My Twitter Feed

3 Φεβρουαρίου, 2021

ΕΙΔΗΣΕΙΣ.ΕΠΙΚΑΙΡΟΤΗΤΑ:

Ναι αλλά γινόμαστε …Χόλυγουντ! -

Τρίτη, 2 Φεβρουαρίου, 2021

Έχει Ευζώνους και η Ευρυτανία; -

Τρίτη, 2 Φεβρουαρίου, 2021

Παίρνουμε πάλι την ανηφόρα; -

Τρίτη, 2 Φεβρουαρίου, 2021

Ποιοι εκλέχτηκαν στη νέα ΝΕ Κιλκίς -

Τρίτη, 2 Φεβρουαρίου, 2021

“Υποβάθμιση και της Γουμένισσας” -

Τρίτη, 2 Φεβρουαρίου, 2021

Κοιτάμε Μπροστά χωρίς απόβλητα -

Τρίτη, 2 Φεβρουαρίου, 2021

Κορονοϊός: Η ύφεση συνεχίζεται… -

Δευτέρα, 1 Φεβρουαρίου, 2021

Με ένα κλικ περιήγηση στο “Κήπο” -

Δευτέρα, 1 Φεβρουαρίου, 2021

Η ΕΡΤ του μέλλοντός μας

koulentianou-margaritaΤης Μαργαρίτας Κουλεντιανού.


Την Πέμπτη 11 Ιουνίου 2015 άνοιξε ξανά η ΕΡΤ, μετά τη σκληρή δουλειά των εργατών που σκαρφαλωμένοι ψηλά ψηλά στο Ραδιομέγαρο αφαίρεσαν το Ν και το Ι από το σήμα της ΝΕΡΙΤ. Στην τηλεόραση, οι παρουσιαστές φανερά συγκινημένοι προσέφεραν όλη μέρα ενημέρωση, δείχνοντάς μας ξανά και ξανά τη διαδρομή για τη συμφωνία με τους εταίρους, ενώ για την ψυχαγωγία παρέπεμπαν στο λάιβ που είχε διοργανωθεί για το βράδυ στον κήπο του Ραδιομεγάρου κάτω από απειλητικά μαύρα σύννεφα.

Ομάδα διαδηλωτών κατέλαβε τη Μεσογείων χωρίζοντας την ΕΡΤ από το κτίριο της ΕΡΤ open, όπου είχε γίνει η περσινή επέτειος του μαύρου. Αυτή κι αν ήταν γιορτή! Βεγγαλικά, συνθήματα κι ένας λαμπρός ήλιος που σιγά σιγά έδωσε τη θέση του σε μια ζεστή καλοκαιριάτικη βραδιά.

Ο Τσίπρας, θυμάμαι, εμφανίστηκε με τα μανίκια του πουκάμισου σηκωμένα κι έβγαλε έναν πύρινο λόγο που ανέβασε ακόμα περισσότερο τη θερμοκρασία. Τώρα ο Τσίπρας φοράει σακάκι και κυκλοφορεί στους διαδρόμους των Βρυξελλών και η ΕΡΤ open πέρασε απέναντι. Ελπίζω να τη θυμόμαστε μόνο για την επιμονή στον αγώνα της και για το ωραίο παράδειγμά της, ότι δηλαδή οι αυτοδιαχειριζόμενες επιχειρήσεις μια χαρά μπορούν να τα καταφέρουν, ότι τελικά τα αφεντικά δεν είναι πάντα απαραίτητα.

Παρά τη θύελλα αντιδράσεων που είχε ξεσηκώσει το μαύρο του Κεδίκογλου, πέρασαν δύο χρόνια με αλχημείες και νομικίστικα τερτίπια και χρειάστηκε πολλή προσπάθεια από τη μεριά των εργαζόμενων που είχαν απολυθεί μαζικά για να ξαναστηθεί η ΕΡΤ στα πόδια της.

Τα δύο πειράματα που μεσολάβησαν, η ΔΤ και η ΝΕΡΙΤ, απέτυχαν να ικανοποιήσουν τον στόχο τους, αν στόχος τους ήταν να αντικαταστήσουν την πολυκατηγορημένη ΕΡΤ με έναν αξιόπιστο οργανισμό που θα λειτουργεί ορθολογικά και με διαφάνεια και θα προσφέρει πολιτισμό και ενημέρωση.

Η αλήθεια είναι ότι κανείς δεν περίμενε πως θα πετύχουν. Η ΔΤ γιατί ήταν στην αρμοδιότητα του λάθος υπουργείου και η ΝΕΡΙΤ γιατί στήθηκε πάνω σε ένα αυταρχικό πλαίσιο και κρατήθηκε σε απόσταση από την κοινωνία. Ισως βέβαια να τα κατάφερναν να κουτσο-επιβιώσουν, ή η μία ή η άλλη, αν οι «απέναντι» δεν επέμεναν σε έναν αγώνα που μερικές φορές φάνταζε παράλογος ακόμα και στους ίδιους. Τα κατάφεραν. Δύο χρόνια μετά το πραξικοπηματικό κλείσιμο, η ΕΡΤ άνοιξε. Μένει να δούμε με τι προδιαγραφές.

Κι αυτό, γιατί το άνοιγμα της ΕΡΤ, πέρα από δικαίωση για τους εργαζομένους, είναι και μια δικαίωση για τους φυσικούς τους εργοδότες, όλους εμάς που χρηματοδοτούμε το εγχείρημα μέσω των (παραφουσκωμένων για άλλους λόγους) λογαριασμών της ΔΕΗ.

Πέρα από το ενημερωτικό, ψυχαγωγικό και πολιτιστικό έργο της, θέλουμε η κερδοφόρα επιχείρηση που είχαμε μέχρι τον Ιούνιο του 2013 να ξαναγίνει κερδοφόρα. Και θέλουμε, όποτε ανοίγουμε την τηλεόραση, να μαθαίνουμε στ’ αλήθεια τι γίνεται στον κόσμο, χωρίς οι πληροφορίες να περνάνε από κανενός είδους φίλτρο.

Η περίοδος χάριτος γι’ αυτό το τελευταίο πρέπει πράγματι να είναι πολύ σύντομη, για καλό μας αλλά και για το καλό της ίδιας της ΕΡΤ, αν θέλει να διεκδικήσει επάξια μια θέση στο ραδιοτηλεοπτικό στερέωμα και να διατηρήσει, χάρη στην αξιοπιστία της, τη θέση που κέρδισε στην καρδιά του κόσμου αυτές τις συγκινησιακά φορτισμένες και σχεδόν ηρωικές μέρες.

Κανείς λοιπόν ας μην γκρινιάξει ακόμα για τους υπουργούς που εναλλάσσονταν στις ενημερωτικές εκπομπές της πρώτης μέρας. Κι αν ο «τσοπανάκος» που ακούσαμε πρωί πρωί μάς συγκίνησε, κανείς να μην γκρινιάξει που βαρεθήκαμε να τον ακούμε όλη μέρα. Η πρώτη μέρα ήταν μέρα γιορτής και μέρα μνήμης, γιατί τίποτε δεν έχει ακόμα κριθεί. Αντε, να τους δώσουμε και τη δεύτερη μέρα. Από Σαββατοκύριακο, λέω ν’ αρχίσουμε να έχουμε απαιτήσεις.

Άρθρο στην ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΤΩΝ ΣΥΝΤΑΚΤΩΝ

Σχολιάστε