Η ένοχη σιωπή του κ. Ζέρβα
Του Πέτρου Κατσάκου.
Ανέβηκε προχθές το βράδυ στο βήμα ο πρόεδρος του δημοτικού συμβουλίου της Θεσσαλονίκης και άρχισε να διαβάζει την επιστολή διαμαρτυρίας που του έστειλαν 81 συμπολίτες του.
Μια επιστολή 81 αγανακτισμένων συμπολιτών του κ. Δρόσου Τσαβλή, με την οποία ζητούσαν από τη δημοτική αρχή της Θεσσαλονίκης να σταματήσει κάθε συνεργασία με φορείς και ΜΚΟ για τη στέγαση προσφύγων σε μισθωμένα διαμερίσματα, διότι, όπως έγραφαν στην επιστολή που διάβαζε το δεξί χέρι του δημάρχου, «καθημερινώς γινόμαστε μάρτυρες παραβατικών και εγκληματικών συμπεριφορών, αλλά και διατάραξης της κοινωνικής ηρεμίας από την παρουσία χιλιάδων ανθρώπων στην πόλη μας που είναι φορείς ενός συστήματος αξιών πολύ διαφορετικών και συχνά συγκρουσιακών με αυτές του ελληνισμού».
Διάβαζε λοιπόν ο πρόεδρος του δημοτικού συμβουλίου τη συγκεκριμένη επιστολή χωρίς να νιώθει την παραμικρή ενόχληση ακούγοντας τη φωνή του, καθώς μάλλον τίποτε το ρατσιστικό δεν είχε αντιληφθεί στα γραφόμενα των 81 πολιτών, την υπογραφή των οποίων δεν είχε κάνει (;) τον κόπο να διαβάσει προτού ξεκινήσει την ανάγνωσή τους.
Και μόνο όταν τη διάβασε έως το τέλος, ξεσηκώνοντας πλήθος αντιδράσεων από μερίδα της αντιπολίτευσης, ενημέρωσε το Δημοτικό Συμβούλιο πως την επιστολή υπέγραφε η φασιστική οργάνωση «Ιερός Λόχος», της οποίας τη «διαμαρτυρία» έκρινε σκόπιμο να φέρει σε μια συνεδρίαση και να τη διαβάσει προκαλώντας αμηχανία ακόμη και στον ίδιο τον δήμαρχο Θεσσαλονίκης.
Μόνο που η αντίδραση του κ. Ζέρβα εξαντλήθηκε στην αμηχανία, καθώς δεν βρήκε το πολιτικό θάρρος να αποδοκιμάσει τη φιλορατσιστική ενέργεια του προέδρου του δημοτικού συμβουλίου της πόλης, παρά τις αντιδράσεις και τις διαμαρτυρίες της αντιπολίτευσης.
Ούτε λέξη δεν βρήκε να πει ο δήμαρχος Θεσσαλονίκης ακόμη κι όταν η Κατερίνα Νοτοπούλου του ζήτησε να ξεκαθαρίσει «δημόσια και ενώπιον των Θεσσαλονικέων αν τάσσεστε με τη δημοκρατία ή με τον φασισμό», καλώντας τον παράλληλα «να ζητήσει συγγνώμη από τον λαό της πόλης για τη θεσμική εκτροπή προς την οποία ρέπει το προεδρείο του δημοτικού συμβουλίου, κάτι το οποίο δεν συνέβη ούτε επί δημαρχιών αλήστου μνήμης».
Μόνο που τελικά ο δήμαρχος της Θεσσαλονίκης έμεινε με την «αμηχανία» της πρώτης στιγμής, αφού ουδέποτε καταδίκασε την ενέργεια του εκλεκτού του ούτε και αισθάνθηκε την ανάγκη να ζητήσει συγγνώμη από την κοινωνία της Θεσσαλονίκης για τη συμπόρευση του κ. Τσαβλή με ακροδεξιές και ρατσιστικές συμμορίες.
Άρθρο στην ΑΥΓΗ
