Η ώρα του λογαριασμού…
…και το χάλκινο μετάλλιο.
Του Παναγιώτη Φλωρίδη.
Ακόμη δεν προλάβαμε να εμπεδώσουμε το αποτέλεσμα των Ευρωεκλογών και ήλθε η απότομη προσγείωση. Οι εταίροι και δανειστές μας αφού μας άφησαν να παίξουμε με το κουβαδάκι μας που λέγεται «Πρωτογενές Πλεόνασμα», μας το πήραν απότομα απ’ τα χέρια, λέγοντάς μας κατάμουτρα ότι «πλέον φτάνει το δούλεμα».
Ο ψυχρός Σόιμπλε δήλωσε ότι στο αμέσως επόμενο διάστημα η Ελλάδα θα χρειασθεί νέα βοήθεια λίγο κάτω από 10 δις ευρώ προκειμένου στην ουσία να συνεχίσει να παραμένει στο ευρώ. Αυτό σημαίνει ότι το «πλεόνασμα» ήταν φούμαρα και χρησιμοποιήθηκε απλά ως το κύριο όπλο της κυβέρνησης για τις Ευρωεκλογές και προκειμένου να συγκροτηθούν όσο γίνεται μεγαλύτερα ποσοστά στο εταιρικό κυβερνητικό στρατόπεδο. Ο κ. Σόιμπλε όπως και το ΔΝΤ μας είπαν ξεκάθαρα ότι οι λογιστικές αλχημείες είναι καλές και έχουν ισχύ μόνο για εσωτερική κατανάλωση. Εξω πλέον δεν “τις τρώει κανείς”. Για να έχεις δηλαδή πραγματικό «Πρωτογενές Πλεόνασμα», πρέπει πρώτα να ξεπληρώσεις όλες τις υποχρεώσεις σου, και ό,τι μείνει είναι το πραγματικό, αληθινό πλεόνασμα. Είπαν δηλ στην κυβέρνηση, πρώτα να πληρώσει τους κατασκευαστές, τους προμηθευτές, τους γιατρούς, τους φαρμακοποιούς, να επιστρέψει το ΦΠΑ σε αγρότες και άλλους και μετά να μιλήσει για πλεόνασμα.
Είναι σίγουρο βέβαια ότι αν πληρωθούν αυτές οι υποχρεώσεις, τότε θα καταγραφεί, όχι πλεόνασμα αλλά αύξηση του Ελλείμματος.
Η δήλωση του Β. Σόιμπλε προαγγέλει σαφώς νέο Μνημόνιο, αφού δήλωσε ξεκάθαρα, ότι για να παραμείνει η χώρα μας στην Ευρωζώνη θα πρέπει απαραιτήτως να συνεχίσει τις μεταρρυθμίσεις. Οπερ σημαίνει περισσότερες περικοπές, νέοι φόροι, νέα λουκέτα, νέα απόγνωση, νέες αυτοκτονίες. Σε άλλη χώρα «μεταρρυθμίσεις» σημαίνει ανάπτυξη, ξεκάθαρο φορολογικό πλαίσιο. Εδώ οι μεταρρυθμίσεις εξαντλούνται στην αφαίμαξη των χαμηλών εισοδημάτων και των μικρομεσαίων επιχερηματιών με παράλληλη ασυδοσία, φορολογική και άλλη, των μεγάλων εισοδημάτων, που διαρκώς γίνονται μεγαλύτερες και περισσότερο «ανενόχλητες» φορολογικά, με μηδενική συμμετοχή στη συνολική προσπάθεια.
Κατά τα λοιπά «το… μήνυμα των Ευροεκλογών ελήφθη». Και ερμηνεύθηκε ήδη ως μήνυμα αποκλειστικά για ανασχηματισμό. Το ζήτημα είναι αν θα φύγει ή αν αλλάξει Υπουργείο ο Αδωνις. Και αν θα ξαναμπεί στην κυβέρνηση ο Λοβέρδος, ή αν θα φύγει ο Τσαυτάρης. Και οι εταιρικοί αναλυτές επιχαίρουν ότι ο λαός έστειλε μεν μήνυμα, αλλά καθήλωσε και πάλι το ΣΥΡΙΖΑ σε χαμηλά ποσοστά. Αυτό είναι το ζόρι μας. Η αύξηση των ποσοστών της Χρυσής Αυγής δεν τους αφορά, ακόμη τουλάχιστον. Οι ψήφοι που πήγαν προς τα εκεί δεν εμπνέουν ανησυχία, αφού απλά είναι ψήφοι από «παραπλανημένα ελληνόπουλα». Το ενδεχόμενο αυτοί οι «παραπλανημένοι» να στεριώσουν στο νέο χώρο, δεν ανησυχεί τους εταίρους και τους αναλυτές.
Υ.Γ: Επί τη ευκαιρία να χαιρόμαστε το χάλκινο μετάλλιο που κερδίσαμε ως νομός στις Ευρωεκλογές. Η τρίτη θέση μετά τη Λακωνία και την Πέλλα με το 13% της Χρυσής Αυγής στο νομό δεν είναι και μικρή υπόθεση! Από τι άλλο θα μας ανέφεραν τα δελτία ειδήσεων; Μήπως από τα καινοτόμα προγράμματα ανάπτυξης; Μήπως από τις ρηξικέλευθες προτάσεις για Αγροτική Αναδιάρθρωση; Μήπως από τις προτάσεις για Πολιτισμό; Εδώ ένα θερινό σινεμά είχαμε. Κι αυτό κλείνει.
Άρθρο στην ΠΡΩΤΗ ΣΕΛΙΔΑ
