My Twitter Feed

3 Ιανουαρίου, 2021

ΕΙΔΗΣΕΙΣ.ΕΠΙΚΑΙΡΟΤΗΤΑ:

Συνεχίζονται τα αντιπλημμυρικά -

Πέμπτη, 31 Δεκεμβρίου, 2020

Σταθερά στη μαύρη πρώτη θέση! -

Τετάρτη, 30 Δεκεμβρίου, 2020

“Γαλάζια νυστέρια” για το ΓΝΚ! -

Τετάρτη, 30 Δεκεμβρίου, 2020

ΣΥΡΙΖΑ: Διερεύνηση καταγγελιών -

Τετάρτη, 30 Δεκεμβρίου, 2020

To tvxs.gr για το Νοσοκομείο Κιλκίς -

Τετάρτη, 30 Δεκεμβρίου, 2020

Εξανέστη από το… βήμα του twitter -

Τετάρτη, 30 Δεκεμβρίου, 2020

Την Πέμπτη η Λαϊκή του Κιλκίς -

Τετάρτη, 30 Δεκεμβρίου, 2020

Έργα 1,2 εκατ. για συντήρηση δρόμου -

Τετάρτη, 30 Δεκεμβρίου, 2020

Καπηλεία, ή χριστιανική σιωπή;

floridis panagiotisΤου Παναγιώτη Φλωρίδη.


Όταν έγινε η απόπειρα κατά του Ιω. Παλαιοκρασά από τη «17 Νοέμβρη» σκοτώθηκε ο ανύποπτος και αθώος Θάνος Αξαρλιάν. Δεν θυμόμαστε να τιμήθηκε ποτέ η μνήμη του με πορείες και άλλες εκδηλώσεις στην επέτειο του χαμού του.

Το 1989 δολοφονήθηκε από την 17 Νοέμβρη ο Π. Μπακογιάννης. Καμμιά επέτειος, καμμιά πορεία, καμμιά ημερομηνία τιμής και μνήμης του ευπατρίδη δημοκράτη. Εκείνα τα χρόνια δολοφονήθηκε, πάλι από αστυνομικό, ο μαθητής Μιχ. Καλτεζάς. Η ημερομηνία της δολοφονίας του πέρασε στη λήθη. Στην ταραγμένη δεκαετία του ’60 δολοφονήθηκε από κράτος και παρακράτος ο Σωτήρης Πέτρουλας. Η κηδεία του έγινε διαδήλωση και κραυγή δημοκρατίας. Την ημερομηνία του θανάτου του τη θυμούνται ελάχιστοι, αν και το όνομά του έγινε σύνθημα και τραγούδι από τον Μ.Θεοδωράκη.

Την δολοφονία του Λαμπράκη ακολούθησε πολιτική θύελλα. Καμμιά εκδήλωση, καμμιά πορεία, στην επέτειο του θανάτου του αγνού αγωνιστή της Ειρήνης και της Δημοκρατίας.

Θα φανεί ίσως ντεμοντέ και παράταιρο, αλλά θυμάται κανείς την ημερομηνία της δολοφονίας του πραγματικού Εθνάρχη Ιωάννη Καποδίστρια; Δεν λέμε να γίνονται πορείες ενάντια στους δολοφόνους Μαυρομιχάληδες της Μάνης, αλλά μια υπενθύμιση της αξίας του ηγέτη και της απαξίας της βίας, θα ήταν χρήσιμη σε καιρούς κρίσης των δημοκρατικών θεσμών.

Στον αντίποδα όλων αυτών έχουμε τις επετείους της δολοφονίας του Αλέξανδρου Γρηγορόπουλου. Μιας δολοφονίας που απερίφραστα  κι επανειλημμένα έχει καταδικασθεί  από όλους. Το περασμένο Σάββατο είχαμε την έκτη επέτειο, με τα προαναγγελθέντα γεγονότα να επαναλαμβάνονται όπως ακριβώς είχαν περιγραφεί στα «δελτία των οκτώ». Βανδαλισμοί, φωτιές, πλιάτσικο καταστημάτων και άλλα δημοκρατικά παρόμοια. Η επέτειος δολοφονίας ενός παιδιού από έναν ανισόρροπο ένοπλο, χωρίς πολιτικά κίνητρα φυσικά, μετατρέπεται σε ευκαιρία άγονης, αιματηρής επικίνδυνης αναμέτρησης. Ανθρωποι χάνουν περιουσίες μιας ζωής στο όνομα του άγονου αγώνα κάποιων χωρίς ιδεολογία, χωρίς σεβασμό, χωρίς ευθύνη.

Το ερώτημα είναι πότε θα σταματήσει αυτή η ιστορία που μας «υπενθυμίζει» κάθε χρόνο τον κόκκινο (ή μαύρο;) Δεκέμβρη του 2008. Μέχρι πότε η μνήμη της δολοφονίας ενός αθώου παιδιού θα είναι το άλλοθι για ενέργειες εις βάρος της Δημοκρατίας και του κοινωνικού συνόλου; Ποιοί μπορούν να σταματήσουν αυτή την στρεβλή επαναλαμβανόμενη ιστορία; Η απάντηση είναι μία και μόνη: Οι γονείς του παιδιού.

Με μια δημόσια δήλωση: ότι δεν επιθυμούν μια ιερή μνήμη-αυτή του παιδιού τους-να είναι αντικείμενο καπηλείας. Από κανέναν απολύτως. Και ότι επιθυμούν για τη μνήμη του παιδιού, αυτό που επέλεξε λίγο πριν το τέλος του ο Μ.Χατζηδάκις: Την απέραντη Χριστιανική σιωπή.

Άρθρο στην ΠΡΩΤΗ ΣΕΛΙΔΑ  

Σχολιάστε