσις μεραρχίας μου εδικαίωσε προσ­­δοκίας …» (μέραρχος Καλλάρης προς το Στρα­τηγείο, που βρισκό­ταν στην Μπάλτσα ? Μελισσοχώρι), 2) «Μετά χαράς αναγγέλλω την κατά­ληψιν την στιγμήν ταύτην του Κιλκίς μετά τριήμερον σφοδρόν αγώνα. Καταδιώκεται ο εχθρός κατά πόδας. Ηθικόν στρατού έκτακτον» (Γεν. Στρα­τη­γείο προς πρωθυπουργό).

19-21 ΙΟΥΝΙΟΥ 1913
«Στη Σόφια της Μακεδονίας»

Στο παρελθόν την ονόμασαν γιγαντομαχία, ομηρική, μεγαλούργημα, δεύτερο Μπιζάνι. Αυτούς κι άλλους παρόμοιους χαρακτηρισμούς έχει αποσπάσει κατά καιρούς «η δυσπερίγραπτος εποποιία του Κιλκίς, ήτις απηθανάτησε το Ελληνικό όνομα και ήτις μέλλει να καταλάβη θέσιν εις τα πολεμικά χρονικά των εθνών και να κοσμήση την σύγχρονον ιστορίαν του Ελληνικού Εθνους, με μίαν απαραμίλλου λαμπρότητος σελίδα…».

Η τριήμερη μάχη, πριν από ένα ακριβώς αιώνα (19-21 Ιουνίου 1913) ήταν μια καθοριστική νίκη του ελληνικού στρατού λίγα εικοσιτετράωρα μετά την έναρξη του Β’ Βαλκανικού Πολέμου (16-17 Ιουνίου).

Σε συνδυασμό με κείνη του Λαχανά τις ίδιες μέρες αποτέλεσε τον βατήρα για τη νικηφόρα ελληνική αντεπίθεση, που θα οδηγήσει έπειτα από έναν περίπου μήνα στην ήττα του βουλγαρικού στρατού. Κατά κοινή ομολογία η δίδυμη μάχη του Κιλκίς-Λαχανά προδίκασε ως ένα βαθμό την κατάληξη του Β’ Βαλκανικού Πολέμου.

Η πόλη του Κιλκίς («μικρή Σόφια» και «Σόφια της Μακεδονίας» την ονόμαζαν) δεν είχε μόνο εξαιρετική στρατιωτική σημασία. Αλλά και συμβολική -ψυχολογική. Ηταν η μεγαλύτερη εστία του σλαβομακεδονικού -φιλοβουλγαρικού- αλυτρωτισμού. Μακεδονικό προπύργιο των Βουλγάρων και έδρα των πιο σκληρών κομιτατζήδων. Ενα μόνιμο ορμητήριο κατά του ελληνισμού, που έκανε την πόλη να μοιάζει «κρησφύγετο θηρίων».

Ετσι, από την πρώτη στιγμή οι συγκρούσεις είχαν ανελέητο χαρακτήρα. Η έφοδος του ελληνικού στρατού ήταν ιδιαίτερα αιματηρή. Οι απώλειές του μεγαλύτερες ακόμη και από το άθροισμα των νεκρών και τραυματιών, που καταγράφηκε σε ολόκληρο τον Α’ Βαλκανικό Πόλεμο. Πλησίασαν τις 10.000, περίπου το 10-12% της παρατακτικής δύναμης των Ελλήνων!

Σχολιάστε