My Twitter Feed

20 Οκτωβρίου, 2021

ΕΙΔΗΣΕΙΣ.ΕΠΙΚΑΙΡΟΤΗΤΑ:

Συναγερμός απ` τα 65 κρούσματα -

Τρίτη, 19 Οκτωβρίου, 2021

Ενωτικός και πάλι ο Κιλτίδης -

Τρίτη, 19 Οκτωβρίου, 2021

ΣΥΡΙΖΑ: Όχι στο ξεπούλημα της ΔΕΗ -

Τρίτη, 19 Οκτωβρίου, 2021

Δεκάδες κάθε μέρα τα νέα κρούσματα -

Τρίτη, 19 Οκτωβρίου, 2021

Άφαντοι οι σχολικοί νοσηλευτές -

Τρίτη, 19 Οκτωβρίου, 2021

“Όχι συγχωνεύσεις σε σχολεία” -

Τρίτη, 19 Οκτωβρίου, 2021

Πρωτιά σε θανάτους από CoViD! -

Δευτέρα, 18 Οκτωβρίου, 2021

Στον “αέρα” τα σχολικά γεύματα -

Δευτέρα, 18 Οκτωβρίου, 2021

Η γυμνασιάρχης Ρόζα Ιμβριώτη

ΜΕΡΟΣ ΙΙ

Του Θανάση Βαφειάδη.


«Οι έχοντες ονύχια αγωνίζονται να σπαράξωσιν τους έχοντες πτερά», έγραφε ο Ροΐδης και αυτό συνέβη και στην περίπτωση της Ρόζας Ιμβριώτη. Ασήμαντα, μπροστά στη λαμπρή παρουσία της, ανθρωπάρια, εκμεταλλευόμενα το κλίμα εκκαθαρίσεων στο δημόσιο που επικράτησε μετά το αποτυχημένο κίνημα του Μαρτίου του 1935, βρήκαν την ευκαιρία να την καταγγείλουν για τις ιδέες της στο υπουργείο Παιδείας και η καταγγελία αυτή στάθηκε ικανή για να αποφασισθεί η μετάθεσή της.

Η πληροφορία για την απομάκρυνσή της θορύβησε και εξόργισε την κοινωνία του Κιλκίς, που αμέσως δραστηριοποιήθηκε για να ματαιώσει το απευκταίο αυτό ενδεχόμενο. Η σχολική εφορεία του Γυμνασίου, πλήθος γονέων, κηδεμόνων και μαθητών απευθύνθηκαν στο κοινοτικό συμβούλιο, το οποίο συζήτησε το θέμα στις 30 Μαΐου 1935. Ο πρόεδρος της κοινότητας Δημήτριος Σαχταρίδης είπε «ότι κατόπιν της εικόνος, ήν το Γυμνάσιον Κιλκίς κατά το διαρρεύσαν σχολικόν έτος παρουσίασε, με την αθόρυβον και τακτικήν αυτού λειτουργίαν, αλλά και κατόπιν της εκ μέρους απάντων των γονέων των μαθητών εκδηλωθείσης ομοφώνου επιθυμίας να μη στερηθή το Γυμνάσιον των υπηρεσιών της ειρημένης διευθυντρίας, ήτις ουδέν άλλο ή πασιφανώς δηλοί ότι η εν τω ρηθέντι ιδρύματι εργασία αυτής υπήρξεν ευεργετική και αποτελεσματική δια την ανάπτυξιν των μαθητών και την εν γένει πρόοδον των οποίων, ομολογουμένως, επεμελήθη μετά ζήλου και καλλιτεχνίας η εν λόγω διευθύντρια, επιβάλλεται και εις το κοινοτικόν Συμβούλιον να συνενώση τας ευχάς του προς τας των γονέων και να παρακαλέση το σεβαστόν Υπουργείον όπως μη πραγματοποιήση την μελετωμένην μετάθεσιν αυτής».

Μετά από τις τοποθετήσεις των συμβούλων το κοινοτικό συμβούλιο αποφάνθηκε παμψηφεί: «Εκφράζει την διάπυρον ευχήν όπως το σεβαστόν Υπουργείον Παιδείας μη πραγματοποιήση την εντεύθεν μελετωμένην μετάθεσιν της Γυμνασιάρχου Κιλκίς κ. Ρόζας Ιμβριώτου».

Έτσι, η Ιμβριώτη παρέμεινε στο Κιλκίς και συνέχισε με ζήλο το εκπαιδευτικό έργο της αλλά και την προσπάθεια να έχουν οι μαθητές της μια φέτα ψωμί και ένα ποτήρι γάλα. Αυτό έγινε με τα μαθητικά συσσίτια που καθιερώθηκαν στην περίοδο της θητείας της ως γυμνασιάρχου. Να πώς περιγράφει το ΦΩΣ στο φύλλο της 30-9-1935 τα όσα διημείφθησαν κατά την επίσκεψη του γενικού Διοικητή Μακεδονίας στο Κιλκίς: «Εν συνεχεία η κ. Ιμβριώτου εζήτησεν από τον υπουργόν όπως διατάξη την επέκτασιν του γυμνασίου και την έγκρισιν πιστώσεως δια το γήπεδον του Κιλκίς. Ιδιαιτέρως υπεγράμμισεν όπως ο κ. Γεν. Διοικητής έλθη αρωγός εις τα μαθητικά συσσίτια».

Όταν ξέσπασαν τα γεγονότα του Μάη του ‘36 ο λαός του Κιλκίς σύσσωμος προχώρησε σε παλλαϊκή απεργία σε ένδειξη συμπαράστασης. Στην απεργία της 11ης Μαΐου συμμετείχαν οι καπνεργάτες, οι εργάτες μετάλλου, οι εμποροεπαγγελματίες, όπως έγραφε ο ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ στις 12-5-1936: «Έγινε σήμερα 24ωρη παλλαϊκή απεργία. Δεν επιτράπηκε να γίνει συλλαλητήριο. Στα γραφεία της κοινότητας συνήλθαν οι αντιπρόσωποι όλων των οργανώσεων. Πάρθηκε ψήφισμα διαμαρτυρίας για την άμεση ικανοποίηση των αιτημάτων των απεργών καπνεργατών και για τις δολοφονίες των εργατών Θεσσαλονίκης». Στις εκδηλώσεις διαμαρτυρίας συμμετείχαν και μαθητές του Γυμνασίου, τους οποίους η Ρόζα προστάτευσε. Αυτό δεν της το συγχώρεσαν οι στυλοβάτες της δικτατορίας που είχαν μάλιστα την απαίτηση να χαφιεδίζει τους μαθητές της, όπως χωρίς ίχνος ντροπής έγραφε ο ΕΛΛΗΝΙΚΟΣ ΒΟΡΡΑΣ στις 18 Αυγούστου 1936: «Εις την τοιαύτην διάδοσιν των κομμουνιστικών αρχών μεταξύ των μαθητών του Γυμνασίου Κιλκίς συνετέλεσε πολύ η γυμνασιάρχης αυτού κ. Ρόζα Ιμβριώτου, ήτις, ασπασθείσα τας κομμουνιστικάς αρχάς, ουδέν έπραξε πρός αναχαίτησιν της τοιαύτης της ροπής των μαθητών, μη επικαλεσθείσα την επέμβασιν των αρχών».

Έτσι, η δικτατορία της 4ης Αυγούστου φρόντισε για την απομάκρυνσή της από την πόλη μας. Δεν την απέλυσε από την εκπαίδευση αλλά για να την παροπλίσει την έστειλε σε σχολείο παιδιών με νοητική υστέρηση. Η Ιμβριώτη όχι μόνο δεν πτοήθηκε αλλά αφιερώθηκε ολόψυχα στην προσπάθεια να βοηθήσει τα παιδιά αυτά για τα οποία έλεγε πως «η μοίρα και η κοινωνία τους στάθηκαν σαν μητρυιές».

Όταν έκανα την πρώτη μου ανάρτηση για τη Ρόζα Ιμβριώτη ένας φίλος και συμμαθητής μου από το Γερακαριό, μου είπε ότι η γιαγιά του, κοριτσάκι στα χρόνια του Εμφυλίου, βρισκόταν στην εξορία μαζί με την μητέρα της στο στρατόπεδο γυναικών στο Τρίκερι. Εκεί ήταν εξόριστη και η Ρόζα Ιμβριώτη. Κάθε πρωί μετά το προσκλητήριο η Ιμβριώτη μάζευε τα παιδιά έξω από τα αντίσκηνα και τους έκανε μάθημα. Τους μάθαινε ακόμη και γαλλικά. Μέχρι το τέλος της ζωής της η γιαγιά αυτή θυμόταν πάνω από 500 γαλλικές λέξεις που είχε μάθει σε εκείνα τα μαθήματα.

Με συγκλονίζουν βαθιά όλα αυτά που έκανε σε καιρούς ζοφερούς η Ρόζα Ιμβριώτη:

-Μια γενναία γυναίκα, που μέσα στις χυδαίες βρισιές των χωροφυλάκων που ταπείνωναν τις ανθρώπινες υπάρξεις, αυτή με το λόγο της ανύψωνε τον άνθρωπο στο μπόι που του πρέπει.

-Μια γενναία γυναίκα, που μέσα σε ένα φρικτό σκηνικό βασανισμών, από το οποίο δεν εξαιρούνταν ούτε οι μωρομάνες ούτε οι γερόντισσες, προσπαθούσε να σταλάξει βάλσαμο στις ψυχές των παιδιών, που τα τρομαγμένα μάτια τους τ’ αντίκριζαν όλα αυτά.

-Μια γενναία γυναίκα, που στα παιδιά που τους στέρησαν την ελευθερία και τη μόρφωση πάσχιζε να δώσει μόρφωση για να γίνουν ελεύθεροι άνθρωποι.

-Μια γενναία γυναίκα που σε όλη της τη ζωή έκανε πράξη τους στίχους που μας συγκινούν όλους: «Έχε στο νου σου το παιδί…»

Ανάρτηση στο facebook https://www.facebook.com/thvafeiadis

Σχολιάστε