Κάτω απ’ τον πάτο
Του Παναγιώτη Φλωρίδη
Περί το 1978 η Ελλάδα, που μόλις είχε βγει από την Επταετία, πραγματοποίησε την πρώτη θεαματική «Αγορά του Αιώνα». Παρήγγειλε τα 110 υπερσύγχρονα άρματα μάχης «Λέοπαρντ» από τη Γερμανία, αφήνοντας άναυδους εχθρούς και φίλους για την αστρονομική δαπάνη. Υπουργός Αμυνας ο αείμνηστος Ευ. Αβέρωφ.
Λίγα χρόνια αργότερα και μετά από καταγγελίες, η υπόθεση οδηγήθηκε στη Δικαιοσύνη. Κατηγορήθηκαν για μίζες και υπερτιμολογήσεις πολλοί, μεταξύ των οποίων και 4 Ελληνες στρατηγοί. Εγιναν δίκες στη Γερμανία με κατηγορούμενους Ελληνες και Γερμανούς. Το περιοδικό «ANTI» έγγραφε ολόκληρες «συνέχειες» για το θέμα.
Κεντρικός πρωταγωνιστής στην αγοραπωλησία των 110 Λεοπάρντ ήταν η εταιρεία AXXON, με μεγαλομέτοχο τον κ. Θωμά Λιακουνάκο. Η έρευνα και οι δίκες δεν έφεραν κάποιο απτό και θεαματικό στοιχείο στην επιφάνεια. Προφανώς το τότε κλίμα υψηλής έντασης με την Τουρκία επέτρεπε αγορές και προμήθειες με τη γνωστή διαδικασία του «κατεπείγοντος».
Εκτοτε έχουν παρέλθει 38 έτη. Το όνομα του κ. Λιακουνάκου έρχεται και επανέρχεται στην επικαιρότητα με αναφορές πάντα σε μεγάλα «ντιλ». Από τον χώρο των εξοπλισμών των Ενόπλων Δυνάμεων μέχρι τον χώρο των υποδομών και μεγάλων εξοπλισμών στην Υγεία και αλλού.
Την περασμένη Τρίτη η ειδησεογραφία έλεγε ότι ο κ. Λιακουνάκος αφέθηκε ελεύθερος με εγγύηση 300 χιλ ευρώ ύστερα από την απολογία του στον Ειδικό Ανακριτή Διαφθοράς. Του επιβλήθηκε δε και ο περιορισμός της απαγόρευσης εξόδου από τη χώρα. Ηταν εμπλεκόμενος πάλι σε εξοπλιστικό Πρόγραμμα με τίτλο «Ηλεκτρονικός Πόλεμος». Ένα σύστημα για το οποίο το Δημόσιο προκατέβαλε 35 εκατ. ευρώ χωρίς να το προμηθευτεί ποτέ. Το αποτέλεσμα; Κάποια στιγμή θα το μάθουμε. Πιθανόν σε λιγότερο από 38 χρόνια…
Το γεγονός της αέναης παρουσίας και εμπλοκής προσώπων και εταιρειών με το Δημόσιο και τη Δημόσια ζωή, είναι αδιαμφισβήτητο. Σε βαθμό που, αυτή η αέναη παρουσία να γεννά πλήρη παραλυσία και παράδοση άνευ όρων όσον αφορά την προοπτική του «κάτι να αλλάξει». Μια παραλυσία και μια παράδοση που γεννά αποστροφή, αηδία και στο τέλος αναχώρηση για ιδιώτευση ή, ακόμη χειρότερα, για ένταξη σε σκοτεινά άκρα με τυφλό προορισμό και αυξανόμενα φρικιαστικά εκλογικά ποσοστά.
Πάντα όμως κάτω απ’τον πάτο υπάρχει κι άλλος χώρος. Την ώρα που η πάταξη της διαφθοράς είναι προϋπόθεση επιβίωσης για τη χώρα, ακούσθηκε (πιθανόν να πέρασε κιόλας) ότι εφεξής η δωροδοκία υπουργών και πρωθυπουργού θα θεωρείται πλημμέλημα! (Πάλι καλά που δεν θεσπίζεται και βραβείο). Λίγες μέρες μετά κατέθεσε στον Ειδικό Ανακριτή ο π.υπουργός Οικονομικών Γ. Παπακωνσταντίνου κατηγορούμενος ότι έσβησε από τη «Λίστα Λαγκάρντ» ονόματα συγγενών του. Οι υποψιασμένοι μιλούν για «μη σύμπτωση».
Και οι ακόμη πιο υποψιασμένοι λένε ότι αν η «ρύθμιση» για πλημμέλημα έχει αναδρομική ισχύ, τότε κι ο Τσοχατζόπουλος θα τρίβει τα χέρια του.
Άρθρο στην ΠΡΩΤΗ ΣΕΛΙΔΑ
