My Twitter Feed

2 Ιανουαρίου, 2021

ΕΙΔΗΣΕΙΣ.ΕΠΙΚΑΙΡΟΤΗΤΑ:

Συνεχίζονται τα αντιπλημμυρικά -

Πέμπτη, 31 Δεκεμβρίου, 2020

Σταθερά στη μαύρη πρώτη θέση! -

Τετάρτη, 30 Δεκεμβρίου, 2020

“Γαλάζια νυστέρια” για το ΓΝΚ! -

Τετάρτη, 30 Δεκεμβρίου, 2020

ΣΥΡΙΖΑ: Διερεύνηση καταγγελιών -

Τετάρτη, 30 Δεκεμβρίου, 2020

To tvxs.gr για το Νοσοκομείο Κιλκίς -

Τετάρτη, 30 Δεκεμβρίου, 2020

Εξανέστη από το… βήμα του twitter -

Τετάρτη, 30 Δεκεμβρίου, 2020

Την Πέμπτη η Λαϊκή του Κιλκίς -

Τετάρτη, 30 Δεκεμβρίου, 2020

Έργα 1,2 εκατ. για συντήρηση δρόμου -

Τετάρτη, 30 Δεκεμβρίου, 2020

Η Βίβλος του Κιλκίς

Karagiannidis-giannisΤου Γιάννη Καραγιαννίδη (ΚΙΛΚΙΣ24)

——————————————————————————————————————————————————————————————Δεν ξέρουμε αν οι εκδηλώσεις για την 100στη επέτειο της ένταξης του Κιλκίς στο ελληνικό κράτος θα επιφέρουν κάτι ξεχωριστό για την συλλογική μνήμη της πολύπαθης πόλης, στη δεύτερη εκατονταετία του ελεύθερου βίου της, που ξεκινά στις 21 Ιουνίου 2013. Γι` αυτό όμως που είμαστε βέβαιοι είναι ότι το Κιλκίς βρήκε τη Βίβλο του, των χρόνων 1913 – 1940.

Ευαγγελιστής, ποιος άλλος, ο ακάματος Θανάσης Βαφειάδης, ένας εκ των εκλεκτότερων καρπών της προσφυγομάνας γης του Κιλκίς, που εδώ και δεκαετίες πια, προσφέρει αφειδώς τους χυμούς του μόχθου και την τροφή του ανεξάντλητου πνεύματος με το οποίο είναι προικισμένος,  σ` όλους εμάς τους συντοπίτες του, χθεσινούς, σημερινούς και κυρίως αυριανούς, που αναμένουν να τους παραδώσουμε τη σκυτάλη.

Δεν είναι τυχαίο, που ο Θανάσης αφιερώνει τη δίτομη βίβλο του, “ΧΡΟΝΙΚΟ ΤΟΥ ΚΙΛΚΙΣ 1913 – 1940”, στα παιδιά του, Ευθύμη και Σωτήρη. Ξέρει πως αυτή η νέα γενιά που θα συνδέσει τη δημιουργικότητά της με τις επόμενες δεκαετίες, αλλά κι οι άλλες γενιές που θ` ακολουθήσουν στην αέναη σκυταλοδρομία της ιστορίας, χρειάζεται να τραφούν απ` τις ρίζες της, αν θέλουν να γίνουν οι ριζοσπάστες του ζόφου που βιώνουμε σήμερα στη πατρίδα μας.

Η πολυαναμενόμενη έκδοση του νέου βιβλίου του Θ. Βαφειάδη αποτελεί για το καταστροφικό 2013, γεγονός. Όχι, εκδοτικό. Για τέτοιο, δεν το συζητάμε! Ούτε πολιτιστικό, πνευματικό και όλα τα συναφή που μπορούν να χαρακτηρίσουν ένα έργο ζωής όπως το περί ου ο λόγος πόνημα. Αποτελεί γεγονός που μπορεί να επηρεάσει, έστω και σ` επιλεγμένες στιγμές της, την ίδια τη ζωή των Κιλκισιωτών.

Το δίτομο έργο με τις 1200 περίπου σελίδες του, που πρέπει να βρει τη θέση του σε κάθε τραπέζι και σε κάθε καναπέ απολαυστικής ανάγνωσης, σε κάθε …κομοδίνο κρεβατοκάμαρας κιλκισιώτικου σπιτιού προς ευκολία χρήσης, μπορεί να μας κάνει να βλέπουμε τον τόπο μας αλλιώς. Όχι έτσι όπως τον κατάντησαν πρόσωπα και πολιτικές, που εμπιστευτήκαμε και μας πρόδωσαν. Αλλά όπως μας τον παρέδωσαν οι πρόσφυγες παππούδες και πατεράδες μας, που αντιμετώπισαν “την ένδεια και την πείνα καλλιεργώντας τα χωράφια χωρίς συνεχείς επιδοτήσεις αλλά με δυο καχεκτικά βόδια ή ένα ψωραλέο άλογο που τους χορήγησε ο εποικισμός“, όπως γράφει ο Θανάσης.

Κι όταν δούμε τον τόπο μας έτσι, δεν θa μπορέσουμε, αλήθεια, να βγούμε απ` την ύπνωση που μας χαρακτηρίζει απέναντι στην αθλιότητα που μας επιβλήθηκε;

Γράφει ο Θ. Βαφειάδης στο προλογικό κείμενο του έργου του:

“Αν η τρίμερη μάχη του Κιλκίς έχει σαν σύμβολό της το μαρμάρινο σύμπλεγμα με τους τρεις στρατιώτες, έναν όρθιο που με το ένα χέρι κρατάει το περίστροφο και με το άλλο υποβαστάζει έναν τραυματία ενώ στα πόδια του κείτεται ένας νεκρός, έτσι και η διαρκής μάχη των πρώτων κατοίκων του Κιλκίς θα μπορούσε να αποδοθεί με ένα ανάλογο σύμπλεγμα: τον νεκρό από τις κακουχίες της θλιβερής μετοικεσίας πρόσφυγα της αρχικής προσφυγικής εγκατάστασης, τον λαβωμένο ψυχικά από την κρατική αναλγησία και σωματικά από την καταραμένη ελονοσία πρόσφυγα που αγωνίστηκε να ριζώσει στη νέα του πατρίδα, τον πρόσφυγα της δεκαετίας του ΄30 που κατάφερε να σταθεί όρθιος, κρατώντας με το ένα χέρι το βαρύ φορτίο του παρελθόντος και σφίγγοντας με το άλλο , σαν όπλα ακαταμάχητα, τα εργαλεία της δουλειάς του”.

Έτσι και το σύμπλεγμα του Κιλκίς στο έμπα της 2ης εκατονταετίας ελεύθερου βίου του, δεν μπορεί παρά ν` αποτελούν ο στραπατσαρισμένος  Κιλκισιώτης της κρίσης και φτωχοποίησης, που δέχεται κι ανταποδίδει την αλληλεγγύη και συντροφικότητα των όμοιων μ` αυτόν συντοπιτών του, στο δρόμο προς το άγνωστο αύριο.

Να `σαι καλά φίλε Θανάση, να δούμε και τη συνέχεια του ΧΡΟΝΙΚΟΥ, απ` το `40 και μετά. Σ` ευχαριστούμε!

 

 

Σχολιάστε