Εόρτιο μήνυμα του Δημητρίου

Αδελφοί μου, όπως ο Χριστός μοιράστηκε την αιωνιότητά Του με την ιστορία μας, έτσι μοιράζεται σήμερα με μας τη μεγάλη εορτή Του. Όχι απλώς χαριστικά, αλλά χαρισματικά, προσφερόμενος δωρεάν σε κοινωνία. Για να μας καταστήσει  υιούς και θυγατέρες του Πατέρα Του• επειδή μας θέλει και μας βλέπει όλους και μας προσλαμβάνει όλους στο δικό Του εκκλησιαστικό σώμα, στη δική Του Εκκλησία. Ο Προαιώνιος ήρθε στη γη με τα δικά Του Χριστούγεννα και έζησε τη δική Του ζωή της τέλειας υπακοής, μέχρι τη Μεγάλη Παρασκευή και το Μέγα Σάββατο και τη Μεγάλη Κυριακή της Ανάστασης… μέχρι την αγία Πέμπτη της Ανάληψης και τη φυσική Θεική Του Αιωνιότητα. Όμως, δεν στάθηκε μόνος Του στους ουρανούς της θεικής Του παρουσίας, της θεανθρώπινης αιώνιας παρουσίας Του. Όχι. Δεν στέκεται μόνος Του στους ουρανούς, στην άκτιστη αιώνια παρουσία Του μέσα στην Αγία Τριάδα. Γιαυτό έζησε ο Χριστός τα Χριστούγεννα που σήμερα γιορτάζουμε εκκλησιαστικά και τα νιώθουμε (όσο γίνεται) με την παράδοσή μας.

Ο Χριστός θέλησε και έζησε τα Χριστούγεννα, για να τα εορτάζει μαζί μας, και να τα εορτάζουμε μαζί Του. Για να είναι στους ουρανούς όχι μόνο ως Θεός, αλλά ως Θεάνθρωπος, όπως όταν φανερώθηκε Θεάνθρωπος στη γη. Και να μας δώσει το δικαίωμα, να μας δώσει τη δύναμη, να μας δώσει το χάρισμα… ώστε η σημερινή γιορτή των Χριστουγέννων να είναι η πιο τέλεια δική μας εορτή, η πιο σπουδαία δική μας μέρα. Όλα μας τα έδωσε δικά μας. Ολόκληρος έγινε δικός μας. Δεν κράτησε κάποιο κομμάτι του εαυτού Του για τον εαυτό Του. Αλλά μοιράστηκε με μας τον τέλεια Θεικό εαυτό Του μέσα από την ενανθρώπησή Του.

Βέβαια, σαν άνθρωποι δεν έχουμε κάτι κοινό με τον άκτιστο Θεό. Σαν άνθρωποι είμαστε φθαρτοί και περιορισμένοι. Σαν άνθρωποι είμαστε αυτό που μας έπλασε Εκείνος. Εκείνος Πλαστουργός, εμείς πλάσματα. Εκείνος άχρονος, εμείς χθεσινοί και σημερινοί και αυριανοί. Όμως, μας θέλησε και μας έφτιαξε ώστε να Τον εικονίζουμε! Εμείς οι χθεσινοί, Εκείνον τον αιώνιο! Όταν μας έφτιαξε ο Υιός του Θεού, δεν κοίταξε μόνο στην άχρονη θεικότητα της θεότητάς Του. Κοίταξε και στη χρονική ανθρωπινότητα των Χριστουγέννων Του. Κοίταξε να μας φτιάξει έτσι, ώστε να γίνει κι Εκείνος μικρός κάποτε σαν εμάς, άνθρωπος σαν εμάς. Όχι, επειδή Του έλειπε κάτι. Ο Θεός είναι ανενδεής, δεν Του χρειάζεται τίποτε. Ο Θεός είναι άκτιστος, δεν έχει κάτι κοινό με την κτίση των αγγέλων και του κόσμου και των ανθρώπων. Δεν είναι αυτό ζήτημα απόστασης, αλλά θέμα ουσίας.

Και όμως! Ο Θεός, όταν μας πρωτοέφτιαξε, κοίταξε μέσα στο δικό μας χρόνο και μέσα στη δική μας φτωχή ζωή. Και το είχε αποφασίσει να γίνει άνθρωπος σαν εμάς, για ένα και μόνο σκοπό: για να μας δώσει από τη δική Του ύπαρξη την θεική Του χάρη και ζωή και παρουσία. Ο Υιός του Θεού έγινε υιός ανθρώπου, για να γίνει ο δικός μας δρόμος και η δική μας σχέση με το Θεό Πατέρα.

Με τα Χριστούγεννά Του, μοιράστηκε με μας τον αμέριστο Εαυτό Του. Εκείνος έγινε η δική μας ομορφιά, η δική μας τελειότητα, η δική μας αιωνιότητα. Όπως το θέλησε όλη η Αγία Τριάδα. Ένα μυστήριο κρυμμένο από τη δική μας ανθρώπινη ιστορία, το φανέρωσε στη δική μας ιστορία. Ο Υιός του Θεού (χωρίς να το χρειάζεται) έγινε άνθρωπος, για να φανερώσει σε μας την αγάπη του Πατέρα προς εμάς. Παραμένοντας Θεός, έγινε άνθρωπος σαν εμάς. Και σαν Θεός επέτρεψε στην ανθρώπινη φύση Του να περάσει όλα τα βάσανα της δικής μας μικρής ύπαρξης: στερήθηκε, πείνασε, δίψασε, συναναστράφηκε μέσα στην κοινωνία, κουράστηκε, πόνεσε, κυνηγήθηκε, υβρίστηκε, δικάστηκε, καταδικάστηκε, και “κλίνας την κεφαλήν” επάνω στο Σταυρό, “παρέδωκε το πνεύμα” (Ιω. 19,30). Και προχώρησε πιο πέρα• αναστήθηκε, αναλήφθηκε, δόξασε την ανθρώπινη φύση Του δίπλα στη θεική παρουσία του Πατέρα. Επειδή ήταν Θεός, μέσα στην άκτιστη ζωή Του προσέλαβε και το ανθρώπινο είναί Του. Όχι για τον Εαυτό Του, αλλά για όλους εμάς. Τα Χριστούγεννα τα δικά Του μας τα έδωσε τότε (και μας τα δίνει με την εκκλησιαστική ζωή), ώστε να γίνονται δικά μας Χριστούγεννα.

Δίχως τα Χριστούγεννα, η δική μας ζωή (η δική μου και η δική σας) παραμένει φτωχή, υπό προθεσμίαν θανάτου. Μέσα από τα Χριστούγεννα, η δική μας ζωή (όλων μας) γίνεται πλούσια, γευόμενη τέλεια και ζώντας τέλεια την ζωή του Χριστού, του αληθινού Θεού μας. Αυτό είναι ένα ανεξήγητο μυστήριο, και όμως είναι ένα πραγματικό γεγονός. Ανεξήγητο, αφού δεν το φτιάξαμε εμείς, αλλά το έζησε ο Χριστός για μας. Πραγματικό γεγονός, διότι συνέβη πριν 2000 χρόνια, και μέσα σ᾽ αυτό το γεγονός έχουμε δικαιώματα αιώνια όλοι μας. Μέσα στα Χριστούγεννα του Χριστού έχουμε δικαιώματα όλα τα μέλη της Εκκλησίας. Μέσα στα Χριστούγεννα προσκαλεί ο Κύριος και όλη την κτίση, χάρη σε μας. Ο ρόλος μας είναι να ζήσουμε με τον τρόπο που μας δείχνουν τα Χριστούγεννα: να γίνουμε δικοί Του (του Χριστού)• σαν δικοί Του να ευαγγελιζόμαστε το Χριστό στον κόσμο όλο, δείχνοντας Εκείνον μέσα από μας. Μέσα από τις καθημερινές μας αποφάσεις και κινήσεις, σκέψεις και συναισθήματα, πράξεις και σχέσεις. Μοχλός ελπίδας για τον παραζαλισμένο κόσμο μας. Η θεολογία των Χριστουγέννων ας γίνει αφετηρία μετάνοιας, χαράς, ζωής όλων μας. Απαντοχή τωρινής και εσχατολογικής αλλαγής στην αποτυχημένη πανανθρώπινη επικαιρότητα.

Καλά Χριστούγεννα, ευλογημένη χρονιά και τον επίλοιπο χρόνο της ζωής σας επ᾽ ευλογίαις Θεού επιφανέντος και χρηστότητι.

Ο Μητροπολίτης σας

†Ὁ Γουμενίσσης, Γεφύρας, Ἀξιουπόλεως & Πολυκάστρου Δημήτριος