My Twitter Feed

1 Ιανουαρίου, 2021

ΕΙΔΗΣΕΙΣ.ΕΠΙΚΑΙΡΟΤΗΤΑ:

Συνεχίζονται τα αντιπλημμυρικά -

Πέμπτη, 31 Δεκεμβρίου, 2020

Σταθερά στη μαύρη πρώτη θέση! -

Τετάρτη, 30 Δεκεμβρίου, 2020

“Γαλάζια νυστέρια” για το ΓΝΚ! -

Τετάρτη, 30 Δεκεμβρίου, 2020

ΣΥΡΙΖΑ: Διερεύνηση καταγγελιών -

Τετάρτη, 30 Δεκεμβρίου, 2020

To tvxs.gr για το Νοσοκομείο Κιλκίς -

Τετάρτη, 30 Δεκεμβρίου, 2020

Εξανέστη από το… βήμα του twitter -

Τετάρτη, 30 Δεκεμβρίου, 2020

Την Πέμπτη η Λαϊκή του Κιλκίς -

Τετάρτη, 30 Δεκεμβρίου, 2020

Έργα 1,2 εκατ. για συντήρηση δρόμου -

Τετάρτη, 30 Δεκεμβρίου, 2020

Κουκλοθέατρο από Εταιρία Εκπαιδευτικών

Η Πολιτιστική Εταιρία Εκπαιδευτικών Κιλκίς θα παρουσιάσει την παράσταση κουκλοθεάτρου με την τεχνική του μαύρου θεάτρου «Ο Φεγγαροσκεπαστής», το Σάββατο 14 Ιανουαρίου 2017 στις 7.00μ.μ. και την Κυριακή 15 Ιανουαρίου στις 11.30π.μ. στο Συνεδριακό Κέντρο Κιλκίς.

afisa-theatroΣΥΝΤΕΛΕΣΤΕΣ

Σενάριο σε ελεύθερη διασκευή: Θεοδοσία Σβολάκη-Μπάντζου
Κατασκευή κουκλών : Virginja Davtcheva
Σκηνικά : Virginja Davtcheva και Θεοδοσία Σβολάκη-Μπάντζου
Μουσική : Νατάσα Καββαδία
Στίχοι τραγουδιών : Νατάσα Καββαδία και Θεοδοσία Σβολάκη-Μπάντζου
Ήχοι και φώτα: Δέσποινα Μαραγκουδάκη και Γιάννης Σαλαβασίδης

ΗΘΟΠΟΙΟΙ και ΡΟΛΟΙ
Γιάννης Σαλαβασίδης: Γέρο-Ναπολέων
Φωτιάδου Ξένια , Τσουβελεκίδου Ιωάννα και
Κουλίδου Τζένη : Τα 3 Συννεφάκια και οι Σαπουνόφουσκες.
Παρέσσα Πολυχρονίδου: Τιμολέων
Φανή Δημητριάδου : Α΄ Αστρονόμος
Κώστας Ραμπίδης: Β΄ Αστρονόμος, Αρίστος
Καλλιόπη Μητσακάκη: Λέανδρος
Γεωργία Λιλίτσα: Δάφνη
Δέσποινα Μαραγκουδάκη : Πολυχρόνης
Στέλλα Δουδούμη : Ερρίκος
Ιωαννίδης Χρήστος : Τζίμης
Φωφώ Μπάπκα : Μαργαρίτα
Ελισάβετ Γεωργιάδου: Χλόη

Το έργο έχει παιχτεί ήδη με μεγάλη επιτυχία στο Κιλκίς στα πλαίσια του 18ου Διεθνούς Φεστιβάλ Κουκλοθεάτρου και Παντομίμας και στο Κέντρο Πολιτισμού «Χρήστος Τσακίρης» του Δήμου Π. Μελά της Θεσ/νίκης.
Για την παράσταση έχει γράψει κριτική ο Σταμάτης Γαργαλιάνος , αναπληρωτής Καθηγητής του Πανεπιστημίου Δυτικής Μακεδονίας στο γνωστικό αντικείμενο «Θεατρική Αγωγή-Οργάνωση Θεατρικών Παραστάσεων» στο ηλεκτρονικό περιοδικό cityportal .

“Το Μαύρο Θέατρο έγινε γνωστό στην χώρα μας τα τελευταία 30 χρόνια από παραστάσεις τσέχικων ομάδων που έδιναν τα μαγικά σόου τους σε σύντομες περιοδείες στην Ελλάδα. Πριν ένα χρόνο μας επισκέφθηκε στο Μέγαρο Μουσικής    η εκπληκτική πολυεπίπεδη “Λατέρνα Μάτζικα” πάλι από την Τσεχία. Την “σκυτάλη” για τον ελληνικό    χώρο σε αυτό το είδος και ειδικότερα στην Βόρεια Ελλάδα ανέλαβαν 2-3 εξειδικευμένες θεατρικές ομάδες, εκ των οποίων η μία είναι η  Πολιτιστική Εταιρία Εκπαιδευτικών Ν. Κιλκίς (Π.Ε.Ε.ν.Κ).

Η ομάδα αυτή, άλλωστε, ήταν η αφορμή να δημιουργηθεί το Διεθνές Φεστιβάλ Κουκλοθεάτρου και Παντομίμας Κιλκίς πριν 18 χρόνια. Εμψυχώνεται από την κυρία Θεοδοσία Σβολάκη, μια δραστήρια εκπαιδευτικό, πολύ γνωστή στον χώρο του ελληνικού εκπαιδευτικού κουκλοθεάτρου,  με πολυάριθμες καλλιτεχνικές επιδόσεις σε πολλά επίπεδα.  Τα θέματα της ομάδας αντλούνται από όμορφα παραμύθια ή γνωστά θεατρικά έργα. ΄Ετσι οι προσπάθειές της να μετασχηματίζει τα ήδη γνωστά αυτά έργα καθίσταται πολύ σημαντική, διότι αφενός μας δείχνει (ακόμη και στους ίδιους τους συγγραφείς τους) μια άλλη οπτική “γωνία” και αφετέρου μας θυμίζει παλαιότερα γνωστά ανεβάσματα από άλλες ομάδες, τα οποία ενίοτε ξεπερνά, χάρις στον αυθορμητισμό της, που μπολιάζεται όμορφα με ισχυρές δόσεις επαγγελματισμού.

Η Π.Ε.Ε.ν.Κ. κατά καιρούς έχει οργανώσει εργαστήρια κουκλοθεάτρου και Μαύρου Θεάτρου για εκπαιδευτικούς, καθώς και κατασκευής κούκλας για παιδιά. Η ίδια Εταιρία προτίθεται να δημιουργήσει δανειστική κουκλοθήκη, με πάνω από 250 χειροποίητες κούκλες της όμορφης συλλογής της κ. Σβολάκη (δωρεά της στην Ομάδα που τόσο αγάπησε και δέθηκε όλα αυτά τα χρόνια).

Η ΠΕΕνΚ μας χάρισε ως τώρα τα θεατρικά :Οδυσσεβάχ, ο Θαυμαστός μάγος του ΟΖ, Μορμόλης, Ελίζα, τα γουρουνάκια κουμπαράδεςκαι  αρκετά κουκλοθεατρικά :  Του Ψαρά το Παιδί  (με γαντόκουκλες), το όνειρο του Σκιάχτρου  (με γιγαντόκουκλες, γαντόκουκλες και μάσκες), Μέσα στο νερό δασκάλα  (με κούκλες τύπου μαρότας), ο Θαυμαστός Μάγος ΟΖ  (με μαριονέττες), Πινόκιο  (με αρθρωτές κούκλες τύπου μπουρέκου), το Μαγικό Λυχνάρι, ο Τριγωνοψαρούλης  (με κούκλες τύπου μαρότας).

Πρόσφατα στην Θεσσαλονίκη μας πρόσφερε μια υπέροχη παράσταση, τον «Φεγγαροσκεπαστή», μια κειμενική διασκευή  από το ομώνυμο παραμύθι του Eric Puybaret,    ένα μίγμα κουκλοθεάτρου, αντικειμενοθεάτρου  και μαύρου θεάτρου.  Πρόκειται για ένα θέαμα για παιδιά, με αρθρωτές μονοδιάστατες κούκλες, τύπου καρτούν, το οποίο ενθουσιάζει και τους μεγάλους και που, ευτυχώς, θα συνεχισθεί σε αρκετές πόλεις της Β. Ελλάδας τους επόμενους μήνες.  O  Ε.Puybaret  είναι ένας    Γάλλος συγγραφέας που έγραψε αυτό το παραμύθι για τους γονείς του διότι τους αγαπούσε πολύ και που για χάρη τους, κατά δήλωσή του, θα κατέβαζε ακόμη και το φεγγάρι !!!
Σε αυτήν, λοιπόν, την προσέγγιση είδαμε μια πολύχρωμη παράσταση με πολλές επιμέρους αλλά έντεχνα και σωστά συνδεόμενες εικόνες, διανθισμένες με πολύ χιούμορ, με μαγικά απρόοπτα, με πολλά και χρήσιμα μηνύματα. Οι φανταστικές καταστάσεις που διέπουν την παράσταση, πήραν μαζί τους την παιδική -και ενήλικη- φαντασία και ταξίδεψαν όλο το κοινό.

Οι συγκεκριμένες κούκλες ήταν -σαν ύπαρξη αλλά και κατασκευή/χειρισμό-    πρωτόγνωρες για όλους, έτσι η ΠΕΕνΚ ζήτησε από την σκηνογράφο  Virginja Davtcheva  στην  Βουλγαρία να κάνει ειδική προεργασία. Στην συνέχεια όλοι οι συντελεστές κατέβαλαν πολλές επίπονες προσπάθειες να ανακαλύψουν τον τρόπο κίνησης και έκφρασής τους. Η ομάδα, επίσης, ξεπέρασε πολλά άλλα προβλήματα, τα κυριότερα των οποίων ήταν τεχνικής φύσεως, διότι ο “Φεγγαροσκεπαστής”  απαιτεί    πολλές φανταστικές κινήσεις στο χώρο (πετάγματα, ανεβάσματα, πτώσεις) που συντονίσθηκαν ολόσωστα με τους ανάλογους ήχους και τη ειδικά για την παράσταση γραμμένη μουσική. Ταυτόχρονα οι εναλλαγές από το φωτισμένο θέατρο στο μαύρο θέατρο έπρεπε να είναι άρτια εναρμονισμένες, κάτι που το πέτυχαν απόλυτα. Φαίνεται πως αρέσουν οι προκλήσεις και οι δυσκολίες σε κάθε νέο τύπο κούκλας στα μέλη της ομάδας.

Οι ηθοποιοί εδώ φορούν ειδικές μαύρες ολόσωμες στολές και κινούνται ταχύτατα στο σκοτάδι, χωρίς να δυσανασχετούν. Απεναντίας συντονίζονται άψογα μεταξύ τους, βασιζόμενοι σε ένα εκπληκτικό ρυθμό σιωπηλής απόδοσης και εναρμόνισης, αρχικά με τους υπόλοιπους συναδέλφους τους (απορήσαμε για το πώς δεν συγκρούονται μεταξύ τους εν ώρα παράστασης) όπως επίσης και με την υπέροχη μουσική επένδυση, τους ήχους, την κάθε είδους κατασκευή επί σκηνής ή στα παρασκήνια. Η σκηνή όπου ο κεντρικός ήρωας    ανεβαίνει στον ουρανό και φτάνει το φεγγάρι είναι μαγική, σχεδόν ονειρική. Ο υπογράφων, παρά την πολύχρονη εμπειρία του, αναγκάστηκε να ανέβει μετά το τέλος της παράστασης επί σκηνής και να ρωτήσει έναν ηθοποιό πώς το κατάφεραν.
Οι συνδυασμοί χρωμάτων είναι καλύτεροι και από εκείνους μιας κινηματογραφικής προβολής 4Κ, κι αυτό είναι το στοιχείο που μας κάνει να λέμε “καλύτερα στο θέατρο παρά στον σινεμά” (όπου όλα είναι τεχνητά και ψεύτικα). Τα δε υλικά κατασκευής είναι ταυτόχρονα απλά και πολυσύνθετα, τα βρίσκει κανείς σε ειδικευμένα    καταστήματα, όμως το μεγάλο μυστικό είναι το πώς τα συνδυάζεις μεταξύ τους αλλά και επί υπαρχουσών πολυάριθμων ξύλινων κατασκευών, για να δώσουν ένα απίστευτης έμπνευσης σκηνικό σύνολο.

Να τονίσουμε πως θετικότατο στοιχείο της παράστασης είναι η εναλλαγή πλήρους φωτισμού με το απόλυτο σκοτάδι, κάτι που ξεκουράζει τους θεατές γιατί το διαρκές σκοτάδι όχι μόνο μας τρομάζει αλλά και, σε λίγα λεπτά της ώρας μας αφαιρεί την αίσθηση του “πού” είμαστε (επικίνδυνη κατάσταση για μικρά παιδιά). ΄Ετσι, πολύ έξυπνη είναι η ιδέα να βγουν λίγοι ηθοποιοί στο τέλος, με πλήρη φωτισμό και χωρίς το ειδικό σκουφί της κεφαλής να παίξουν ένα μικρό κομμάτι του κειμένου για όσους “χάθηκαν” στην σκοτεινότητα της μιας ώρας υπόλοιπης παράστασης. Επίσης στο ίδιο πλαίσιο και σωστά δοσμένη η εισαγωγή με τα συννεφάκια και τις σαπουνόφουσκες σε πλήρη φωτισμό στο προσκήνιο. Αυτά τα δύο ευρήματα “προσγείωσαν” την καλπάζουσα φαντασία μερικών παιδιών, αλλά και έδειξαν τον τρόπο δουλειάς των ηθοποιών στο κοινό, χωρίς όμως να την απομυθοποιούν.

Η ομάδα είναι άριστα οργανωμένη και συντονισμένη, κανείς δεν το “παίζει”    πρωταγωνιστής, όλοι τους δουλεύουν για όλα : όλοι μαζί κουβαλούν τα σκηνικά, μαζί τα στήνουν αλλά και με περίσσιο κουράγιο δουλεύουν όλοι για το ξεμοντάρισμα και τη μεταφορά στην έδρα τους μετά, μάλιστα, από μια τόσο κουραστική παράσταση.

Η σκηνοθεσία ανήκει στην προαναφερθείσα κ. Θ. Σβολάκη και στον καταξιωμένο και ικανότατο ηθοποιό και σκηνοθέτη  Δημήτρη Σακατζή (πρώτη τους συνεργασία). Μας παρέδωσαν ένα αποτέλεσμα άψογο, υπέροχο, όπου φάνηκε καθαρά πως ένας συμπλήρωνε τον άλλο. Είδαμε και από τους δυο μια μεγάλη σκηνική ευλυγισία και εννοιολογική εφευρετικότητα, οι οποίες έλυσαν  τα δύσλυτα προβλήματα και βοήθησαν πολύ στη λειτουργία της ομάδας.”

Σχολιάστε