Εκπαίδευση στη μοιρολατρία
Τάσος Τσακίρογλου.
Εν αναμονή των αποτελεσμάτων για την εισαγωγή στα ΑΕΙ, διαδικασία ψυχοφθόρα για γονείς και μαθητές, θα ζητήσω προκαταβολικά συγγνώμη από τους αναγνώστες για την παράθεση ενός μεγάλου αποσπάσματος από το βιβλίο «Η αξία του εκπαιδεύειν» (εκδόσεις Ελληνικά Γράμματα).
Γράφει λοιπόν ο Ισπανός φιλόσοφος Φερνάντο Σαβατέρ: «Κάθε άνθρωπος είναι αυτό που δείχνει ότι μπορεί να είναι με τον ζήλο και τις ικανότητές του, όχι αυτό που του έχουν προδιαγράψει να είναι οι ρίζες του –βιολογικές, φυλετικές, οικογενειακές, πολιτιστικές, εθνικές, κοινωνικές κ.λπ.– σύμφωνα με μια ιεράρχηση ευκαιριών που άλλοι έχουν καθιερώσει. Υπό αυτή την έννοια, το εκπαιδευτικό εγχείρημα είναι πάντα μια εξέγερση κατά της μοίρας, ξεσηκωμός κατά του πεπρωμένου. Η εκπαίδευση είναι αντιμοιρολατρική, όχι ένας προγραμματισμένος συμβιβασμός με τη μοίρα… για να σε φάω καλύτερα, όπως είπε ο λύκος μεταμφιεσμένος με παιδαγωγικό τρόπο σε γιαγιά».
«Εξέγερση κατά της μοίρας» λοιπόν η εκπαίδευση. Να όμως που οι μαθητευόμενοι μάγοι του νεοφιλελευθερισμού επιχειρούν να αντιστρέψουν το βέλος του χρόνου και να μας γυρίσουν πολλές δεκαετίες πίσω. Τότε που το παιδί του φούρναρη, του οικοδόμου ή του σιδερά δεν μπορούσε να διανοηθεί ότι θα έχει άλλο μέλλον εκτός του να ακολουθήσει είτε τον δρόμο του πατέρα του είτε να μάθει μια άλλη τέχνη δίπλα σε κάποιον μάστορα.
Η σημερινή είναι ίσως η πιο συνειδητά ταξική κυβέρνηση της μεταπολίτευσης, απολύτως στοχοπροσηλωμένη στα συμφέροντα που εκπροσωπεί και με ιδιαίτερο ζήλο στην υλοποίηση του προγράμματός της. Το δείχνει στα εργασιακά, στην οικονομία, στην υγεία και, φυσικά, στην Παιδεία. Τα μέτρα που εφάρμοσε φέτος –χρονιά μιας άθλιας τηλεκπαίδευσης και ψυχολογικού άγους για τα παιδιά– θα αφήσουν εκτός ΑΕΙ χιλιάδες υποψηφίους, προσφέροντας δωρεάν πελατεία στα πάσης φύσεως ιδιωτικά ΙΕΚ και «κολέγια», αφού πρώτα φρόντισε τα τελευταία να εξισωθούν ως προς τα επαγγελματικά δικαιώματα με τα πανεπιστήμια.
Στέλνει χιλιάδες οικογένειες να «αγοράσουν» «δεξιότητες» για τα παιδιά τους, αφού το πρότυπο του νεοφιλελεύθερου ατόμου επιβάλλει να γίνει «επιχειρηματίας του εαυτού του». Δηλαδή να διαχειρίζεται τις ικανότητες, τις δυνατότητες και τις προσωπικές του ιδιότητες σαν εμπορεύματα σε μια αγορά στην οποία ο εργοδότης μπορεί να αγοράζει εν μέρει ή εν συνόλω τον χρόνο ανθρώπων που είναι «διαθέσιμοι» να τα δώσουν όλα για την επιχείρηση.
Αυτή η κατάσταση, σε άμεσο συνδυασμό με την απόλυτη αδυναμία της Αριστεράς να αρθρώσει εναλλακτικό και πειστικό όραμα, γεννά από όλους τους πόρους της κοινωνίας μοιρολατρία, συμβιβασμό, υποταγή και κομφορμισμό. Διαβρώνει τον ανθρώπινο χαρακτήρα (corrosion of character), όπως έχει δείξει ο Αμερικανός κοινωνιολόγος Ρίτσαρντ Σένετ στο βιβλίο του «Η κουλτούρα του νέου καπιταλισμού» (Εκδόσεις Σαββάλα). Η κυβέρνηση, ακολουθώντας τα χνάρια μιας ανθρωποφαγικής ιδεολογίας που ομνύει μόνο στον απόλυτο ανταγωνισμό, επιχειρεί να κάνει την κοινωνία να εμπεδώσει το πνεύμα της θατσερικής ΤΙΝΑ – Δεν Υπάρχει Εναλλακτική.
«Ο,τι και να φανταστήκατε εσείς που δεν προέρχεστε από τις τάξεις των “αρίστων”, ό,τι και να ελπίσατε ή να ονειρευτήκατε, ξεχάστε το γιατί η μοίρα σας είναι προδιαγεγραμμένη: προορίζεστε για την κρεατομηχανή των εξετάσεων, της σχολικής αποτυχίας, του αποκλεισμού και της απόρριψης». Αυτό είναι το μήνυμα των αλλαγών του «νέου σχολείου» που θέλει η κυρία Κεραμέως, υπουργός των εξυπηρετήσεων και της εξεύρεσης πελατείας για τις «εκπαιδευτικές» επιχειρήσεις.
Άρθρο στην ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΤΩΝ ΣΥΝΤΑΚΤΩΝ
