Η επιτομή του οπορτουνισμού
Του Τάσου Παππά.
«ΕΛΛΑΣ-ΕΛΛΑΣ, ΑΝΤΩΝΗΣ ΣΑΜΑΡΑΣ» ή «Αλήτης, προδότης, Σαμαράς»; Ποιο από τα δύο συνθήματα που φώναξαν διαδηλωτές στο συλλαλητήριο για τον πρώην πρωθυπουργό ισχύει; Κανένα. Ούτε την Ελλάδα εκφράζει ο κ. Σαμαράς, ούτε αλήτης και προδότης είναι. Ενας οπορτουνιστής είναι που προσπαθεί από τότε που εμφανίστηκε στην πολιτική ζωή να παίξει το χαρτί του εθνικισμού (αυτός τον λέει πατριωτισμό). Και όντως το έπαιξε.
Στην αρχή με επιτυχία για τον ίδιο και εις βάρος της παράταξης που τον γέννησε και τον ανέδειξε σε κορυφαίες θέσεις, για να το αποσύρει στη συνέχεια προκειμένου να επιστρέψει στο κόμμα, να επιβιώσει πολιτικά, να γίνει ευρωβουλευτής, υπουργός, αρχηγός και πρωθυπουργός της χώρας.
ΟΔΗΓΗΣΕ ΣΕ ΠΤΩΣΗ την κυβέρνηση Μητσοτάκη με το επιχείρημα ότι ήταν έτοιμη να ξεπουλήσει την υπόθεση της Μακεδονίας. Το κόμμα που έφτιαξε (Πολιτική Ανοιξη) ήταν μονοθεματικό. Δεν μακροημέρευσε. Είχε την τύχη όλων των συλλογικοτήτων που στήνονται για να ικανοποιήσουν τις εμμονές των δημιουργών τους.
Διένυσε για κάποιο διάστημα την πολιτική έρημό του για να επανέλθει στην κοίτη του με τα φτερά πεσμένα. Από εκείνη τη στιγμή μέχρι προχτές που παραβρέθηκε γελαστός και ευτυχισμένος στο συλλαλητήριο, το Μακεδονικό δεν υπήρχε στην προσωπική ατζέντα του κ. Σαμαρά.
Οποτε προέκυπτε θέμα στη δημόσια σφαίρα σφύριζε αδιάφορα. Για την ακρίβεια σιωπούσε. Δεν έβγαλε κιχ όταν ο προϊστάμενός του, πρωθυπουργός Κώστας Καραμανλής και η υπουργός Εξωτερικών Ντόρα Μπακογιάννη μιλούσαν δημοσίως και ιδιωτικώς για σύνθετη ονομασία με παράγωγο της λέξης Μακεδονία για όλες τις χρήσεις. Θα πει κανείς ότι αν εξέφραζε τη διαφωνία του θα έχανε τη θέση του. Σωστό. Γι’ αυτό τον λόγο λοιπόν δικαιώνεται η κριτική εναντίον του περί οπορτουνισμού.
Η ΚΑΡΕΚΛΑ ΤΗΣ ΕΞΟΥΣΙΑΣ μέτρησε περισσότερο από το «εθνικό θέμα». Η γραμμή του 1992 πέρασε στα αζήτητα. Την ίδια οπορτουνιστική στάση είχε και όταν ήταν πρωθυπουργός. Ο αντιπρόεδρος της κυβέρνησής του και υπουργός Εξωτερικών της χώρας Ευάγγελος Βενιζέλος στις ομιλίες του στη γενική συνέλευση του ΟΗΕ κατέθεσε για το Μακεδονικό τη γραμμή που είχε χαραχτεί το 2008, δηλαδή για να μην ξεχνιόμαστε: σύνθετη ονομασία για όλες τις χρήσεις και αποβολή των στοιχείων αλυτρωτισμού από το Σύνταγμα.
Το έκανε ο κ. Βενιζέλος ερήμην του Αντ. Σαμαρά; Δεν το νομίζω. Μήπως ο κ. Σαμαράς επανέφερε στην τάξη τον κ. Βενιζέλο; Αν είχε γίνει, θα το μαθαίναμε. Δεν κρύβονται τέτοια πράγματα όταν υπάρχουν κυβερνήσεις συνεργασίας. Αραγε τι συνέβη; Είχε αλλάξει γνώμη ο κ. Σαμαράς;
Θα μπορούσε να είχε γίνει κι αυτό. Οταν η πραγματικότητα διαψεύδει τις απόψεις σου, τότε έχουν πρόβλημα οι απόψεις σου. Προσαρμόζεσαι στις νέες συνθήκες αν δεν θέλεις να υποστείς βαριά ήττα ή να χαρακτηριστείς γραφικός. Μόνον οι νεκροί και οι δογματικοί μένουν αμετακίνητοι.
ΑΛΛΟΥ ΟΜΩΣ ΒΡΙΣΚΕΤΑΙ η αλήθεια. Για άλλη μια φορά για τον κ. Σαμαρά η καρέκλα της εξουσίας είχε μεγαλύτερη αξία από το «εθνικό θέμα». Αν αυτό δεν είναι ο ορισμός του οπορτουνισμού, δεν ξέρω πώς αλλιώς να το πω.
Ανάγωγα
«Είναι ιερή ευθύνη της Εκκλησίας να διακονεί την ενότητα όλων των Ελλήνων αδιακρίτως» είπε στην ομιλία του στο συλλαλητήριο ο μητροπολίτης Σύρου Δωρόθεος που εκπροσώπησε την Ιεραρχία. Εγώ νόμιζα πως ιερή ευθύνη της Εκκλησίας είναι να διακονεί την ενότητα όλων των πιστών αδιακρίτως. Ο Θεός στον Παράδεισο θα ζητάει εθνικό διαβατήριο;
