Η Ιθάκη του Φούχτελ
Του Χρήστου Μάτη.
“Ποιος είν’ αυτός, που μπαίνει ανάμεσα μας και με το ζόρι ν’ αμαρτήσεις προσπαθεί”. Διάβασα με πολύ ενδιαφέρον τις δηλώσεις σειράς αυτοδιοικητικών παραγόντων, αναφορικά με το ερωτηματολόγιο, που έστειλε ο κ.Φούχτελ σε δημάρχους και περιφερειάρχες.
Σταματώ στην παρέμβαση του επικεφαλής της αντιπολίτευσης στην περιφέρεια Πελοποννήσου, κ.Οδυσσέα Βουδούρη, (από την οποία είναι και οι στίχοι της εισαγωγής) γιατί έχει ένα επιπλέον ενδιαφέρον. Η παρουσία του κ.Φούχτελ στην Ελλάδα στηρίχτηκε σε δύο πυλώνες: Σε ό,τι αφορά στις περιφέρειες, στον περιφερειάρχη Πελοποννήσου Πέτρου Τατούλη και σε ό,τι αφορά στους δήμους, στον δήμαρχο Θεσσαλονίκης, Γιάννη Μπουτάρη.
Η βοήθεια και των δύο ήταν οικειοθελής, αβίαστη και επιθυμητή. Δεν τους επεβλήθη, την επιδίωξαν επενδύοντας πολιτικά και όχι μόνο σε αυτήν.
Γι’ αυτό και το τραγούδι, με το οποίο ο κ.Βουδούρης απάντησε στον Γερμανό υπουργό, δεν αποδίδει με ακρίβεια το πραγματικό τοπίο, που έχει δημιουργηθεί.
Κι αυτό είναι, ότι η προσπάθεια του κ.Φούχτελ κοστίζει στη γερμανική κυβέρνηση περίπου 600.000 ευρώ τον χρόνο, χωρίς να αποδίδει καρπούς.
Γιατί από τη μία ανταποκρίθηκαν περιφέρειες, όπως της Πελοποννήσου και δήμοι, όπως της Θεσσαλονίκης, από την άλλη όμως πλευρά, τη γερμανική, η προσέλευση δε θα χαρακτηριζόταν εντυπωσιακή, καθώς ανταποκρίθηκαν το Κίρχενχαιμ της Σουαβίας (κάτοικοι 2.545) και το Ίζνυ του Άλγκαου (κάτοικοι 13.186).
Έτσι η αυτοδιοικητική συνεργασία εξελίχθηκε σε επιχειρηματική. Στον Δήμο Θεσσαλονίκης, για παράδειγμα, παρελαύνουν διάφορες γερμανικές εταιρείες, οι οποίες προσφέρονται να κάνουν διάφορα πράγματα.
Για να ενημερωθούν αυτές οι γερμανικές εταιρείες για το τι μπορούν να κάνουν, απαιτούνται ερωτηματολόγια, όπως αυτό που έστειλε ο κ.Φούχτελ.
Συνήθως οι προτάσεις αφορούν τη διαχείριση σκουπιδιών. Με διάφορες ιδέες, οι οποίες όμως δεν έχουν καλή γνώση του νομικού πλαισίου, στο οποίο κινείται η ελληνική αυτοδιοίκηση. Απλώς οι υπηρεσίες του κ.Φούχτελ υποδεικνύουν πελάτες.
Ποιες είναι οι υπηρεσίες του κ.Φούχτελ; Ένα γραφείο στην Αθήνα με μία υπάλληλο, ένα στη Θεσσαλονίκη με δυο και ένα μονομελές γραφείο δημάρχων, το οποίο διαχειρίζεται η σύντροφος του κ.Μπουτάρη.
Προσφάτως ο κ.Μπουτάρης θύμωσε με τον κ.Φούχτελ και του καταλόγισε διάφορα ανάμεσα στα οποία ότι “δεν καλύπτεται από τον προϋπολογισμό της Ελληνογερμανικής Συνεργασίας ένα μέρος των εξόδων παραμονής Ελλήνων δημάρχων στη Γερμανία, για να εκπαιδευτούν επί τόπου”. Ποια αριβώς εκπαίδευση μπορούν να κάνουν οι Έλληνες δήμαρχοι στη Γερμανία; Προφανώς δεν εννοούνται τα ταξίδια για τις ολομέλειες, τα οποία πληρώνονται από την ελληνογερμανική συνέλευση, όπως προέκυψε από το γεγονός ότι ο δήμαρχος Καβάλας Κώστας Σιμιτσής επέστρεψε τα “οδοιπορικά και το ξενοδοχείο επειδή καλύφθηκαν από τους Γερµανούς διοργανωτές”.
Άρα “κάτι” πληρώνει ο γερμανικός προϋπολογισμός, αλλά δε φαίνεται να προσπαθεί με το ζόρι να “αμαρτήσουν” οι ‘Ελληνες αυτοδιοικητικοί.
Η ελληνογερμανική συνέλευση αποδείχτηκε αναποτελεσματική για τους στόχους που έθεσαν οι χρηματοδότες της, δηλαδή η γερμανική συνέλευση και απέκτησε πολύ σύντομα όλα τα ελαττώματα που αυτοί οι χρηματοδότες καταλογίζουν στην Ελλάδα: Νεποτισμό, σπατάλη και πολιτική πελατεία.
Άρθρο στο tvxs.gr
