My Twitter Feed

8 Σεπτεμβρίου, 2022

ΕΙΔΗΣΕΙΣ.ΕΠΙΚΑΙΡΟΤΗΤΑ:

Χάνουμε ως νομός έδρα στη Βουλή; -

Πέμπτη, 8 Σεπτεμβρίου, 2022

Από το Κιλκίς, τώρα και στις ΗΠΑ! -

Πέμπτη, 8 Σεπτεμβρίου, 2022

Ιδού οι ελλείψεις των νοσοκομείων -

Πέμπτη, 8 Σεπτεμβρίου, 2022

Ένας γιατρός και μοναδικός! -

Πέμπτη, 8 Σεπτεμβρίου, 2022

ΣΥΡΙΖΑ: Όλοι στο συλλαλητήριο -

Τετάρτη, 7 Σεπτεμβρίου, 2022

Η γιορτή του Κιλκίς είναι πάλι εδώ! -

Τετάρτη, 7 Σεπτεμβρίου, 2022

Κυβερνητικό κλιμάκιο στο Κιλκίς -

Τετάρτη, 7 Σεπτεμβρίου, 2022

Στη πορεία κι οι εργαζόμενοι ΓΝΚ -

Τετάρτη, 7 Σεπτεμβρίου, 2022

Η παρακμή

Του Δημήτρη Μάρδα.


Το μέλλον αρχίζει να φαντάζει θολό για την ΕΕ και ιδιαίτερα για τα κράτη-μέλη που θεωρούνται ιδιαίτερα ευαίσθητα. Σε αυτά ανήκουμε και εμείς ή ορθότερα είμαστε στην κορυφή αυτής της ομάδας των κρατών. Η δημοσιονομική πειθαρχία είναι σε αναστολή ενώ η ενεργειακή ταραχή δεν κοπάζει δείχνοντας όλο και περισσότερο τα δόντια της καθώς έρχεται ο Χειμώνας.

Το 2023 η δημοσιονομική χαλάρωση θα συνεχίζει αν και δεν λείπουν οι φωνές από την άλλη πλευρά του Ατλαντικού, και πιο συγκεκριμένα από το ΔΝΤ, για νέα μέτρα δημοσιονομικής υφής με σκοπό να αποσοβηθεί νέα κρίση. Στην Ελλάδα με ρυθμό αύξησης της παραγωγής (του ΑΕΠ) το 2022 τα τάξης του 2% περίπου –από την αρχική εκτίμηση του 4,6%– με δημόσιο χρέος αμείωτο που τείνει να πλησιάσει το 200% του ΑΕΠ, και με σειρά παροχών χωρίς να μεγεθύνεται θεαματικά η οικονομία, τα ταμειακά διαθέσιμα λιγοστεύουν.

Σε όλη αυτή την οικονομική αβεβαιότητα που διακρίνει την Ελληνική οικονομία, έρχονται διάφορα γεγονότα να δημιουργήσουν ή κατ’ άλλους να ενισχύσουν το κλίμα της παρακμής που διαπερνά τη χώρα αν και οι κυβερνητικοί κύκλοι θεωρούν ότι δεν αποτελούν στοιχεία που βρίσκονται στο επίκεντρο ενδιαφέροντος των πολιτών, οπότε δεν απειλούν τη κυβερνητική σταθερότητα. Αναφερόμαστε πιο συγκεκριμένα στις τηλεφωνικές υποκλοπές και στις προεκτάσεις που έχουν προκαλέσει.

Βέβαια, όσο και αν παραμένουν στη λήθη ζητήματα που σχετίζονται με την εύρυθμη λειτουργία του πολιτεύματος και της δημοκρατίας γενικότερα, τόσο αυτά αφήνουν ένα ανεξίτηλο στίγμα στην πολιτική ζωή της χώρας με προεκτάσεις που συχνά δεν μπορούμε να φαντασθούμε.

Ο ελληνικός τύπος δεν ασχολήθηκε εκτεταμένα με το εν λόγω θέμα, σε αντίθεση με τον διεθνή, ο οποίος με αιχμηρά άρθρα, ρεπορτάζ και γνώμες έδωσε τη δέουσα διάσταση. Το κείμενο με θέμα τις υποκλοπές που προσέλκυσε το ζωηρό ενδιαφέρον, τα σχόλια και την έντονη κριτική εκ μέρους της κυβέρνησης ήταν αυτό που δημοσιεύθηκε στους New York Times με ηχηρό τίτλο «Η σαπίλα στην καρδία της Ελλάδας…».

Η κυβέρνηση επιδίωξε να το υποβαθμίσει τονίζοντας ότι η παρουσίασή του δεν έγινε από συντάκτη εφημερίδας αλλά από εκτός της εφημερίδας αναλυτή. Ως εκ τούτου δεν αντανακλούσε την άποψή της, καθώς ήταν μια άποψη… επισκέπτη. Εδώ σημειώνονται τα εξής: Οι New York Times όπως και κάθε αξιοπρεπής εφημερίδα δεν είναι facebook είτε twitter, όπου ο καθένας καταθέτει την άποψη του είτε αυτή είναι ψευδής, είτε ανακριβής, είτε απλή ανοησία.

Η εν λόγω εφημερίδα έχει αρχισυντάκτη, διευθυντή σύνταξης και ένα επιτελείο που «ξεσκονίζει» πριν από οποιαδήποτε δημοσίευση κάθε άποψη, κάθε ατόμου που την καταθέτει προς δημοσίευση. Δέχεται δεκάδες κείμενα ως απόψεις και επιλέγει ποιες θα δημοσιεύσει. Δεν δέχεται κάθε ιδέα ή θέση, ούτε έχει τη διάθεση να εκτίθεται στα μάτια των αναγνωστών της.

Τους New York Times όμως τους διαβάζει όλος ο κόσμος της διεθνούς επιχειρηματικής κοινότητας. Ένα τέτοιο άρθρο, όμοιο του οποίου είδαμε και σε γερμανικές και γαλλικές εφημερίδες, εύλογα προκαλεί ερωτηματικά στη διεθνή επενδυτική δραστηριότητα. Η διαφορά του με άλλα άρθρα της ιδίας μορφής προσδιορίζεται στον τίτλο του.

Ως προς τις επιπτώσεις των υποκλοπών στο εσωτερικό μέτωπο, αν η κυβέρνηση πόνταρε σε μια μετεκλογική συμμαχία με το ΚΙΝΑΛ, αυτή λόγω της υπόθεσης των υποκλοπών με στόχο τον κ. Ανδρουλάκη, χάνεται στον παρόντα χρόνο τουλάχιστον. Είναι μια πληγή που ίσως κλείσει δύσκολα. Η εν λόγω όμως εξέλιξη, όπως και οι χαλαρές πιέσεις λόγω της Ουκρανικής κρίσης εκ μέρους της Επιτροπής της ΕΕ για επιστροφή στη δημοσιονομική πειθαρχία, εύλογα μεταθέτουν τον χρόνο των πρόωρων εκλογών στο επόμενο έτος, το 2023.

Στις ημέρες μας, η λογοτεχνία για πρόωρες εκλογές, που πηγάζει από την κυβέρνηση και ο μεγάλος χρόνος διάρκειας των συζητήσεων που προκαλεί, έχουν, εκτός των άλλων, ένα σημαντικό κόστος στην οικονομία.

Έτσι, λόγω της υφέρπουσας φήμης περί πρόωρων εκλογών που προέρχεται από το Μαξίμου, όσοι σκέπτονται να κάνουν νέες επενδύσεις ή να επεκτείνουν τη δουλειά τους, ακολουθούν τη λογική της αναμονής, επειδή δεν έχουν την παραμικρή πρόθεση να αναλάβουν περιττούς κινδύνους ρισκάροντας τα χρήματά τους. Αυτοί λοιπόν περιμένουν, η χώρα όμως χάνει.

Δημοσιεύσεις με θέμα τις υποκλοπές μεταθέτουν τον χρόνο των εκλογών στο απώτερο μέλλον, άσχετα αν οι εσωτερικές πιέσεις –στασιμότητα στην οικονομία, χρέος, υπέρμετρος δανεισμός κ.λπ– λειτουργούν ως αντίρροπες δυνάμεις υπέρ αυτών.

Άρθρο στο tvxs.gr

Σχολιάστε