My Twitter Feed

1 Ιανουαρίου, 2021

ΕΙΔΗΣΕΙΣ.ΕΠΙΚΑΙΡΟΤΗΤΑ:

Συνεχίζονται τα αντιπλημμυρικά -

Πέμπτη, 31 Δεκεμβρίου, 2020

Σταθερά στη μαύρη πρώτη θέση! -

Τετάρτη, 30 Δεκεμβρίου, 2020

“Γαλάζια νυστέρια” για το ΓΝΚ! -

Τετάρτη, 30 Δεκεμβρίου, 2020

ΣΥΡΙΖΑ: Διερεύνηση καταγγελιών -

Τετάρτη, 30 Δεκεμβρίου, 2020

To tvxs.gr για το Νοσοκομείο Κιλκίς -

Τετάρτη, 30 Δεκεμβρίου, 2020

Εξανέστη από το… βήμα του twitter -

Τετάρτη, 30 Δεκεμβρίου, 2020

Την Πέμπτη η Λαϊκή του Κιλκίς -

Τετάρτη, 30 Δεκεμβρίου, 2020

Έργα 1,2 εκατ. για συντήρηση δρόμου -

Τετάρτη, 30 Δεκεμβρίου, 2020

Ιστορία μου, αμαρτία μου…

Του Τάσου Παππά.


Στην ομιλία του στη ΔΕΘ ο Αλ. Τσίπρας αναφέρθηκε στη συνταγματική αναθεώρηση -ξεκινά η διαδικασία τον Οκτώβριο- και μιλώντας ειδικά για τις σχέσεις Κράτους – Εκκλησίας είπε ότι είναι αναγκαίο να προχωρήσουμε στον εξορθολογισμό τους επαναλαμβάνοντας τα περί διακριτών ρόλων. Η περιγραφή είναι ευρύχωρη μάλλον σκοπίμως, γιατί το θέμα είναι σύνθετο και προκαλεί εντάσεις, δυστυχώς όμως ο πρωθυπουργός δεν δέχτηκε καμία ερώτηση στην τρίωρη συνέντευξη της Κυριακής. Πώς εννοεί τους διακριτούς ρόλους; Τι ακριβώς θα προτείνει ο ΣΥΡΙΖΑ; Ως πού θα φτάσει ο εξορθολογισμός; Θυμίζω τι έγραφε το πρόγραμμα του ΣΥΡΙΖΑ για το επίμαχο ζήτημα.

«Εχουμε επανειλημμένως προτείνει την αναθεώρηση του Συντάγματος, προκειμένου να αναπροσδιοριστούν οι σχέσεις Πολιτείας και Εκκλησίας και να επέλθει ο χωρισμός τους υπό καθεστώς αμοιβαίου σεβασμού. Τη διασφάλιση της θρησκευτικής ουδετερότητας της χώρας, με παράλληλη εξίσωση όλων των θρησκευτικών δογμάτων, των δικαιωμάτων αλλά και των υποχρεώσεων που απορρέουν από αυτά. Αυτό σημαίνει την εξάλειψη κάθε είδους διακρίσεων ανάμεσα στους πολίτες με βάση τις θρησκευτικές τους δοξασίες.

Σημαίνει επίσης όμως και την παροχή όλων των προϋποθέσεων ελεύθερης άσκησης κάθε θρησκευτικής πίστης. Την κατάργηση της πλήρους φοροαπαλλαγής των εισοδημάτων της Εκκλησίας από ακίνητα.

Θεωρούμε ότι η Εκκλησία θα πρέπει να υπάγεται κανονικά και χωρίς εξαιρέσεις ή χαριστικές ρυθμίσεις στο φορολογικό καθεστώς που ισχύει για όλους τους πολίτες της χώρας, για όσους διαθέτουν περιουσία και αναπτύσσουν οικονομική δραστηριότητα. Θα πρέπει επίσης να επανεξεταστούν τα χρυσόβουλα και όλοι οι συναφείς τίτλοι με τους οποίους δίνονται ιδιοκτησιακά δικαιώματα στην Εκκλησία και στις μονές. Την επέκταση των αποτελεσμάτων του χωρισμού Κράτους – Εκκλησίας και στο εκπαιδευτικό σύστημα.

Αυτό, ενδεικτικά, σημαίνει:

(α) Κατάργηση του υποχρεωτικού εκκλησιασμού και της πρωινής προσευχής στο σχολείο

(β) Κατάργηση του μαθήματος των Θρησκευτικών και αντικατάστασή του από μάθημα επιστημονικού και όχι κατηχητικού προσανατολισμού, στο πλαίσιο του οποίου θα διδάσκεται η αναγκαία γνώση περί της ιστορίας και της φιλοσοφίας των θρησκειών του κόσμου.

(γ) Διαχωρισμό των θρησκευτικών υποθέσεων από το υπουργείο Παιδείας και υπαγωγή τους σε άλλο υπουργείο (π.χ. στο υπουργείο Εσωτερικών».

Στο ίδιο μήκος κύματος ήταν το ΠΑΣΟΚ τον Ιούλιο του 1981 -τέσσερις μήνες πριν από τον εκλογικό θρίαμβό του. Το πρώτο κόμμα εξουσίας που δεσμεύτηκε για το διαχωρισμό. Αντιγράφω από τη «Διακήρυξη Κυβερνητικής Πολιτικής (συμβόλαιο με το λαό)»:

«Ο πλήρης διαχωρισμός της Εκκλησίας από το Κράτος στον οποίο θα προχωρήσει η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ θα διασφαλίσει το δρόμο για στήριξη της Εκκλησίας στις δικές της δυνάμεις, σε εσωτερική υγεία και δημοκρατική οργάνωση. Η Εκκλησία θα αφεθεί ελεύθερη να ακολουθήσει το δικό της δρόμο χωρίς ανάμειξη της Πολιτείας.

Το υπουργείο Παιδείας θα περιοριστεί σε τυπικό ρόλο μέχρι την πλήρη αποδέσμευση της Εκκλησίας από την Πολιτεία που προϋποθέτει τροποποίηση του άρθρου του Συντάγματος. Στο μεταξύ θα ρυθμιστεί με νόμιμες και ισότιμες διαδικασίες κάθε εκκρεμότητα που υπάρχει, όπως είναι το πρόβλημα της αμφισβητούμενης εκκλησιαστικής και μοναστηριακής περιουσία. Η ρύθμιση πρέπει να αποσκοπεί στην αξιοποίηση αυτής της τεράστιας περιουσίας, στην εξασφάλιση του εφημεριακού κλήρου και των άλλων εργαζομένων στην εκκλησία και στην αποκατάσταση αγροτών που είναι ακτήμονες ή έχουν μικρό κλήρο».

Τα γραπτά μένουν, ωστόσο η απόσταση ανάμεσα στις διακηρύξεις και στην κυβερνητική πρακτική είναι μεγάλη. Και τα δύο κόμματα φοβήθηκαν τη σύγκρουση με την ιεραρχία και έκαναν πίσω. Αντί να γράψουν Ιστορία, προτίμησαν να… ξαναγράψουν τα προγράμματά τους. Αραγε το ίδιο θα συμβεί και τώρα;

Ανάγωγα

Ρωτήθηκε από τον Νίκο Σβέρκο (ρ/σ «Κόκκινο») ο πρωθυπουργός για την υποψηφιότητα του Μ. Βέμπερ (στη θέση του Γιούνκερ). Ο συνάδελφος του θύμισε ότι ο Βέμπερ τον αποκαλούσε κομμουνιστή. Ο Αλ. Τσίπρας απάντησε γελώντας: «Στο μόνο που είχε δίκιο ο κ. Βέμπερ». Κομμουνιστής, λοιπόν, κατά δήλωσή του ο πρωθυπουργός. Ξέρει όμως από τη θητεία του στην ΚΝΕ ότι κομμουνιστής εκτός ΚΚΕ δεν νοείται, αφού «ένα είναι το κόμμα». Θα τον περιποιηθούν καταλλήλως στον Περισσό.

Άρθρο στην ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΤΩΝ ΣΥΝΤΑΚΤΩΝ

Σχολιάστε