ΚΙΛΚΙΣΙΑΚΟΣ: Χθες – Σήμερα – Αύριο
Του Κωνσταντίνου Μεταλλίδη
Η ¨παρτίδα¨ σώθηκε, έστω και την τελευταία στιγμή !!
Αξίζει κανείς να πανηγυρίζει?
Με κριτήριο το ¨βάρος¨ της Ιστορίας του Κιλκισιακού, όχι βέβαια .
Με κριτήριο την κατάσταση που βρέθηκε το σωματείο τον τελευταίο μήνα και πως αντέδρασε, σίγουρα αξίζει.
Ας κρατήσουν, λοιπόν, τα πανηγύρια λίγες μέρες κι ας αρχίσουν μετά οι σκέψεις. Γιατί φτάσαμε ως εδώ; Έχει μέλλον ο ΚΙΛΚΙΣΙΑΚΟΣ ; Και αν ναι, κάτω από ποιες προϋποθέσεις ; Πιο απλά, τι πρέπει να γίνει από αύριο ;
Για λόγους οικονομίας ας μην ανατρέξουμε στο παρελθόν πέραν της τριετίας της σημερινής διοίκησης.
Παραλήφθηκε μία ομάδα χωρίς βιβλίο ταμείου και με 3 μόνο δελτία μέσα σε σχετικό ντοσιέ.
Μετά τα λάθη του πρώτου τετραμήνου που κόστισαν πολλά λεφτά (που βγήκαν σχεδόν αποκλειστικά από μία τσέπη), άρχισε μια προσπάθεια ανασυγκρότησης και αλλαγής φιλοσοφίας. Να μην ξεχνάμε ότι εκείνη τη σαιζόν (2009-2010) η ομάδα τερμάτισε στη 2η θέση.
Η επόμενη – μεταβατική σαιζόν (2010-2011) ξεκίνησε με ακόμη καλλίτερη οργάνωση (εσωτερικός κανονισμός – προσπάθεια καθιέρωσης συστήματος κινήτρων – χαμηλότερο μπάτζετ πάντα από την ίδια τσέπη – λειτουργία δεύτερης ομάδας κ.λ.π.) και τελείωσε με την ομάδα στην 4η θέση και τη δεύτερη ομάδα πρωταθλήτρια της Γ΄ κατηγορίας (προπονητές Γ. Σημαιοφορίδης και Π. Ζιάκας). Άρχισαν όμως τα προβλήματα απειθαρχίας και ταραγμένων αποδυτηρίων, χωρίς να γίνει εφαρμογή του εσωτερικού κανονισμού και του συστήματος κινήτρων, με ευθύνη του Δ.Σ.
Φτάνουμε έτσι στο ξεκίνημα της φετινής σαιζόν.
Είναι η επέτειος των 50 χρόνων από την ίδρυση του σωματείου.
Η οικονομική κρίση χτυπάει για τα καλά.
Γίνεται κοινή συνείδηση ότι το σωματείο πρέπει να καταστεί οικονομικά αυτοδύναμο.
Έτσι προσπαθεί να :
- Ιδρύσει νέα ακαδημία. Χρειάζεται όμως εγκαταστάσεις στα όρια της πόλης. Ό Δήμος κωφεύει. Όπως και όλοι οι προηγούμενοι δήμαρχοι. Πολλοί από τους οποίους χρημάτισαν και πρόεδροι του Κιλκισιακού. Είναι μόνο οικονομικοί λόγοι;
- Εγγράψει 200 τουλάχιστον μέλη που να είναι ενεργά και ως προς τα δικαιώματα του και ως προς τις υποχρεώσεις τους Δεν καθίσταται εφικτό για πολλούς λόγους (και λόγω οικονομικής κρίσης)
- Στελεχώσει την ομάδα αποκλειστικά από ποδοσφαιριστές που έλκουν την καταγωγή από το νομό και μάλιστα νεαρής ηλικίας, με όλα τα ρίσκα που θα έχει αυτό την πρώτη χρονιά εφαρμογής, πράγμα που γίνεται.
- Κάνει άνοιγμα για τη ¨διεύρυνση¨ του Δ.Σ. προσκαλώντας κάθε ενδιαφερόμενο. Ανταποκρίνονται κάποιοι αρχικά που γρήγορα ¨εξαφανίζονται¨. Ακόμη και οι παλαίμαχοι, πλην λίγων εξαιρέσεων αδιαφορούν.
- Εξακολουθήσει την λειτουργία της β’ ομάδας (Μ. ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ που αγωνίζεται πια στη Β΄ κατηγορία), πιο ατόνα σε μεγάλο βαθμό σε σχέση με την προηγούμενη χρονιά. Λάθος
Τα αποτελέσματα είναι σε όλους γνωστά: μια κακή χρονιά με όξυνση των προβλημάτων απειθαρχίας και ατιμωρησίας, αλλαγή 4 προπονητών και 4 φροντιστών και σωτηρία της ομάδας μόλις την τελευταία αγωνιστική.
Τα μόνα παρήγορα είναι ότι δεν χάθηκε η κατηγορία και ότι ο κόσμος στα δύσκολα ανταποκρίθηκε και με το παραπάνω.
Είναι πολύ κοινότυπο να αναφερθεί ότι μία ομάδα αποτελεί ενιαίο σύνολο Διοίκησης – Προπονητών – ποδοσφαιριστών – φιλάθλων και η επιτυχία της εξαρτάται από το επίπεδο συνεργασίας όλων των παραγόντων.
Σαν μέλος της Διοίκησης, και θέλοντας να είμαι ειλικρινής με τον εαυτό μου πρώτα, ομολογώ ότι η αποκλειστική σχεδόν ευθύνη βαραίνει το Δ.Σ. (το όποιο Δ..Σ. υπήρχε). Συμφωνώ, δηλαδή σε μεγάλο βαθμό με την κριτική που ασκούνταν στην ομάδα επί συγκεκριμένων ζητημάτων από μερίδα των φιλάθλων. Όχι φυσικά με τις αθλιότητες περί κλειστής παρέας, παρέας πασόκων και άλλες αηδίες περί ιδιοτέλειας ή ασχετοσύνης που ακούστηκαν κατά καιρούς . Δεν αποχώρησα από το Δ.Σ. σεβόμενος το γεγονός ότι η ομάδα βρισκόταν στην κόψη του ξυραφιού και έχει ανάγκη τον καθένα αλλά και επιδεικνύοντας την απαιτούμενη αλληλεγγύη στον άνθρωπο που ¨μάτωσε¨ πραγματικά τρία χρόνια τώρα γι’ αυτήν.
Όσον αφορά τους προαναφερθέντες στόχους ισχυρίζομαι ότι είναι οι πρωταρχικοί που μπορούν να εγγυηθούν τη συνέχιση ύπαρξης του σωματείου και να φέρουν την ομάδα πάλι στον ¨αφρό¨.
Ισχυρίζομαι δηλαδή ότι δεν μπορεί να υπάρξει η ομάδα σ’ αυτό το επίπεδο (και γιατί όχι υψηλότερο) αν:
– δεν λειτουργήσει ακαδημία με πολλά παιδιά σε δημοτικές εγκαταστάσεις
– δεν υπάρχουν 200 τουλάχιστον μέλη (όχι μόνο από την πόλη) με πλήρη δικαιώματα και υποχρεώσεις
– δεν είναι στελεχωμένη στο μέγιστο βαθμό η ομάδα με γηγενείς νεαρούς ποδοσφαιριστές που να αποδίδουν ελκυστικό ποδόσφαιρό
– δεν ¨κρατηθούν¨ οι γονείς σε απόσταση ασφαλείας από τα τεκταινόμενα στην ομάδα
– δεν ¨ζεσταθούν¨ και αξιοποιηθούν οι παλαίμαχοι στην κατεύθυνση που τους χρειάζεται το σωματείο και όχι στην υποκατάσταση του Δ.Σ. ή του προπονητή (ευπρόσδεκτοι όσοι από αυτούς θέλουν να είναι στο διοικητικό προσκήνιο)
Πιστεύω ότι σύντομα θα συγκληθεί έκτακτη γενική συνέλευση στην οποία ελπίζω ότι θα συμμετέχουν όλοι αυτοί που πραγματικά ή έστω και επίπλαστα νοιάζονται για την ομάδα, όπου θα δοθεί η ευκαιρία στον καθένα (και σε μένα) να εκφράσει τις σκέψεις του με μεγαλύτερη άνεση και ενώπιος ενώπιω και όχι κρυπτόμενος πίσω από την ανωνυμία.
Υ.Γ. Το σημείωμα αυτό εκφράζει προσωπικές απόψεις. Αρκετές από αυτές (οι προγραμματικές) απετέλεσαν διακηρυγμένες θέσεις του Δ.Σ στην αρχή της φετινής σεζόν .
